די אחראים: זייער נייגעריג , אחראי , thefact
די מעשה איז "זיכער" נישט אמת, פינטל.פרוק ית ענך האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 5:21 pmהאט די טאטע געזאגט פאר די מלמד "א כפרה אויף מיין זון איך דארף יעצט געווינען די מלחמה מיט מיין ווייב"
נו נו...חידוש נפלא האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 6:01 pmדי מעשה איז "זיכער" נישט אמת, פינטל.פרוק ית ענך האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 5:21 pmהאט די טאטע געזאגט פאר די מלמד "א כפרה אויף מיין זון איך דארף יעצט געווינען די מלחמה מיט מיין ווייב"
דער גרעסטער משוגענער גייט נישט חרוב לייגן זיין אייגענע זון'ס רוחניות און גשמיות צוזאם צוליב נקמה צוועקן.
אומוויסנד ביז גארחידוש נפלא האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 6:01 pmדי מעשה איז "זיכער" נישט אמת, פינטל.פרוק ית ענך האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 5:21 pmהאט די טאטע געזאגט פאר די מלמד "א כפרה אויף מיין זון איך דארף יעצט געווינען די מלחמה מיט מיין ווייב"
דער גרעסטער משוגענער גייט נישט חרוב לייגן זיין אייגענע זון'ס רוחניות און גשמיות צוזאם צוליב נקמה צוועקן.
און אפי׳ ווען ׳ממיינט׳ אז מ׳ווייסט ״פערזענליך״… ווייסטו אויך נישט אלעס…ווערעצקי האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 6:11 pmליידער מעשים בכל יום. יא, עס זענען פארהאן טאטעס וועלכע זענען גרייט חרוב צו מאכן זייערע קינדער פיזיש און גייסטיש, אלעס כדי צו נקמה נעמען אין די מאמע פון זיינע קינדער.
אבער, נקוט האי כללא בידך, זאלסט קיינמאל נישט דן זיין קיינעם, ווילאנג דו האלטסט נישט מיט די מעשה פערזענליך, נישט פון א שוואגער, מומע, שכנה, נאר פערזענליך. עס איז אוממעגליך צו וויסן דעם אמת ווילאנג מ'איז נישט פערזענליך אריינגעטוהן אין די פרטי הדברים.
השם ירחם
@שמעון אלימלך האט שון ארויסגעברענגט מיט אן אויסטערלישע קלארקייט אז די ריכטיגע מעסטער צו זען אויב מ'רעדט פון די תועלת פון די קינדער אדער פון די תועלת פון די מחלוקת, איז אז מ'זאל אריינטראכטן אויב ווען די פארפאלק וואלט ווען נאך געווען פארהייראט וואלט מען אויך דערווייטערט די קינגער פון די טאטע/מאמע.איינס האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 5:13 pmזייער קלאר זיך ארויס געברענגט.איי אה וועלט! האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 5:03 pmדי נושא דא איז נישט צו מען זאל זיך ארומשלאגן (צו אין קאורט, בית דין אדער סתם מיט די הילף פון א"ג וואוילע אידן) אדער נישט. די רעדע איז פון צוריקהאלטן קינדער און עלטערן פון זיין צוזאמען, פינטל.איינס האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 4:55 pmאז משרייט ווערט מען נישט גערעכט.איי אה וועלט! האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 4:36 pmאינגערמאן, איר קענט אזוי גוט זיין און רעדן אידיש? איך פארשטיי פשוט קיין ווארט וואס איר שרייבט דא, חוץ פון דעם וואס די זאגסט אז אויף אייוועלט האט יעצט איינער געלייגט א קאמפיין איבער קינדער וויזיטעשינס און אז די האסט ערגעץ געטראפן א איד.איינס האט געשריבן: ↑ פרייטאג מאי 19, 2023 7:27 pmאיז עס אזוי גראד?
טרעף איך יעצט א איד, ער זאגט מיר, אויף אייוועלט האט יעצט איינער געלייגט א קאמפיין איבער קינדער וויזיטעשינס, יענער איז געווען בייז.
יענער איז א סעקנד מערידזש, ער זעט נישט זיינע קינדער ווייל מלאזט אים נישט. זאגט ער, סהאט מיר זייער געבאדערט, אבער איינמאל איך האב חתונה געהאט די צווייטע מאל און מיין ווייבס קינדער זעען יא זייער טאטע דאנק איך דער אויבערשטער אז איך האב נישט געפייט.
מיין פוינט איז אז סאיז נישט אזוי געשניטן מיט א מעסער, ניטאמאל צו זאגן אבער בדרך כלל.
עס איז דא ערגעץ א איד וואס טענה'ט אז עס שטערט איהם בכלל נישט אז עס איז פארהאן קינדער וואס האבן קיין שייכות מיט זייער אייגענע טאטע? אז עס שטערט איהם בכלל נישט אז עס איז פארהאן א טאטע וואס האט קיין שייכות מיט זיינע קינדער? און די רעדע איז גאר פון איהם זעלבסט און פון זיינע אייגענע קינדער??
אנטשולדיגט, אבער אדער איז עפעס ממש נישט אין ארדענונג מיט מיר אדער מיט איהם...
וואס איז? די קינדער זענען צומישט אז זייערע עלטערן לעבן שוין נישט צוזאמען און ס'שווער פאר זיי? אקעי, ס'קען זיין, עס איז אין פאקט זייער א נארמאלע ערשיינונג, אבער פאר דעם זענען דא פעמעלי טערעפיסטן וואס זענען אויסגעצייכנט אין דעם געביט. לעזן דער פראבלעם פון די שוועריקייטן וואס קינדער קענען אדורכגיין דורך שאפן א פיל ערגערן פראבלעם פון אפ'שחט'ן משפחות און דורות איז קיין לעזונג.
וויאזוי פלעגט טראמפ'נען אלץ שרייען "עי בעד דיעל איז ווארס דען נאו דיעל!"
ממילא וועל איך ענטפערן יעצט אין לשון קודש
אויב איז דא למשל א מאמע א מרשעת און דער טאטע פייט צוריק, זאל ער זיין גערעכט וויפיל ער ווי, לייגט ער בידים צוגרינד די קינדער. ומכ״ש ווען די מאמע האט יא גערעכט טענות (אפגעזען צו דער טאטע איז מסכים מיט דעם)
די פוינט איז נישט דער טאטע דא, נאר די קינדער. אויב איינער פון די עלטערן נעמט נקמה, און דער צווייטער וויל זיין גערעכט האט ער א יד ורגל אין די חורבן פון די קינדער. עם ילדים תהיה חכם אל תהיה צודק.
בעוד איך טענה אז די רעדע איז וויאזוי זיכער צו מאכן אז די קינדער בלייבן געזונט (#איך לעב)
טענהסטו אז די רעדע איז פון צוריקהאלטן קינדער און עלטערן פון זיין צוזאמען (#מיין טאטע לעבט)
אנשטאט צו קוקן און זען פארן ציל דעם קינד (יא, אויך אויפן פרייז פון די עלטערן), שרייסטו טאטע טאטע (אויך אויפן פרייז פונעם קינד)
אוי טאטע אין הימל! אטו בשופטני עסקינן? נ'וודאי זענען פארהאן מענטשען פון אלע סארט, אבער איז דען דאס די נושא? אבער די עיקר שאלה וואס באדערט מיך איז, אז די אליין פארשטייבט יא אז די מעשה איז איבערהויפט נישט די נארמע, פאר וועלעכע גוט יאר ביסטו עס דא מפרסם אויף דער אשכול? סתם צו געבן א פתחון פה פאר סיי ווער ס'וועט וועלן נוצן דער מאדנער פארשוין אלץ א דוגמא אז אזוי פירן זיל אויף רוב אידן וואס האבן זיך ל"ע ג'עגט?פרוק ית ענך האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 5:21 pmאויב עס באלאנגט נישט דא, ביטע מעקן
געהערט א מעשה פון א מלמד וואס א קינד אין זיין קלאס איז אדורך אזא תקופה וואס די עלטערן האבן זיך צוטיילט און דיע קינד איז געוועהן 3 טעג א וואך ביי די טאטע און 3 טעג א וואך ביי די מאמע און יעדע צווייטע שבת ערגעץ אנדערש
פארשטייט זיך אז דיע קינד'ס קאפ איז נישט געוועהן ביי די לימודים
איין מאל האט די קינד זיך אויסגערעדט צו די מלמד אז ס'איז איהם זייער שווער צו זיין יעדע 3 טעג ערגעץ אנדערש ער וויל ענדערש זיין איין פילע וואך ביי די טאטע און איין וואך ביי די מאמע האט די מלמד געזאגט אז ער וועט רעדן צו די טאטע דערוועגן
די מלמד האט גערופן די טאטע און איבערגעזאגט וואס די אינגל האט איהם געזאגט
האט די טאטע געזאגט אז ער ווייסט אז די מאמע וויל אויך אזוי און ער האלט איר נישט ביים נאכגעבן
האט די מלמד פראבירט מסביר צו זיין פאר די טאטע אז עס וועט אפשר העלפן פאר די קינד זיך בעסער קאנצעטרירן אין די לימודים
האט די טאטע געזאגט פאר די מלמד "א כפרה אויף מיין זון איך דארף יעצט געווינען די מלחמה מיט מיין ווייב"
ס'איז מן הסתם א מעשה אחד מני אלף וואס לאו בכל יומא מתרחש אבער יעדע פאל איז אנדערש און מען קען נישט דן זיין פון איין מעשה אויף די צווייטע
כ'וועל דיר זאגן דעם אמת, איך האב געלייענט דיין תגובה און מיינע ברעמען האבן זיך געהויבן, אבער הויעך -זייער הויעך.שטארקע אור האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 22, 2023 5:58 pmא קינד איז נישט דא פאר זיין טאטע, א טאטע דארף יא זיין דא פאר זיין קינד.
שוין אלץ קלאר געווארן.קאמאן סענס, מאכט נישט קיין סענס
הרב יואל קליין האט געשריבן: ↑ זונטאג מאי 21, 2023 1:43 amדער אשכול באלאנגט נישט אויף אייוועלטקאשע זופ האט געשריבן: ↑ מוצ"ש מאי 20, 2023 11:50 pmאון אפילו א איד וויל סתם אויסגין זיין ווייטאג מעג מען אים אויך מחזק זיין און פארשטייןfarshlufen האט געשריבן: ↑ מוצ"ש מאי 20, 2023 11:47 pmידידינו ר' יואל.
זעהסט דאך אז ס'דא ווער ס'פארשטייט אביסל.
לאז א איד קומען צום ווארט.
די קינדער/בחורים וואס ליידן נעבעך טארן דאס נישט ליינען. עס העלפט נישט, נאר ארבייט פארקערט.
א טאטע וואס גיסט זיך אויס ״זיינע״ עמאושענס פאר זיין קינד, איזעס זייער דעמעדשינג.
באקסער בוים האט געשריבן: ↑ מיטוואך יוני 21, 2023 12:14 pmאיך קען אייך נישט, אבער איך פיל (פראביר עכ"פ מיטצופילן) אייער צער, דער כל יכול זאל אייך אויפרעכטן בקרוב ובניקל, און זאלט 'זעהן' געזונטערהייט אסאך נחת פון אלע אייערע קינדערלעך!
צום גאון וצדיק ר' משה פיינשטיין זצ''ל איז אמאל אריינגעקומען א בעה''ב און זעהט ווי עס זיצט א איד לעבן רב און זיי ביידע וויינען בכיות נמרצות. נאך עטליכע מינוט שטעלט זיך די איד אויף און גייט ארויס. ווען די בעה''ב האט געפרעגט דעם גאון וואס עס גייט פאר, האט ער גיענטפערט, 'איך ווייס נישט... די איד איז אריינגעקומען און ווען איך האב איהם געפרעגט וואס איך קען איהם העלפן האט ער זיך גענומען יאמערליך צו וויינען, וויפול איך האב איהם פרובירט צו בארואיגען האט נישט געהאלפען און נישט געקומען צום ווארט', האט די גאון וצדיק אנגערופן ''איך בין געווארן זייער איבערגענומען און געקלערט העלפן קען איך טאקע נישט דעם איד ווייל איך פארשטיי נישט וואס ער רעדט. איין זאך קען איך יא טוהן איך קען מיטוויינען מיט איהם...'' איז די גאון געזיצן מיט א איד וואס ער פארשטייט נישט קיין ווארט נאר געזיצן שעות און מיטגעוויינט מיט איהם.079joseph האט געשריבן: ↑ מיטוואך יוני 21, 2023 12:03 pmגוט מארגן יעדן איינעם!
איך האב מיך איינגעהאלטן ביז יעצט פון ענטפערן אויף אלע קאמענטס דא אויף איי וועלט, און אין נאך אנדערע פלאטפארמעס, איך האב געלאזט דעם עולם רעדן, און געבן קאמעטארן רעכס און לינקס, איך האב געוואלט זעהן וואס דער עולם האלט איבער דעם נושא, איך מייין אז עס איז געקומען די צייט איך זאל אריינקומען מיט א קלארקייט איבער דעם ברענענדיגן נושא.
מיין נאמען איז מענדי יאזשעף, איך גלייב אז א חלק עולם קען מיר אדער שוין געהערט איבער מיר, ב"ה דער עולם קען מיר אפשר מער אלץ Vista Team, אונטערשטע שורה איז אז איך שטיי אונטער דעם לעצטיגן מאוומענט וועגן די נושא פון קינדער וואס זענען נעבעך אוועק געריסן פון זייערע עלטערן.
דער אמת לאמיתו ליידער איז אז איך בין א קרבן פון אזא פרשה, ליידער איך האב שוין נישט געזעהן מיינע דריי לעכטיגע נשמה'עלעך פאר קרוב צו 5 יאהר (!), עס איז אוממעגליך מסביר צו זיין אין אפאר קורצע שורות די ווייטאג, צער, יסורים פון א טאטע וואס איז דערוואטערט פון זיינע קינדערלעך, אוי להם לבנים שגלו מעל שולחן אביהם...
ווי געזאגט גיי איך שוין אפצייכענען 5 יאהר פון יענעם שרעקעדיגן נאכט, ווען איך בין אהיים געקומען נאכן ארבעט אינדערהיים, און עפעס אזא מינע שטילקייט האט באהערשט דאס גאנצע הויז, פון איין מינוט אויפן צווייטן בין איך געווארן פון א געזונטע לעבעדיגע טאטע פאר צוויי קליינע זיסע נשמה'לעך, צו א צובראכענע שבר כלי וועלכע וויינט נעבעך אויפן אייגענעם חורבן הבית.
איך וועל נישט אריינגיין דא אין קיין דיטעל"ס איבער פארוואס, ווי אזוי, ווען וכו' וכו' זאכן זענען צוגעגאנגען, אונטערשטע שורה איז אז 4 חדשים נאכן זיך צוטיילן האב איך געגעבן א גט אין בי"ד און געחתמע'ט א פעיפער ווי איך געב גענצליך אויף אויף מיינע קינדער, און אז איך וועל נישט בעהטן מער קיינמאל צו זעהן מיינע קינדער וכו' וכו'.
נאכן איבער געבן דעם גט, האב איך זיך צוריק געקערט קיין ארץ ישראל ווי מיינע עלטערן וואוינען, איך בין געווען א שבר כלי, צובראכן ווי א שויבן, דאס ליידיגקייט און צער האט געשריגן פון יעדעס ווינקל אין מיין הארץ, דאס ווייטאג איבער די נשמה'לעך וועלכע געפינען זיך ערגעץ וואו אין לאנדאן, האט מיר נישט געלאזט קיין מנוחה, עס איז געקומען א שמחת תורה, איך בין געגאנגען געהעריג אין שהול, איך האב געוואלט שפילן אז אלעס איז אין ארדענונג, איך האב געטאנצן מיט יעדן, עולה געווען לתורה, קידוש געמאכט מיט יעדן, בקיצור זיך געהאלטן שטארק ביז... יא יא עס איז געקומען צו 'כל הנערים' ווי יעדע טאטע שפאצירט זיך אריין מיט זיינע קינדערלעך אונטער די טלית און זאגט 'המלאך הגואל אותי מכל הנערים', איך בין דארט אויך געשטאנען און זיך געביסן די נעגל, איך האב מיך איינגעהאלטן מיט די שטערקסטע כוחות נישט אוס צו פלאצן אין א געוויין צום מלך מלכי המלכים, מיין נשמה האט געשריגן, 'מענדי ווי זענען דיינע קינדערלעך?'...
עס איז אריבער א פאר חדשים, צוביסלעך האב איך זיך אנגעפאנגען צוגעוואוינען צום נייעם לעבן שטייגער, איך האב פראבירט מיט מיינע שטערקסטע כוחות זיך צו האלטן ווי א גיבור, אייביג געווען מיט א שמייכל, איך האב פראבירט מיך אליינס איינצורעדן אז מען קען לעבן אזוי אויכעט, עס איז אריבער א חנוכה, פורים, אינצווישן איז געבוירן געווארן מיין 3 נשמה'לע, איך האב מיך אריבער געכאפט קיין לאנדאן אויפן ברית, און זיך ווייטער געהאלטן שטארק ווי א גיבור, איך האב מיך איינגערעדט די גאנצע צייט, אז יא, מען קען עס באווייזן, אפילו מען האט נישט קיין שייכות מיט די קינדער קען מען נאך ווייטער לעבן און אנגיין מיטן טאג טעגליכן לעבן.
ויהי היום, און דער מסבב כל הסיבות האט צו געפירט אז איך זאל צוריק מאפן קיין עיה"ב לאנדאן, עפעס איין פארוואלקענטע אינדערפרי דרייוו איך מיין קאר אין די גאסן פון סטעמפארד הילל, ווען פלוצלינג זעה איך פון די זייט ווי מיינע דריי זיסע נשמה'לעך שפאצירן אויפן גאס… מיין הארץ האט אנגעפאנגען ארבעטן שנעל, פון איין מינוט אויפן צווייטן האב איך זיך געגעבן א וועק אויף פון א טיפן שלאף, און אנגעקוקט מיינע קינדערלעך, איך האב געפיהלט א מעסער אין מיין הארץ, איך האב אנגעפאנגען פיהלן דאס אלץ וואס איך האב פארלוירן פאר די לאנגע תקופה וואס איך האב שוין נישט קיין שייכות מיט מיינע זיסע קינדערלעך…
איך וועל נישט אריינגיין דא ווייטער אין די קומענדיגע פרטים מפני צנעת הפרט, ווער עס ווייסט ווייסט וואס עס איז אלץ פארגעגאנגען, אונטערשטע שורה איז אז היינט צוטאג איז שוין קרוב צו 5 יאהר זייט דאס לעצטע מאל וואס איך האב געגעבן א שמייכל פאר מיינע טייערע קינדערלעך.
היינט צוטאג בין איך אין מאנסי, ב"ה איך האב געטראפן דא אין ניו יארק אסאך גוטע אידן וועלכע זיי ווילן טוהען גוט, און ווילן אויפטוהען אין דעם נושא, ליידער בין איך אנטדעקט געווארן מיט די צייט צו נאך אסאך ווייטאגליכע מעשיות פון עלטערן טאטעס און מאמעס וועלכע זענען נעבעך טראגיש געווארן אוועק געריסן פון זייערע קינדערלעך.
דעם לעצטן ער"ח סיון, אויפן וועג צום ארבעט, האב איך אזוי אריינגעטראכט אינעם 'ואזכה לראות בנים - תפלה', איך האב אזוי געקלערט צו מיר אליינס, אז יעדע טאטע בעהט 'ואזכה לראות בנים ובני בנים עוסקים בתורה ובמצוות', ביי מיר איז עס נעבעך 'ואזכה לראות בנים' - איך זאל פלעי"ן קענען זעהן מיינע קינדערלעך…
אנקומענדיג צום ארבעט האב איך מחליט געווען צו מאכן א פאוסטע"ר וועגן דעם, אומר ועושה, ביז געציילטע מינוטן האב איך ארויפגעלייגט דעם 'ואזכה לראות בנים פאוסטער' אויף מיין סטעטו"ס, איך האב אלייס נישט געגלייבט וואס דאס גייט אלץ ברענגען, די פידבעק איז געווען אין לשער ואין לתאר, מיין פאון האט אנגעפאנגען קלינגען יעדע מינוט, סתם יונגעלייט וואס איך קען זיי ניטאמאל האבן מיר געקאלט און זיך אויס גערעדט אז נעבעך זיי קענען נישט זעהן זייערע קינדערלעך, איך האב אליינס נישט געגלייבט וואס דא גייט אלץ פאר, דיער פאוסטער איז ארום געפארן אויף סאושע"ל מידיא, און עס איז געווארן א נושא.
זעענדיג אז דאס אייזן איז הייס, האב איך ארויס געשיקט נאך אפאר פאוסטער"ס, כולם כאחד ברענגען ארויס די ווייטאג פון עלטערן וועלכע זענען אפגעריסן פון זייערע קינדערלעך, יעדער פאוסטער פאר זיך האט געשריגן די צער פון די יונגע נשמה'לעך וועלכע לעכטצן נאך זייערע עלטערן, און די צער פון די עלטערן וועלכע האב זיך נעבעך דערלעבט אזא אידיש נחת…
ב"ה, שטייענדיג א חודש נאכן קאמפיין, מיין איך אז מען קען זאגן אז עס האט געהאט א געוואלדיגן אפקלאנג, די מטרה איז געווען אז דער עולם זאל זיך אויפוועקן און פארשטיין אז מען קען נישט אוועק כאפן קיין קינדער פון קיין עלטערן, פאר קיין שום פרייז, עס איז נישט דא קיין שום היתר אין דער וועלט צו טהון אזא מעשה רציחה, עס איז א רציחה פאר די טאטע אדער מאמע, און נאך א גרעסערע רציחה פאר די יונגע צווייגעלעך…
ליידער איך אין מיין קעי"ס שעה איך נישט קיין וועג בדרך הטבע צו זעהן מיינע קינדעלעך בקרוב, אבער איך געב נישט אויף, און דער עיקר איז אז איך מיך אונטער גענומען צו שרייען בשער בת רבים די ווייטאג פון די עלטערן וואס זענען נעבעך ווייט פון זייערע קינדער, ויה"ר שלא ישמע עוד שו"ד בגבולינו.
טרערן וואס זאגן אסאך.
079joseph האט געשריבן: ↑ מיטוואך יוני 21, 2023 12:03 pmגוט מארגן יעדן איינעם!
איך האב מיך איינגעהאלטן ביז יעצט פון ענטפערן אויף אלע קאמענטס דא אויף איי וועלט, און אין נאך אנדערע פלאטפארמעס, איך האב געלאזט דעם עולם רעדן, און געבן קאמעטארן רעכס און לינקס, איך האב געוואלט זעהן וואס דער עולם האלט איבער דעם נושא, איך מייין אז עס איז געקומען די צייט איך זאל אריינקומען מיט א קלארקייט איבער דעם ברענענדיגן נושא.
מיין נאמען איז מענדי יאזשעף, איך גלייב אז א חלק עולם קען מיר אדער שוין געהערט איבער מיר, ב"ה דער עולם קען מיר אפשר מער אלץ Vista Team, אונטערשטע שורה איז אז איך שטיי אונטער דעם לעצטיגן מאוומענט וועגן די נושא פון קינדער וואס זענען נעבעך אוועק געריסן פון זייערע עלטערן.
דער אמת לאמיתו ליידער איז אז איך בין א קרבן פון אזא פרשה, ליידער איך האב שוין נישט געזעהן מיינע דריי לעכטיגע נשמה'עלעך פאר קרוב צו 5 יאהר (!), עס איז אוממעגליך מסביר צו זיין אין אפאר קורצע שורות די ווייטאג, צער, יסורים פון א טאטע וואס איז דערוואטערט פון זיינע קינדערלעך, אוי להם לבנים שגלו מעל שולחן אביהם...
ווי געזאגט גיי איך שוין אפצייכענען 5 יאהר פון יענעם שרעקעדיגן נאכט, ווען איך בין אהיים געקומען נאכן ארבעט אינדערהיים, און עפעס אזא מינע שטילקייט האט באהערשט דאס גאנצע הויז, פון איין מינוט אויפן צווייטן בין איך געווארן פון א געזונטע לעבעדיגע טאטע פאר צוויי קליינע זיסע נשמה'לעך, צו א צובראכענע שבר כלי וועלכע וויינט נעבעך אויפן אייגענעם חורבן הבית.
איך וועל נישט אריינגיין דא אין קיין דיטעל"ס איבער פארוואס, ווי אזוי, ווען וכו' וכו' זאכן זענען צוגעגאנגען, אונטערשטע שורה איז אז 4 חדשים נאכן זיך צוטיילן האב איך געגעבן א גט אין בי"ד און געחתמע'ט א פעיפער ווי איך געב גענצליך אויף אויף מיינע קינדער, און אז איך וועל נישט בעהטן מער קיינמאל צו זעהן מיינע קינדער וכו' וכו'.
נאכן איבער געבן דעם גט, האב איך זיך צוריק געקערט קיין ארץ ישראל ווי מיינע עלטערן וואוינען, איך בין געווען א שבר כלי, צובראכן ווי א שויבן, דאס ליידיגקייט און צער האט געשריגן פון יעדעס ווינקל אין מיין הארץ, דאס ווייטאג איבער די נשמה'לעך וועלכע געפינען זיך ערגעץ וואו אין לאנדאן, האט מיר נישט געלאזט קיין מנוחה, עס איז געקומען א שמחת תורה, איך בין געגאנגען געהעריג אין שהול, איך האב געוואלט שפילן אז אלעס איז אין ארדענונג, איך האב געטאנצן מיט יעדן, עולה געווען לתורה, קידוש געמאכט מיט יעדן, בקיצור זיך געהאלטן שטארק ביז... יא יא עס איז געקומען צו 'כל הנערים' ווי יעדע טאטע שפאצירט זיך אריין מיט זיינע קינדערלעך אונטער די טלית און זאגט 'המלאך הגואל אותי מכל הנערים', איך בין דארט אויך געשטאנען און זיך געביסן די נעגל, איך האב מיך איינגעהאלטן מיט די שטערקסטע כוחות נישט אוס צו פלאצן אין א געוויין צום מלך מלכי המלכים, מיין נשמה האט געשריגן, 'מענדי ווי זענען דיינע קינדערלעך?'...
עס איז אריבער א פאר חדשים, צוביסלעך האב איך זיך אנגעפאנגען צוגעוואוינען צום נייעם לעבן שטייגער, איך האב פראבירט מיט מיינע שטערקסטע כוחות זיך צו האלטן ווי א גיבור, אייביג געווען מיט א שמייכל, איך האב פראבירט מיך אליינס איינצורעדן אז מען קען לעבן אזוי אויכעט, עס איז אריבער א חנוכה, פורים, אינצווישן איז געבוירן געווארן מיין 3 נשמה'לע, איך האב מיך אריבער געכאפט קיין לאנדאן אויפן ברית, און זיך ווייטער געהאלטן שטארק ווי א גיבור, איך האב מיך איינגערעדט די גאנצע צייט, אז יא, מען קען עס באווייזן, אפילו מען האט נישט קיין שייכות מיט די קינדער קען מען נאך ווייטער לעבן און אנגיין מיטן טאג טעגליכן לעבן.
ויהי היום, און דער מסבב כל הסיבות האט צו געפירט אז איך זאל צוריק מאפן קיין עיה"ב לאנדאן, עפעס איין פארוואלקענטע אינדערפרי דרייוו איך מיין קאר אין די גאסן פון סטעמפארד הילל, ווען פלוצלינג זעה איך פון די זייט ווי מיינע דריי זיסע נשמה'לעך שפאצירן אויפן גאס… מיין הארץ האט אנגעפאנגען ארבעטן שנעל, פון איין מינוט אויפן צווייטן האב איך זיך געגעבן א וועק אויף פון א טיפן שלאף, און אנגעקוקט מיינע קינדערלעך, איך האב געפיהלט א מעסער אין מיין הארץ, איך האב אנגעפאנגען פיהלן דאס אלץ וואס איך האב פארלוירן פאר די לאנגע תקופה וואס איך האב שוין נישט קיין שייכות מיט מיינע זיסע קינדערלעך…
איך וועל נישט אריינגיין דא ווייטער אין די קומענדיגע פרטים מפני צנעת הפרט, ווער עס ווייסט ווייסט וואס עס איז אלץ פארגעגאנגען, אונטערשטע שורה איז אז היינט צוטאג איז שוין קרוב צו 5 יאהר זייט דאס לעצטע מאל וואס איך האב געגעבן א שמייכל פאר מיינע טייערע קינדערלעך.
היינט צוטאג בין איך אין מאנסי, ב"ה איך האב געטראפן דא אין ניו יארק אסאך גוטע אידן וועלכע זיי ווילן טוהען גוט, און ווילן אויפטוהען אין דעם נושא, ליידער בין איך אנטדעקט געווארן מיט די צייט צו נאך אסאך ווייטאגליכע מעשיות פון עלטערן טאטעס און מאמעס וועלכע זענען נעבעך טראגיש געווארן אוועק געריסן פון זייערע קינדערלעך.
דעם לעצטן ער"ח סיון, אויפן וועג צום ארבעט, האב איך אזוי אריינגעטראכט אינעם 'ואזכה לראות בנים - תפלה', איך האב אזוי געקלערט צו מיר אליינס, אז יעדע טאטע בעהט 'ואזכה לראות בנים ובני בנים עוסקים בתורה ובמצוות', ביי מיר איז עס נעבעך 'ואזכה לראות בנים' - איך זאל פלעי"ן קענען זעהן מיינע קינדערלעך…
אנקומענדיג צום ארבעט האב איך מחליט געווען צו מאכן א פאוסטע"ר וועגן דעם, אומר ועושה, ביז געציילטע מינוטן האב איך ארויפגעלייגט דעם 'ואזכה לראות בנים פאוסטער' אויף מיין סטעטו"ס, איך האב אלייס נישט געגלייבט וואס דאס גייט אלץ ברענגען, די פידבעק איז געווען אין לשער ואין לתאר, מיין פאון האט אנגעפאנגען קלינגען יעדע מינוט, סתם יונגעלייט וואס איך קען זיי ניטאמאל האבן מיר געקאלט און זיך אויס גערעדט אז נעבעך זיי קענען נישט זעהן זייערע קינדערלעך, איך האב אליינס נישט געגלייבט וואס דא גייט אלץ פאר, דיער פאוסטער איז ארום געפארן אויף סאושע"ל מידיא, און עס איז געווארן א נושא.
זעענדיג אז דאס אייזן איז הייס, האב איך ארויס געשיקט נאך אפאר פאוסטער"ס, כולם כאחד ברענגען ארויס די ווייטאג פון עלטערן וועלכע זענען אפגעריסן פון זייערע קינדערלעך, יעדער פאוסטער פאר זיך האט געשריגן די צער פון די יונגע נשמה'לעך וועלכע לעכטצן נאך זייערע עלטערן, און די צער פון די עלטערן וועלכע האב זיך נעבעך דערלעבט אזא אידיש נחת…
ב"ה, שטייענדיג א חודש נאכן קאמפיין, מיין איך אז מען קען זאגן אז עס האט געהאט א געוואלדיגן אפקלאנג, די מטרה איז געווען אז דער עולם זאל זיך אויפוועקן און פארשטיין אז מען קען נישט אוועק כאפן קיין קינדער פון קיין עלטערן, פאר קיין שום פרייז, עס איז נישט דא קיין שום היתר אין דער וועלט צו טהון אזא מעשה רציחה, עס איז א רציחה פאר די טאטע אדער מאמע, און נאך א גרעסערע רציחה פאר די יונגע צווייגעלעך…
ליידער איך אין מיין קעי"ס שעה איך נישט קיין וועג בדרך הטבע צו זעהן מיינע קינדעלעך בקרוב, אבער איך געב נישט אויף, און דער עיקר איז אז איך מיך אונטער גענומען צו שרייען בשער בת רבים די ווייטאג פון די עלטערן וואס זענען נעבעך ווייט פון זייערע קינדער, ויה"ר שלא ישמע עוד שו"ד בגבולינו.
