תוארי כבוד: די היסטאריע און אנטוויקלונג פון 'טיטלען'
דאקומענטאציע און זכרונות פונעם אמאליגן וועלט
די אחראים: יאנאש , אחראי , געלעגער
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 36566
- זיך איינגעשריבן אום:פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע:אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
- lebediger berel
- שר חמשת אלפים
- תגובות: 5251
- זיך איינגעשריבן אום:דינסטאג יוני 17, 2008 11:17 am
- למעלה משבעים
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 12653
- זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
- לאקאציע:ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן
איך מיין אז דער טיטול "עליו השלום" איז אז מין אימפארט פון די מוסלימענער [עפעס אזוי ליגט מיר אין זכרון] למשל זיי רופען זייער נביא [אדער ווי דער רמב"ם רופט אים "המשוגע"] מוחמד prophet Muhamad peace be on him. דאס זעלבע זאגט מען אויף די מנהג וואס איז שטארק אונגענומען ביי אונז יראים צו לייגען ביים אונפאנג פון א בריף "ב"ה" אדער "בס"ד" עס זענען פארהאן וואס טענה'ן אז עס איז א מנהג פון די אראבער. ווייל עס האט נישט נישט קיין מקור. למשל אין די אגרות הרמב"ם זעט מען נישט דעם התחלה.
דאס אז מ'האט גענומען געוויסע הנהגות פון גוים איז נישט קיין חידוש עס זענען פארהאן א סאך אזעלעכע פעלער. למשל איך האב געזען נאך ברענגען פון רבינו אברהם בן הרמב"ם אז ער ברענגט אין המספיק לעובדי השם אז די אידען וואס וואוינען אין לענדער וויי די מוסלימענער טוען אויס זייער שיך אין זייער בית התפלות דארפען אידען דאס טוהן אין ביהמ"ד ווייל אויב אידען וועלן דאס נישט טוהן פאר זייער ג-ט איז דאס א חילול השם פאר די גוים.
דאס אז מ'האט גענומען געוויסע הנהגות פון גוים איז נישט קיין חידוש עס זענען פארהאן א סאך אזעלעכע פעלער. למשל איך האב געזען נאך ברענגען פון רבינו אברהם בן הרמב"ם אז ער ברענגט אין המספיק לעובדי השם אז די אידען וואס וואוינען אין לענדער וויי די מוסלימענער טוען אויס זייער שיך אין זייער בית התפלות דארפען אידען דאס טוהן אין ביהמ"ד ווייל אויב אידען וועלן דאס נישט טוהן פאר זייער ג-ט איז דאס א חילול השם פאר די גוים.
יונה כהן האט געשריבן: איך מיין אז דער טיטול "עליו השלום" איז אז מין אימפארט פון די מוסלימענער [עפעס אזוי ליגט מיר אין זכרון] למשל זיי רופען זייער נביא [אדער ווי דער רמב"ם רופט אים "המשוגע"] מוחמד prophet Muhamad peace be on him.
.
ר' יונה: אין דניאל שטייט אז השי"ת אט עם געזאגט פאר ער איז נפטר געווארען
וְאַתָּה לֵךְ לַקֵּץ וְתָנוּחַ... ד.מ. זעלבע זאך ווי רואיקייט (פיעס) אויף דיר
יונה כהן האט געשריבן: דאס זעלבע זאגט מען אויף די מנהג וואס איז שטארק אונגענומען ביי אונז יראים צו לייגען ביים אונפאנג פון א בריף "ב"ה" אדער "בס"ד" עס זענען פארהאן וואס טענה'ן אז עס איז א מנהג פון די אראבער. ווייל עס האט נישט נישט קיין מקור. למשל אין די אגרות הרמב"ם זעט מען נישט דעם התחלה.
די רמב"ם פאנגט אן זיין הייליגע ספר יד החזקה מיט די ר"ת יקו"ק.
יונה כהן האט געשריבן: דאס אז מ'האט גענומען געוויסע הנהגות פון גוים איז נישט קיין חידוש עס זענען פארהאן א סאך אזעלעכע פעלער. למשל איך האב געזען נאך ברענגען פון רבינו אברהם בן הרמב"ם אז ער ברענגט אין המספיק לעובדי השם אז די אידען וואס וואוינען אין לענדער וויי די מוסלימענער טוען אויס זייער שיך אין זייער בית התפלות דארפען אידען דאס טוהן אין ביהמ"ד ווייל אויב אידען וועלן דאס נישט טוהן פאר זייער ג-ט איז דאס א חילול השם פאר די גוים.
מיט דעם זענט איר גערעכט אז געוויסע פעלער איז דא אזא ענין. אויך שטייט דאס פארוואס מ'מאכט נישט קידוש מיט יין מבושל וכדומה, ווייל פאר א מלך ברענגט מען נישט אזעלעכע ווייין.
אויך שטייט דאס (דאכצעך פין שינאוואר רב) בנוגע היתר מכירה בשב"ק, אז עס איז א חילול השם ווייל ביי גוים איז נישט דא אזא היתר פאר זייערע זינטאג. אויך שרייבט דער רמב"ם דאס איז דער טעם פין קרבנות.
הדברים עתיקים בזה, ויש כמה חילוקים ווען יא ווען נישט ואכ"מ.
אוי הרב ברוקלין. שוין ווידער מוז איך זיך טענה'ן מיט דיר...
איידער דו פאקסט ארויף אזויפיל תגובות אויף אן ענין (יעדע דריי-פיר מינוט נאך א תגובה), וואלט געווען ראטזאם אז דו זאלסט עס קלאר דורכטאן. איבער דעם ענין וואס הרב כהן האט ארומגערעדט, האב איך צוגעצייכנט א לינק וואו מען קען לייענען א דורכדרינגענליכן מאמר אויף דעם. אז דו וועסט עס לייענען וועסטו זען אז דיינע פראגעס פאלן אינגאנצן אוועק. צום ביישפיל, דאס וואס דו ברענגט פון מדרש אז עס ווערט דערמאנט "עליו השלום" ווערט דארטן גוט אויפגעוויזן אז אריגינעל איז בלויז געשטאנען "ע"ה" און די כונה איז געווען אויף א ר"ת וואס האט געמיינט "עבד ה'". שפעטערע מדפיסים האבן עס מפענח געווען אויף "עליו השלום".
ס'איז א שאד אז איך זאל דא מאריך זיין אין זאכן וואס דו קענסט דארטן לייענען בטוב טעם ודעת.
איידער דו פאקסט ארויף אזויפיל תגובות אויף אן ענין (יעדע דריי-פיר מינוט נאך א תגובה), וואלט געווען ראטזאם אז דו זאלסט עס קלאר דורכטאן. איבער דעם ענין וואס הרב כהן האט ארומגערעדט, האב איך צוגעצייכנט א לינק וואו מען קען לייענען א דורכדרינגענליכן מאמר אויף דעם. אז דו וועסט עס לייענען וועסטו זען אז דיינע פראגעס פאלן אינגאנצן אוועק. צום ביישפיל, דאס וואס דו ברענגט פון מדרש אז עס ווערט דערמאנט "עליו השלום" ווערט דארטן גוט אויפגעוויזן אז אריגינעל איז בלויז געשטאנען "ע"ה" און די כונה איז געווען אויף א ר"ת וואס האט געמיינט "עבד ה'". שפעטערע מדפיסים האבן עס מפענח געווען אויף "עליו השלום".
ס'איז א שאד אז איך זאל דא מאריך זיין אין זאכן וואס דו קענסט דארטן לייענען בטוב טעם ודעת.
הרב קארל, איך האב מיך גראדע ליעב צי טענהן מיט דיר, די ביזט א אינטילגענטער מענטש, אבער די געבסט צי אסאך רעספעקט פאר נישט היימישע שרייבער'ס, כאילו זיי האבען נישט קיין נגיעות, אין כאילו זיי האבען שטארקע ראיות אויף זייערע זאכן, אין כאילו זיי לייגען זיך אריין אין אזאך דורך אין דורך.
איך וועל לייענען וואס איר האט ציגיצייכענט, איך האף ער האט ראיות צי דעם... אויב נישט איז אשאד די צייט.
למעשה אין דניאל שטייט שוין אז מ'ווינטש אן מ'זאל זיין במנוחה לאחר מיתה, וואס זאגט יענער שרייבער צי דעם?
איך האב אפגעטיילט מיינע הערות ווייל ר' יונה האט געשריבען אסאך פרטים אין 1 תגובה.
איך וועל לייענען וואס איר האט ציגיצייכענט, איך האף ער האט ראיות צי דעם... אויב נישט איז אשאד די צייט.
למעשה אין דניאל שטייט שוין אז מ'ווינטש אן מ'זאל זיין במנוחה לאחר מיתה, וואס זאגט יענער שרייבער צי דעם?
איך האב אפגעטיילט מיינע הערות ווייל ר' יונה האט געשריבען אסאך פרטים אין 1 תגובה.
איך האב עס געליינט, זיין ראיה איז ווייל אין חז"ל שטייט ע"ה אויף 19 מענטשען וואס שטייט אויף זיי אין תנ"ך עבד יקו"ק, אדער עבדי. אין אויף אליהו הנביא וואס שטייט נישט אין תנ"ך עבדי, שטייט אויף עם אין חז"ל - ז"ל (זכור לטוב).
למעשה שפעטער אין די ארטיקעל איז שרייבער מודה אז דער ענין פין מנוחתו כבוד, אדער ינוח בשלום איז יא פין א יודישע מקור, נאר די ווארט "עליו" השלום איז פין איסלאם, ע"כ.
קודם המקורות פין דער ענין פין שלום אין מנוחה לאחר מיתה:
די פסוק (בראשית טו טו) זאגט אויף אברהם:
וְאַתָּה תָּבוֹא אֶל אֲבתֶיךָ בְּשָׁלוֹם תִּקָּבֵר בְּשֵׂיבָה טוֹבָה:
די מדרש (בר"ר לד ד) זאגט, אז דאס מיינט עוה"ב אין אויך תרח האט עוה"ב.
אמר רבי אבין, הנפטר מן המת אל יאמר לו לך לשלום אלא לך בשלום שנאמר ואתה תבוא אל אבותיך בשלום (ברכות סד.).
אויך זעט מען שוין די ענין פין מנוחה לאחר מיתת האדם אין דניאל, ווי אויך אין חז"ל (מכות יב:) ביי יהודה.
1) אויב ער איז מודה צי דעם, איז האלב פין זיין טעאריע אפגעפרעגט. עס איז זייער א קליינע חילוק פין לך לשלום - תבוא לשלום, ביז עליו השלום.
2) אויך, ווי זעט מען אין די פריערדיגע פלעצער אז השי"ת ווערט אנגעריפען ה'? אדער השי"ת? איך מיין אין ערגעץ נישט, דאס איז א לעצטיגע זאך ממש. אויב אזוי וואלטען געדארפט שטיין: משה ע"י, ד.מ. עבד י' - יקו"ק.
5) אויב ע"ה מיינט עבד ה', פארוואס האט די דריקער טאקע דאס נישט געוויסט. איז עס פשוט פארגעסען געווארען?
4) לויט עם מיז מען זאגען אז די מדרש רבה, מדרש תנחומא, מדרש תהילים, חז"ל, פרקי ר' אליעזר, איז נאכגעקאפיט געווארען איינס פין די אנדערען מיט דע טעות - כאילו זיי זענען איבערגעשריבען געווארען אין די זעלבע שטאט אדער לאנד. (די דריק האט זיך אנגעפאנגען בערך ה' אלפים שנת ר'. אנפאנג תקופת אחרונים)
הוא אשר דברתי, רוב זאכען וואס זיי זאגען איז טאריע'ס מיט קליינע סברה'לעך. אויב ער ברענגט מיר א פאר אלטע דריקן אדער כתב ידות וואס שטייט עבד ה' דעלמאץ רעדט ער עפעס.
ווי מער איך לייען די "אינטעליגענטע" זאכען, זע איך ווי נאריש זיי זענען. מיט א סברה'לע זאגען זיי אז זאכען וואס מענטשען ווייסן שוין טויזנט יאר איז פשוט א טעות.
עס קען זיין וועגען דעם שטייט נישט אויף אליהו ע"ה, ווייל וויבאלד ער איז ארויף לעבעדיג אין הימל וכו', פאסט נישט צי זאגען עליו השלום. (ויש לעיין אי 'השלום' הכוונה על הגוף, או על הנפש ונשמה).
איך האב אלעס אריינגעלייגט אין איין תגובה, איז דאס בעסער?
למעשה שפעטער אין די ארטיקעל איז שרייבער מודה אז דער ענין פין מנוחתו כבוד, אדער ינוח בשלום איז יא פין א יודישע מקור, נאר די ווארט "עליו" השלום איז פין איסלאם, ע"כ.
קודם המקורות פין דער ענין פין שלום אין מנוחה לאחר מיתה:
די פסוק (בראשית טו טו) זאגט אויף אברהם:
וְאַתָּה תָּבוֹא אֶל אֲבתֶיךָ בְּשָׁלוֹם תִּקָּבֵר בְּשֵׂיבָה טוֹבָה:
די מדרש (בר"ר לד ד) זאגט, אז דאס מיינט עוה"ב אין אויך תרח האט עוה"ב.
אמר רבי אבין, הנפטר מן המת אל יאמר לו לך לשלום אלא לך בשלום שנאמר ואתה תבוא אל אבותיך בשלום (ברכות סד.).
אויך זעט מען שוין די ענין פין מנוחה לאחר מיתת האדם אין דניאל, ווי אויך אין חז"ל (מכות יב:) ביי יהודה.
1) אויב ער איז מודה צי דעם, איז האלב פין זיין טעאריע אפגעפרעגט. עס איז זייער א קליינע חילוק פין לך לשלום - תבוא לשלום, ביז עליו השלום.
2) אויך, ווי זעט מען אין די פריערדיגע פלעצער אז השי"ת ווערט אנגעריפען ה'? אדער השי"ת? איך מיין אין ערגעץ נישט, דאס איז א לעצטיגע זאך ממש. אויב אזוי וואלטען געדארפט שטיין: משה ע"י, ד.מ. עבד י' - יקו"ק.
5) אויב ע"ה מיינט עבד ה', פארוואס האט די דריקער טאקע דאס נישט געוויסט. איז עס פשוט פארגעסען געווארען?
4) לויט עם מיז מען זאגען אז די מדרש רבה, מדרש תנחומא, מדרש תהילים, חז"ל, פרקי ר' אליעזר, איז נאכגעקאפיט געווארען איינס פין די אנדערען מיט דע טעות - כאילו זיי זענען איבערגעשריבען געווארען אין די זעלבע שטאט אדער לאנד. (די דריק האט זיך אנגעפאנגען בערך ה' אלפים שנת ר'. אנפאנג תקופת אחרונים)
הוא אשר דברתי, רוב זאכען וואס זיי זאגען איז טאריע'ס מיט קליינע סברה'לעך. אויב ער ברענגט מיר א פאר אלטע דריקן אדער כתב ידות וואס שטייט עבד ה' דעלמאץ רעדט ער עפעס.
ווי מער איך לייען די "אינטעליגענטע" זאכען, זע איך ווי נאריש זיי זענען. מיט א סברה'לע זאגען זיי אז זאכען וואס מענטשען ווייסן שוין טויזנט יאר איז פשוט א טעות.
עס קען זיין וועגען דעם שטייט נישט אויף אליהו ע"ה, ווייל וויבאלד ער איז ארויף לעבעדיג אין הימל וכו', פאסט נישט צי זאגען עליו השלום. (ויש לעיין אי 'השלום' הכוונה על הגוף, או על הנפש ונשמה).
איך האב אלעס אריינגעלייגט אין איין תגובה, איז דאס בעסער?
קרעמער האט געשריבן: יישר כח הרב ברוקלין, שיינע הערות.
בכלל איז שווער ווי קומט דא אריין איסלאם? אויב עפעס האבן זיי קאפירט שטיקער פון די תורה הקדושה, און דערמיט אויך די עליו השלום לאזונג אויף לאחר מיתה.
יא, איך מיין די ביזט גערעכט. ווי באקאנט אז מוסלמענער זענען מער נענטער צי די תורה אין יודישע מנהגים, ווי די קריסטין. ממילא קען זיין אז וועגען דעם זאגען זיי "פיעס בי אפאן יא" ד.מ. עליו השלום. ווייל בי אינז האט מען שוין געזאגט "עליו" השלום.
- ביקסאד
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4040
- זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מאי 25, 2008 7:00 pm
- לאקאציע:נעבן סאטמאר
יונה כהן האט געשריבן: דאס זעלבע זאגט מען אויף די מנהג וואס איז שטארק אונגענומען ביי אונז יראים צו לייגען ביים אונפאנג פון א בריף "ב"ה" אדער "בס"ד" עס זענען פארהאן וואס טענה'ן אז עס איז א מנהג פון די אראבער. ווייל עס האט נישט נישט קיין מקור. למשל אין די אגרות הרמב"ם זעט מען נישט דעם התחלה.
שמעתי שהמקור של בס"ד לא ברור, מה שאין כן עם ב"ה או בעזהי"ת.
ועמך כולם צדיקים
- ביקסאד
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4040
- זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מאי 25, 2008 7:00 pm
- לאקאציע:נעבן סאטמאר
כעין זה,אשרינו האט געשריבן: מען דערציילט אז דער הייליגער שינאווער רב זי"ע האט אמאל געדארפט שרייבן א בריוו צו איינע פון די רבי'ס בדורו פאר א כלל עסק. און מ'האט אים געזאגט אז ער וועט מוזן שרייבן אויף יענעם "הקדוש", ווייל אז נישט וועט ער די זאך נישט טוען. די שינאווער רב זי"ע איז ווי באקאנט געווען זייער א איש אמת און האט נישט געהאט קיין חשק צו שרייבן אויף דעם איד אזא לשון. נאך א שטיק צייט האט די שינאווא רב זי"ע געפרעגט די נאנטע - יענער רבי וואשט זיך נטילת ידים פארן עסן? און אויך מים אחרונים נאכן עסן? איז ער דאך א קדוש ווייל די גמרא לערנט ארויס פונם פסוק "והתקדשתם - זו מים ראשונים, והייתם קדושים - זו מים אחרונים" . האט ער זיך אראפגעזעצט און געשריבן אויף יענעם "הקדוש".
נו אויב אזוי האבן מיר שוין א שטיקל לימוד זכות אויף דעם טיטול "הקדוש" אפילו אויף לעבעדיגע מענטשן.
מובא בפאר יצחק פרק ט"ז אות ו) בסופו,
ענה רבינו (מהרי"א) אם עדה מישראל [עשרה אנשים] קוראים לו רבי, רשות לתארו בתואר הרב הצדיק.
ועמך כולם צדיקים
- שמעלקא טויב
- שר חמשת אלפים
- תגובות: 5399
- זיך איינגעשריבן אום:דינסטאג מאי 04, 2010 2:41 pm
- לאקאציע:אויפ'ן באשעפער'ס וועלט'ל!
- למעלה משבעים
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 12653
- זיך איינגעשריבן אום:זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
- לאקאציע:ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 36566
- זיך איינגעשריבן אום:פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע:אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
פרייליכערהייט האט געשריבן: גדול מרבן שמו,
גם על מציבת שמואל האלדהיים http://he.wikipedia.org/wiki/%D7%A9%D7% ... 7%99%D7%9D ימח שמו וזכרו מראשי הראפערמער, מי שרצה לעשות הזונטאג ליום מנוחה, כתבו כן על מציבתו.
http://onthemainline.blogspot.com/2011/ ... erlin.html
דאע"ג דכבר למד הרבה פעמים כל התורה והמצות, מ"מ כשיגיע המועד חייב לשאול ולדרוש בהלכות כל מועד ומועד בזמנו [ב"ח]