איך פלעג אמאל גיין צו א עלטערער איד א תלמיד חכם און א קלוגער איד, ער האט מיר פארציילט (ווען מיר האבן געשמועסט פון די נושא) אז ער האט א קינד וואס איז גאר א שטארקער בעל כשרון, זיין מנהל האט אים (דעם טאטן) אמאל שטארק פארגעהאלטן אז מ'מוטשעט זיך ארום מיט אים, ער ביהעיווט נישט און האט שוועריקיייטן אריינצופיטן - ווי מ'רופט עס - מיט די קלאס סיסטעם, ער האטט געוואלט דער טאטע זאל זיך נעמען איבער דאס קינד'ס ביינער... זאגט ער: וואס האב איך געטון? איך האב אים ארויסגענומען פון קלאס, געדונגען א איד א תלמיד חכם עצום, זיי האבן אינאיינעם געלערנט און געהאקט שטיקער ש"ס, ראשונים אחרונים, און אזוי ווייטער, שעות אין א ציה, דאן איז ער אהיימגעקומען און אויסגעגעבן זיין ענערזשי מיטן שפילן און האקן אויף א דראם אזש כ'בין שיעור טויב געווארן, היינט - זאגט ער - איז ער א חשוב'ער אינגעמאן א דיין אין א קהילה און א תלמיד חכם עצום.
מיט די היינטיגע גאס ליידער איז שווער צו זען וויאזוי אזא זאך זאל ארבעטן, מ'זאגט דאך פון ר' מאיר שפירא זצ"ל דוכט זיך, אז א ישיבה העלפט פארן שוואכן אבער שאדט פארן עילוי.
איך זעלבסט קום פון א משפחה מיט עטליכע אזעלכע געשוויסטער, איך זעה קלאר, די וואס האבן געהאט א מקום ארויסצוגעבן זייערע כשרונות האבן מער מצליח געווען, אבער די אנדערע שוואך שוואך, (ס'געווען נאך זייטיגע שוועריקייטן, דא איז נישט דאס פלאץ) און פארקערט, אן עילוי'שן קאפ איז אין אזעלכע פעלער נאר שווערער, דער קינד האט נישט ווי דאס צו דעפאסיטן און אסאך ווערן פארקלאפט, אדער האבן אנדערע אישוס, און ס'א שאד, כלל ישראל קען ווען שטארק בענעפיטירן פון די כשרונות בתורה ובחכמה. ס'דארף טאקע זיין מער א רודעריי דערוועגן.
האב מיר שוין נאך אפאר עילויים, און איך וויל זיי אלע פרעגן דער זעלבער שאלה (נישט לשם סיסטעם באשולדיגונג, נאר לשם עצה פאר'ן טאטן, זע אנפאנג):
קוק צוריק צו דיין יוגנט, און פרעג דיך אליין: וויאזוי וואלטסטו רעאגירט צו א מגיד שיעור (אדער משגיח, ראש ישיבה וכו') וואס סטימולירט דיך כסדר מיט קנאקעדיגע קושיות וואס נאר דו קענסט ענטפערן?
דער מענטש דארף מער סטימיולעישאן ווי אלגעמיין, און דו ביסט גערעכט, אז נישט אייביג דארף מען שפרינגען צו רעטאלין. איך האב נאר געפרעגט די שאלה, נאכדעם וואס דו האסט גע'טענה'ט אז די פשוט'ע עצות (אזעלכע וואס דו טוסט ביים דזשאב, אבער מאודיפייעד) פאר א ישיבה סעטינג ארבעטן נישט, בין איך בלית ברירה אריבערגעגאנגען צו רעטאלין פאר די סעיק אוו קאנווערסעישאן.
צוריק צום נושא, דו האסט עפעס צוצולייגן צום עצם שמועס? (עס איז משמע געווען אז יא, אבער איך דערווייל הער איך נישט).
וואס@אפענע געפילןשרייבט איז לכאורה אלץ די סענס פון אקאמפלישמענט, א וויכטיגע נקודה וואס קומט אויך אריין דא. מוז נישט קומען דוקא דורך אויסגעבן כשרונות, דער עיקר איז צו מחשיב זיין אפילו קליינע דעגרייכונגן.
וואס @אפענע געפילן שרייבט איז לכאורה אלץ די סענס פון אקאמפלישמענט, א וויכטיגע נקודה וואס קומט אויך אריין דא. מוז נישט קומען דוקא דורך אויסגעבן כשרונות, דער עיקר איז צו מחשיב זיין אפילו קליינע דעגרייכונגן.
ס'איז נישט נאר דעיס, ס'איז בערך וואס דו רופסט: SCRUM PROJECT MANAGEMENT, און וואס:
רוב ההערות מדברות ממבט של האב, ואילו אני יכולה לדבר מנקודת מבטו של הבן. אני כותב בלשון קודש שלא לבוא לידי גילוי מתוך סגנון הכתיבה שלי.
הייתי במצב דומה, אבל לא היה לי אב ששלח לי איגרת ביום שנכנסתי לעול התורה ומצוות. עכשיו, כעשרים שנים לאחר מכן, עדיין יש לי השאלה מה הדרך הנכונה, איך לגשת לבן כזה. לדאבוני לא למדתי כ"כ בישיבה, מכיוון שהיה קשה מאוד ללמוד, לא היה לי חברותא ללמוד, ולמדתי השיעור של השבוע בכל יום שהיה בחינה ובחנתי על הכל בטוב טעם ודעת. קודם לכן ולאחר מכן לא למדתי כלום לדאבוני. מתחילה למדתי הרבה ספרי תולדות סיפורים, הקדמות וכדומה, אבל לאחר תקופה קצרה לא היה בישיבה ספר שלא למדתי את ההקדמה או תולדות וכדו'. מונח בזיכרוני איך שלמדתי גפ"ת של מסכת שלמה ובחנתי בעוד פחות משבוע. למדתי מחבר רמ"א, חלק גדול משו"ע. למדתי הרבה אבל לא שאבתי סיפוק.
אינו רוצה לכנוס לפרטי הדבר, אבל בעוד שהשנים הולכים, היה לי כאב גדול מכל זה ולא היה לי אף אחד לדבר אתו עם כל זה. חלק מהמציאות של הנפש הזה הוא שוועריקייטן לעשות אמת'ע קשרים. יש לו הרבה ידידים אבל מעט אמת'ע חברים. זה המציאות עכ"פ ביני לביני.
אינו יודע מה הדרך הנכונה לגשת לכ"ז, ולואי שאמצא דרך לעצמי. לדעתי הדבר שמועיל מאוד הוא קביעות עתים. איש כזה צריך לעשות קביעות עיתים, 15 מינוט ליום וללמוד סדר מיוחד. רק 15 מינוט ולא יותר, אבל לא פחות. בהמשך יכולים לילך ל20 מינוט לא פחות ולא יותר. המציאות הוא שאין לי הרבה חברותות שאני יכול ללמוד עמהם, וממילא לא ימלט שצריכים ללמוד לעצמו הרבה.
איני יודע מה כתבתי עד כאן ואשלח הודעה הזו ע"מ שיתקבל לרצון
אייוועלט אָן אַן איי איז אזויווי טייוועלט אָן קיין טיי