די בעש"ט הקדוש זיעוכי"א האט אוועקגעשטעלט א דרך עבודה צוטיילט אין דריי שלבים.
הכנעה, הבדלה, המתקה.
קודם א שטיקעלע הקדמה, עס איז נישט פארהאן אזא זאך ווי א שלעכטע מדה, ס'איז יא פארהאן אז די מדה ליגט נישט אויפן גוטן פלאץ, למשל כעס, די עצם געפיל פון כעס איז א הייליגע זאך, עס קומט פון די קדושה, און עס איז געמאכט צו דינען מיט דעם דעם אויבערשטן, נארוואס? עס איז קומט אן צום מענטש נישט אין די ריכטיגע צייט און פלאץ, מיט נישט א גוטן לבוש. דאס מיינט, אז די עצם געפיל פון כעס איז אלעמאל הייליג, נאר די לבוש, די פארעם אין וואס די געפיל האט זיך באקאנט געמאכט פארן מענטש איז שלעכט.
דעריבער, איז די ענדגילטיגע ציל, נישט צו אוועקווארפן דעם געפיל פון כעס, ווייל דאס איז בכלל נישט שלעכט, נאר אויפהייבן די געפיל, אויסטון פון איר נישט גוטע לבוש, למשל עס איז געקומען מיט א לבוש פון זיך רעגן אויף עפעס וואס פעלט נישט אויס, און דאס קומט פון א חסרון אמונה, נעם די געפיל אליין, און מאך א חשבון אז בעצם איז די געפיל וואס איך פיל, א הייליגע ריינע געפיל, עס קומט פונעם אויבערשטן, איך האב עס פשוט נישט גענוצט ריכטיג, און דעמאלטס טו עס אויס פון זיין נישט ריכטיגן לבוש, און דריי אויס דעם געפיל פון כעס, אויף א ריכטיגע פלאץ. - נישט נאר דאס, נאר די גאנצע סיבה פארוואס דו ביסט יעצט אין כעס, מיט א נישט גוטן כעס, קומט אויך פונעם אויבערשטן, ער האט דיך עס געשיקט ווייל ער דארף פון דיר יעצט אן עבודה פון כעס, נאר עס איז אנגעקומען צו דיר אין א נישט גוטע פארעם, אין לבוש וואס איז רע. ממילא, ווארף נישט אוועק וואס דער אויבערשטער האט דיך געשיקט, דריי עס נאר אויס צום אויבערשטן.
דאס איז די העכסטע דרגה. און ווערט אנגערופן 'העלאת המדות'.
אך דא עקא, אז נישט אלעמאל איז א מענטש מסוגל צו דעם, נעם א משל פון איינעם וואס ס'איז אים אריינגעפאלן א טייערן חפץ אין א טיפן גרוב פון בלאטע, איז אוודאי די עצה צו שטיין אויבן ביים ברעג פונעם גרוב און זיך אראפבייגן אויפצוהייבן דעם חפץ, אבער וואס טוט זיך אז די מענטש געפונט זיך אינעם גרוב זעלבסט, וואס האט ער יעצט פון פרובירן אויפצוהייבן דעם חפץ, די חפץ צוזאמען מיט די מענטש וועלן בלייבן אינעם שמוציגן גרוב. פארשטייט זיך, אז דעמאלטס דארף די מענטש קודם אריינלייגן כוחות זיך ארויסצוזען פונעם גרוב, הגם בשעת מעשה גייט ער זיך אויך דערווייטערן פונעם טייערן חפץ, שפעטער אבער, ווען ער וועט שוין זיין אינדרויסן, וועט ער קענען צוריקגיין צום גרוב, און שטייענדיג אינדרויסן זיך אריינבייגן און אויפהייבן דעם חפץ.
דאס זעלביגע איז מיט די עבודה פון 'העלאת המדות'. רוב מאל איז די מענטש פונקט אזוי אין גרוב צוזאמען מיט די מדה, ער איז אין איין לעוול מיט די מדה רעה, דעמאלטס איז נישט במציאות ער זאל אויפהייבן די מדה פונעם בלאטע, און עס אויסטון פון זיין שמוציגן לבוש, די חלק הרע פון די מדה איז נאך שולט אויף אים, ער געפונט זיך נישט 'העכער' פון די חלק הרע, פארדעם דארף דעמאלטס די מענטש קודם כל זיך מתגבר זיין אויף די מדה, און עס מרחיק זיין פון זיך עד קצה האחרון. הערשט דערנאך ווען ער פילט זיך שוין ניכטער פון דעם מדה רעה, ער שפירט אז די מדה רעה איז שוין נישט שולט אויף אים בכח הזרוע, ער איז שוין העכער פון דעם געפיל, ער קען זיך שוין מתגבר זיין אויב ער וויל, יעצט קען ער צוריקגיין צו די עבודה פון 'העלאת המדות', צוריקגיין צו דעם געפיל פון כעס, און עס אויפהייבן, דורכן זיך באנוצן דערמיט פארן אויבערשטן.
דאס איז די צוויי סטעפס פון: הכנעה, הבדלה.
'הכנעה' מיינט איך ווארף עס אוועק, און איך דערהייב מיך העכער פון דעם געפיל, קודם זאל איך ווערן דא באלעבאס נישט ער אויף מיר, דאס טוט מען דורכן גיין פונקט פארקערט, דו ווילסט איך זאל ווערן גערעגט יעצט? איך גיי יעצט דוקא זיין עקסטרעם רחמנות'דיג. נאכדעם וואס מען שפירט אז מ'איז שוין אין קאנטראל אויף זיך, און די ווילדקייט פונעם כעס געוועלטיגט שוין נישט אויף מיר, יעצט קען מען צוריקגיין צו יענע געפיל, און זאגן 'וואס האסטו געזאגט?' איך זאל מיך רעגן?', אקעי, דו ווייסט אבער אז די געפיל פון זיך רעגן איז הייליגע געפיל, וואס קומט פונעם אויבערשטן, איך וועל דיר ווייזן וויאזוי מען טוט עס מיט א הייליגע לבוש, דאס איז 'הבדלה', מען איז מבדיל דעם חלק הרע, און מען איז מברר, מען שיילט ארויס דעם עצם ריינקייט פונעם געפיל כמו שהוא, און מען שטעלט עס אויפן ריכטיגן פלאץ, מיט די ריכטיגע לבוש. ['המתקה' איז שוין עפעס אנדערש]
דאס זענען די צוויי שטיקלעך פונעם הייליגן נועם אלימלך.
די ערשטע שטיקל האט ער מסביר געווען די עבודה פון 'הכנעה', ווען די מענטש איז נאך נישט מסוגל צו מאכן העלאת המדות, דעמאלטס דארף ער טון עקטרעם דאס פארקערטע.
אבער דאס אליין איז נאך נישט די ריכטיגע שלימות, ווייל למעשה האסטו נישט אויפגעהויבן דעם מדה צום אויבערשטן, האסט עס פשוט מרחיק געווען.
די צווייטע שטיקל, איז ער מסביר די עבודה פון 'הבדלה', פאר איינעם וואס איז שוין מסוגל עוסק צו זיין אין די דאזיגער עבודה. וכל ערום יעשה בדעת.
