אליינס באמערקט נעכטן דעם בר מצוה דאטום, ויש ליישב בכמה אופנים..
איינער פון די תלמידים פון כ"ק די רבי שליט"א האט מיר געזאגט, אזכז' תמוזהיי יאר, איז שוין די "פריש געקרוינטע רבי" געווען און אמעריקא ביים טאטן זצוק"ל (שהיה זקק אז, לרחמי שמים)
עוד אופן ליישב ע"פ דברי הרה"ק מפשעווארסק אזת א מעשה איז אדער שיין (פאלש) אדער ריין (אמת'דיג) די מעשה איז געוועהן:ווי דער - פריש געקרוינטע - רבי האט עס פארציילט(הערענדיג די דראמאטישע מעשה וואס דרייט זיך ארום) אז ער האט זיךאפגערעדט צום זיידן, אז ער קען נישט וואוינען און אנטווערפען, צוליב די פריצות וואס טוט זיך דארט, האט ער אים גענטפערט אזוואס דארפסטו יעצט זארגן.. ווען די קינדער זענען 14, איז דא אויף צו זארגן
די נקודההאט געשריבן:↑זונטאג יולי 02, 2023 12:05 am
זונטאג פארטאגס י"ג תמוז7/2/23 12:05 am בקשו רחמים עבור זקן הרבנים בדורינו הגה״צ רבי אברהם מנחם מענדל בן דינה כ״ק הגה״צ אדמו״ר מ׳שינאווא שליט״א
. סאטמארע אידן וועלן די קאכעדיגע דרשה פון הרה"צ משיניאווע אין מאנסי קיינמאל נישט פארגעסען מלא חן ותמימות ריכטיגע ביטול צדיקים download/file.php?id=532152
ווייל דער שיניאווע רבי איז געווען, דער וואס האט ריכטוג ארפ געגשטעלט "דער טאָן פונעם מעמד" די זכיה וואס מען האט אז רבינו הק' מסאטמאר זי''ע איז געקומען קיין מאנסי יענעם היסטארישע טאג א' במדבר תשל"ט צים הנחת אבן הפינה
די קאכעדיגע רעקורדינג פוןכ''ק אדמו"ר מ'שיניאווא זצ''ל צושפרייט דורך ר' משה זאב שווארטץ פון מאנסי פאריאר כ"ו אב ביים ציון פון רבינו הק' און ק"י
די דרשה מען האט מיך דא מכבד געווזען, טאקע מיט אזא מין כבוד וואס איך פיל ס'איז העכער פון מיין מדריגה ווי מען זאגט. אויך איז עס געקומען עפעס טאקע אומגערעכט, האב איך מיר אזוי געטראכט
ס'איז פארהאנען, מיר זאגן מיר, 'מדי דברי בכבודך, הומה לבי אל דודיך', נישט אלעמאל מוז מען זיין צוגעגרייט, אז אויב ס'רעדט זיך טאקע נישט אליין! אז ס'רעדט זיך נישט פון זיך, איז אפשר האט עס גארנישט דעם חשיבות, בפרט אזא מין הזדמנות, אזא זוכה, איז זיכער דארף צו זיין וואס ס'זאל זיך פון זיך אליין רעדן, איז ממילא מדי דברי בכבודך, ווען מען הייבט אפ צו רעדן, איז הומה לבי אל דודיך, הייבט אפ אינעווייניג א ברומעניש, אל דודיך, און ממילא פארשטייט זיך, ווען מען קומט אין אזא מין מצב רעדט זיך.
זה היום עשה ה' נגילה ונשמחה בו, ס'האט נישט קיין שיעור און קיין ערך! צו באגרייפן די שמחה! וואס מיר האמיר זוכה געווזען צו האבן טאקע די זכיה מקבל פנים צו זיין דעם צדיק הדור! וועלכער בצילו נחיה, די גאנצע וועלט! וואו עס געפינט זיך א איד א שומר תורה! איז בצילו נחיה! איז ממילא איז די שמחה, יעדער (לפי גדלו,) גדול לפי גדלו וקטן לפי קטנו, יעדער וויפיל ער באזיצט שכל און פארשטאנד, איז ממילא קען ער אנשאצן אט'ע דעם טאג! דעם דערגרייכונג וואס מען איז זוכה היינט.
אבער רבותי, איין זאך דארף מען וויסן, ס'איז ידוע 'במקום גילה שם תהא רעדה' ס'איז טאקע פאר אונז א גרויסע שמחה, אבער! ווען מען גיט זיך א טראכט אריין גוט, וואס איז דא געשען? אז דער צדיק הדור! דער זקן וקדוש! האט זיך מטריח געוועזען און געקומען צו פארן צענדליגער מייל! מזכה צו זיין, אונז דא אין מאנסי! מיר זאל מיר האבן די זכיה אים מקבל פנים צו זיין?
מען גיט זיך אבער מתבונן, מען הייבט אפ ווען צו פארשטיין דעם מצב פון רבי'ן שליט"א, ווי שווער, און ווי עס קומט אים אפ, יעדע ריר נעבעך, און יעדע טריט, ממש פון איין ברעט צום צווייטן, איז דאך מיט מסירת נפש, און מיר האבן דאס מטריח געווען! דער רבי טוט עס בשמחה רבה
אבער סוף כל סוף טוט ער דאך דאס פאר אונז! הייסט דאך דאס מיר האבן מטריח געוועזען! דעם רבי'ן שליט"א, ער זאל זיך מטריח זיין! און קומען צו פארן אזא ווייטן וועג! מיט וויפיל מסירת נפש קומט עס אים אפ! מיט וויפיל געזונט קאסט עס אים! איז ממילא רבותי, איז במקום גילה תהא רעדה! דארף מיר אונז וויסן אז א געוואלדיגן אחריות! האמיר אונז גענומען אויף זיך! דאס איז אחריות! וואס דארף יעדער פארשטיין וואס דא טוט זיך אן! אז מיר האבן גענומען דעם רבי'ן שליט"א און מטריח געווען! ער זאל קומען אונז מקבל פנים זיין!
עס שטייט, מה נורא המקום הזה אין זה כי אם בית אלקים, וואס איז די פשט פון דעם" דאכט זיך מיר מען קען זאגן א פשוט'ן געדאנק: מה נורא המקום הזה, דאס טאקע, דאס מקום קדוש, ווי פארכטיג! איז דאס מקום קדוש אז ס'האט זוכה געווען צו זיין אן אכסניא טאקע צו אזא קדוש וטהור! איז וואס מה נורא המקום הזה, דארף מען פארשטיין טאקע, מה נורא המקום הזה, וואס האט דאס געברענגט טאקע אז מיר זאל מיר זוכה זיין דער רבי זאל קומען צו אונז און טאקע אונז דא מריק זיין, משפיע זיין פון זיינע ברכות מיט אלע מיני טוב'ס..?
מיר ווייסן אז דא איז דער רבי נישט געקומען, נישט צו קיין חתונה, נישט צו קיין שבע ברכות'ן. ווען מען האט געהאט די זכי' רבותי, ווער ס'געדענקט פריער, איז דער רבי געווען טאקע, וואס האט זיך משמח געווען מיט יעדן איד'ס א שמחה, ווי א איד האט געמאכט א שמחה איז ער בכל הכוחות מיט מסירת נפש געגאנגען טאקע פריוואט, ביחידות צו יעדן אין שטוב אריין און זיך משמח געווען אויף יעדע איד'ס שמחה. וואס אסאך ווייסן, וואס האבן געהאט טאקע די זכיה, ואני בתוכם, וואס דער רבי איז געווען ביי זיי, נישט איינמאל אויף שמחות טאקע. אבער ליידער האמיר היינט נישט, איז די מצב הבריאות ערלויבט אים דאס נישט. דער רבי פריידט זיך מיט יעדן איד'ס שמחה, ער איז משפיע פארשטייט זיך אלע מיני השפעות טובות פאר יעדן איד, אבער ליידער האמיר נישט די זכיה אז דער רבי זאל קענען אנטיילנעמען אין יעדע שמחה ביחידות.
אבער! וואס טוט יא דעם רבי'ן נעמען אז ער זאל נישט קוקן אויף זיין בריאות! און נישט קוקן אויף זיין מצב נאר מיט מסירת נפש לויפן און גיין מיט אלע כוחות! און טון כדי אז ס'זאל ארויסקומען א כבוד שמים! דאס איז אין זה! כי אם בית אלקים! מסתמא גייט מען דא בויען א בית אלקים! שממנו תצא תורה, אויף דעם, קוקט שוין נישט דער רבי אויף גארנישט! דעמאלטס פאלט אוועק כוחות! פאלט אוועק אלע חשבונות! ס'איז נישט פארהאנען א זאך זאל אים צוריקהאלטן! אין זה אלא בית אלקים!, דאס איז דעמאלטס האט מען די זכיה ווען ס'איז נוגע א כבוד שמים, אויפצושטעלן א מקום תורה פאר השי"ת! דעמאלטס קוקט נישט דער רבי, וואס פארא כוחות, מען קוקט נישט! ער איז דא! וואו ס'איז נוגע כבוד שמים!.
איז ממילא רבותי, דארף מיר אונז פארשטיין דעם גרויסן אחריות וואס מיר האבן דעם טאג! צו די שמחה דארף מען פארשטיין וואס יעדער פון אונז דארף זיך ביישטייערן אז דער רבי זאל זיין געזונט געט אזא מין מסירת נפש! וואס ברויכן מיר אים נאך טון, אז טאקע אז ס'זאל אויסגעפירט ווערן! אט דער קידוש השם! דער בית אלקים זאל שטיין טאקע! און מיר זאל מיר זוכה זיין אז דער רבי זאל טאקע קומען מחנך זיין אויך! צו דעם חנוכת הבית, דאס פארפליכטעט אונז, דאס ווארפט אויף אונז א געוואלדיגן אחריות! אויף יעדער עקסטערע, צו שטיין מיט מסירת נפש, אנגעגאלט..! אז מען זאל זען אז..
.ויקחו לי תרומה, פרעגן זיך אסאך שטעלן זיך די קשיא, וואס איז די ויקחו לי תרומה, ס'דארף שטיין ויתנו לי, מען זאל געבן פאר מיר, וואס עפעס נעמען פאר מיר? נאר וואסזשע דען, דאכט זיך מיר בפשטות איז עס א פשוט'ע הסבר דער ויקחו לי תרומה. לאמיר אונז פארשטיין, איך וויל נישט מאריך זיין
לאמיר זען, השי"ת האט געזאגט פאר אידן, מען גייט בויען א בית המקדש און יעדער זאל ברענגען דארט כסף וזהב ונחושת, תכלת וארגמן, וואס מען האט דארט זאל מען ברענגען. וואס האט מען אונז געגעבן פאר דעם כסף וזהב, וואס האמיר אונז זוכה געווען? א מקום המקדש, א משכן מיט השראת השכינה מיט קרבנות ערב ובוקר, מיט א קטורת, מיט א כהן גדול לפני ולפנים, וואס האט דען [אפילו נישט] א שיעור און אן ערך צו וואס מען האט זוכה געווען!
שטעלט זיך [א קשא] וועט מען איינעם פרעגן: דו האסט עפעס באצאלט? האסט עפעס געגעבן דערפאר? נו וואס וועט ער ענטפערן, ער האט געגעבן דארט דעם כסף, טויזנט דאלאר צי פינף טויזנט צי צען טויזנט דאלאר, האט דאס אן ערך? האט דאס עפעס א שאצונג? קייגען דעם וואס ער האט געקריגן? קען מען דאס קויפן פאר געלט! און פאר זהב און קען מען דאס קויפן? אז פאר כסף און פאר זהב האט ער געקריגן א משכן? א מקום השראת השכינה וואס האט נישט קיין שיעור און קיין ערך, קען מען דאס מדמה זיין אז דו האסט געגעבן?
קען מען וועט איינעם פרעגן, דו האסט געגעבן פאר די משכן צושטייער? אז ס'זאל זיין א משכן? עט אים אנכאפן א חרפה און א בושה! איך האב געגעבן? איך האב געהאט די זכיה! אז מען האט פון מיר גענומען! אז איך האב א חלק! אין דעם מקום המקדש! אין דעם משכן הקדוש! אז איך האב די זכיה! צו זיין איינע פון די וואס האבן א חלק אין די משכן! אזוי וועט ער ענטפערן.
ס'וועט זיך קיינער נישט ערוואגן צו זאגן: איך האב געגעבן צו דעם מקדש האב איך געגעבן צו שטייער! א חרפה און א בושה וואלט עס-געווען! דו האסט געגעבן צושטייער פאר דעם כסף וזהב וואס דו האסט געגעבן? פאר דעם האט מען זוכה געווען צו די משכן? ס'איז געווען א זכיה! וואס דער אייבערשטער האט געטון פאר אידן אז אידן זאלן האבן א חלק, אט אין דעם מקום המקדש אין דעם משכן.
ווען האבן דאס אידן זוכה געווען? דאס איז טאקע בשעה שאמרו ישראל נעשה ונשמע, ווען אידן האבן מקבל געווען זיך די תורה, און זיי האבן זיך מקבל געווען טאקע עול מלכות שמים, האבן זיי דעמאלטס אין די געוואלדיגע מעמד הנבחר, וואס איז געווען פסקה זוהמתן, ווען זיי זענען געווען אזוי הויך! האבן זיי זוכה געווען דעמאלטס אז ויקחו לי תרומה! אז מען זאל פון דיר נעמען טאקע תרומה. דאס איז געווען די געוואלדיגע זכיה אז מען האט גענומען פון אים. פאר דעם דאכט זיך מיר, איז זייער מוסבר די פסוק, ווייל דער אייבערשטער זאגט בשעה שאמרו ישראל נעשה ונשמע מיד אמר הקב"ה ויקחו לי, לאזן זיי מאכן נעמען, לאמיר פון זיי נעמען תרומה, זיי זענען ווערד.. אז מען זאל נעמען תרומה!
רבותי, ס'איז ביי מיר קלאר! און פשוט! אז יעדער.. זאל וויסן! מען האט דעם רבי'ן קיינמאל נישט געגעבן! מען האט נאר גענומען! ווי לאנג אונז געפין מיר זיך דא אין אמעריקע! האט קיינער נישט געגעבן פאר'ן רבי'ן! מיר האבן געהאט די זכיה! אז דער רבי.. האט ביי אונז גענומען געלט! דאס אונזער איינס פון די גרויסע זכיות! וואס מיר קענען זיך דערמיט האלטן גרויס'ן.. אז דער רבי האט ביי אונז גענומען טאקע! דאס איז די ויקחו.
דער רבי האט אונז געגעבן דעם משכן! דעם מקום השראת השכינה! אז אידן זאלן זיך קענען דערהאלטן! אז מיר זאל מיר בלייבן דעם עם ה'! אז דער נצחיה..! דאס האט אונז דער רבי געגעבן! האבן מיר באצאלט דעם רבי'ן פאר דעם? קען עמיצער אייך זאגן! איך האב עפעס געגעבן? איך האב באצאלט? קיינער! קען זיך דאס נישט ערוואגן..! ס'האט נישט ..מער קיינער, נאר יעדער האט גענומען! און ער נעמט! און דער אייבערשטער זאל העלפן, אונז זאל מיר האלטן אין איין נעמען פון רבי'ן טאקע, ביז משיח עט קומען.
עכ"פ היוצא לנו מזה רבותי.. ס'איז יעצט דער זמן וואס האמיר געהאט די זכיה! וואס האמיר די זכיה מקבל פנים צו זיין! דארף יעדע איד צו וויסן! אז ער זאל שטיין און נעמען.. יעצט! ס'איז א זמן פון נעמען! און וואס מער מען האט א חלק אין דעם נדבת המשכן אין דעם בית אלקים, מער האט ער די זכיה טאקע, טאקע צו נעמען טאקע פון רבי'ן, און דאס נעמען קומט צו מיט כל השפעות טובות, און וואס א איד געט אראפ פון זיין פארמעגן צו דעם בית אלקים וואס דער רבי איז מייסד, דאס נעמט ער ברוחניות ובגשמיות.
און דער אייבערשטער זאל טאקע העלפן טאקע, אז ס'קומט טאקע קבלת התורה, איז וועל מיר..אונז אנהייבן..מיט די זייט, אז ס'איז ויקחו לי תרומה, וועל מיר קענען זוכה זיין צו דעם נעשה ונשמע, און דער אייבערשטער זאל העלפן מיר זאל מיר זוכה זיין צו קבלת התורה, מיט'ן רבי'ן צוזאמען, און מיר זאל מיר זוכה זיין אקייגן צו גיין, ביאת גואל עד ביאת ..
יעצט נאכמיטאג איז פארגעקומען אן הערליכע מסיבת לחיים לכבודו פונעם רבי'ן שליט"א איידער די רבי לאזט זיך ארויס אויף א קארצער באזוך קיין אנטווערפן, ווי די רבי האט משמיע געווען מורא'דיגע דברי פרידה.
כ"ק מרן רבינו זיע"א הכ"מ בקריאת מכתב התנחומים ששלח כ"ק מרן האדמו"ר מצאנז שליט"א אחר שישב שבעה אחר אחותו הרבנית ע"ה בשנת תשפ"א. נראה גם בתמונה בנו ממלא מקומו וממשיך דרכו בקודש כ"ק מרן אדמו"ר שליט"א.
ווי לישראל דחסרא גברא רבא! עדת חסידי צאנז בארץ ישראל ובתפוצות מבכה מרה, בתוך כל בית ישראל, את הסתלקותו לשמי רום של המאור הגדול, שריד לתפארת והדר קדומים, עובד ה' בסילודין, מיצר בצרתן של ישראל, ה"ה כ"ק אדמו"ר משינאווא זצוק"ל אשר אורו זרח בעיר מאנסי יצ"ו. בהסתלקותו נעקרה דמות מאירה ריח ניחוח עתיק יומין. בפטירתו מצטמקת ורע לנו, שארית חוטי השני הנותרים המקשרים אותנו אל דורות דיעה שלפנינו. זכה המנוח זצוק"ל בפניו המפיקים נוגה ובדמותו רבת ההוד שהוארו באור יקרות, להחדיר לשומעי לקחו אוצרות וזכרונות מימים קדמונים, בנעימות מיוחדת ובענוות חן מופלאה, ולעורר בהם את סגולתו של 'צאי לך בעקבי הצאן'. כל מי שבא בהיכלו נמשך בעבותות קסם אהבת ישראל שקיננה בו, והביע את התפעלותו מתפילותיו הזכות, מעבודתו בקודש, מצוף אמרותיו, מפשטותו הנפלאה, ומטוב לבו הטהור. כצאצא לרבותינו הקדושים לבית צאנז, נקשר בקשר אמיץ וידידות מופלגת ליבלחט"א כ"ק מרן אדמו"ר שליט"א, שבקרו בכל פעם ששהה במאנסי, תוך הרעפת טללי הערכה ואהבה. את הערצתו לחצר קדשנו ולכ"ק מרן שליט"א היה מרבה לבטא בכל הזדמנות מי יתן לנו תמורתו!
איך וויל ח"ו נישט אוועקמאכן שינאווער רב'ס דרשה, אבער כדי צו וויסן אז אין יענע יארן איז דאס געווען די נארמאלע שפראך ביי די רבנים וואס זענען געווען דבוק אין הייליגען רבי'ן זי"ע
קוקטס נאך די דרשות פון רבינו בב"מ זצ"ל, מנח"י רמ"א פריינד פאלטישענער רב וואדיסלאווער רב און נאך
איבערהויט די לעצטע יארן ווען ער איז שוין ווייניג געקומען אין פובליק, איז יעדעס מאל געווען אזא שמחה און עסטאז
הערטס למשל ר' לייבוש לעפקאוויטש ע"ה (נישט קיין רב אבער) ווען דעי רבי איז אריינגעקומען צום סעודת הודאה כ"א כסליו, זיין התרגשות ביים באגריסן און זינגען חסדי השם אופ'ן מייק, נישט מעגליך היינט נאכמאכן
היינט ליידער הערט מען שוין נישט דאס, ווייל דאס קען מען זיך נישט מאכן, איז ווען מ' הערט אזא דרשה פון שינעווער רב זצ"ל מיינט מען אז דאס איז איינציג
אונז קינדער אין חדר פלעגן ציילן די טעג צו יו"ט שבת שקלים ייטב לב דינער וכדומה ווען מ' גייט זען דעם רבי'ן
א פערזעליכע דוגמה, אלס קליין קינד זענן מיר איינמאל געפארן זיך געזעגענען אין בעל הארבער (מיט ר' יוסל שארמאשער'ס טראק א מעשה פאר זיך) אנגעטון א ווייסע העמד און געפארן, ביים ארויסגיין האב איך געזען ווי די רבי האט זיך אויסגעדרייט און אונז נאכגעקוקט, עס האט מיך אנגעכאפט אזא פחד, נישט געווען קיין ספק אז דער רבי ווייסט פונקטליך וואסערע עבירה איך האב געטון יענעם טאג (געדענק נאך וואסערע עבירה, נישט געפערליך, גערעדט מיט א חבר אינמיטן לערנע)ן, אגאנצע נאכט נישט געקענט שלאפן פון שרעק, אזוי איז דעמאלס געווען
מ' קען נאך אסאך פארציילן אין די ענינים, ואכמ"ל
געדענק, ווילט איר האבן א רואיג לעבן? פארלאזט זיך אינגאנצן אויפ'ן הקב"ה וויילאין עוד מלבדו
באלאנסהאט געשריבן:↑דאנערשטאג אוגוסט 10, 2023 12:28 pm
כ"ק מרן רבינו זיע"א הכ"מ בקריאת מכתב התנחומים ששלח כ"ק מרן האדמו"ר מצאנז שליט"א אחר שישב שבעה אחראחותוהרבנית ע"ה בשנת תשפ"א. נראה גם בתמונה בנו ממלא מקומו וממשיך דרכו בקודש כ"ק מרן אדמו"ר שליט"א.
אין עוד מלבדוהאט געשריבן:↑דאנערשטאג אוגוסט 10, 2023 1:33 pm
איך וויל ח"ו נישט אוועקמאכן שינאווער רב'ס דרשה, אבער כדי צו וויסן אז אין יענע יארן איז דאס געווען די נארמאלע שפראך ביי די רבנים וואס זענען געווען דבוק אין הייליגען רבי'ן זי"ע
קוקטס נאך די דרשות פון רבינו בב"מ זצ"ל, מנח"י רמ"א פריינד פאלטישענער רב וואדיסלאווער רב און נאך
איבערהויט די לעצטע יארן ווען ער איז שוין ווייניג געקומען אין פובליק, איז יעדעס מאל געווען אזא שמחה און עסטאז
הערטס למשל ר' לייבוש לעפקאוויטש ע"ה (נישט קיין רב אבער) ווען דעי רבי איז אריינגעקומען צום סעודת הודאה כ"א כסליו, זיין התרגשות ביים באגריסן און זינגען חסדי השם אופ'ן מייק, נישט מעגליך היינט נאכמאכן
היינט ליידער הערט מען שוין נישט דאס, ווייל דאס קען מען זיך נישט מאכן, איז ווען מ' הערט אזא דרשה פון שינעווער רב זצ"ל מיינט מען אז דאס איז איינציג
אונז קינדער אין חדר פלעגן ציילן די טעג צו יו"ט שבת שקלים ייטב לב דינער וכדומה ווען מ' גייט זען דעם רבי'ן
א פערזעליכע דוגמה, אלס קליין קינד זענן מיר איינמאל געפארן זיך געזעגענען אין בעל הארבער (מיט ר' יוסל שארמאשער'ס טראק א מעשה פאר זיך) אנגעטון א ווייסע העמד און געפארן
ביים ארויסגיין האב איך געזען ווי די רבי האט זיך אויסגעדרייט און אונז נאכגעקוקט, עס האט מיך אנגעכאפט אזא פחד א גאנצע נאכט נישט געקענט שלאפן פון שרעק, אזוי איז דעמאלס געווען
נישט געווען קיין ספק אז דער רבי ווייסט פונקטליך וואסערע עבירה איך האב געטון יענעם טאג (געדענק נאך וואסערע עבירה, נישט געפערליך, גערעדט מיט א חבר אינמיטן לערנע)
מ' קען נאך אסאך פארציילן אין די ענינים, ואכמ"ל
נישט אמת, ווייל אויף דעם מעמד איז געווען נאך 5 רעדנער און קיינער האט נישט גערעט מיט אזא התרגשות און עסטאז אזוי ווי די שינאווער רב
אטעטשמענטס
monsey moshe.gif (174.34 KiB) געזען 571 מאל
$2200 הם שכר שידוך לגיל 18 ולכל עוד ששה חדשים, ראוי להוסיף $500, כדי לשלם עבור השעות החדשות, שהשדכנים משקיעים כסדר בשוק
