ראטעווע מיין פעטער, איך בעט דיר מיט רחמנות, וגללו את האבן.
קיינמאל איז ער נישט געווען צופרידן מיט גארנישט, ער האט אלעמאל געוויינט, אלעמאל געקוועטשט, מען האט קלאר געקענט זעהן אז עפעס באדערט אים, אבער מען האט קיינמאל נישט געקענט אנקומען צו א מסקנה וואס די אישו איז.
ווען נחום איז אויפגעוואקסן איז ער קיינמאל נישט געווען פרייליך, מהאט אים מיט גארנישט געקענט צופרידנשטעלן, און אפי' ווען מ'האט אים געפרעגט וואס ס'באדערט אים, האט ער אויך נישט געוואוסט וואס צו ענפערן, זיינע עלטערן האבן זיך געפערליך געפלאגט מיט אים נישט וואוסנדיג וואס צו טוהן, מיט זייער אומצופרידענע תכשיט'ל.
וואס עלטער נחום איז געווארן אלס מער און מער זענען זיינע עלטערן געווארן באזארגט, און ס'האט זיך אנגעהויבן א לעבן פון טעראפיסטן, מעדעצינען, אלעס צו שטעלן נחומ'ען אויפן פלאץ אבער אלעס אן קיין ערפאלג, ס'האט אויסגעקוקט ווי גארנישט אויף די וועלט קען מאכן נחום פרייליך.
אזוי האט נחום חתונה געהאט און געלעבט זיין אומצופרידן לעבן.
זיינע קינדער האבן אייביג געוואוסט אז עפעס באדערט פאר טאטי אבער קיינער ווייסט נישט וואס.
נחום איז געווען די עלצטע פון זיין משפחה און אפי' ווען נחום האט שוין חתונה געמאכט קינדער האט די פראבלעם נאך אלס אנגעהאלטן
אבער אלעס האט אגעהאלטן ביז...
יעדע שווערע זאך האט דאך א ענדע
געווען איז דאס ווען נחום'ס ברודער נתנאל האט חתונה געמאכט די צווייטע קינד, און די זיידע, נחומ'ס טאטע, האט געמאכט א שבע ברכות, און פארשטייט זיך געלאדענט אלע אייניקלעך, זיך צו קומען משתתף זיין ביי די שמחה. צופעליג האט די זיידע מכבד געווען פעטער נחום צו זאגן אפאר ווערטער .
נחום האט זיך צוגעגרייט אפאר ווערטער זאלן אלע זיינע געשוויסטער און חתונה געהאטע נעפיו (ביזדערווייל נאר איינס חוץ דער חתן) זעהן אז למעשה איז ער יא גאנץ א געשמאקן פעטער וואס קען דעליווערן א שיינע דרשה.
נחום האט זיך אויפגעשטעלט און אנגהויבן זיין דרשה מיט צוויי קשיות איינס... דאפעלטע לשון פון שמח תשמח.
צווייטע קושיא איז... ווי קען מען זאגן יוצר האדם לכאורה טוב לו לאדם שלא נברא?(קיינמאל נישט געהערט די קושיא?)
און נחום האט געענטפערט די צוויי קושיות מיט עפעס א של''ס בילקע, ברוך קל עליון(משה גאלדמאנ'ס), ווארעמע סעלצער תי',(בנשימה אחת אלערט).
ווען פלוצלינג אן קיין שום ווארענונג פון פאראויס...
אין די סעקונדע וואס נחום האט פארענטפערט די תי', אויף די צוויי באמבע קשיות, האט נחום געפילט ווי א צוויי און פערציג יעריגע שטיין פליהט אראפ פון זיין הארץ ס'געווען א וגללו את האבן במלוא מובן המילה.
אהא דאס האט מיר געבאדערט אלע יארן דער דאפעלטער שמח און דער יוצר האדם קשיא.
נחום איז ארויסגעקומען פון דארט א נייע מענטש אלע שוועריקייטן וואס האבן אים געבאדערט מיום הולדו געענדיגט מיט דעם.
א צופרידענע נחום.
פארט אבער פון מאל צומאל צושפילט זיך יא דער שמח יוצר האדם ביי נחום איז פארדעם דא א פשוטע מהלך יעדע מאל אלע נעפיוס קומען זיך צוזאם ביים זיידעס שבע ברכות אדער אפי' א חנוכה מסיבה נחום נעמט די מייק זאגט א פרישן תי'.
און...בארואיגט...
יעצט צו אלע מיינע טייערע נעפיוס אויף אייוועלט הערטס אויף צו רעדן קעגן דעם געשמאקן פעטער מיין דרשה ראטעוועט מיר ממות לחיים אדרבה נעפיוס ענק באדערט נישט די קושיות?
קומטס אריין מיט ענקערע מיינונגען ייש''כ
(און מיט די ארטיקל איז שוין פארעענפערט פארוואס שטייט תשמח מיט דעם ת' הדמיון...עפעס אזוי...)