מען זאגט מאנטאג און דאנערשטאג ביים דאווענען אחינו כל בית ישראל... 'העומדים בין בים ובין ביבשה'... המקום ירחם עליהם.
זייענדיג אויפן אינזל 'רייקערס איילענד' ביים זיך אויסליפטערן אויפן ברעג ים נאכן באזוך, זיך אינטערזונגענדיג דעם אחינו ליד, איז מיר איינגעפאלן אז אפשר אטא-דאס מיינט מען מיט'ן 'בין בים ובין ביבשה', ווי דאס ארט הייסט דאך צו זיין איינע פון די גאר סאמע ערגסטע מענטשן-שטאלן אינעם מלכות של גענאדע, בעטן מיר טאקע אויף זיי 'המקום ירחם עליהם'.
"בעיני ראיתי!!!"
איך האב שוין עטליכע מאל אפגעשטאט באזוכן באותו מקום, אבער נישט אויפן שטייגערליכן פארנעם, ווי מען קומט באזוכן איינעם און מען פארברענגט אינעם דעזיגנירטן לאנטש רום, וואס איז אביסל בעסער אויסגעשטאט און עטוואס בעסערע אומשטענדן ווי אינעם תפיסה אליין, [צ"ב ערקאנדישן וכו'] נאר איך בין אריין נאך אלע צוימען און גראטעס און זיך אויפגעהאלטן ביינאזאם מיט די איינגעשפארטע.
דעם ארטיקל וויל איך ווידמען אויף מיין ערשטע באזוך אין לעבן - אלס שיעור ב' בחור אין ישיבה גדולה - ביי אחינו ב"י היושבים ר"ל, און דאס איז געווען א חנוכה מסיבה אין רייקערס איילענד.
עס איז שוין א לענגערע צייט וואס איך וויל דאס באשרייבן, אבער עטץ ווייסטאך וויאזוי דאס ארבעט היום אומר לו עשה מחר, ומחר מחר, ממש אזא מארגן ניגון! "מארגן מארגן מארגן.."
דעריבער אליין מיך צי פרעשערן עפן איך יעצט אויף דעם אשכול.
קודם א גרויסן שכ"ח פאר די דאנקערס און בפרט פאר די קאמענטירערס!!!
אינטערסאנט איז אז יעצט - א שיינע פאר יאר שפעטער - ביים איבערטראכטן דעם איבערלעבעניש דאס צו באשרייבן, ליגט מיר אין קאפ אז דער הויפט אנדרייער האט גאר שטארק פראקלאמירט זיין פריוואטקייט און בשום אין אופן נישט געוואלט זאגן ווער ער איז, [איך קען אים יא, ווי מען וועט זען] אויף אזוי ווייט אז ווען איינער האט אים געפרעגט זיין נאמען, האט ער גענטפערט: איך האב נישט קיין נאמען, קענסט מיך רופן "מיסטער לאסורים", און יעצט דעם שבת ליינענדיג דעם אידישע צייט פון דער 'די צייטונג', זע איך א שמועס מיט הצדיק יואל ווייזער [וואס איז אויך געווען ביים חנוכה פארטי (פארשטייצעך)] און ער האט עפעס יא געשריבן א נאמען, אופס, ניין, כ'קוק יעצט איבער דער בעל לאסורים'ס קאנטאקט נאמען און ס'שטייט אן אנדערס נאמען.. נו שוין.
ווערנדיג אויפגענומען אלס נאכט וועכטער און איינע פון די קעמפס, פלאן איך בעזר ה' אונטער די שאטן פון די טינקעל [ס'דא אזא זאך?] זיך אריינדזאכענען צוריק אין קאמער און פארציילן וואס מ'האמער מיטגעהאלטן.
א קליינע שנאקל פון כתה ט' בין איך געווען, ווען מיין חבר, א זון פונעם בעל לאסורים, האט מיר אן טאן געפרעגט, אויב איך וויל קומען נאך חדר באקן מצות פאר מענטשן וואס זיצן אין תפיסה, גיי זיי מסביר וויאזוי מיינע גרימאסן האבן זיך געפארומט, ביז יעצט האב איך געדארפט ארויסטראגן די נעגל וואסער זיבן חדשים כדי צו קענען מיטגיין מיט טאטי באקן מצות, און איך אליין האב נאר געקענט אויספירן דעם שטרענגן באפעל פונעם חבורה פירער, און מיין דשאב האט נאר געקענט זיין אדער אויסוואשן די שיסלעך, אדער דרייען די פעיפער נאך יעדע אכצן מינוט, און דא אזא אפע"ר ש'מער ש'ווייניגער כ'ווער א פאל-פלעדש עסקן, און איך גיי קענען טון די טאטערישע ארבעט, האלאו!!! כ'האדעך געזאגט אז ווען איך גיי זיין א טאטע גיי איך ווערן א קנאקער, זעסטע, דער באשעפער שיקט שוין זיינע שליחים.
מיין ענטוזיאזם האט נישט לאנג אנגעהאלטן ווען איך כאפ מיך אז דא דארף מען נאך גיין א גדר ברעכן, וואס גדר??? שטאלענע מויער!!! פארוואס אין די וועלט אריין זאל מיין טאטע מסכים זיין צו לאזן גיין זיין קליינער בויטשיק צו בראדוועי באקן מצות מיט פרעמדע עלעמענטן... מיט א געשעפשעטע געבעט'ל גיי איך אהיים, און מען גייט צו צום פאטער מיט א געבויגענע ריקן, און מיט כרחם אב'דיגע מינע, בעט מען זיך, און... נאו פראבלעם גיי געזונטערהייט! מיין גייסטעלע צאנקעט און פלאמט, און איך שפאן קיין בראדוועי!
אנגעטראפן האב איך דארט אן היפשע פאר באטייליגטע וואס זענען געוועזענע ארעסטאנטן, [מיין טאטע האט טאקע דערנאך היפש געקווענקלט הערענדיג ווער ס'דארט געווען, איבער מיר טאקע לאזן גיין אהין..] און נאך עסקנים, באקומען האב איך צו זיין א מתחיל, שטעל דיך פאר וויאזוי די מצות האבן אויסגעקוקט, אינעם פולן זין פון לחם עוני, נאכן באקן, האב איך מיר געפילט אזוי גוט צו זיין א פאר"ט פון די עסקנים, אז ווען כ'האב באמערקט א קע"פ מיט די לאסורים לאגאו וואס מען האט געקענט אהיימנעמען, האבעך מיר שיין פאר'קעפ'ט און אהיים, גראדע ליגט עס נאך עד היום ביי מיין טאטע אין פורים באקס.
איך בין אריין אין אן אנדערע ישיבה, ווי דער זון פון לאסורים, און דא מער ווייניגער האט זיך עס אפגעשטעלט מיט לאסורים, [שפעטער בין איך אריין אין אנדערע ארגענעזאציעס(און אליין געעפענט איינס,)אבער נאר אין שפיטעלער/ריהעב'ס/מענטשן אינדערהיים]
פינעף יאר שפעטער האט די באשעפער צוגעפירט אז מיר זאלן זיך טרעפן נאכאמאל אין א צווייטע ישיבה, און פארשטייצעך איינמאל אינמיטן לערנען -ס'געווען א וואך פאר חנוכה- האבן מיר זיך דערמאנט פונעם מצות באקן, און מיין חבר האט געוויסט אז איך גלייך צו משמח זיין אידן, האט ער מיר מסבר געווען אז יעדע חנוכה/סוכות/פורים וכו' מאכט לאסורים א פארטי מיט ארעסטאנטן, און פרעגט מיר אויב איך בין אינטערסירט דעראין, פאשטייצעך אז איך בין אויפגעשפרינגען, וואדע שאלה אפי?! זיכער! איז ער מיר מסבר אז עס גייט נישט אויף איין פיס מען דארף קודם אריבערגיין א פרוצעדור פון די באאמטע צו ווערן אנגענומען, וואס זיי מאכן זיכער אז מען האט א קלינע רעקארט, [נאכאמזל זיי האבן נישט געפרעגט מיין משגיח] ער קאלט זיין טאטע און ער בעט מיין פאספארט אינפערמאציע, איך געב אים דאס איבער און ער זאגט אז דאס נעמט בערך א וואך, פיין! כ'ווארט מיט שפאנונג, שטייצעך אז די גאנצע ישיבה האט מיטגעהאלטן מיין עקסייטונג... ועכילי מ'העט נישט אריינגיין..
די פלאן איז געווען דארט צו פארוויילן פון פינווע ביז זיבענע, און דערנאך וועל איך גיין צו מיין עלטער באבע אן אלמנה צינדן חנוכה ליכט.
דער טאג איז אנגעקומען, איך האב דאך אוודאי נישט געוואלט זאגן פארן מנהל אז איך דארף גיין אינמיטן סדר מאכן א חנוכה מסיבה אין תפיסה, האט מען אפגעשמועסט אז דריי אזייגער גייט מען זיך טרעפן מיטן עסקן א גאס צוויי אוועק פון ישיבה, ס'ווערט האלב דריי און ס'ווערט מיר גוט, קענסמער מסבר זיין פארוואס דער מנהל דארף יושב'ן ביים טיר פונקט ווען איך דארף מיר שמוגלען.. האסטו געהערט אזאנס?! דער האלט זיך נישט ביים ריקן.. ס'ווערט צען צו און פינעף צו, און גארנישט.. פאר די עף בי איי אפי' וואלט נישט בייגעפאלן די איידיעס וואס איז מיר דעמאלטס אדורך געלאפן, אבער זעט אויס די מנהל איז קלוגער און גארנישט גייט נישט, ענדליך בערך צען מינוט נאך דריי האט זיך די מנהל פארקוקט און אונז האמער געמאכט פליטה פון אן הינטערטירל און ב"ה די קריזיס איז פארביי, מ'האט אראפגעלאפן די פאר גאסן און זיך געטראפן מיטן עסקן וואס איז שוין געווען שטארק אומגעדולדיג אויף אונזערע שלעפעראציעס און אונז מסבר געווען אז יעדע רגע איז קריטיש ווייל אין תפיסה לויפט אלעס מיט א מורא'דיגע פונקליכקייט, און אויב מען קומט שפעט דארף מען מזל נאך צו קענען אריינגיין, און אפי' נאכן שוין יא ווערן אריינגעלאזט איז דא א צייט וואס ס'מוז ווערן ליידיג...
פון בארא פארק זעמער געפארן קיין וויליאמסבורג, אנקומענדיג האבן מיר געמאכט א סטאפ ביים עקזיט נעמען געז, און מ'איז געפארן צום פיש געשעפט! פארוואס אין א פיש סטאר? וויבאלד ס'חנוכה! נו וואס האט חנוכה מיט פיש?! פרעגסט זייער גוט, איז לאמיר דיר עס פארשטיין געבן, אין תפיסה עכ"פ וויאזוי איך האב פארשטאנען מעג מען ביים מסיבה נאר אריינברענגן עסן וואס האט צוטון מיט יענעם יו"ט למשל פסח-מצות, פורים-המן טאשן, וכו', נו יעצט ברויכמער פארשטיין וואס האט פיש מיט חנוכה..
כדי די ארעסטאנטן זאלן אויך האבן עפעס נארמאל צו עסן און נישט נאר פאנקן האט מען באשטעלט קאסטאם מעיד פיש-פאנקען, מען האט גענומען א גאנצע סלייס סאלמאן פיש, איבערגעדעקט מיט א שטיקל טייגל, מ'האט עס געמאכט אויסזען פונקט ווי א פאנק! און אזוי כאפן די צוויי פייגלעך מיט איין פאנק!!!
כמעשהו בפיש כך מעשהו בבוטשער, גיימער אריין אין 82 לי אויפצופיקן די פריערבאשטעלטע קאסטאם מעיד פלייש-פאנק, מען האט גענומען גוטע שטיקלעך בקר און סעסימי טשיקן, ארומגענומען מיט א טייגל און ויקרא שמו פלייש-פאנק, די גוים ווייסן דאך נישט אז א פאנק קומט מיט זשעלאו אדער מאסטערט..
על פי פשטותהאט געשריבן:↑זונטאג יולי 07, 2024 1:24 am
א קליינע שנאקל פון כתה ט' בין איך געווען, ווען מיין חבר, א זון פונעם בעל לאסורים, האט מיר אן טאן געפרעגט, אויב איך וויל קומען נאך חדר באקן מצות פאר מענטשן וואס זיצן אין תפיסה, גיי זיי מסביר וויאזוי מיינע גרימאסן האבן זיך געפארומט, ביז יעצט האב איך געדארפט ארויסטראגן די נעגל וואסער זיבן חדשים כדי צו קענען מיטגיין מיט טאטי באקן מצות, און איך אליין האב נאר געקענט אויספירן דעם שטרענגן באפעל פונעם חבורה פירער, און מיין דשאב האט נאר געקענט זיין אדער אויסוואשן די שיסלעך, אדער דרייען די פעיפער נאך יעדע אכצן מינוט, און דא אזא אפע"ר ש'מער ש'ווייניגער כ'ווער א פאל-פלעדש עסקן, און איך גיי קענען טון די טאטערישע ארבעט, האלאו!!! כ'האדעך געזאגט אז ווען איך גיי זיין א טאטע גיי איך ווערן א קנאקער, זעסטע, דער באשעפער שיקט שוין זיינע שליחים.
מיין ענטוזיאזם האט נישט לאנג אנגעהאלטן ווען איך כאפ מיך אז דא דארף מען נאך גיין א גדר ברעכן, וואס גדר??? שטאלענע מויער!!! פארוואס אין די וועלט אריין זאל מיין טאטע מסכים זיין צו לאזן גיין זיין קליינער בויטשיק צו בראדוועי באקן מצות מיט פרעמדע עלעמענטן... מיט א געשעפשעטע געבעט'ל גיי איך אהיים, און מען גייט צו צום פאטער מיט א געבויגענע ריקן, און מיט כרחם אב'דיגע מינע, בעט מען זיך, און... נאו פראבלעם גיי געזונטערהייט! מיין גייסטעלע צאנקעט און פלאמט, און איך שפאן קיין בראדוועי!
אנגעטראפן האב איך דארט אן היפשע פאר באטייליגטע וואס זענען געוועזענע ארעסטאנטן, [מיין טאטע האט טאקע דערנאך היפש געקווענקלט הערענדיג ווער ס'דארט געווען, איבער מיר טאקע לאזן גיין אהין..] און נאך עסקנים, באקומען האב איך צו זיין א מתחיל, שטעל דיך פאר וויאזוי די מצות האבן אויסגעקוקט, אינעם פולן זין פון לחם עוני, נאכן באקן, האב איך מיר געפילט אזוי גוט צו זיין א פאר"ט פון די עסקנים, אז ווען כ'האב באמערקט א קע"פ מיט די לאסורים לאגאו וואס מען האט געקענט אהיימנעמען, האבעך מיר שיין פאר'קעפ'ט און אהיים, גראדע ליגט עס נאך עד היום ביי מיין טאטע אין פורים באקס.
איך בין אריין אין אן אנדערע ישיבה, ווי דער זון פון לאסורים, און דא מער ווייניגער האט זיך עס אפגעשטעלט מיט לאסורים, [שפעטער בין איך אריין אין אנדערע ארגענעזאציעס(און אליין געעפענט איינס,)אבער נאר אין שפיטעלער/ריהעב'ס/מענטשן אינדערהיים]
פינעף יאר שפעטער האט די באשעפער צוגעפירט אז מיר זאלן זיך טרעפן נאכאמאל אין א צווייטע ישיבה, און פארשטייצעך איינמאל אינמיטן לערנען -ס'געווען א וואך פאר חנוכה- האבן מיר זיך דערמאנט פונעם מצות באקן, און מיין חבר האט געוויסט אז איך גלייך צו משמח זיין אידן, האט ער מיר מסבר געווען אז יעדע חנוכה/סוכות/פורים וכו' מאכט לאסורים א פארטי מיט ארעסטאנטן, און פרעגט מיר אויב איך בין אינטערסירט דעראין, פאשטייצעך אז איך בין אויפגעשפרינגען, וואדע שאלה אפי?! זיכער! איז ער מיר מסבר אז עס גייט נישט אויף איין פיס מען דארף קודם אריבערגיין א פרוצעדור פון די באאמטע צו ווערן אנגענומען, וואס זיי מאכן זיכער אז מען האט א קלינע רעקארט, [נאכאמזל זיי האבן נישט געפרעגט מיין משגיח] ער קאלט זיין טאטע און ער בעט מיין פאספארט אינפערמאציע, איך געב אים דאס איבער און ער זאגט אז דאס נעמט בערך א וואך, פיין! כ'ווארט מיט שפאנונג, שטייצעך אז די גאנצע ישיבה האט מיטגעהאלטן מיין עקסייטונג... ועכילי מ'העט נישט אריינגיין..
די פלאן איז געווען דארט צו פארוויילן פון פינווע ביז זיבענע, און דערנאך וועל איך גיין צו מיין עלטער באבע אן אלמנה צינדן חנוכה ליכט.
דער טאג איז אנגעקומען, איך האב דאך אוודאי נישט געוואלט זאגן פארן מנהל אז איך דארף גיין אינמיטן סדר מאכן א חנוכה מסיבה אין תפיסה, האט מען אפגעשמועסט אז דריי אזייגער גייט מען זיך טרעפן מיטן עסקן א גאס צוויי אוועק פון ישיבה, ס'ווערט האלב דריי און ס'ווערט מיר גוט, קענסמער מסבר זיין פארוואס דער מנהל דארף יושב'ן ביים טיר פונקט ווען איך דארף מיר שמוגלען.. האסטו געהערט אזאנס?! דער האלט זיך נישט ביים ריקן.. ס'ווערט צען צו און פינעף צו, און גארנישט.. פאר די עף בי איי אפי' וואלט נישט בייגעפאלן די איידיעס וואס איז מיר דעמאלטס אדורך געלאפן, אבער זעט אויס די מנהל איז קלוגער און גארנישט גייט נישט, ענדליך בערך צען מינוט נאך דריי האט זיך די מנהל פארקוקט און אונז האמער געמאכט פליטה פון אן הינטערטירל און ב"ה די קריזיס איז פארביי, מ'האט אראפגעלאפן די פאר גאסן און זיך געטראפן מיטן עסקן וואס איז שוין געווען שטארק אומגעדולדיג אויף אונזערע שלעפעראציעס און אונז מסבר געווען אז יעדע רגע איז קריטיש ווייל אין תפיסה לויפט אלעס מיט א מורא'דיגע פונקליכקייט, און אויב מען קומט שפעט דארף מען מזל נאך צו קענען אריינגיין, און אפי' נאכן שוין יא ווערן אריינגעלאזט איז דא א צייט וואס ס'מוז ווערן ליידיג...
פון בארא פארק זעמער געפארן קיין וויליאמסבורג, אנקומענדיג האבן מיר געמאכט א סטאפ ביים עקזיט נעמען געז, און מ'איז געפארן צום פיש געשעפט! פארוואס אין א פיש סטאר? וויבאלד ס'חנוכה! נו וואס האט חנוכה מיט פיש?! פרעגסט זייער גוט, איז לאמיר דיר עס פארשטיין געבן, אין תפיסה עכ"פ וויאזוי איך האב פארשטאנען מעג מען ביים מסיבה נאר אריינברענגן עסן וואס האט צוטון מיט יענעם יו"ט למשל פסח-מצות, פורים-המן טאשן, וכו', נו יעצט ברויכמער פארשטיין וואס האט פיש מיט חנוכה..
כדי די ארעסטאנטן זאלן אויך האבן עפעס נארמאל צו עסן און נישט נאר פאנקן האט מען באשטעלט קאסטאם מעיד פיש-פאנקען, מען האט גענומען א גאנצע סלייס סאלמאן פיש, איבערגעדעקט מיט א שטיקל טייגל, מ'האט עס געמאכט אויסזען פונקט ווי א פאנק! און אזוי כאפן די צוויי פייגלעך מיט איין פאנק!!!
כמעשהו בפיש כך מעשהו בבוטשער, גיימער אריין אין 82 לי אויפצופיקן די פריערבאשטעלטע קאסטאם מעיד פלייש-פאנק, מען האט גענומען גוטע שטיקלעך בקר און סעסימי טשיקן, ארומגענומען מיט א טייגל און ויקרא שמו פלייש-פאנק, די גוים ווייסן דאך נישט אז א פאנק קומט מיט זשעלאו אדער מאסטערט..
