די גמ' זאגט אז אין אשה מתה אלא לבעלה. ווי אויך אין איש מת אלא לאשתו. די גמ' לייגט גראדע אראפ די מענער מיט מער פראבלעימען נאך די פרוי'ס שטארבן. ער פאנגט אן צו גיין שווער און נאך.
ווי איז די גמרא איבער זאכן וואס ער הייבט אן צו גיין שווער נאך איר פטירה???
ישר כוח פאר דיינע גוטע ווערטער. סנהדרין כב.
יא יא , יישר כח דארט שטייט אין אשה מתה אלא לבעלה איך זעה נישט דארטן עפעס איבער וואס עס געשעט מיט דער מאן נאך זיין פרוי'ס פטירה
ביי די גאר ברייטע שורות. עולם חושך בעדו... פסיעותיו מתקצרות... עצתו נופלת...
קלארערהייטהאט געשריבן:↑פרייטאג יוני 28, 2024 9:09 am
כשרן פסחהאט געשריבן:↑פרייטאג יוני 28, 2024 9:05 am
און ווי אנדערע האבן געשריבן אז די היינטיגע ליבעראלע וועלט איז טאקע צרות, כאב שוין אנגעפרעגט אסאך פון די וואס זענען פרא ליבעראל , אז לויט דעם איז ליבעראל מיט מעררידזש א סתירה און סאיז ליידער אזוי, און ווער עס האט אזא ווייב , איז צרות בערעגסאז, און יא היי די היינטיגע אויפגעקלערטע פרויען איז איז גיהינום אויף די וועלט; ווער רעדט נאך אז זיי מאכן אפאר דאלאר, דעמאלטס איז קיין מעררידזש בכלל נישט דא, און די 9 וואכן זוומער איז די בעטעמסטע וואכן פון לעבן
אוי שרייבסטו גוט אויטש עס טוט וויי!!!! נאר צו טראכטן וואס די חברה גייען דורך. אבער איך וועל צולייגן אז נישט קיי חילוק ווי אויפגעקלערט א פרו מען האט קען מען זי געהעריג מאכן פאר א מקבל!!! זי וויל עזס און לעכטצט פאר דעם! מיט אביסל הדרכה שכל און געדולד. הצלחה
נישט עכט, אז זי איז פארטינקען אין די פארגרעבטקייט, און לעבט מיט די אויפגעקלערטקייט ,איז נישט דא וואס צו טון, די לופט אויף די גאס און די היימישע סאשעל מידיע זענען קעגן די מענער , איך רעדט פון די היימישע פרויען וואס זיכן צו געהערן צו דעם; סאיז לייידער מער ווי עס איז היינט, #אינדעפענדענסי
די פראצענט וויפיל מ'דארף דערפון ווענד זיך לויט איטליכע מענטש.
אין חיי הנישואין דארפן ביידע פון ביידע אבער די פראצענט וואס די פרוי נייטיקט זיך אין די דריי אויבנדערמאנטע זאכן איז אנדערש פון וואס די מאן ברויך עס פון איר. אזוי אויך די וועג וויאזוי ער קריגט דאס אדער זי קריגט דאס.
איך שפיר פון דיינע ווערטער אז טאמער זאגט מען אז נשים זענען מער עמאציאנעל ווי מענער איז דאס א פחיתות הכבוד און דעריבער פארטיידיגסטו זיי.
דאס איז בכלל נישט ווראנג, זיי זענען אזוי באשאפן געווארן פונעם גרויסן באשעפער פאר קיום העולם, סיי פאר א געזינטערע קשר מיט'ן מאן און סיי פאר די געזונטע ערנערונג און ערציונג פון די קינדער.
פאר דו ענטפערסט מיר צוריק צו פרויען זענען מער מרוגש צו נישט, וויל איך קודם זאלסט עגריען אז אויב יא איז דאס נישט א פחיתות הכבוד אדער א בושה, ס'איז א לכתחילה שלכתחילה.
ס'האט קיינער נישט געזאגט אז די מענער באלאנס צווישן שכל און הרגש איז פערפעקט, נאר ביי די פרויען איז עס טו מאטש.
מ'האט געזאגט אז פרויען בדר"כ זענען מער מרוגש, בעיקר מיט זייער קשר מיט'ן מאן ווי דארט ברויכן זיי "מער" הרגש ווי די מאן דארף פון זיי.
די פראצענט וויפיל מ'דארף דערפון ווענד זיך לויט איטליכע מענטש.
אין חיי הנישואין דארפן ביידע פון ביידע אבער די פראצענט וואס די פרוי נייטיקט זיך אין די דריי אויבנדערמאנטע זאכן איז אנדערש פון וואס די מאן ברויך עס פון איר. אזוי אויך די וועג וויאזוי ער קריגט דאס אדער זי קריגט דאס.
איך שפיר פון דיינע ווערטער אז טאמער זאגט מען אז נשים זענען מער עמאציאנעל ווי מענער איז דאס א פחיתות הכבוד און דעריבער פארטיידיגסטו זיי.
דאס איז בכלל נישט ווראנג, זיי זענען אזוי באשאפן געווארן פונעם גרויסן באשעפער פאר קיום העולם, סיי פאר א געזינטערע קשר מיט'ן מאן און סיי פאר די געזונטע ערנערונג און ערציונג פון די קינדער.
פאר דו ענטפערסט מיר צוריק צו פרויען זענען מער מרוגש צו נישט, וויל איך קודם זאלסט עגריען אז אויב יא איז דאס נישט א פחיתות הכבוד אדער א בושה, ס'איז א לכתחילה שלכתחילה.
ס'האט קיינער נישט געזאגט אז די מענער באלאנס צווישן שכל און הרגש איז פערפעקט, נאר ביי די פרויען איז עס טו מאטש.
מ'האט געזאגט אז פרויען בדר"כ זענען מער מרוגש, בעיקר מיט זייער קשר מיט'ן מאן ווי דארט ברויכן זיי "מער" הרגש ווי די מאן דארף פון זיי.
די פראצענט וויפיל מ'דארף דערפון ווענד זיך לויט איטליכע מענטש.
אין חיי הנישואין דארפן ביידע פון ביידע אבער די פראצענט וואס די פרוי נייטיקט זיך אין די דריי אויבנדערמאנטע זאכן איז אנדערש פון וואס די מאן ברויך עס פון איר. אזוי אויך די וועג וויאזוי ער קריגט דאס אדער זי קריגט דאס.
איך שפיר פון דיינע ווערטער אז טאמער זאגט מען אז נשים זענען מער עמאציאנעל ווי מענער איז דאס א פחיתות הכבוד און דעריבער פארטיידיגסטו זיי.
דאס איז בכלל נישט ווראנג, זיי זענען אזוי באשאפן געווארן פונעם גרויסן באשעפער פאר קיום העולם, סיי פאר א געזינטערע קשר מיט'ן מאן און סיי פאר די געזונטע ערנערונג און ערציונג פון די קינדער.
פאר דו ענטפערסט מיר צוריק צו פרויען זענען מער מרוגש צו נישט, וויל איך קודם זאלסט עגריען אז אויב יא איז דאס נישט א פחיתות הכבוד אדער א בושה, ס'איז א לכתחילה שלכתחילה.
ס'האט קיינער נישט געזאגט אז די מענער באלאנס צווישן שכל און הרגש איז פערפעקט, נאר ביי די פרויען איז עס טו מאטש.
מ'האט געזאגט אז פרויען בדר"כ זענען מער מרוגש, בעיקר מיט זייער קשר מיט'ן מאן ווי דארט ברויכן זיי "מער" הרגש ווי די מאן דארף פון זיי.
יעדע נפשיות'דיגע פראבלעם איז בעצם א שלימות? אז דער מאן איז אביעקטיוו ווייסט ער אז ער איז נישט דא צו זיין דער מעכטיגער משפיע און זי דען נעבעכדיגער מקבל. און אויב איז ער אין לאלא לענד, קוקט ער זיך אן וי ווען נישט עם וואלט זיין ווייב שוין געווען אין כ'ווייסנישט ווי, ווען אין פאקט ווען נישט איר איז ער שוין דארט מעגליך
איך קוק מיר אן ווי דער "מעכטיגער" משפיע, און מיין ווייב ווי דער "מעכטיגער" מקבל. דאס איז די שטארקע ליבשאפט צווישן א מאן און פרוי. דיין טעות איז אז א מקבל איז א נעבעכדיגע זאך.
די פראצענט וויפיל מ'דארף דערפון ווענד זיך לויט איטליכע מענטש.
אין חיי הנישואין דארפן ביידע פון ביידע אבער די פראצענט וואס די פרוי נייטיקט זיך אין די דריי אויבנדערמאנטע זאכן איז אנדערש פון וואס די מאן ברויך עס פון איר. אזוי אויך די וועג וויאזוי ער קריגט דאס אדער זי קריגט דאס.
איך שפיר פון דיינע ווערטער אז טאמער זאגט מען אז נשים זענען מער עמאציאנעל ווי מענער איז דאס א פחיתות הכבוד און דעריבער פארטיידיגסטו זיי.
דאס איז בכלל נישט ווראנג, זיי זענען אזוי באשאפן געווארן פונעם גרויסן באשעפער פאר קיום העולם, סיי פאר א געזינטערע קשר מיט'ן מאן און סיי פאר די געזונטע ערנערונג און ערציונג פון די קינדער.
פאר דו ענטפערסט מיר צוריק צו פרויען זענען מער מרוגש צו נישט, וויל איך קודם זאלסט עגריען אז אויב יא איז דאס נישט א פחיתות הכבוד אדער א בושה, ס'איז א לכתחילה שלכתחילה.
ס'האט קיינער נישט געזאגט אז די מענער באלאנס צווישן שכל און הרגש איז פערפעקט, נאר ביי די פרויען איז עס טו מאטש.
מ'האט געזאגט אז פרויען בדר"כ זענען מער מרוגש, בעיקר מיט זייער קשר מיט'ן מאן ווי דארט ברויכן זיי "מער" הרגש ווי די מאן דארף פון זיי.
א פרוי איז מער עמאציאנאל, דאס איז נישט קיין מעלה און נישט קין בושה נאר די בלויזע פאקט. וואס מיר שטערט איז: 1. די איינרעדעניש ביי מאנכע אז א מאן א נישט געפיליש. און כ'קוק עס אן פאר א חורבן ווייל א מאן וואס איז געפיליש און מען פעמפערט עס נישט איז צרות צרורות. 2. אז א פרוי איז נישט לאגיש. מענער זענען לאגיש חוץ ווען נישט, און די זעלבע פרויען, מיט א עטוואס קלענערע פראצענט ביי פרויען. 3. די איינרעדעניש אז די מאן איז ווייניגער תלוי אויף איר, ווי זי אויף אים.
אט אזוי, איצט רעדט מען דוגרי.
ביידע האבן געפילן און לאגיק, נשים האבן מער הרגשים ווי מענער בדר"כ, בעיקר צייגט זיך ארויס בחיי הנשואין. ביי ביידע דארף מען זיין אפן דערמיט צו וויסן וויאזוי צו האנדלען דערמיט.
דאס מאכט נישט דעם מאן קלוג און קאלטבלוטיג, אדער דאס ווייב נאריש און א גוטער. די צוויי זענען באשאפן געווארן אנדערש בכוונה תחילה דורך דעם יוצר כל היצורים.
יעדע נפשיות'דיגע פראבלעם איז בעצם א שלימות? אז דער מאן איז אביעקטיוו ווייסט ער אז ער איז נישט דא צו זיין דער מעכטיגער משפיע און זי דען נעבעכדיגער מקבל. און אויב איז ער אין לאלא לענד, קוקט ער זיך אן וי ווען נישט עם וואלט זיין ווייב שוין געווען אין כ'ווייסנישט ווי, ווען אין פאקט ווען נישט איר איז ער שוין דארט מעגליך
איך קוק מיר אן ווי דער "מעכטיגער" משפיע, און מיין ווייב ווי דער "מעכטיגער" מקבל. דאס איז די שטארקע ליבשאפט צווישן א מאן און פרוי. דיין טעות איז אז א מקבל איז א נעבעכדיגע זאך.
ווער האט דיך געפרעגט וואס דיין ווייב איז? ווען זי זאגט דאס, ווי פיין און ווי וואויל, הגם כ'בין זיכער זי זאגט דאס נאר צו שטילן דיין משפיע דארשט, אבער די ביזט באקרויסט זיך אלב משפיע?
וועלכע סדרה גייט די וואך, לך לך גיי פאר דיינעט וועגן (ר' דוד ח. ווייס)
די פראצענט וויפיל מ'דארף דערפון ווענד זיך לויט איטליכע מענטש.
אין חיי הנישואין דארפן ביידע פון ביידע אבער די פראצענט וואס די פרוי נייטיקט זיך אין די דריי אויבנדערמאנטע זאכן איז אנדערש פון וואס די מאן ברויך עס פון איר. אזוי אויך די וועג וויאזוי ער קריגט דאס אדער זי קריגט דאס.
איך שפיר פון דיינע ווערטער אז טאמער זאגט מען אז נשים זענען מער עמאציאנעל ווי מענער איז דאס א פחיתות הכבוד און דעריבער פארטיידיגסטו זיי.
דאס איז בכלל נישט ווראנג, זיי זענען אזוי באשאפן געווארן פונעם גרויסן באשעפער פאר קיום העולם, סיי פאר א געזינטערע קשר מיט'ן מאן און סיי פאר די געזונטע ערנערונג און ערציונג פון די קינדער.
פאר דו ענטפערסט מיר צוריק צו פרויען זענען מער מרוגש צו נישט, וויל איך קודם זאלסט עגריען אז אויב יא איז דאס נישט א פחיתות הכבוד אדער א בושה, ס'איז א לכתחילה שלכתחילה.
ס'האט קיינער נישט געזאגט אז די מענער באלאנס צווישן שכל און הרגש איז פערפעקט, נאר ביי די פרויען איז עס טו מאטש.
מ'האט געזאגט אז פרויען בדר"כ זענען מער מרוגש, בעיקר מיט זייער קשר מיט'ן מאן ווי דארט ברויכן זיי "מער" הרגש ווי די מאן דארף פון זיי.
א פרוי איז מער עמאציאנאל, דאס איז נישט קיין מעלה און נישט קין בושה נאר די בלויזע פאקט. וואס מיר שטערט איז: 1. די איינרעדעניש ביי מאנכע אז א מאן א נישט געפיליש. און כ'קוק עס אן פאר א חורבן ווייל א מאן וואס איז געפיליש און מען פעמפערט עס נישט איז צרות צרורות. 2. אז א פרוי איז נישט לאגיש. מענער זענען לאגיש חוץ ווען נישט, און די זעלבע פרויען, מיט א עטוואס קלענערע פראצענט ביי פרויען. 3. די איינרעדעניש אז די מאן איז ווייניגער תלוי אויף איר, ווי זי אויף אים.
אט אזוי, איצט רעדט מען דוגרי.
ביידע האבן געפילן און לאגיק, נשים האבן מער הרגשים ווי מענער בדר"כ, בעיקר צייגט זיך ארויס בחיי הנשואין. ביי ביידע דארף מען זיין אפן דערמיט צו וויסן וויאזוי צו האנדלען דערמיט.
דאס מאכט נישט דעם מאן קלוג און קאלטבלוטיג, אדער דאס ווייב נאריש און א גוטער. די צוויי זענען באשאפן געווארן אנדערש בכוונה תחילה דורך דעם יוצר כל היצורים.
