אידישע וועלט פארומס

צוויי גילדען האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 3:05 pm

שטארקע אור האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 1:06 pm

די אלע משלים וואס איך האב דיר געגעבן רעד איך פון א גאר געזונט קינד.
די אלע זאכן זענען פשוטע תירוצים פאר זיין אויפירונג, מ'דארף נישט צוקומען צו עפעס א זייטיגע סיבה נאר דאס אליינס.

צונעמען פון די געשוויסטער טויס זייער פשוט. דער געזונטע יונגעל וויל מאכן א באסעלע און ער דארף נאך קליקס צו ענדיגן, וואס טוט ער נעמט פון די שוועסטער ער האפט זי זעהט נישט, כאפט זי צו פון אים ווערט ער אויפגערעגט און טוט א עוולה, שלאגט, צוברעכט.
מ'קען זיין גאר געזונט, גארנישט טיף זאל נישט ליגן דערונטער ס'איז פשוט טעגליכע זאכן וואס פאסירן.

נישט ווילן זיך אנטון, איז פשוט ער וויל נאך שפילן. פארוואס וויל ער שפילן? ווייל ער האט ליב צו שפילן פיל מער ווי ער האט ליב זיך אנצוטון. פשוט.

נישט עסן סאפיר און נישט פאלגן דעם מאמען מיטן עסן, און ווארפן אין גארבידזש, אויך פשוט ער האט נישט ליב פלייש ער האט נאר ליב אייסקריעם. פשוט און פראסט, סימפל נארמאלע געשענישען גארנישט טיפערס דערונטער.

נישט גיין שלאפן אויך זייער פשוט אים איז יעצט געשמאק צו בלייבן אויף ער וויל בלייבן אויף ער וויל נאך שפילן, פונקט ווי ווען די טאטע מאמע ווילן גיין שלאפן שפעט גייען זיי שלאפן גארנישט דארף נישט ליגן טיף דערונטער די זעלבע די קינד.
איין חילוק ער האט עלטערן וואס ווייסן פאר זיין טובה זאל ער יא גיין שלאפן און ער דארף זיי פאלגן און אויב פאלגט מען נישט איז דא קאנסעקווענצן.


און ווי דו ענדיגסט צו..

שטארקע אור האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 1:06 pm

אבער מען מעג נאכאלץ אויסלערנען אז ער מוז פאלגן, צו מיט ווערטער א פעטשל אדער סיי וואסערע אנדערע וועג

ביי מיר זענען די אלע זאכן וואס איך האב געזאגט זייער פשוט, גארנישט "טיף" דערונטער, פלעין פשוטע נאטורן.
עס זעט אויס ווי דו גלייכסט צו קוקן אויף זאכן אויף זייער א פשוטן אופן, נישט קיין פראבלעם. אבער ווען מען פרובירט צו פארשטיין אביסל טיפער א קינדס "נארמאלע געזונטע" אויפפירונג מוז זיין אז דאס קינד איז אומגעזונט, דאס עפעס קען איך נישט פארשטיין.

יוד אלף האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 3:36 pm

וואס דארף מען טוען מיט א צוויי יעריג קינד וואס לויפט כסדר אראפ אויפן גאדער?
איך האב שוין געמאכט א מיטינג מיט אים, ער האלט זיך נישט ביים צושטעלן.
איך האב שוין אויך פרובירט קרעניעל.

א קאפיטל תהלים און אים גוט אנכאפן ווען ער גייט ארויס. אויב האט ער קלאר פארשטאנען וואס קען געשען און אפילו אזוי לויפט ער איז עכט נישטא וואס צו טון לענ"ד.

די שאלה איז נאר צו ער האט פארשטאנען, וואס האסט אים געזאגט ביים מיטונג. די וועג ווי אזוי איך לערן דאס מיינע קינדער איז דורך איינע פון די קינדער ביכלעך וואס איז בנמצא וואס ווייזט וואס קען ח"ו פאסירן. און טאקע איינע פון מיינע זון מער א לעבעדיגער האט זיך עס געלערנט מיט שרעק... ב"ה אז מען איז אפגעקומען מיט שרעק, די קינד וואס איז אים נאכגעלאפן האט שרעק אויך נישט געהאט אבער עס פארשטאנען דורכן כמעט אנרירן דעם קאר מיטן נאז... דער דרייווער האט געהאט די שרעק

קרעניעל, מה זה?

א ווייסע ארבעטער האט געשריבן: ↑ מאנטאג אפריל 01, 2024 4:07 am

לאנטש טיים האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג מארטש 28, 2024 3:45 pm

נאר פאר חוצפה און ליגענט.

נישט געבן פעטש פארן ארויסקומען פון בעט אן רשות און פארן נישט אויפעסן די סאפער..

פארשטייט זיך עס ווענד זיך יעדע קינד, אבער קיין לכתחילה איז עס זיכער נישט.

דיסעגרי.
פאר חוצפה האלט איך טאר מען נישט שלאגן ווייל ווען א קינד איז חוצפה'דיג מיינט דאס אז ער הייבט אן א פייט, און אין זיין מח געווינסטו די פייט ווייל דו ביזט שטערקער, און דיינע פעטש טוען וויי, געבט ער אויף די פייט, אבער אין זיין קאפ איז ער נאך אנגעבלאזן אדער אפי' פארווייטאגט פארוואס דו האסט גענוצט פיזישע כח נאר ווייל ער קען נישט.
פאר חוצפה דארף מען שטארק שטראפן, אבער מיט א 'קנס', ווענדט זיך די יארגאנג.
למשל:
ביז דריי יאר - אריינלייגן אין בעט און נישט לאזן ארויסקומען ביז ער זאגט צו ער גייט שוין זיין וואויל.
ביז 7 יאר - איינשפארן אין א צימער פאר 10 מינוט אדער שטיין ביים קארנער פאר 10 מינוט און נאכדעם זאל ער מוזן איבערבעטן מיט הכנעה, אויב נישט גייט ער צוריק אין צימער-קארנער.
ביז 11 יאר - מוז זאגן 20 קאפיטלעך תהילים, און דערנאך שרייבן א איבערבעטונגס בריוו.
פון 12 און ארויף - טאטאלע איגנאראציע, און אויב איז ער-זי חוצפה'דיג צו די מאמע, גאר שטרענג און שארף און טריקן אנווארענען.

בנוגע ליגענט, מוז מען זייער אויפפאסן וואס ליגט אונטער די ליגענט. אויב מאכט ער א קאווער-אפ ווייל ער ציטערט שטארק פון עפעס, איז מעגליך אז מען דארף עס אפי' אדורכלאזן. נאר ביי די נעקסטע שבת סעודה זאל מען אראפרייסן ליגענט גאר שארף.

פעטש קומט ווען א קינד טוט א זאך וואס טויג נישט נאכאמאל און נאכאמאל, דאן מוז מען געבן פעטש אז זיין מח זאל קליקן אז טון די זאך ציפט.

אכטונג: קיינמאל נישט געבן קיין פאטש פאר א קינד פון כתה ח' און ארויף!! דאס ציווארפט זייער סעלף-עסטיםאון מאכט עם פילן ווי זיין טאטע איז א בער. מ'דארף נאך אבער יא זיכער מאכן - ביז די חתונה - אז זיי ווייסן קלאר אז זיי זענען אונטער די פולע אטאריטעט פון די עלטערן.

ווען א קינד טוט אדער רעדט מיאוסע זאכן חלילה, מוז מען געבן גאר שטארקע פעטש, אבער פריוואט, און מען דארף זיי פארדעם מאכן אליינס זאגן פארוואס זיי גייען יעצט באקומען פעטש.

דיסקלעימער: איך האב קנאפע עקספיריענס אין חינוך.

אויסערדעם האב איך פארגעסן גאר א וויכטיגע פוינט: ווען א טאטע שטראפט א קינד וועגן א אידישקייט זאך, למשל ער וויל נישט דאווענען - א 7-10 יעריגס למשל - מוז ער זיכער מאכן אז דאס קינד זאל נישט ווערן מער צוטיילט פונעם סידור, און פארדעם דארף מען נוצן דעם פופטן חוש.

למעלה משבעים האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 3:44 pm

יוד אלף האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 3:36 pm

וואס דארף מען טוען מיט א צוויי יעריג קינד וואס לויפט כסדר אראפ אויפן גאדער?
איך האב שוין געמאכט א מיטינג מיט אים, ער האלט זיך נישט ביים צושטעלן.
איך האב שוין אויך פרובירט קרעניעל.

א קאפיטל תהלים און אים גוט אנכאפן ווען ער גייט ארויס. אויב האט ער קלאר פארשטאנען וואס קען געשען און אפילו אזוי לויפט ער איז עכט נישטא וואס צו טון לענ"ד.

די שאלה איז נאר צו ער האט פארשטאנען, וואס האסט אים געזאגט ביים מיטונג. די וועג ווי אזוי איך לערן דאס מיינע קינדער איז דורך איינע פון די קינדער ביכלעך וואס איז בנמצא וואס ווייזט וואס קען ח"ו פאסירן. און טאקע איינע פון מיינע זון מער א לעבעדיגער האט זיך עס געלערנט מיט שרעק... ב"ה אז מען איז אפגעקומען מיט שרעק, די קינד וואס איז אים נאכגעלאפן האט שרעק אויך נישט געהאט אבער עס פארשטאנען דורכן כמעט אנרירן דעם קאר מיטן נאז... דער דרייווער האט געהאט די שרעק

קרעניעל, מה זה?

איך על דיר זאגן, מיינער האט צוויי מאל געכאפט א מכה אינעם זיצער, און אזוי איז עס אים אריין אין מח, ער האט אנגעהויבן כאפן אז מען רעדט ביזנעס, איך האף ער איז נישט געדעמעדזשד פאר לייף פון די טראומע.

קרעניעל איז פון די דברים סגוליום וואס די מכשפים פארקויפן.

תהלים זאג איך נאך אלץ, דער ברך משה פלעגט זיך וואונדערן ווי קען זיין א אינגערמאן וועלכע האט קינדער אין שטוב זאגט נישט כאטש 5 קאפיטל תהלים א טאג

יוד אלף האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 3:36 pm

וואס דארף מען טוען מיט א צוויי יעריג קינד וואס לויפט כסדר אראפ אויפן גאדער?
איך האב שוין געמאכט א מיטינג מיט אים, ער האלט זיך נישט ביים צושטעלן.
איך האב שוין אויך פרובירט קרעניעל.

דארפסט דערגיין וואס שטיפט אים צו לויפן צום גאדער.. אפשר באקומט ער נישט גענוג ליבשאפט אינדערהיים ער וויל עס באקומען פונעם גאדער.. אפשר האט אים זיין פלעי גרופ טיטשער געפאנישט יענע טאג.. אפשר האט אים איינער אביוזד..

וויצן אין א זייט געלייגט.
פארוואס ער לויפט, פשוט ווייל פארוואס זאל א קינד נישט לויפן א קינד האט ליב צו לויפן איבעראל.
נארמאל ווערט א קינד דערשראקן פון עס טון נאכאמאל פון די גרויס פחד וואס די מאמע האט געכאפט ביים ערשטן מאל פאסירן, אבער ביי מיר גיבט מען יא פעטש פאר אזא זאך תיכף ומיד. און אויב ווילסטו נישט געבן ביים ערשטן מאל וואס ס'פאסירט אבער ביים צווייטן מאל איז א לכתחלה שבלכתחלה צו געבן א פאטש.
כ'מיין ביי סכנה'דיגע זאכן זענען אפילו די אנטי פעטש חברה אויך מודה אז מ'דארף געבן פעטש.

יוד אלף האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 3:36 pm

וואס דארף מען טוען מיט א צוויי יעריג קינד וואס לויפט כסדר אראפ אויפן גאדער?
איך האב שוין געמאכט א מיטינג מיט אים, ער האלט זיך נישט ביים צושטעלן.
איך האב שוין אויך פרובירט קרעניעל.

ביי די צווייטע מאל דארף ער חאפן 2 געזונטע פעטש

יוד אלף האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 3:36 pm

וואס דארף מען טוען מיט א צוויי יעריג קינד וואס לויפט כסדר אראפ אויפן גאדער?
איך האב שוין געמאכט א מיטינג מיט אים, ער האלט זיך נישט ביים צושטעלן.
איך האב שוין אויך פרובירט קרעניעל.

און וואס טוט מען מיט א קליין קינד וואס האט א נייע טוי וואס ריפט זיך געז רענטש פייער, אדער מעסער?

צוויי גילדען האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 4:20 pm

כ'מיין ביי סכנה'דיגע זאכן זענען אפילו די אנטי פעטש חברה אויך מודה אז מ'דארף געבן פעטש.

טא מעיק א לאנג סטארי שארט,
פעטש האט אייביג געהאלפן און וועט אייביג העלפן, ”ווען עס איז אין פלאץ”
פעטש האט קיינמאל געהאלפן און וועט קיינמאל העלפן ווען עס איז נישט אין פלאץ.

דער כלל האט זיך נישט געטוישט, פון אמאל ביז היינט, און וועט זיך ווייטער נישט טוישן.

וואס טוישט זיך יא? די מאס פון אביוז וואס א מענטש איז סובל.
סבלנות/דערהייבן איז היינט שוואכער סיי ביי די עלטערן, און סיי ביים קינד.

דער טאטע לאזט פליען א פאטש פשוט ווייל ער האט נישט געקענט סובל זיין
דער קינד ווערט שנעלער צוקלאפט, פשוט ווייל ער קען ווייניגער דערהייבן.

אויב אזוי איז דער ”באלאנס פונקט” ווען יא צו שלאגן און ווען נישט צו שלאגן. אנדערש ווי אמאל.

און פארשטייט זיך יעדע קינד איז אנדערש

וכל ערום יעשה בדעת.

דער עיקר זאל מען נישט מורא האבן צו זיין א מודה על האמת, טיף ביי זיך אין הארץ, דיין קינד קומט זיך נישט קיין פאטש פאר דיינע שוואכקייטן. און ווען עס קומט זיך אים גיב אים עס, און זאג אים נישט אז עס טוט דיר מער וויי.

יוד אלף האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 4:06 pm

למעלה משבעים האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 3:44 pm

יוד אלף האט געשריבן: ↑ מיטוואך אפריל 03, 2024 3:36 pm

וואס דארף מען טוען מיט א צוויי יעריג קינד וואס לויפט כסדר אראפ אויפן גאדער?
איך האב שוין געמאכט א מיטינג מיט אים, ער האלט זיך נישט ביים צושטעלן.
איך האב שוין אויך פרובירט קרעניעל.

א קאפיטל תהלים און אים גוט אנכאפן ווען ער גייט ארויס. אויב האט ער קלאר פארשטאנען וואס קען געשען און אפילו אזוי לויפט ער איז עכט נישטא וואס צו טון לענ"ד.

די שאלה איז נאר צו ער האט פארשטאנען, וואס האסט אים געזאגט ביים מיטונג. די וועג ווי אזוי איך לערן דאס מיינע קינדער איז דורך איינע פון די קינדער ביכלעך וואס איז בנמצא וואס ווייזט וואס קען ח"ו פאסירן. און טאקע איינע פון מיינע זון מער א לעבעדיגער האט זיך עס געלערנט מיט שרעק... ב"ה אז מען איז אפגעקומען מיט שרעק, די קינד וואס איז אים נאכגעלאפן האט שרעק אויך נישט געהאט אבער עס פארשטאנען דורכן כמעט אנרירן דעם קאר מיטן נאז... דער דרייווער האט געהאט די שרעק

קרעניעל, מה זה?

תהלים זאג איך נאך אלץ, דער ברך משה פלעגט זיך וואונדערן ווי קען זיין א אינגערמאן וועלכע האט קינדער אין שטוב זאגט נישט כאטש 5 קאפיטל תהלים א טאג

שכוח! פון מארגן צופרי און ווייטער בלי״נ

פעטש איז פון די זאכן וואס ריבויין קשה ומיעוטן יפה. שאט נישט אמאל א יובל ווען ס'פעלט וויכטיג אויס איבערצולייגן און אריינצימבלען כמו שכתוב אזוי ווי אמאל. עס וועט העלפען אויף יארן פארויס, און די קביעותדיגע ימין מקרבת וועט ארבעטן אויסגעצייכנט.

א ווייסע ארבעטער האט געשריבן: ↑ מאנטאג אפריל 01, 2024 4:07 am

לאנטש טיים האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג מארטש 28, 2024 3:45 pm

נאר פאר חוצפה און ליגענט.

נישט געבן פעטש פארן ארויסקומען פון בעט אן רשות און פארן נישט אויפעסן די סאפער..

פארשטייט זיך עס ווענד זיך יעדע קינד, אבער קיין לכתחילה איז עס זיכער נישט.

דיסעגרי.
פאר חוצפה האלט איך טאר מען נישט שלאגן ווייל ווען א קינד איז חוצפה'דיג מיינט דאס אז ער הייבט אן א פייט, און אין זיין מח געווינסטו די פייט ווייל דו ביזט שטערקער, און דיינע פעטש טוען וויי, געבט ער אויף די פייט, אבער אין זיין קאפ איז ער נאך אנגעבלאזן אדער אפי' פארווייטאגט פארוואס דו האסט גענוצט פיזישע כח נאר ווייל ער קען נישט.
פאר חוצפה דארף מען שטארק שטראפן, אבער מיט א 'קנס', ווענדט זיך די יארגאנג.
למשל:
ביז דריי יאר - אריינלייגן אין בעט און נישט לאזן ארויסקומען ביז ער זאגט צו ער גייט שוין זיין וואויל.
ביז 7 יאר - איינשפארן אין א צימער פאר 10 מינוט אדער שטיין ביים קארנער פאר 10 מינוט און נאכדעם זאל ער מוזן איבערבעטן מיט הכנעה, אויב נישט גייט ער צוריק אין צימער-קארנער.
ביז 11 יאר - מוז זאגן 20 קאפיטלעך תהילים, און דערנאך שרייבן א איבערבעטונגס בריוו.
פון 12 און ארויף - טאטאלע איגנאראציע, און אויב איז ער-זי חוצפה'דיג צו די מאמע, גאר שטרענג און שארף און טריקן אנווארענען.

בנוגע ליגענט, מוז מען זייער אויפפאסן וואס ליגט אונטער די ליגענט. אויב מאכט ער א קאווער-אפ ווייל ער ציטערט שטארק פון עפעס, איז מעגליך אז מען דארף עס אפי' אדורכלאזן. נאר ביי די נעקסטע שבת סעודה זאל מען אראפרייסן ליגענט גאר שארף.

פעטש קומט ווען א קינד טוט א זאך וואס טויג נישט נאכאמאל און נאכאמאל, דאן מוז מען געבן פעטש אז זיין מח זאל קליקן אז טון די זאך ציפט.

אכטונג: קיינמאל נישט געבן קיין פאטש פאר א קינד פון כתה ח' און ארויף!! דאס ציווארפט זייער סעלף-עסטיםאון מאכט עם פילן ווי זיין טאטע איז א בער. מ'דארף נאך אבער יא זיכער מאכן - ביז די חתונה - אז זיי ווייסן קלאר אז זיי זענען אונטער די פולע אטאריטעט פון די עלטערן.

ווען א קינד טוט אדער רעדט מיאוסע זאכן חלילה, מוז מען געבן גאר שטארקע פעטש, אבער פריוואט, און מען דארף זיי פארדעם מאכן אליינס זאגן פארוואס זיי גייען יעצט באקומען פעטש.

דיסקלעימער: איך האב קנאפע עקספיריענס אין חינוך.

יעך האב געליינט און געשטוינט, ווער טיילט דא פעטש מיט עונשים מיט א ברייטקייט?
ווען כ’האב געזעהן די לעצטע שורה:
דיסקלעימער: איך האב קנאפע עקספיריענס אין חינוך.
האב אחך זיך בארוהיגט.

קוגל מאכער האט געשריבן: ↑ זונטאג סעפטעמבער 08, 2024 6:01 pm

א ווייסע ארבעטער האט געשריבן: ↑ מאנטאג אפריל 01, 2024 4:07 am

לאנטש טיים האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג מארטש 28, 2024 3:45 pm

נאר פאר חוצפה און ליגענט.

נישט געבן פעטש פארן ארויסקומען פון בעט אן רשות און פארן נישט אויפעסן די סאפער..

פארשטייט זיך עס ווענד זיך יעדע קינד, אבער קיין לכתחילה איז עס זיכער נישט.

דיסעגרי.
פאר חוצפה האלט איך טאר מען נישט שלאגן ווייל ווען א קינד איז חוצפה'דיג מיינט דאס אז ער הייבט אן א פייט, און אין זיין מח געווינסטו די פייט ווייל דו ביזט שטערקער, און דיינע פעטש טוען וויי, געבט ער אויף די פייט, אבער אין זיין קאפ איז ער נאך אנגעבלאזן אדער אפי' פארווייטאגט פארוואס דו האסט גענוצט פיזישע כח נאר ווייל ער קען נישט.
פאר חוצפה דארף מען שטארק שטראפן, אבער מיט א 'קנס', ווענדט זיך די יארגאנג.
למשל:
ביז דריי יאר - אריינלייגן אין בעט און נישט לאזן ארויסקומען ביז ער זאגט צו ער גייט שוין זיין וואויל.
ביז 7 יאר - איינשפארן אין א צימער פאר 10 מינוט אדער שטיין ביים קארנער פאר 10 מינוט און נאכדעם זאל ער מוזן איבערבעטן מיט הכנעה, אויב נישט גייט ער צוריק אין צימער-קארנער.
ביז 11 יאר - מוז זאגן 20 קאפיטלעך תהילים, און דערנאך שרייבן א איבערבעטונגס בריוו.
פון 12 און ארויף - טאטאלע איגנאראציע, און אויב איז ער-זי חוצפה'דיג צו די מאמע, גאר שטרענג און שארף און טריקן אנווארענען.

בנוגע ליגענט, מוז מען זייער אויפפאסן וואס ליגט אונטער די ליגענט. אויב מאכט ער א קאווער-אפ ווייל ער ציטערט שטארק פון עפעס, איז מעגליך אז מען דארף עס אפי' אדורכלאזן. נאר ביי די נעקסטע שבת סעודה זאל מען אראפרייסן ליגענט גאר שארף.

פעטש קומט ווען א קינד טוט א זאך וואס טויג נישט נאכאמאל און נאכאמאל, דאן מוז מען געבן פעטש אז זיין מח זאל קליקן אז טון די זאך ציפט.

אכטונג: קיינמאל נישט געבן קיין פאטש פאר א קינד פון כתה ח' און ארויף!! דאס ציווארפט זייער סעלף-עסטיםאון מאכט עם פילן ווי זיין טאטע איז א בער. מ'דארף נאך אבער יא זיכער מאכן - ביז די חתונה - אז זיי ווייסן קלאר אז זיי זענען אונטער די פולע אטאריטעט פון די עלטערן.

ווען א קינד טוט אדער רעדט מיאוסע זאכן חלילה, מוז מען געבן גאר שטארקע פעטש, אבער פריוואט, און מען דארף זיי פארדעם מאכן אליינס זאגן פארוואס זיי גייען יעצט באקומען פעטש.

דיסקלעימער: איך האב קנאפע עקספיריענס אין חינוך.

יעך האב געליינט און געשטוינט, ווער טיילט דא פעטש מיט עונשים מיט א ברייטקייט?
ווען כ’האב געזעהן די לעצטע שורה:
דיסקלעימער: איך האב קנאפע עקספיריענס אין חינוך.
האב אחך זיך בארוהיגט.

די גאנצע תגובה איז אנטי שטראך און אנטי פעטש, אויסער ביי חוצפה און מיאוסע זאכן. איר האלט אז די צוויי זאכן דארף מען איגנארירן?

קינדערגארטן האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג מארטש 28, 2024 5:01 pm

ווען א טאטע האט א געזונטע קשר מיט זיינע קינדער פעלט עס כמעט נישט אויס ווייל די קינד וויל נישט פארלירן די שעצונג אין די אויגן פון די עלטערן ממילא איז גענוג צו זאגן מיט א שטרענגע בליק משה'לע איך ווייס דו האסט געמאכט א טעות און איך וויל עס מער נישט זעהן, אין רוב פעלער וועלן די קינדער אויפהערן פשוט צו בלייבן געשעצט אין די עלטערן'ס אויגן.
די שעצונג איז א לענגערע שמועס פאר זיך ואכמ"ל אבער איינע פון די וויכטיגע כללים איז א קינד האט נישט ליב לאורך הזמן ווען מ'געבט איהם/איר נאך ווען ער/זי פארפירט. אויב א קינד ווייסט אז זיין/איר טאטע שטייט אויף זיינע פרינציפן, און ווען ער זאגט ניין איז ניין און אפילו ער/זי זאל פארפירן און קוויטשענען פאר צעהן מינוט גייט זיך זיין מיינונג נישט טוישן, דעס אליין מאכט אז מארגן זאל די קינד עס שעצן און ווען זיין געשעצט אין זיינע אויגן.
און געוויסע פעלער אדער געוויסע עלטערן אדער געוויסע קינדער ווי/ווען מ'דארף יא ניצן פעטש -א זאך וואס מ'קען נישט ענטפערן באופן כללי, אז איינער וויל זאל ער קומען מיט א מעשה/משל אדער דא אדער אין אישי- פעלט זיך אבער אויס געוויסע תנאים צו וויסן פאר מ'געבט פעטש דהיינו


תנאי א' נישט מתוך כעס

תנאי ב' רוב מאל דארף מען נישט בפועל שלאגן, אבער די קינד דארף וויסן אז ער קען באקומען א פאטש, אויב א אנדערע עונש גייט נישט העלפן

תנאי ג' די קינד דארף וויסן אויף וועלכע עבירה ער באקומט די פאטש

תנאי ד' די קינד דארף וויסן אז די טאטע האט איהם באמת זייער ליב, און שלאגט נאר איהם/איר מחנך צו זיין

תנאי ה' די קינד זאל עטליכע מינוט נאכן זיך באראיגן באקומען א קאמפלימענט אדער א אנערקענונג פון ליבשאפט אויף אינגאנצן א צווייטע נושא אן דערמאנען דיע עבירה וואס ער/זי האט פריער געטוען און באקומען א עונש

תנאי ו' נישט צו לאנג ווארענען אדער סטראשענען אפצושרעקן אז ס'גייט קומען א פאטש, נאר ווארענען איינמאל, און אז ס'פעלט אויס געבט מען -די טראמא איז פון די פחד פארדעם נישט פון די פאטש אליינס

תנאי ז' נישט געבן אינפארנט פון אנדערע קינדער, נאר אויב ער/זי איז זיך מתחצף אינפארנט פון אנדערע

תנאי ח' ס'דארף זיין א מעסעדזש נישט אז ס'זאל צו שטארק וויי טוען, נאר גענוג אז ער/זי זאל עס נישט וועלן באקומען נאכאמאל

אויב זענט איר מסכים אדער איר זענט מחולק אויף סיי וועלכע פרט, אדער איר האט סיי וואס פאר א אנפראגע, פילט פריי צו פרעגן ברבים אדער אין אישי

קינדערגארטן האט געשריבן: ↑ מוצ"ש מארטש 30, 2024 9:44 pm

קינדערגארטן האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג מארטש 28, 2024 5:01 pm

ווען א טאטע האט א געזונטע קשר מיט זיינע קינדער פעלט עס כמעט נישט אויס ווייל די קינד וויל נישט פארלירן די שעצונג אין די אויגן פון די עלטערן ממילא איז גענוג צו זאגן מיט א שטרענגע בליק משה'לע איך ווייס דו האסט געמאכט א טעות און איך וויל עס מער נישט זעהן, אין רוב פעלער וועלן די קינדער אויפהערן פשוט צו בלייבן געשעצט אין די עלטערן'ס אויגן.
די שעצונג איז א לענגערע שמועס פאר זיך ואכמ"ל אבער איינע פון די וויכטיגע כללים איז א קינד האט נישט ליב לאורך הזמן ווען מ'געבט איהם/איר נאך ווען ער/זי פארפירט. אויב א קינד ווייסט אז זיין/איר טאטע שטייט אויף זיינע פרינציפן, און ווען ער זאגט ניין איז ניין און אפילו ער/זי זאל פארפירן און קוויטשענען פאר צעהן מינוט גייט זיך זיין מיינונג נישט טוישן, דעס אליין מאכט אז מארגן זאל די קינד עס שעצן און ווען זיין געשעצט אין זיינע אויגן.
און געוויסע פעלער אדער געוויסע עלטערן אדער געוויסע קינדער ווי/ווען מ'דארף יא ניצן פעטש -א זאך וואס מ'קען נישט ענטפערן באופן כללי, אז איינער וויל זאל ער קומען מיט א מעשה/משל אדער דא אדער אין אישי- פעלט זיך אבער אויס געוויסע תנאים צו וויסן פאר מ'געבט פעטש דהיינו


תנאי א' נישט מתוך כעס

תנאי ב' רוב מאל דארף מען נישט בפועל שלאגן, אבער די קינד דארף וויסן אז ער קען באקומען א פאטש, אויב א אנדערע עונש גייט נישט העלפן

תנאי ג' די קינד דארף וויסן אויף וועלכע עבירה ער באקומט די פאטש

תנאי ד' די קינד דארף וויסן אז די טאטע האט איהם באמת זייער ליב, און שלאגט נאר איהם/איר מחנך צו זיין

תנאי ה' די קינד זאל עטליכע מינוט נאכן זיך באראיגן באקומען א קאמפלימענט אדער א אנערקענונג פון ליבשאפט אויף אינגאנצן א צווייטע נושא אן דערמאנען דיע עבירה וואס ער/זי האט פריער געטוען און באקומען א עונש

תנאי ו' נישט צו לאנג ווארענען אדער סטראשענען אפצושרעקן אז ס'גייט קומען א פאטש, נאר ווארענען איינמאל, און אז ס'פעלט אויס געבט מען -די טראמא איז פון די פחד פארדעם נישט פון די פאטש אליינס

תנאי ז' נישט געבן אינפארנט פון אנדערע קינדער, נאר אויב ער/זי איז זיך מתחצף אינפארנט פון אנדערע

תנאי ח' ס'דארף זיין א מעסעדזש נישט אז ס'זאל צו שטארק וויי טוען, נאר גענוג אז ער/זי זאל עס נישט וועלן באקומען נאכאמאל

אויב זענט איר מסכים אדער איר זענט מחולק אויף סיי וועלכע פרט, אדער איר האט סיי וואס פאר א אנפראגע, פילט פריי צו פרעגן ברבים אדער אין אישי

יישר כח פאר אלע פידבער און פאר אלע ואס זענען געקומען אין אישי זיך באדאנקען און איבערפרעגן

אויף דעם וואס איינער האט אנגעפרעגט אין אישי, איבער וועלכע פלאץ אויפן גוף צו שלאגן און צו מיט די האנט אדער א פאסיק, וועל איך זאגן מיין מיינונג

פאר קליינע קינדער (ביז בעריך7 יאר אלט-ווענד זיך ווי א קינד) איז גענוג צו שלאגן מיט די האנט אויף די האנט, און איך מיין אז ענדערשער אויף די דרויסענדיגע זייט פון די האנט ווי די זייט אין וואס מ'האלט זאכן, ווייל דעמאלס האט עס מער א משמעת פון א עונש ווי פון א געים.
פאר עלטערע קינדער וואס אויף די האנט וועט נישט אפעקטירן און זיי וועלן נישט מורא האבן דערפון, קען מען געבן מיט די האנט אויף די גענאק, עס טוט וויי, ער גרייט זיך נישט דערויף און עס אפעקטירט נישט פאר מער ווי עטליכע מינוט, אויב מ'מיינט אז עס וועט נישט העלפן קען מען יא געבן אויף די פנים אבער נישט אזוי שטארק אז עס זאל בלייבן א צייכן, נאר גענוג אז ער זאל עס נישט וועלן טוען נאכאמאל.

איך מיין אז ביי עלטערן (איך רעד יעצט נישט פון מלמדים) איז מיט א פאסיק איז עס מער אז מ'וויל אפטוען אדער נקמה נעמען אינעם קינד, און נישט אזוי ווייט אלס חינוך, מ'זאל ענדערשער געבן מיט די האנט

א ווייסע ארבעטער האט געשריבן: ↑ זונטאג סעפטעמבער 08, 2024 6:09 pm

קוגל מאכער האט געשריבן: ↑ זונטאג סעפטעמבער 08, 2024 6:01 pm

א ווייסע ארבעטער האט געשריבן: ↑ מאנטאג אפריל 01, 2024 4:07 am

לאנטש טיים האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג מארטש 28, 2024 3:45 pm

נאר פאר חוצפה און ליגענט.

נישט געבן פעטש פארן ארויסקומען פון בעט אן רשות און פארן נישט אויפעסן די סאפער..

פארשטייט זיך עס ווענד זיך יעדע קינד, אבער קיין לכתחילה איז עס זיכער נישט.

דיסעגרי.
פאר חוצפה האלט איך טאר מען נישט שלאגן ווייל ווען א קינד איז חוצפה'דיג מיינט דאס אז ער הייבט אן א פייט, און אין זיין מח געווינסטו די פייט ווייל דו ביזט שטערקער, און דיינע פעטש טוען וויי, געבט ער אויף די פייט, אבער אין זיין קאפ איז ער נאך אנגעבלאזן אדער אפי' פארווייטאגט פארוואס דו האסט גענוצט פיזישע כח נאר ווייל ער קען נישט.
פאר חוצפה דארף מען שטארק שטראפן, אבער מיט א 'קנס', ווענדט זיך די יארגאנג.
למשל:
ביז דריי יאר - אריינלייגן אין בעט און נישט לאזן ארויסקומען ביז ער זאגט צו ער גייט שוין זיין וואויל.
ביז 7 יאר - איינשפארן אין א צימער פאר 10 מינוט אדער שטיין ביים קארנער פאר 10 מינוט און נאכדעם זאל ער מוזן איבערבעטן מיט הכנעה, אויב נישט גייט ער צוריק אין צימער-קארנער.
ביז 11 יאר - מוז זאגן 20 קאפיטלעך תהילים, און דערנאך שרייבן א איבערבעטונגס בריוו.
פון 12 און ארויף - טאטאלע איגנאראציע, און אויב איז ער-זי חוצפה'דיג צו די מאמע, גאר שטרענג און שארף און טריקן אנווארענען.

בנוגע ליגענט, מוז מען זייער אויפפאסן וואס ליגט אונטער די ליגענט. אויב מאכט ער א קאווער-אפ ווייל ער ציטערט שטארק פון עפעס, איז מעגליך אז מען דארף עס אפי' אדורכלאזן. נאר ביי די נעקסטע שבת סעודה זאל מען אראפרייסן ליגענט גאר שארף.

פעטש קומט ווען א קינד טוט א זאך וואס טויג נישט נאכאמאל און נאכאמאל, דאן מוז מען געבן פעטש אז זיין מח זאל קליקן אז טון די זאך ציפט.

אכטונג: קיינמאל נישט געבן קיין פאטש פאר א קינד פון כתה ח' און ארויף!! דאס ציווארפט זייער סעלף-עסטיםאון מאכט עם פילן ווי זיין טאטע איז א בער. מ'דארף נאך אבער יא זיכער מאכן - ביז די חתונה - אז זיי ווייסן קלאר אז זיי זענען אונטער די פולע אטאריטעט פון די עלטערן.

ווען א קינד טוט אדער רעדט מיאוסע זאכן חלילה, מוז מען געבן גאר שטארקע פעטש, אבער פריוואט, און מען דארף זיי פארדעם מאכן אליינס זאגן פארוואס זיי גייען יעצט באקומען פעטש.

דיסקלעימער: איך האב קנאפע עקספיריענס אין חינוך.

יעך האב געליינט און געשטוינט, ווער טיילט דא פעטש מיט עונשים מיט א ברייטקייט?
ווען כ’האב געזעהן די לעצטע שורה:
דיסקלעימער: איך האב קנאפע עקספיריענס אין חינוך.
האב אחך זיך בארוהיגט.

די גאנצע תגובה איז אנטי שטראך און אנטי פעטש, אויסער ביי חוצפה און מיאוסע זאכן. איר האלט אז די צוויי זאכן דארף מען איגנארירן?

נישט געמיינט דווקא אייך, נאר אויך אסאך אנדערע שרייבערס אין דעם אשכול.
פון מיין עקספיריענס אין חינוך, איז די בליק אין אלגעמיין אנדערש,
אין קורצן:
1. דער עיקר חינוך איז מיט געבן א דוגמא אישית, נישט אזוי ווייט מיט שטראפן.
2. פארשטייט זיך אז ווען א קינד טוט א נישט ריכטיגע זאך דארף מען אסאך מאל רעאגירן.
3. דא אסאך מאל די מעגליכקייט צו איגנארירן אזוי גערופענע חוצפה, בפרט עלטערן, (א מלמד אין קלאס איז טייל מאל שווערער צו אויספירן), און דאס איז ווען דער קינד וויל פשוט ווייזן אז ער איז אויפגערעגט אויף עפעס וואס מען האט איהם נישט נאכגעגעבן.
5. ליגענט איז א זאך וואס ווי מער מען חאפט עס, און קאנטראלירט עס, איז עס גורם די קינד זאל ווערן מער פאכמאניש אין דעם עניין, און און זיך באווארענען מיט בעסערע ליגענט, למעשה בעיקר רעדן אין אנדערע געלעגנהייטן ווי מיאוס און נישט מענטשליך, און טראסטבאר עס איז.
4. טיילן פעטש העלפט זייער צו בארוהיגן דער טאטעס נערוון, העלפט כמעט קיינמאל אין חינוך, ס’דא מאלן וואס מען מוז געבן א פאטש, אבער אויב מיר זענען צוגעקומען צו דעם מצב, מיינט עס מיר האבן זיך טועה געווען אויפן וועג.
5. ווען מען איז מחנך מיט די ריכטיגע מחשבות און ידיעות, און מיר זענען שטארק ביי זיך, איז כמעט אלעמאל גענוג מיט א שטארק ווארט, צו אוועקשטעלן די קינדער.
6. על אחת כמה וכמה, זיכער נישט שלאגן אויף נישט דאווענען אדער לערנען וכדו’, ס’איז גובל מיט רציחת הנפש ממש, בוודאות.
7. אויף מיאוסע זאכן, איז טאקע וויכטיג צו זיין שטרענגער ווי אויף אנדערע זאכן. (נישט יעדע נארישע ווארט פון יעדע קליין קינד, גייט אריין אין די הגדרה.)

מען קען מאריך זיין גאנצענע ביכער אין יעדע נקודה.

קוגל מאכער האט געשריבן: ↑ זונטאג סעפטעמבער 08, 2024 11:52 pm

א ווייסע ארבעטער האט געשריבן: ↑ זונטאג סעפטעמבער 08, 2024 6:09 pm

קוגל מאכער האט געשריבן: ↑ זונטאג סעפטעמבער 08, 2024 6:01 pm

א ווייסע ארבעטער האט געשריבן: ↑ מאנטאג אפריל 01, 2024 4:07 am

לאנטש טיים האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג מארטש 28, 2024 3:45 pm

נאר פאר חוצפה און ליגענט.

נישט געבן פעטש פארן ארויסקומען פון בעט אן רשות און פארן נישט אויפעסן די סאפער..

פארשטייט זיך עס ווענד זיך יעדע קינד, אבער קיין לכתחילה איז עס זיכער נישט.

דיסעגרי.
פאר חוצפה האלט איך טאר מען נישט שלאגן ווייל ווען א קינד איז חוצפה'דיג מיינט דאס אז ער הייבט אן א פייט, און אין זיין מח געווינסטו די פייט ווייל דו ביזט שטערקער, און דיינע פעטש טוען וויי, געבט ער אויף די פייט, אבער אין זיין קאפ איז ער נאך אנגעבלאזן אדער אפי' פארווייטאגט פארוואס דו האסט גענוצט פיזישע כח נאר ווייל ער קען נישט.
פאר חוצפה דארף מען שטארק שטראפן, אבער מיט א 'קנס', ווענדט זיך די יארגאנג.
למשל:
ביז דריי יאר - אריינלייגן אין בעט און נישט לאזן ארויסקומען ביז ער זאגט צו ער גייט שוין זיין וואויל.
ביז 7 יאר - איינשפארן אין א צימער פאר 10 מינוט אדער שטיין ביים קארנער פאר 10 מינוט און נאכדעם זאל ער מוזן איבערבעטן מיט הכנעה, אויב נישט גייט ער צוריק אין צימער-קארנער.
ביז 11 יאר - מוז זאגן 20 קאפיטלעך תהילים, און דערנאך שרייבן א איבערבעטונגס בריוו.
פון 12 און ארויף - טאטאלע איגנאראציע, און אויב איז ער-זי חוצפה'דיג צו די מאמע, גאר שטרענג און שארף און טריקן אנווארענען.

בנוגע ליגענט, מוז מען זייער אויפפאסן וואס ליגט אונטער די ליגענט. אויב מאכט ער א קאווער-אפ ווייל ער ציטערט שטארק פון עפעס, איז מעגליך אז מען דארף עס אפי' אדורכלאזן. נאר ביי די נעקסטע שבת סעודה זאל מען אראפרייסן ליגענט גאר שארף.

פעטש קומט ווען א קינד טוט א זאך וואס טויג נישט נאכאמאל און נאכאמאל, דאן מוז מען געבן פעטש אז זיין מח זאל קליקן אז טון די זאך ציפט.

אכטונג: קיינמאל נישט געבן קיין פאטש פאר א קינד פון כתה ח' און ארויף!! דאס ציווארפט זייער סעלף-עסטיםאון מאכט עם פילן ווי זיין טאטע איז א בער. מ'דארף נאך אבער יא זיכער מאכן - ביז די חתונה - אז זיי ווייסן קלאר אז זיי זענען אונטער די פולע אטאריטעט פון די עלטערן.

ווען א קינד טוט אדער רעדט מיאוסע זאכן חלילה, מוז מען געבן גאר שטארקע פעטש, אבער פריוואט, און מען דארף זיי פארדעם מאכן אליינס זאגן פארוואס זיי גייען יעצט באקומען פעטש.

דיסקלעימער: איך האב קנאפע עקספיריענס אין חינוך.

יעך האב געליינט און געשטוינט, ווער טיילט דא פעטש מיט עונשים מיט א ברייטקייט?
ווען כ’האב געזעהן די לעצטע שורה:
דיסקלעימער: איך האב קנאפע עקספיריענס אין חינוך.
האב אחך זיך בארוהיגט.

די גאנצע תגובה איז אנטי שטראך און אנטי פעטש, אויסער ביי חוצפה און מיאוסע זאכן. איר האלט אז די צוויי זאכן דארף מען איגנארירן?

נישט געמיינט דווקא אייך, נאר אויך אסאך אנדערע שרייבערס אין דעם אשכול.
פון מיין עקספיריענס אין חינוך, איז די בליק אין אלגעמיין אנדערש,
אין קורצן:
1. דער עיקר חינוך איז מיט געבן א דוגמא אישית, נישט אזוי ווייט מיט שטראפן.
2. פארשטייט זיך אז ווען א קינד טוט א נישט ריכטיגע זאך דארף מען אסאך מאל רעאגירן.
3. דא אסאך מאל די מעגליכקייט צו איגנארירן אזוי גערופענע חוצפה, בפרט עלטערן, (א מלמד אין קלאס איז טייל מאל שווערער צו אויספירן), און דאס איז ווען דער קינד וויל פשוט ווייזן אז ער איז אויפגערעגט אויף עפעס וואס מען האט איהם נישט נאכגעגעבן.
5. ליגענט איז א זאך וואס ווי מער מען חאפט עס, און קאנטראלירט עס, איז עס גורם די קינד זאל ווערן מער פאכמאניש אין דעם עניין, און און זיך באווארענען מיט בעסערע ליגענט, למעשה בעיקר רעדן אין אנדערע געלעגנהייטן ווי מיאוס און נישט מענטשליך, און טראסטבאר עס איז.
4. טיילן פעטש העלפט זייער צו בארוהיגן דער טאטעס נערוון, העלפט כמעט קיינמאל אין חינוך, ס’דא מאלן וואס מען מוז געבן א פאטש, אבער אויב מיר זענען צוגעקומען צו דעם מצב, מיינט עס מיר האבן זיך טועה געווען אויפן וועג.
5. ווען מען איז מחנך מיט די ריכטיגע מחשבות און ידיעות, און מיר זענען שטארק ביי זיך, איז כמעט אלעמאל גענוג מיט א שטארק ווארט, צו אוועקשטעלן די קינדער.
6. על אחת כמה וכמה, זיכער נישט שלאגן אויף נישט דאווענען אדער לערנען וכדו’, ס’איז גובל מיט רציחת הנפש ממש, בוודאות.
7. אויף מיאוסע זאכן, איז טאקע וויכטיג צו זיין שטרענגער ווי אויף אנדערע זאכן. (נישט יעדע נארישע ווארט פון יעדע קליין קינד, גייט אריין אין די הגדרה.)

מען קען מאריך זיין גאנצענע ביכער אין יעדע נקודה.

זייער ריכטיג געשריבן.
סדא אזעלכע וואס מיינען אז אזוי ווי זיי האבן געכאפט מוז מען ווייטער גיין די מסורה, און דאס הייסט ווייטער נוצען דעם קאנטשיק אדער פאסיק, אבער דער שו"ע ווי סשטייט מזאל שלאגן, שטייט אויך קלאר נישט צו שלאגן מיט אכזריות נאר מיט א רצועה קטנה, וואס גייט אריין און די הגדרה?, איז לדעתי לפי מה שהוא אדם, און ווענד זיך פארשטייט זיך אויך אינעם קינד.
רוב מנין און בנין פון היינטיגע מחנכים און גדולים זאגן אז די שאדן פון פעטש איז ערגער, מדארף זייער גוט באטראכטן און זיין אויפזיכטיג פאר מען געבט א פאטש א קינד, און זעכער נישט קיין פעטש מיט אביעקט.
אפילו מוויל נאכמאכן ווי מהאט אמאל געטין, דארף אויך זיין די גאנצע ערנסטקייט און ירא"ש, מיט אסאך ליבשאפט, און מיינען נאר לתועלת וכו' און ווייזען א גוטע ביישפיל, וואס דאס איז שווער היינט נאכצומאכן ריכטיג (ביי מלמדים אוודאי), ממילא דארף מען זיך אויך רעכענען מיט אלעס ארום, אז דאס קינד איז נישט מסוגל צו דערהאלטן פעטש אזוי ווי אמאל.
כבין נישט קיין דעת תורה, און אוודאי זאל יעדער אויסהערן זיין דעת תורה, און זיינע רבנים און מחנכים, אזוי האב איך מקבל געוועין און פארשטאנען, און איך רעדט פון איינער וואס האט נאך גוט געחאפט אלץ יונגל, און פארשטיי וואס הייסט פעטש, טאמער האלט איר אנדערש אדער רבנים ומחנכים וואס זאגן אנדערש, בין איך גרייט צו הערן (קענט שרייבן אין פרטי).