די אחראים: אחראי , גבאי ביהמד
ס'איז נישט "בדרך אפשר" ס'איז פשוט אזוי. שטייט דאך קלאר שבועות שתים שהן ד', לויט די אנדערע שיטה איז עס נאר שתים, די זעלבע מיט ידיעות הטומאה שתים שהן ארבע, לויט די אנדערע שיטה איז עס נאר שתים.תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ זונטאג פעברואר 18, 2024 1:00 pmבדרך אפשר
מעגליך אז די משנה אין שבועות נעמט אן להלכה ווי די שיטות אז ביי אלע איז מען אייביג חייב, אבער ווען ס'איז געקומען צו פרעגן איז געווען די בעסטע צו פרעגן פון א פאל וואס איז לכו"ע מחיוב.
1) רש"י פארפארט נישט פון קיין שום נושא. ער איז זייער שיין מסביר צוויי אויפנים פון פטור המביא לידי חיוב חטאת.תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 5:48 amרש"י פטורי דאתי לידי חיוב חטאת, למהלך ראשון איז אינטערעסאנט ווי רש"י האלט אינמיטן ערקלערן וועלכע עס זענען די שנים של פטור אויף וואס ער האט מסביר געווען אז די רעדע איז דער וואס מאכט די עקירה און רש"י פארט אריין צו אנכאפן איין פאל פון די עני און איין פון די בעל הבית און פירט אויס אז דאס זענען די צוויי. אביסל אינטערעסאט ווי עס פארפארט פון די נושא.
וואס זאל זיין די הוא אמינא אז מ'זאל זיין מחיוב בשנים שעשאהו באופן פון די משנה ווען איינער הייבט אן און איינער ענדיגט, זיי האבן דאך נישט געטון די מלאכה שלימה? פארוואס דארף מען בכלל א לימוד דערויף?
תו"ס האט אפגעלערנט רש"י אז ידו לא נייח מיינט אז אפילו באופן ווען די מענטש איז אין רשות היחיד בכל גופו און די חבר לאדנט ארויף אויפן האנט און דערנאך מאכט ער עקירת ידו וועט ער זיין פטור. ווי האט עס תו"ס געזען, לכאורה איז עס נייח ע"ג קרקע, ס'איז נישט דומה ווען די האנט איז אין די לופטן און ס'איז נישט נייח ע"ג קרקע.
בענין די הו״א ביי שנים שעשאוה, ס׳איז נאך מער די גמ׳ האט אפילו א צד ביי די בבא דרישא ווי מען טוט בעצם גארנישט אז ס׳קען נישט זיין פטור ומותר… און תוס׳ פרעגט אפי׳ אלס לפני עוור.. עכ״פ די לימוד איז הא גופא אז עס פעלט אויס מלאכה שלימה צו זיין חייב.יוד האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 9:00 am1) רש"י פארפארט נישט פון קיין שום נושא. ער איז זייער שיין מסביר צוויי אויפנים פון פטור המביא לידי חיוב חטאת.תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 5:48 amרש"י פטורי דאתי לידי חיוב חטאת, למהלך ראשון איז אינטערעסאנט ווי רש"י האלט אינמיטן ערקלערן וועלכע עס זענען די שנים של פטור אויף וואס ער האט מסביר געווען אז די רעדע איז דער וואס מאכט די עקירה און רש"י פארט אריין צו אנכאפן איין פאל פון די עני און איין פון די בעל הבית און פירט אויס אז דאס זענען די צוויי. אביסל אינטערעסאט ווי עס פארפארט פון די נושא.
וואס זאל זיין די הוא אמינא אז מ'זאל זיין מחיוב בשנים שעשאהו באופן פון די משנה ווען איינער הייבט אן און איינער ענדיגט, זיי האבן דאך נישט געטון די מלאכה שלימה? פארוואס דארף מען בכלל א לימוד דערויף?
תו"ס האט אפגעלערנט רש"י אז ידו לא נייח מיינט אז אפילו באופן ווען די מענטש איז אין רשות היחיד בכל גופו און די חבר לאדנט ארויף אויפן האנט און דערנאך מאכט ער עקירת ידו וועט ער זיין פטור. ווי האט עס תו"ס געזען, לכאורה איז עס נייח ע"ג קרקע, ס'איז נישט דומה ווען די האנט איז אין די לופטן און ס'איז נישט נייח ע"ג קרקע.
די ערשטע אופן איז אז די חלק המביא לידי חטאת איז די עצם עקירה אן ארויספירן צו א צווייטע רשות, וואס דאס איז איין ביי די עני און איין ביי די בעה"ב
די צווייטע אופן איז דוקא ווען מ'פירט דורך די הענט דעמאלץ איז דא די חשש שיביא לידי חיוב חטאת.
2) תוס' לערנט אז די לימוד דארף מען אויף דעם "גומר", אויף אים איז דא א ה"א ער זאל זיין מחויב ווען נישט די פסוק ( פונקט ווי א חופר בור ברשות הרבים און די צווייטע האט נאר חופר געווען די לעצטע טפח, צו 10 טפחים, איז ער חייב)
אנדערע לערנן אז ס'איז דא א ה"א אפילו אויף דער מתחיל, ווייל מהיכא תיתי אז אן א פסוק וואס לערנט אונז אזוי, אז ווען צוויי טוען אינאיינעם א גאנצע מלאכה אז ער איז פטור? אונז ליגט אין קאפ אז ער איז פטור נאכדעם וואס אונז לערנען שוין פון דעם פסוק אז עס דארף זיין א "מלאכה שלימה"
3) תוס' ברענגט נישט אונזער גירסא וואס ביי אונז שטייט אין רש"י
מיין שאלה האט זיך באצויגן צו די ווערטעריוד האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 9:00 am1) רש"י פארפארט נישט פון קיין שום נושא. ער איז זייער שיין מסביר צוויי אויפנים פון פטור המביא לידי חיוב חטאת.תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 5:48 amרש"י פטורי דאתי לידי חיוב חטאת, למהלך ראשון איז אינטערעסאנט ווי רש"י האלט אינמיטן ערקלערן וועלכע עס זענען די שנים של פטור אויף וואס ער האט מסביר געווען אז די רעדע איז דער וואס מאכט די עקירה און רש"י פארט אריין צו אנכאפן איין פאל פון די עני און איין פון די בעל הבית און פירט אויס אז דאס זענען די צוויי. אביסל אינטערעסאט ווי עס פארפארט פון די נושא.
די ערשטע אופן איז אז די חלק המביא לידי חטאת איז די עצם עקירה אן ארויספירן צו א צווייטע רשות, וואס דאס איז איין ביי די עני און איין ביי די בעה"ב
די צווייטע אופן איז דוקא ווען מ'פירט דורך די הענט דעמאלץ איז דא די חשש שיביא לידי חיוב חטאת.
אפשר פרובירט איר בעסער מסביר צו זיין וואס איז דיר שווער?תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 10:05 amמיין שאלה האט זיך באצויגן צו די ווערטעריוד האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 9:00 am1) רש"י פארפארט נישט פון קיין שום נושא. ער איז זייער שיין מסביר צוויי אויפנים פון פטור המביא לידי חיוב חטאת.תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 5:48 amרש"י פטורי דאתי לידי חיוב חטאת, למהלך ראשון איז אינטערעסאנט ווי רש"י האלט אינמיטן ערקלערן וועלכע עס זענען די שנים של פטור אויף וואס ער האט מסביר געווען אז די רעדע איז דער וואס מאכט די עקירה און רש"י פארט אריין צו אנכאפן איין פאל פון די עני און איין פון די בעל הבית און פירט אויס אז דאס זענען די צוויי. אביסל אינטערעסאט ווי עס פארפארט פון די נושא.
די ערשטע אופן איז אז די חלק המביא לידי חטאת איז די עצם עקירה אן ארויספירן צו א צווייטע רשות, וואס דאס איז איין ביי די עני און איין ביי די בעה"ב
די צווייטע אופן איז דוקא ווען מ'פירט דורך די הענט דעמאלץ איז דא די חשש שיביא לידי חיוב חטאת.
ער איז מסביר די שתים שהן ארבע און ברענגט אריין די עני און בעה"ב אינאיינעם.
וארבע דקתני בכל חד תרתי דחיובא ועקירה דפטורא דתרתי נינהו פשט העני ידו מלאה לפנים הא חדא או שנתן לתוכה בע''ה וידו של עני היתה ריקנית הא תרתי וכן באידך
איך מיין ס'איז נישט דא אזא צד, ס'איז פשוט פטור ומותר, די מקשה האט נאר געהאלטן אז אויב רעכנט מען שוין יעדער פטור זאל שוין זיין 16.אפאהידא רב האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 9:11 amבענין די הו״א ביי שנים שעשאוה, ס׳איז נאך מער די גמ׳ האט אפילו א צד ביי די בבא דרישא ווי מען טוט בעצם גארנישט אז ס׳קען נישט זיין פטור ומותר… און תוס׳ פרעגט אפי׳ אלס לפני עוור.. עכ״פ די לימוד איז הא גופא אז עס פעלט אויס מלאכה שלימה צו זיין חייב.יוד האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 9:00 am1) רש"י פארפארט נישט פון קיין שום נושא. ער איז זייער שיין מסביר צוויי אויפנים פון פטור המביא לידי חיוב חטאת.תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 5:48 amרש"י פטורי דאתי לידי חיוב חטאת, למהלך ראשון איז אינטערעסאנט ווי רש"י האלט אינמיטן ערקלערן וועלכע עס זענען די שנים של פטור אויף וואס ער האט מסביר געווען אז די רעדע איז דער וואס מאכט די עקירה און רש"י פארט אריין צו אנכאפן איין פאל פון די עני און איין פון די בעל הבית און פירט אויס אז דאס זענען די צוויי. אביסל אינטערעסאט ווי עס פארפארט פון די נושא.
וואס זאל זיין די הוא אמינא אז מ'זאל זיין מחיוב בשנים שעשאהו באופן פון די משנה ווען איינער הייבט אן און איינער ענדיגט, זיי האבן דאך נישט געטון די מלאכה שלימה? פארוואס דארף מען בכלל א לימוד דערויף?
תו"ס האט אפגעלערנט רש"י אז ידו לא נייח מיינט אז אפילו באופן ווען די מענטש איז אין רשות היחיד בכל גופו און די חבר לאדנט ארויף אויפן האנט און דערנאך מאכט ער עקירת ידו וועט ער זיין פטור. ווי האט עס תו"ס געזען, לכאורה איז עס נייח ע"ג קרקע, ס'איז נישט דומה ווען די האנט איז אין די לופטן און ס'איז נישט נייח ע"ג קרקע.
די ערשטע אופן איז אז די חלק המביא לידי חטאת איז די עצם עקירה אן ארויספירן צו א צווייטע רשות, וואס דאס איז איין ביי די עני און איין ביי די בעה"ב
די צווייטע אופן איז דוקא ווען מ'פירט דורך די הענט דעמאלץ איז דא די חשש שיביא לידי חיוב חטאת.
2) תוס' לערנט אז די לימוד דארף מען אויף דעם "גומר", אויף אים איז דא א ה"א ער זאל זיין מחויב ווען נישט די פסוק ( פונקט ווי א חופר בור ברשות הרבים און די צווייטע האט נאר חופר געווען די לעצטע טפח, צו 10 טפחים, איז ער חייב)
אנדערע לערנן אז ס'איז דא א ה"א אפילו אויף דער מתחיל, ווייל מהיכא תיתי אז אן א פסוק וואס לערנט אונז אזוי, אז ווען צוויי טוען אינאיינעם א גאנצע מלאכה אז ער איז פטור? אונז ליגט אין קאפ אז ער איז פטור נאכדעם וואס אונז לערנען שוין פון דעם פסוק אז עס דארף זיין א "מלאכה שלימה"
3) תוס' ברענגט נישט אונזער גירסא וואס ביי אונז שטייט אין רש"י
יוד האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 2:10 pmאיך מיין ס'איז נישט דא אזא צד, ס'איז פשוט פטור ומותר, די מקשה האט נאר געהאלטן אז אויב רעכנט מען שוין יעדער פטור זאל שוין זיין 16.אפאהידא רב האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 9:11 amבענין די הו״א ביי שנים שעשאוה, ס׳איז נאך מער די גמ׳ האט אפילו א צד ביי די בבא דרישא ווי מען טוט בעצם גארנישט אז ס׳קען נישט זיין פטור ומותר… און תוס׳ פרעגט אפי׳ אלס לפני עוור.. עכ״פ די לימוד איז הא גופא אז עס פעלט אויס מלאכה שלימה צו זיין חייב.יוד האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 9:00 am1) רש"י פארפארט נישט פון קיין שום נושא. ער איז זייער שיין מסביר צוויי אויפנים פון פטור המביא לידי חיוב חטאת.תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 5:48 amרש"י פטורי דאתי לידי חיוב חטאת, למהלך ראשון איז אינטערעסאנט ווי רש"י האלט אינמיטן ערקלערן וועלכע עס זענען די שנים של פטור אויף וואס ער האט מסביר געווען אז די רעדע איז דער וואס מאכט די עקירה און רש"י פארט אריין צו אנכאפן איין פאל פון די עני און איין פון די בעל הבית און פירט אויס אז דאס זענען די צוויי. אביסל אינטערעסאט ווי עס פארפארט פון די נושא.
וואס זאל זיין די הוא אמינא אז מ'זאל זיין מחיוב בשנים שעשאהו באופן פון די משנה ווען איינער הייבט אן און איינער ענדיגט, זיי האבן דאך נישט געטון די מלאכה שלימה? פארוואס דארף מען בכלל א לימוד דערויף?
תו"ס האט אפגעלערנט רש"י אז ידו לא נייח מיינט אז אפילו באופן ווען די מענטש איז אין רשות היחיד בכל גופו און די חבר לאדנט ארויף אויפן האנט און דערנאך מאכט ער עקירת ידו וועט ער זיין פטור. ווי האט עס תו"ס געזען, לכאורה איז עס נייח ע"ג קרקע, ס'איז נישט דומה ווען די האנט איז אין די לופטן און ס'איז נישט נייח ע"ג קרקע.
די ערשטע אופן איז אז די חלק המביא לידי חטאת איז די עצם עקירה אן ארויספירן צו א צווייטע רשות, וואס דאס איז איין ביי די עני און איין ביי די בעה"ב
די צווייטע אופן איז דוקא ווען מ'פירט דורך די הענט דעמאלץ איז דא די חשש שיביא לידי חיוב חטאת.
2) תוס' לערנט אז די לימוד דארף מען אויף דעם "גומר", אויף אים איז דא א ה"א ער זאל זיין מחויב ווען נישט די פסוק ( פונקט ווי א חופר בור ברשות הרבים און די צווייטע האט נאר חופר געווען די לעצטע טפח, צו 10 טפחים, איז ער חייב)
אנדערע לערנן אז ס'איז דא א ה"א אפילו אויף דער מתחיל, ווייל מהיכא תיתי אז אן א פסוק וואס לערנט אונז אזוי, אז ווען צוויי טוען אינאיינעם א גאנצע מלאכה אז ער איז פטור? אונז ליגט אין קאפ אז ער איז פטור נאכדעם וואס אונז לערנען שוין פון דעם פסוק אז עס דארף זיין א "מלאכה שלימה"
3) תוס' ברענגט נישט אונזער גירסא וואס ביי אונז שטייט אין רש"י
אויף דעם זאגט ער אז ניין פטור ומותר רעכנט מען נישט, און נאכדעם קומט ער צו אז אפילו נישט אלע דרבנן'ס רעכנט מען, נאר עקירות.
https://www.hebrewbooks.org/pdfpager.as ... 10&hilite=גוטע וועטער האט געשריבן: ↑ דינסטאג פעברואר 20, 2024 5:49 pmאפשער האט איינער א טבלה טשארד פון דו 8 אדער 12 און 22 אויפנים פון דו משנה און גמרא
תוס' ד''ה ואיבעית אימא רירט אן דיין קושיא.תבלין כנגדו האט געשריבן: ↑ מיטוואך פעברואר 21, 2024 11:45 amג: ר' חייא לרב, לא אמינא לך כי ראי בהא מסכתא לא תשיילהינו במסכתא אחריתא, ווי איז עס געפרעגט געווארן אויב נישט דא?
און די גמרא תפשוט דרב ביבי בר אביי, לכאורה וויאזוי קען מען אויפדרינגען אן איבעיא פון איין מהלך וויאזוי צו פארענטפערן א ברייתא? די זעלבע איסתפקתא וואס מאכט שווער די איבעיא קען דאך אויך אריינלייגן די גאנצע אוקימתא אין א ספק.
