איך ווייס נישט ווי אזוי צו ראגירן פון איין זייט קוקט עס אויס ווי א פלאטישגער שאלה פון דער אנדערע קען זיין אז דער שואל מיינט עס אמתדיג און ער פרעגעלט זיך און פעין , אויב איז מיין צוויטע השרה ריכטיג וויל איך אייך זאגן רעב איד טרעפט שנעל ריכטיגע יועצים ווייל דא איז נישט די פלאץ ווי איר וועט געהאלפן ווערן אין די דאזיגע הינזיכטן אבער הכלל וויל איך ענטפערן אז עס איז אזוי ווי מען זאל פרעגן וואס איז מער א לייכטערע הינריכטונגס מיטל וואס מען זאל אויס וועלן פאר א קינד מיט א גאן אדער א מעסער, די ענטפער איז הארגע נישט קיין קינדער איי די קענסט נישט אויס האלטן נו אונזערע זיידעס ביים קריג האבן יא אויסגעהאלטן וועסטו ענטפערן אז זיי האבן נישט געהאט קיין ברירה האבן זיי מקבל געווען די גזירה פון הימל און אויב איז ביי דיר אן אפציע צו שעכטן דיינע קינדער כדי ארויס צו גיין פון דיין האלעקאסט וואלט איך דיר נישט אנגעריפן א רשע אבער אויף אזויפיל יא אז דיינע ווירדן און מהלך המחשבה איז שוין פולקאם אנגעפיקעוועט מיט די היינטיגע גוישע ווינט פון אנטי פעמלי לייוו און מיי לייוו מיי טשויס כפירה למינהם ניין אונזער תורה פראקלאמירט נישט אז די לעבסט פאר דיר אונזער תורה פראקלאמירט אז א מענטש קומט אראפ אויף דער וועלט צו הארעווען אויף זיך און ערפילען די תפקיד וואס גאט בורך הוא האט אויף אים באשטימט און וואס דאס איז ווייסט קיינער נישט ביז ער גייט פון די וועלט הקיצור וואס טריי ארויס צו ברענגן איז אז אמאל האט מען געוויסט אז עלטערן וועלן זיך לאזן אומברענגן פאר די וואויל זיין פון זייערע קינדער און היינטיגער צייטן איז ליידער .......... !!!
בקיצור מורי ורבותי די נושא (געטן זיך קריגן וכו') איז בלוטיג און פארקניפט ביטע עס טריטען כאטש מיט די מינאמאלע סענסעטיווקייט , ווי האט אמאל געזאגט א קלוגע יוד אז די גרעסטע כלל (און די נושא)איז אז עס איז נישט דא קיין כלל איז ממילא מאכטס נישט אין פרעגטס נישט קיין כללים
סקען זיין אז איך בין געווען אביסל שטעכיג אבער ביטע פארשטייט אז איך בין א געליטענער און איך האלט מיט ווי אנדערע ליידן און יעדע אנדערע מיינונג אין די ספעקטרום איז וועלקאם ווילאנג עס איז מענטשליך און יודשליך ואתכם הסליחה און א גוטע נאכט
שמעתי פון א איד וואס פלעגט יארן צוריק עוסק זיין אין עניני שלום בית, אז ער האט אמאל געפרעגט פון א גדול בישראל אין וועלכע פעלער ער זאל זיך אריין לייגן מיט די גאנצע כח און ארבעטן מיט מסירת נפש אז מ'זאל זיך נישט גט'ן און אין וועלכע פעלער נישט.
דער גדול בישראל האט אים געענטפערט בשם הרה"ק מבעלזא זי"ע, אז אויב מ'שלאגט זיך ארום איבער נערישקייטן דעמאלט איז כמעט א שאד די צייט פאר דיין ארבעט ווייל זיי וועלן זיך צום סוף גט'ן אבער אויב האבן זיי אמת'ע ערנסטע טענות איינער אויפן צווייטן דעמאלט זאלסטו טוהן אלעס אין דער וועלט זיי זאלן זיך קענען אויסקומען און נישט גט'ן ח"ו
דער הסבר איז ווייל אויב קריגט מען זיך אויף נערישקייטן איז א סימן אז זיי האבן זיך פשוט נישט ליב און זיי זוכן אויף וואס זיך צו קריגן, אויב אבער איז דא אמת'ע שטארקע טענות פון איינעם אויפן צווייטן איז פשט אז בעצם האבן זיי זיך ליב נאר ס'איז יעצט דא עפעס א שווערע געשעניש אדער עפעס א שווערע טענה וואס זיי מיינען אז דאס טוט זיי אפברעכן איינער פונעם צווייטן אבער דער אמת איז אז אויב מ'האט זיך באמת ליב קען מען איבערקומען יעדע שוועריקייט אפילו אויב ס'זעהט שוין אויס דערנאך.
קעגן די אלע וואס טענ'ען אז קינדער פון צוטיילטע שטובער זענען אראפגעקוקט וכדומה, נא אפשר איז דאס א פראבלעם בפני עצמו וואס מ'קען איינפירן, אז איינער ווערט נישט ווייניגער אז ס'איז געווען באשערט אז זיינע עלטערן זאלן נישט לעבן צוזאמען, פונקט אזוי ווי דייעביטיס אדער מענטל העלט אישוס וואס מ'ארבעט צו צובברעכן די סטיגמע.
מ'רעדט נישט איינער וואס האט פארדארבענע מידות אדער זאכן וואס איז בידו אינעם מענטש, רוב גיטין איז פון סיבות וואס מ'האט נישט געקענט פאראויסזעהן, און קיינער, נישט די טאטע און נישט די מאמע זענען שולדיג, טא וואס איז די בושה?
גילטיגהאט געשריבן:↑דאנערשטאג יולי 11, 2024 10:43 pm
קעגן די אלע וואס טענ'ען אז קינדער פון צוטיילטע שטובער זענען אראפגעקוקט וכדומה, נא אפשר איז דאס א פראבלעם בפני עצמו וואס מ'קען איינפירן, אז איינער ווערט נישט ווייניגער אז ס'איז געווען באשערט אז זיינע עלטערן זאלן נישט לעבן צוזאמען, פונקט אזוי ווי דייעביטיס אדער מענטל העלט אישוס וואס מ'ארבעט צו צובברעכן די סטיגמע.
מ'רעדט נישט איינער וואס האט פארדארבענע מידות אדער זאכן וואס איז בידו אינעם מענטש, רוב גיטין איז פון סיבות וואס מ'האט נישט געקענט פאראויסזעהן, און קיינער, נישט די טאטע און נישט די מאמע זענען שולדיג, טא וואס איז די בושה?
דאס איז טאקע די פראבלעם רוב קינדער פון די שטיבער וואס זענען געדעמעטשט איז נאר ווייל מקוקט זיי אראפ סאיז נישטא פארוואס זיי אראפצוקוקן זיי זענען נאך בעסער פון קינדער פון געהעריגע שטובער .
יודל קלייןהאט געשריבן:↑דאנערשטאג יולי 11, 2024 6:53 pm
שמעתי פון א איד וואס פלעגט יארן צוריק עוסק זיין אין עניני שלום בית, אז ער האט אמאל געפרעגט פון א גדול בישראל אין וועלכע פעלער ער זאל זיך אריין לייגן מיט די גאנצע כח און ארבעטן מיט מסירת נפש אז מ'זאל זיך נישט גט'ן און אין וועלכע פעלער נישט.
דער גדול בישראל האט אים געענטפערט בשם הרה"ק מבעלזא זי"ע, אז אויב מ'שלאגט זיך ארום איבער נערישקייטן דעמאלט איז כמעט א שאד די צייט פאר דיין ארבעט ווייל זיי וועלן זיך צום סוף גט'ן אבער אויב האבן זיי אמת'ע ערנסטע טענות איינער אויפן צווייטן דעמאלט זאלסטו טוהן אלעס אין דער וועלט זיי זאלן זיך קענען אויסקומען און נישט גט'ן ח"ו
דער הסבר איז ווייל אויב קריגט מען זיך אויף נערישקייטן איז א סימן אז זיי האבן זיך פשוט נישט ליב און זיי זוכן אויף וואס זיך צו קריגן, אויב אבער איז דא אמת'ע שטארקע טענות פון איינעם אויפן צווייטן איז פשט אז בעצם האבן זיי זיך ליב נאר ס'איז יעצט דא עפעס א שווערע געשעניש אדער עפעס א שווערע טענה וואס זיי מיינען אז דאס טוט זיי אפברעכן איינער פונעם צווייטן אבער דער אמת איז אז אויב מ'האט זיך באמת ליב קען מען איבערקומען יעדע שוועריקייט אפילו אויב ס'זעהט שוין אויס דערנאך.
נאכאמאל בין איך געצווינגן צו עפענען דאס מויל ווען איך וויל נישט אזויי אין אזעליכע ענינים, אבער האב ממש נישט קיין ברירה, און ווייטער וועל איך זיך אויסשטרעקן דאס האלז אויב עס וועט האבן א עפעקט אפילו אויף נאר איינעם און דא זעה איך ב"ה לויט די אנקעטע אז א אויסטערלישע פארשטענדליכע עולם דרייט זיך דא.
איך ווייס נישט אויב מען לערענט עס מיט חתנים, אז עס איז דא א חיוב דאורייתא ליב צו האבן א ווייב, עס איז א חיוב דאורייתא ווי לייגן תפילין און עסן א כזית מצה.
אויך איז דא א איסור פון פיינט האבן א ווייב.
פארשטייט זיך אז אויב איז עס א אהבה התליה בדבר, איז בטל הדבר בטל האהבה. דערפאר געט ביזי ווי רבי אביגדור מיללער זאגט און פון דעי וואן ווען דער אהבה ברענט, געוואוין זיך איין צו מקיים זיין דער מצוה פון ואהבת לרעך כמך בכל ענין ובכל עת, און אויב שווער, דערמאן זיך פון ואהבת את השם אלקיך בכל לבבך ובכל נפשך ובכל מאדך. אויך געוואוין זיך אפ פון שנאה און זיי נישט עובר אויף לא תשנא את אחיך בלבבך, און לא תקום ולא תטור.
טראכטס אריין, אמאליגע צייטן (נישט אזוי לאנג צוריק) האט א טאטע געטוהן א שידוך מיט א בחור וואס ער האט געטראפן מעבר לים און איז אים געפאלען, און געשלאסען מיט אים א שידוך פאר זיין געראטענע טאכטער אן דעם אז דער חתן זאל האבן געזעהן די כלה, און מזל טוב מען האט געשיקט טייערע מתנות מיט א זיכערקייט אז זיי גייען זיך ליב האבן! האסט שוין אמאל געטראכט מה פשט? אזא זיכערקייט? זענען זיי געווען משוגע? ניין, מיר זענען ענדערש די וואס זענען משוגע והמבין יבין.
אויב נאך אלץ נישט געכאפט, וועלן מיר גיין שטערקער. אז אפילו להבדיל אלף הבדלות האבן מלכי אומות העולם געגעבן זייער טאכטער "בלינדערהייט" צו א מלך פון א אנדערע מדינה וואס ער האט געהאפט אז מיט ווערן מחותנים וועט זיין שלום צווישן זיי. הערטס! נישט נאר שלום צווישן מאן און ווייב נאר אויך צוליב דעם שלום צווישן ביידע לענדער! איז עס געווען נארישע חשבונות?
פארשטייט זיך אז ביי גוים האט זיך עס נישט אלעמאל אויס גע'ארבעט און טאקע דערפאר ווייל אלעס וואס זיי האבן געטוהן איז געווען פאר די אייגענע אינטערעסן און אלעס ממש איז געווען תליה בדבר, אבער ביי אונז דאס הייליגע אידישע פאלק פלעגט זיך עס יא אויס ארבעטן און די סארט געלונגענע שידוכים פון הונדערטער יארן פאר אונז זענען אונזערע הייליגע זיידעס און באבעס וואס האבן געבויעט כלל ישראל.
זארג נישטהאט געשריבן:↑פרייטאג יולי 12, 2024 12:58 pm
יודל קלייןהאט געשריבן:↑דאנערשטאג יולי 11, 2024 6:53 pm
שמעתי פון א איד וואס פלעגט יארן צוריק עוסק זיין אין עניני שלום בית, אז ער האט אמאל געפרעגט פון א גדול בישראל אין וועלכע פעלער ער זאל זיך אריין לייגן מיט די גאנצע כח און ארבעטן מיט מסירת נפש אז מ'זאל זיך נישט גט'ן און אין וועלכע פעלער נישט.
דער גדול בישראל האט אים געענטפערט בשם הרה"ק מבעלזא זי"ע, אז אויב מ'שלאגט זיך ארום איבער נערישקייטן דעמאלט איז כמעט א שאד די צייט פאר דיין ארבעט ווייל זיי וועלן זיך צום סוף גט'ן אבער אויב האבן זיי אמת'ע ערנסטע טענות איינער אויפן צווייטן דעמאלט זאלסטו טוהן אלעס אין דער וועלט זיי זאלן זיך קענען אויסקומען און נישט גט'ן ח"ו
דער הסבר איז ווייל אויב קריגט מען זיך אויף נערישקייטן איז א סימן אז זיי האבן זיך פשוט נישט ליב און זיי זוכן אויף וואס זיך צו קריגן, אויב אבער איז דא אמת'ע שטארקע טענות פון איינעם אויפן צווייטן איז פשט אז בעצם האבן זיי זיך ליב נאר ס'איז יעצט דא עפעס א שווערע געשעניש אדער עפעס א שווערע טענה וואס זיי מיינען אז דאס טוט זיי אפברעכן איינער פונעם צווייטן אבער דער אמת איז אז אויב מ'האט זיך באמת ליב קען מען איבערקומען יעדע שוועריקייט אפילו אויב ס'זעהט שוין אויס דערנאך.
נאכאמאל בין איך געצווינגן צו עפענען דאס מויל ווען איך וויל נישט אזויי אין אזעליכע ענינים, אבער האב ממש נישט קיין ברירה, און ווייטער וועל איך זיך אויסשטרעקן דאס האלז אויב עס וועט האבן א עפעקט אפילו אויף נאר איינעם און דא זעה איך ב"ה לויט די אנקעטע אז א אויסטערלישע פארשטענדליכע עולם דרייט זיך דא.
איך ווייס נישט אויב מען לערענט עס מיט חתנים, אז עס איז דא א חיוב דאורייתא ליב צו האבן א ווייב, עס איז א חיוב דאורייתא ווי לייגן תפילין און עסן א כזית מצה.
אויך איז דא א איסור פון פיינט האבן א ווייב.
פארשטייט זיך אז אויב איז עס א אהבה התליה בדבר, איז בטל הדבר בטל האהבה. דערפאר געט ביזי ווי רבי אביגדור מיללער זאגט און פון דעי וואן ווען דער אהבה ברענט, געוואוין זיך איין צו מקיים זיין דער מצוה פון ואהבת לרעך כמך בכל ענין ובכל עת, און אויב שווער, דערמאן זיך פון ואהבת את השם אלקיך בכל לבבך ובכל נפשך ובכל מאדך. אויך געוואוין זיך אפ פון שנאה און זיי נישט עובר אויף לא תשנא את אחיך בלבבך, און לא תקום ולא תטור.
טראכטס אריין, אמאליגע צייטן (נישט אזוי לאנג צוריק) האט א טאטע געטוהן א שידוך מיט א בחור וואס ער האט געטראפן מעבר לים און איז אים געפאלען, און געשלאסען מיט אים א שידוך פאר זיין געראטענע טאכטער אן דעם אז דער חתן זאל האבן געזעהן די כלה, און מזל טוב מען האט געשיקט טייערע מתנות מיט א זיכערקייט אז זיי גייען זיך ליב האבן! האסט שוין אמאל געטראכט מה פשט? אזא זיכערקייט? זענען זיי געווען משוגע? ניין, מיר זענען ענדערש די וואס זענען משוגע והמבין יבין.
אויב נאך אלץ נישט געכאפט, וועלן מיר גיין שטערקער. אז אפילו להבדיל אלף הבדלות האבן מלכי אומות העולם געגעבן זייער טאכטער "בלינדערהייט" צו א מלך פון א אנדערע מדינה וואס ער האט געהאפט אז מיט ווערן מחותנים וועט זיין שלום צווישן זיי. הערטס! נישט נאר שלום צווישן מאן און ווייב נאר אויך צוליב דעם שלום צווישן ביידע לענדער! איז עס געווען נארישע חשבונות?
פארשטייט זיך אז ביי גוים האט זיך עס נישט אלעמאל אויס גע'ארבעט און טאקע דערפאר ווייל אלעס וואס זיי האבן געטוהן איז געווען פאר די אייגענע אינטערעסן און אלעס ממש איז געווען תליה בדבר, אבער ביי אונז דאס הייליגע אידישע פאלק פלעגט זיך עס יא אויס ארבעטן און די סארט געלונגענע שידוכים פון הונדערטער יארן פאר אונז זענען אונזערע הייליגע זיידעס און באבעס וואס האבן געבויעט כלל ישראל.
ס'זעהט אויס פון אייער תגובה אז איר האט אין שלום בית קיין מאל נישט עוסק געווען אלעס וואס איר שרייבט דא איז זייער שיינע טעאריעס אבער ווען ס'קומט צו ריעל לייף איז די מציאות זייער אנדערש.
