זייער טרויעריג
איך בין זייער זייער טרויעריג!!!
איך האב א לערנינג דיסעבילעטי (נישט דיסלקציה) וואס וועגן דעם האב איך נישט ציפיל חברים,
וועגן דעם בין איך אייביג ארויסגעפאלן פין חדר ישיבה, וועגן דעם מיטשע איך זיך מיט א זשאב יעדע שני וחמישי, איך קען אפילו נישט האבן קיין זשאב ווי מען קען מאכן שיין,
איך האב געהאט געשריבן אז איך האב אספערגערס, מענטשן וואס האבן עס קענען גראדע זיין זייער סוקסעספול, איך האב עס אבער נישט אינגאנצן ווען איך וואלט עס געהאט פולי וואלט איך מסתם נישט געהאט אזא גרויסע פראבלעם ( ווייל איך וואלט געקענט אויסשטעלן מיין לעבן לויט די כללים ווי אזוי מען העלפט מענטשן מיט דעי דיסארדער)
איך וויל אוועקפליען לעבן אליין אין א וואלד, ציליב וואס אפילו איך האלט שוין נאך יארן טין טערעפי, שטאלפער איך זיך אן אין מיין שוועריקייט יעדן טאג ממש.
עס פאניגט מיר צי זעהן ווי מיינע געשוויסטער,חברים גייען אן, קימען אין בית המדרש שמיעסן פין אלץ אין אלעמען, אין איך הער זיך יא אדער נישט צי, 99% זאכן פין וואס זיי רעדן פארשטיי איך אפילו נישט,
אין צי אלעם קימט נאך צי דעי פאקט אז איך בין סענסעטיוו,
געלט פאר טערעפי האב איך שוין נישט, ( וואס אפילו טאמער יא העלפט עס נישט עכט נאר פשוט מען רעדט זיך אויס אין א אפאר טעג שפעטער פילט מען די זעלבע )
צי געבן א עקזעמפל אזויווי איינער וואס האט קראטשעס אין וואינט אין א פלאץ ווי עס שנייט כסדר, אין אפילו אויב עס שנייט נישט איז דא אייז כמעט איבעראל, עס איז כמעט נישט דא קיין פלעצער ער זאל קענען גיין אן זיך אויסגעליטשן,
נ.ב. איך דארף נישט קיין חיזוק אז דער באשעפער האט מיך זייער ליב, דעס ווייס איך אויך.
איך האב א לערנינג דיסעבילעטי (נישט דיסלקציה) וואס וועגן דעם האב איך נישט ציפיל חברים,
וועגן דעם בין איך אייביג ארויסגעפאלן פין חדר ישיבה, וועגן דעם מיטשע איך זיך מיט א זשאב יעדע שני וחמישי, איך קען אפילו נישט האבן קיין זשאב ווי מען קען מאכן שיין,
איך האב געהאט געשריבן אז איך האב אספערגערס, מענטשן וואס האבן עס קענען גראדע זיין זייער סוקסעספול, איך האב עס אבער נישט אינגאנצן ווען איך וואלט עס געהאט פולי וואלט איך מסתם נישט געהאט אזא גרויסע פראבלעם ( ווייל איך וואלט געקענט אויסשטעלן מיין לעבן לויט די כללים ווי אזוי מען העלפט מענטשן מיט דעי דיסארדער)
איך וויל אוועקפליען לעבן אליין אין א וואלד, ציליב וואס אפילו איך האלט שוין נאך יארן טין טערעפי, שטאלפער איך זיך אן אין מיין שוועריקייט יעדן טאג ממש.
עס פאניגט מיר צי זעהן ווי מיינע געשוויסטער,חברים גייען אן, קימען אין בית המדרש שמיעסן פין אלץ אין אלעמען, אין איך הער זיך יא אדער נישט צי, 99% זאכן פין וואס זיי רעדן פארשטיי איך אפילו נישט,
אין צי אלעם קימט נאך צי דעי פאקט אז איך בין סענסעטיוו,
געלט פאר טערעפי האב איך שוין נישט, ( וואס אפילו טאמער יא העלפט עס נישט עכט נאר פשוט מען רעדט זיך אויס אין א אפאר טעג שפעטער פילט מען די זעלבע )
צי געבן א עקזעמפל אזויווי איינער וואס האט קראטשעס אין וואינט אין א פלאץ ווי עס שנייט כסדר, אין אפילו אויב עס שנייט נישט איז דא אייז כמעט איבעראל, עס איז כמעט נישט דא קיין פלעצער ער זאל קענען גיין אן זיך אויסגעליטשן,
נ.ב. איך דארף נישט קיין חיזוק אז דער באשעפער האט מיך זייער ליב, דעס ווייס איך אויך.
