אידישע וועלט פארומס

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

עקירה און הנחה איז נישט די מלאכה, די מלאכה איז דאס ארויסטראגן, עס פארלאנגט אן עקירה און הנחה.

ס'הייסט נישט קיין עקירה אן ארויסטראגן, ס'איז אן איסור צו טון ווייל אפשר וועט מען עס קומען ארויסטראגן. כ'בין נישט זיכער אויף וועלכע גמרא דו באציסט זיך, שייך צו אויסקלארן.

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:11 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

עקירה און הנחה איז נישט די מלאכה, די מלאכה איז דאס ארויסטראגן, עס פארלאנגט אן עקירה און הנחה.

ס'הייסט נישט קיין עקירה אן ארויסטראגן, ס'איז אן איסור צו טון ווייל אפשר וועט מען עס קומען ארויסטראגן. כ'בין נישט זיכער אויף וועלכע גמרא דו באציסט זיך, שייך צו אויסקלארן.

אונז זעהן אין די משנה ביי די חלק וואס איז נאר א מדרבנן אז טאמער די עני האט אריינגעשטעקט זיין ליידיגע הענט אין רשות היחיד און די בעל הבית האט אריינגעלייגט א חפץ אין זיין הענט און די עני האט עס ארויס געטראגן הייסט עס אז די בעל הבית האט געמאכט א עקירה און די עני א הנחה, קומט אויס אז עקירה קען אפילו זיין אין איין רשות! און אויף דעם געבויעט וויל איך פונטקליך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און הנחה?

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:27 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:11 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

עקירה און הנחה איז נישט די מלאכה, די מלאכה איז דאס ארויסטראגן, עס פארלאנגט אן עקירה און הנחה.

ס'הייסט נישט קיין עקירה אן ארויסטראגן, ס'איז אן איסור צו טון ווייל אפשר וועט מען עס קומען ארויסטראגן. כ'בין נישט זיכער אויף וועלכע גמרא דו באציסט זיך, שייך צו אויסקלארן.

אונז זעהן אין די משנה ביי די חלק וואס איז נאר א מדרבנן אז טאמער די עני האט אריינגעשטעקט זיין ליידיגע הענט אין רשות היחיד און די בעל הבית האט אריינגעלייגט א חפץ אין זיין הענט און די עני האט עס ארויס געטראגן הייסט עס אז די בעל הבית האט געמאכט א עקירה און די עני א הנחה, קומט אויס אז עקירה קען אפילו זיין אין איין רשות! און אויף דעם געבויעט וויל איך פונטקליך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און הנחה?

עקירה מיינט אויפהייבן א חפץ מיטן דעת צו עס ארויסטראגן, אבער דאס אליינס איז נאך גארנישט, בלויז אויב עס ענדיגט זיך מיט אן הוצאה.
די זעלבע איז מיט הנחה אויב די בעל הבית שטעקט ארויס די האנט מיט א חפץ און די עני נעמט עס איבער און לייגט עס אראפ הייסט עס ווי די עני מאכט די הנחה.
סוי נאכמאל, עקירה איז א תנאי אין די מלאכה אבער נישט די מלאכה זעלבסט, די מלאכה איז הוצאה מרשות לרשות. כ'האף ס'איז גענוג קלאר.

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:35 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:27 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:11 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

עקירה און הנחה איז נישט די מלאכה, די מלאכה איז דאס ארויסטראגן, עס פארלאנגט אן עקירה און הנחה.

ס'הייסט נישט קיין עקירה אן ארויסטראגן, ס'איז אן איסור צו טון ווייל אפשר וועט מען עס קומען ארויסטראגן. כ'בין נישט זיכער אויף וועלכע גמרא דו באציסט זיך, שייך צו אויסקלארן.

אונז זעהן אין די משנה ביי די חלק וואס איז נאר א מדרבנן אז טאמער די עני האט אריינגעשטעקט זיין ליידיגע הענט אין רשות היחיד און די בעל הבית האט אריינגעלייגט א חפץ אין זיין הענט און די עני האט עס ארויס געטראגן הייסט עס אז די בעל הבית האט געמאכט א עקירה און די עני א הנחה, קומט אויס אז עקירה קען אפילו זיין אין איין רשות! און אויף דעם געבויעט וויל איך פונטקליך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און הנחה?

עקירה מיינט אויפהייבן א חפץ מיטן דעת צו עס ארויסטראגן, אבער דאס אליינס איז נאך גארנישט, בלויז אויב עס ענדיגט זיך מיט אן הוצאה.
די זעלבע איז מיט הנחה אויב די בעל הבית שטעקט ארויס די האנט מיט א חפץ און די עני נעמט עס איבער און לייגט עס אראפ הייסט עס ווי די עני מאכט די הנחה.
סוי נאכמאל, עקירה איז א תנאי אין די מלאכה אבער נישט די מלאכה זעלבסט, די מלאכה איז הוצאה מרשות לרשות. כ'האף ס'איז גענוג קלאר.

יא זייער קלאר! אבער די ווארט אז נישט "דעת עס ארויס צו טראגען" די ווארט איז ווער עס טוט די מלאכה וואס האט למעשה צוגעברענגט עס זאל ווערן ארוסגעטראגן, דער האט געטוהן די חלק פון עקירה

איך מיין מסכת שבת זאל האבן אן אייגענע אשכול. וואס זאגט דער עולם?

די רב פון ליאן האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:42 pm

איך מיין מסכת שבת זאל האבן אן אייגענע אשכול. וואס זאגט דער עולם?

אדרבה. פרישקייט

די רב פון ליאן האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:42 pm

איך מיין מסכת שבת זאל האבן אן אייגענע אשכול. וואס זאגט דער עולם?

כמיין אויך אז די שאלות זאלן זיין דייקא פון די עמוד ווי מען האלט אדער פריער נישט לויפן פארויס

לאמיר אינאיינעם מיט פארן מיט די דף

חיים יצחק האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:46 pm

די רב פון ליאן האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:42 pm

איך מיין מסכת שבת זאל האבן אן אייגענע אשכול. וואס זאגט דער עולם?

כמיין אויך אז די שאלות זאלן זיין דייקא פון די עמוד ווי מען האלט און נישט פריער..

לאמיר אינאיינעם מיט פארן מיט די דף

במקום שאפשר אפשר. אסאך מאל איז איינער אונטערשטעליג, זאל ער דארפן ווארטן אויפ'ן קומענדיגן מחזור ?

אליהו ליכטענשטיין האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:48 pm

חיים יצחק האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:46 pm

די רב פון ליאן האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:42 pm

איך מיין מסכת שבת זאל האבן אן אייגענע אשכול. וואס זאגט דער עולם?

כמיין אויך אז די שאלות זאלן זיין דייקא פון די עמוד ווי מען האלט און נישט פריער..

לאמיר אינאיינעם מיט פארן מיט די דף

במקום שאפשר אפשר. אסאך מאל איז איינער אונטערשטעליג, זאל ער דארפן ווארטן אויפ'ן קומענדיגן מחזור ?

כהאב פאראכטן מיין תגובה..

חיים יצחק האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:46 pm

די רב פון ליאן האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:42 pm

איך מיין מסכת שבת זאל האבן אן אייגענע אשכול. וואס זאגט דער עולם?

כמיין אויך אז די שאלות זאלן זיין דייקא פון די עמוד ווי מען האלט אדער פריער נישט לויפן פארויס

לאמיר אינאיינעם מיט פארן מיט די דף

אויך שווער.

ווען איך האב מיר צייט לערן איך פאראויס.

ווארטן צו שרייבן ביז שפעטער? נישט אזוי גרינג

די רב פון ליאן האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 8:42 pm

איך מיין מסכת שבת זאל האבן אן אייגענע אשכול. וואס זאגט דער עולם?

פארוואס נישט ווייטער גיין אין דעם אשכול?

ס'קען ווערן א צעמישעניש. זוי מיינאיך.

פערזענליך וואלט איך געוואלט זען דעם אשכול וואקסן אויף הייווען און עס זאל אנקומען צו טויזנט בלעטער אין די קומענדיגע יאר.

אבער איך שטעל מיר צו.

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 5:15 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:35 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:27 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:11 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

עקירה מיינט אויפהייבן א חפץ מיטן דעת צו עס ארויסטראגן, אבער דאס אליינס איז נאך גארנישט, בלויז אויב עס ענדיגט זיך מיט אן הוצאה.
די זעלבע איז מיט הנחה אויב די בעל הבית שטעקט ארויס די האנט מיט א חפץ און די עני נעמט עס איבער און לייגט עס אראפ הייסט עס ווי די עני מאכט די הנחה.
סוי נאכמאל, עקירה איז א תנאי אין די מלאכה אבער נישט די מלאכה זעלבסט, די מלאכה איז הוצאה מרשות לרשות. כ'האף ס'איז גענוג קלאר.

יא זייער קלאר! אבער די ווארט אז נישט "דעת עס ארויס צו טראגען" די ווארט איז ווער עס טוט די מלאכה וואס האט למעשה צוגעברענגט עס זאל ווערן ארוסגעטראגן, דער האט געטוהן די חלק פון עקירה

כ'האב נישט פארשטאנען, אויב שייך ביטע ערקלערן.

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 5:15 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:35 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:27 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:11 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

עקירה און הנחה איז נישט די מלאכה, די מלאכה איז דאס ארויסטראגן, עס פארלאנגט אן עקירה און הנחה.

ס'הייסט נישט קיין עקירה אן ארויסטראגן, ס'איז אן איסור צו טון ווייל אפשר וועט מען עס קומען ארויסטראגן. כ'בין נישט זיכער אויף וועלכע גמרא דו באציסט זיך, שייך צו אויסקלארן.

אונז זעהן אין די משנה ביי די חלק וואס איז נאר א מדרבנן אז טאמער די עני האט אריינגעשטעקט זיין ליידיגע הענט אין רשות היחיד און די בעל הבית האט אריינגעלייגט א חפץ אין זיין הענט און די עני האט עס ארויס געטראגן הייסט עס אז די בעל הבית האט געמאכט א עקירה און די עני א הנחה, קומט אויס אז עקירה קען אפילו זיין אין איין רשות! און אויף דעם געבויעט וויל איך פונטקליך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און הנחה?

עקירה מיינט אויפהייבן א חפץ מיטן דעת צו עס ארויסטראגן, אבער דאס אליינס איז נאך גארנישט, בלויז אויב עס ענדיגט זיך מיט אן הוצאה.
די זעלבע איז מיט הנחה אויב די בעל הבית שטעקט ארויס די האנט מיט א חפץ און די עני נעמט עס איבער און לייגט עס אראפ הייסט עס ווי די עני מאכט די הנחה.
סוי נאכמאל, עקירה איז א תנאי אין די מלאכה אבער נישט די מלאכה זעלבסט, די מלאכה איז הוצאה מרשות לרשות. כ'האף ס'איז גענוג קלאר.

יא זייער קלאר! אבער די ווארט אז נישט "דעת עס ארויס צו טראגען" די ווארט איז ווער עס טוט די מלאכה וואס האט למעשה צוגעברענגט עס זאל ווערן ארוסגעטראגן, דער האט געטוהן די חלק פון עקירה

טייטש: עקירה מיינט אויפהייבן, הנחה מיינט אראפלייגן עס האט גארנישט מיט העברה: אריבערטראגן,
יעצט עס איז דא א מחלוקת רש"י און תוספות וואס מען רעכנט ביי די פטורים פון די משנה, רש"י רעכנט נאר עקירות, תוס' רעכנט נאר העברות,
עיין דף ג עמוד א רש"י און תוס' ד"ה פטורי דאתי [בהו] לידי חיוב חטאת.
עיין דף ג עמוד א

יודיש בלעטל האט געשריבן: ↑ פרייטאג פעברואר 16, 2024 12:51 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 5:15 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:35 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:27 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:11 pm

עקירה און הנחה איז נישט די מלאכה, די מלאכה איז דאס ארויסטראגן, עס פארלאנגט אן עקירה און הנחה.

ס'הייסט נישט קיין עקירה אן ארויסטראגן, ס'איז אן איסור צו טון ווייל אפשר וועט מען עס קומען ארויסטראגן. כ'בין נישט זיכער אויף וועלכע גמרא דו באציסט זיך, שייך צו אויסקלארן.

אונז זעהן אין די משנה ביי די חלק וואס איז נאר א מדרבנן אז טאמער די עני האט אריינגעשטעקט זיין ליידיגע הענט אין רשות היחיד און די בעל הבית האט אריינגעלייגט א חפץ אין זיין הענט און די עני האט עס ארויס געטראגן הייסט עס אז די בעל הבית האט געמאכט א עקירה און די עני א הנחה, קומט אויס אז עקירה קען אפילו זיין אין איין רשות! און אויף דעם געבויעט וויל איך פונטקליך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און הנחה?

עקירה מיינט אויפהייבן א חפץ מיטן דעת צו עס ארויסטראגן, אבער דאס אליינס איז נאך גארנישט, בלויז אויב עס ענדיגט זיך מיט אן הוצאה.
די זעלבע איז מיט הנחה אויב די בעל הבית שטעקט ארויס די האנט מיט א חפץ און די עני נעמט עס איבער און לייגט עס אראפ הייסט עס ווי די עני מאכט די הנחה.
סוי נאכמאל, עקירה איז א תנאי אין די מלאכה אבער נישט די מלאכה זעלבסט, די מלאכה איז הוצאה מרשות לרשות. כ'האף ס'איז גענוג קלאר.

יא זייער קלאר! אבער די ווארט אז נישט "דעת עס ארויס צו טראגען" די ווארט איז ווער עס טוט די מלאכה וואס האט למעשה צוגעברענגט עס זאל ווערן ארוסגעטראגן, דער האט געטוהן די חלק פון עקירה

טייטש: עקירה מיינט אויפהייבן, הנחה מיינט אראפלייגן עס האט גארנישט מיט העברה: אריבערטראגן,
יעצט עס איז דא א מחלוקת רש"י און תוספות וואס מען רעכנט ביי די פטורים פון די משנה, רש"י רעכנט נאר עקירות, תוס' רעכנט נאר העברות,
עיין דף ג עמוד א רש"י און תוס' ד"ה פטורי דאתי [בהו] לידי חיוב חטאת.
עיין דף ג עמוד א

אמת.

אבער די נקודה וואס מ'וויל דא ארויסברענגן אז אן "עקירה אסורה" איז אזוינס וואס איז מיטן חשבון אז ס'זאל ארויסגיין פון איין רשות צום צווייטן, אז נישט וואלט דאס נישט געווען אסור אפילו מדרבנן!

הגע בעצמך אז איך הייב אויף (ווי יעדער כמעט טוט מסתמא כמעט יעדע שבת) אין די זעלבע רשות הייסט עס דען עקירה אפילו מדרבנן? אוודאי אז נישט... דאס איז געווען שיין שאלה וואס איז דאס אן עקירה אסורה, פון וואס מ'רעדט.

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

וואס מיינט איר ביים זאגן "אפילו מ'געט עס נישט איבער פאר א צווייטן"??

אויב די בעל הבית האלט עס, און די עני נעמט'ס פון זיין הענט, האט דער עני געטון די גאנצע מלאכה און ער חייב מן התורה!

.

מזל טוב אלע מסיימים!!

יוד האט געשריבן: ↑ מוצ"ש פעברואר 17, 2024 11:01 pm

יודיש בלעטל האט געשריבן: ↑ פרייטאג פעברואר 16, 2024 12:51 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 5:15 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:35 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:27 pm

אונז זעהן אין די משנה ביי די חלק וואס איז נאר א מדרבנן אז טאמער די עני האט אריינגעשטעקט זיין ליידיגע הענט אין רשות היחיד און די בעל הבית האט אריינגעלייגט א חפץ אין זיין הענט און די עני האט עס ארויס געטראגן הייסט עס אז די בעל הבית האט געמאכט א עקירה און די עני א הנחה, קומט אויס אז עקירה קען אפילו זיין אין איין רשות! און אויף דעם געבויעט וויל איך פונטקליך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און הנחה?

עקירה מיינט אויפהייבן א חפץ מיטן דעת צו עס ארויסטראגן, אבער דאס אליינס איז נאך גארנישט, בלויז אויב עס ענדיגט זיך מיט אן הוצאה.
די זעלבע איז מיט הנחה אויב די בעל הבית שטעקט ארויס די האנט מיט א חפץ און די עני נעמט עס איבער און לייגט עס אראפ הייסט עס ווי די עני מאכט די הנחה.
סוי נאכמאל, עקירה איז א תנאי אין די מלאכה אבער נישט די מלאכה זעלבסט, די מלאכה איז הוצאה מרשות לרשות. כ'האף ס'איז גענוג קלאר.

יא זייער קלאר! אבער די ווארט אז נישט "דעת עס ארויס צו טראגען" די ווארט איז ווער עס טוט די מלאכה וואס האט למעשה צוגעברענגט עס זאל ווערן ארוסגעטראגן, דער האט געטוהן די חלק פון עקירה

טייטש: עקירה מיינט אויפהייבן, הנחה מיינט אראפלייגן עס האט גארנישט מיט העברה: אריבערטראגן,
יעצט עס איז דא א מחלוקת רש"י און תוספות וואס מען רעכנט ביי די פטורים פון די משנה, רש"י רעכנט נאר עקירות, תוס' רעכנט נאר העברות,
עיין דף ג עמוד א רש"י און תוס' ד"ה פטורי דאתי [בהו] לידי חיוב חטאת.
עיין דף ג עמוד א

אמת.

אבער די נקודה וואס מ'וויל דא ארויסברענגן אז אן "עקירה אסורה" איז אזוינס וואס איז מיטן חשבון אז ס'זאל ארויסגיין פון איין רשות צום צווייטן, אז נישט וואלט דאס נישט געווען אסור אפילו מדרבנן!

הגע בעצמך אז איך הייב אויף (ווי יעדער כמעט טוט מסתמא כמעט יעדע שבת) אין די זעלבע רשות הייסט עס דען עקירה אפילו מדרבנן? אוודאי אז נישט... דאס איז געווען שיין שאלה וואס איז דאס אן עקירה אסורה, פון וואס מ'רעדט.

אמת! אן עקירא אסורה מדרבנן איז נאר אויב דער עני נעמט פון עם, אזוי ווי @תבלין כנגדו האט געשריבן.

יוד האט געשריבן: ↑ מוצ"ש פעברואר 17, 2024 11:09 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

וואס מיינט איר ביים זאגן "אפילו מ'געט עס נישט איבער פאר א צווייטן"??

אויב די בעל הבית האלט עס, און די עני נעמט'ס פון זיין הענט, האט דער עני געטון די גאנצע מלאכה און ער איז חייב מן התורה!

און די בעל הבית איז עובר אויף א איסור מדרבנן! <טעות עס איז א מדרבנן נאר ווען ער האט געטון א האלבע

יודיש בלעטל האט געשריבן: ↑ זונטאג פעברואר 18, 2024 1:24 am

יוד האט געשריבן: ↑ מוצ"ש פעברואר 17, 2024 11:09 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

וואס מיינט איר ביים זאגן "אפילו מ'געט עס נישט איבער פאר א צווייטן"??

אויב די בעל הבית האלט עס, און די עני נעמט'ס פון זיין הענט, האט דער עני געטון די גאנצע מלאכה און ער איז חייב מן התורה!

און די בעל הבית איז עובר אויף א איסור מדרבנן!

ניין! ס'איז פטור ומותר, עיין דף ג' בתחלתו ( די ראשונים האבן א שמועס צו ער איז עובר אויף לפני עור צו נישט עיין תוס' ועוד, אבער לענין "עקירה" איז דאס מותר לכתחלה)

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:35 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:27 pm

תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:11 pm

קאריקא האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג פעברואר 15, 2024 4:08 pm

אויב איינער האט שוין אנגעהויבן מסכת שבת, וויל איך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און די גדר פון הנחה, פון די מהלך הגמרא פארשטייט מען אז עס איז הייסט שוין עקירה אפילו מען טראגט עס נישט ארויס צו א צווייטע רשות און אפילו מגעט עס נישט איבער פאר א צווייטן, און ביי הנחה דארף עס יא זיין א מעביר מרשות לרשות?

עקירה און הנחה איז נישט די מלאכה, די מלאכה איז דאס ארויסטראגן, עס פארלאנגט אן עקירה און הנחה.

ס'הייסט נישט קיין עקירה אן ארויסטראגן, ס'איז אן איסור צו טון ווייל אפשר וועט מען עס קומען ארויסטראגן. כ'בין נישט זיכער אויף וועלכע גמרא דו באציסט זיך, שייך צו אויסקלארן.

אונז זעהן אין די משנה ביי די חלק וואס איז נאר א מדרבנן אז טאמער די עני האט אריינגעשטעקט זיין ליידיגע הענט אין רשות היחיד און די בעל הבית האט אריינגעלייגט א חפץ אין זיין הענט און די עני האט עס ארויס געטראגן הייסט עס אז די בעל הבית האט געמאכט א עקירה און די עני א הנחה, קומט אויס אז עקירה קען אפילו זיין אין איין רשות! און אויף דעם געבויעט וויל איך פונטקליך פארשטיין וואס עס איז די גדר פון עקירה און הנחה?

עקירה מיינט אויפהייבן א חפץ מיטן דעת צו עס ארויסטראגן, אבער דאס אליינס איז נאך גארנישט, בלויז אויב עס ענדיגט זיך מיט אן הוצאה.
די זעלבע איז מיט הנחה אויב די בעל הבית שטעקט ארויס די האנט מיט א חפץ און די עני נעמט עס איבער און לייגט עס אראפ הייסט עס ווי די עני מאכט די הנחה.
סוי נאכמאל, עקירה איז א תנאי אין די מלאכה אבער נישט די מלאכה זעלבסט, די מלאכה איז הוצאה מרשות לרשות. כ'האף ס'איז גענוג קלאר.

שרייבסט גוט נאר אן הערה אויף דיין ערשטע שורה

דו שרייבסט "עקירה מיינט אויפהייבן א חפץ מיטן דעת צו עס ארויסטראגן, "אבער דאס אליינס איז נאך גארנישט", בלויז אויב עס ענדיגט זיך מיט אן הוצאה".

ס'איז נישט אזוי פשוט, פון די גמ' און רש"י ד: וואס איז מסביר דעם "מי קנסוה" להחזירו או לא, זאגט רש"י הואיל והתחיל באיסור. דהיינו דא איז די רעדע א בעל הבית וואס האט געמאכט אן עקירה, ארוספירענדיג א חפץ צו אן אנדערע רשות, און ער וויל צוריק ברענגן און מבטל זיין זיין מעשה, און נישט עובר זיין אויף הוצאה, איז דא א שאלה אז אפשר מעג ער נישט צוריק ברענגען זיין הענט, וויבאלט ער האט געטון אן איסור... זעהט מין אז "כאטש ס'איז נישט אויסגעפירט געווארן זיין מחשבה" איז די אן איסור, די שאלה איז נאר צו מ'האט אים שוין פארדעם גע'קנס'ט.