דאס איז נישט מיין פארשלאג, נאר אין די לעצטע צענדליגער יארן ווערט למעשה דאס ווארט 'אטענטאט' בעיקר באנוצט צו רעדן פון א 'געלונגענעם אטענטאט'. און ווען עס רעדט זיך פון אן 'אומגעלונגענעם אטענטאט' לייגט מען געווענליך צו א ווארט קלארצושטעלן אז ס'איז נישט געלונגען, ווי אטענטאט-פארזוך אדער אטענטאט-פרואוו.
די ביידע זאכן -- סיי אז 'אטענטאט' איז גענוצט געווארן פאר א געלונגענעם מארד (להוציא פון א מארד-פרואוו) און סיי אז ביי א מארד-פרואוו האט מען געווענליך צוגעלייגט א ווארט צו אטענטאט) קען איבערגעוויזן ווערן דורך:
1) קוקן אין ביכער.
אומצאליגע מאל טרעפט מען אין ביכער, אמאליגע ווי היינטיגע, דאס ווארט 'אטענטאט' ווי אן עקוויוואלענט צו 'פאליטישע מארד'.
און פאר א סיבה זענען מענטשן געווארן איבערראשט צו זען אויפן קעפל פון דער איד און בלאט דאס ווארט אטענטאט אליין. ווייל נאטירליך איז ביי אונז אטענטאט סינאנים מיט assassination.
אויך אין א. ראט'ס ווערטער אוצר שטייט ביי 'אטענטאט': הינריכטונג, מארד, הריגה, רציחה." דאס ווייזט גאנץ קלאר אז דאס איז דער אנגענומענער באדייט פון אטענטאט סתם.
אלזא, הלכה למעשה, זע איך נישט קיין שום סיבה צו וועלן גיין טוישן דעם אופן וויאזוי דאס ווארט ווערט היינט (און די לעצטע 100 יאר) פארשטאנען און גענוצט: סתם 'אטענטאט' באדייט 'פאליטישע דערמארדונג', סינאנים מיט assassination.
ביי אן אומגעלונגענעם אטענטאט שרייבט מען 'אטענטאט-פארזוך', 'אטענטאט-פרואוו', 'אומגעלונגענער אטענטאט' וכדו' (ס'זאל זיין קלאר אז דער אטענטאט איז נישט געלונגען).
אויף דעם אופן פארמיידט מען די צוויידייטיגקייט פון 'אטענטאט' (וואס היסטאריש טרעפט מען דאס ווארט סיי אויף געלונגענע און סיי אויף אומגעלונגענע אטענטאטן, אזוי ווי ס'איז נאך היינט מער-ווייניגער אין דייטש), וואס קען ברענגען א צעמישעניש פאר'ן ליינער צי מ'רעדט פון א געלונגענעם אדער אומגעלונגענעם אטענטאט. אויב הערט מען א נייעס אז סאיז געווען אן אטענטאט אויף פרעזידענט פוטין, פארוואס זאל מען נישט באלד וויסן אויב ס'איז געלונגען אדער ס'איז (ליידער) דורכגעפאלן און פוטין לעבט און לאכט. זעענדיג א נייעס אדער ארטיקל איבער אן 'אטענטאט אויף פלוני', דארף זיין קלאר אויב דא רעדט זיך פון אן אייגנטליכן מארד אדער בלויז א פרואוו צו מארדן. (איי, אפשר זאל סתם 'אטענטאט' מיינען אן אטענטאט-פארזוך און ביי א סוקסעספולן אטענטאט זאל מען שרייבן 'געלונגענער אטענטאט'? איה"נ, ס'וואלט פונקט אזוי געקענט ארבעטן, אבער פאקטיש איז דער מציאות, ווי פריער איבערגעוויזן, אז אטענטאט באטראכט מען היינט ווי סינאנים מיט'ן ענגלישן assassination, ממילא, נישט געקוקט אויף עטימאלאגיע, איז היינט מער פראקטיש צו טון דאס פארקערטע.)
אבער, וויבאלד דער ציל איז בלויז צו ברענגען קלארקייט אין באנוץ פונעם ווארט (און נישט ווייל ס'איז אומריכטיג צוליב שפראכליכע אדער היסטארישע סיבות), איז דער דערמאנטער חילוק נישט קיין אבסאלוטער חוק ולא יעבור, נאר אין א פאל וואו ס'איז יא קלאר פונעם קאנטעקסט די געצילטע משמעות פונעם ווארט, איז נישט אפגעפרעגט צו נוצן אטענטאט אפילו אויף א פרואוו (למשל: 'דער אטענטאט איז נישט געלונגען'… כאטש אין ענגליש וואלט מען נישט געקענט שרייבן 'די assassination איז נישט געלונגען', נאר 'די assassination attempt איז נישט געלונגען'). אזוי אויך קען מען נוצן 'אטענטאטאר' אויפ'ן אומגעלונגענעם מערדער, אפילו אויב דער אטענטאט-פרואוו איז נישט געלונגען (ד.ה. אז ער איז למעשה נישט קיין מערדער).
דאס איז נישט מיין פארשלאג, נאר אין די לעצטע צענדליגער יארן ווערט למעשה דאס ווארט 'אטענטאט' בעיקר באנוצט צו רעדן פון א 'געלונגענעם אטענטאט'. און ווען עס רעדט זיך פון אן 'אומגעלונגענעם אטענטאט' לייגט מען געווענליך צו א ווארט קלארצושטעלן אז ס'איז נישט געלונגען, ווי אטענטאט-פארזוך אדער אטענטאט-פרואוו.
די ביידע זאכן -- סיי אז 'אטענטאט' איז גענוצט געווארן פאר א געלונגענעם מארד (להוציא פון א מארד-פרואוו) און סיי אז ביי א מארד-פרואוו האט מען געווענליך צוגעלייגט א ווארט צו אטענטאט) קען איבערגעוויזן ווערן דורך:
1) קוקן אין ביכער.
אומצאליגע מאל טרעפט מען אין ביכער, אמאליגע ווי היינטיגע, דאס ווארט 'אטענטאט' ווי אן עקוויוואלענט צו 'פאליטישע מארד'.
און פאר א סיבה זענען מענטשן געווארן איבערראשט צו זען אויפן קעפל פון דער איד און בלאט דאס ווארט אטענטאט אליין. ווייל נאטירליך איז ביי אונז אטענטאט סינאנים מיט assassination.
אויך אין א. ראט'ס ווערטער אוצר שטייט ביי 'אטענטאט': הינריכטונג, מארד, הריגה, רציחה." דאס ווייזט גאנץ קלאר אז דאס איז דער אנגענומענער באדייט פון אטענטאט סתם.
אלזא, הלכה למעשה, זע איך נישט קיין שום סיבה צו וועלן גיין טוישן דעם אופן וויאזוי דאס ווארט ווערט היינט (און די לעצטע 100 יאר) פארשטאנען און גענוצט: סתם 'אטענטאט' באדייט 'פאליטישע דערמארדונג', סינאנים מיט assassination.
ביי אן אומגעלונגענעם אטענטאט שרייבט מען 'אטענטאט-פארזוך', 'אטענטאט-פרואוו', 'אומגעלונגענער אטענטאט' וכדו' (ס'זאל זיין קלאר אז דער אטענטאט איז נישט געלונגען).
אויף דעם אופן פארמיידט מען די צוויידייטיגקייט פון 'אטענטאט' (וואס היסטאריש טרעפט מען דאס ווארט סיי אויף געלונגענע און סיי אויף אומגעלונגענע אטענטאטן, אזוי ווי ס'איז נאך היינט מער-ווייניגער אין דייטש), וואס קען ברענגען א צעמישעניש פאר'ן ליינער צי מ'רעדט פון א געלונגענעם אדער אומגעלונגענעם אטענטאט. אויב הערט מען א נייעס אז סאיז געווען אן אטענטאט אויף פרעזידענט פוטין, פארוואס זאל מען נישט באלד וויסן אויב ס'איז געלונגען אדער ס'איז (ליידער) דורכגעפאלן און פוטין לעבט און לאכט. זעענדיג א נייעס אדער ארטיקל איבער אן 'אטענטאט אויף פלוני', דארף זיין קלאר אויב דא רעדט זיך פון אן אייגנטליכן מארד אדער בלויז א פרואוו צו מארדן. (איי, אפשר זאל סתם 'אטענטאט' מיינען אן אטענטאט-פארזוך און ביי א סוקסעספולן אטענטאט זאל מען שרייבן 'געלונגענער אטענטאט'? איה"נ, ס'וואלט פונקט אזוי געקענט ארבעטן, אבער פאקטיש איז דער מציאות, ווי פריער איבערגעוויזן, אז אטענטאט באטראכט מען היינט ווי סינאנים מיט'ן ענגלישן assassination, ממילא, נישט געקוקט אויף עטימאלאגיע, איז היינט מער פראקטיש צו טון דאס פארקערטע.)
אבער, וויבאלד דער ציל איז בלויז צו ברענגען קלארקייט אין באנוץ פונעם ווארט (און נישט ווייל ס'איז אומריכטיג צוליב שפראכליכע אדער היסטארישע סיבות), איז דער דערמאנטער חילוק נישט קיין אבסאלוטער חוק ולא יעבור, נאר אין א פאל וואו ס'איז יא קלאר פונעם קאנטעקסט די געצילטע משמעות פונעם ווארט, איז נישט אפגעפרעגט צו נוצן אטענטאט אפילו אויף א פרואוו (למשל: 'דער אטענטאט איז נישט געלונגען'… כאטש אין ענגליש וואלט מען נישט געקענט שרייבן 'די assassination איז נישט געלונגען', נאר 'די assassination attempt איז נישט געלונגען'). אזוי אויך קען מען נוצן 'אטענטאטאר' אויפ'ן אומגעלונגענעם מערדער, אפילו אויב דער אטענטאט-פרואוו איז נישט געלונגען (ד.ה. אז ער איז למעשה נישט קיין מערדער).
עס איז א שיינע לאנגע דרשה. אבער פשוט קעגן דעם מציאות. אלע יארן אין אלע צייטונגען האט 'אטענטאט' געמיינט א 'פראבע צו טויטען' דעם פאליטישן באאמטן. וכדו'. איי מען טרעפט אמאל וואו מען שרייבט אטענטאט-פרואוו. איז עס ממש איינמאל פון הונדערט. רובו ככולו האט מען געשריבן אטענטאט 'נאר' דארט וואו די פראבע צו הרגענען איז דורכגעפאלן. מען האט געקענט שרייבן אומגעלונגענער אטענטאט. אז די פראבע יענעם צו טויטן איז דורכגעפאלן. איך וועל ארויפלייגן נאר איין ביישפיל יעצט. דעם טאג ווען מ'האט געשאסן סענאטאר קענעדי, ווען אין "דער טאג מארגן זשורנאל" איז עס נאך געווען נאר אן 'אטענטאט'. א טאג שפעטער, ווען ער איז שוין געווען טויט, עקזיסטירט שוין נישט דאס ווארט אטענטאט. מען שרייבט נאר 'טויט' אדער 'מארד'
דאס איז נישט מיין פארשלאג, נאר אין די לעצטע צענדליגער יארן ווערט למעשה דאס ווארט 'אטענטאט' בעיקר באנוצט צו רעדן פון א 'געלונגענעם אטענטאט'. און ווען עס רעדט זיך פון אן 'אומגעלונגענעם אטענטאט' לייגט מען געווענליך צו א ווארט קלארצושטעלן אז ס'איז נישט געלונגען, ווי אטענטאט-פארזוך אדער אטענטאט-פרואוו.
די ביידע זאכן -- סיי אז 'אטענטאט' איז גענוצט געווארן פאר א געלונגענעם מארד (להוציא פון א מארד-פרואוו) און סיי אז ביי א מארד-פרואוו האט מען געווענליך צוגעלייגט א ווארט צו אטענטאט) קען איבערגעוויזן ווערן דורך:
1) קוקן אין ביכער.
אומצאליגע מאל טרעפט מען אין ביכער, אמאליגע ווי היינטיגע, דאס ווארט 'אטענטאט' ווי אן עקוויוואלענט צו 'פאליטישע מארד'.
און פאר א סיבה זענען מענטשן געווארן איבערראשט צו זען אויפן קעפל פון דער איד און בלאט דאס ווארט אטענטאט אליין. ווייל נאטירליך איז ביי אונז אטענטאט סינאנים מיט assassination.
אויך אין א. ראט'ס ווערטער אוצר שטייט ביי 'אטענטאט': הינריכטונג, מארד, הריגה, רציחה." דאס ווייזט גאנץ קלאר אז דאס איז דער אנגענומענער באדייט פון אטענטאט סתם.
אלזא, הלכה למעשה, זע איך נישט קיין שום סיבה צו וועלן גיין טוישן דעם אופן וויאזוי דאס ווארט ווערט היינט (און די לעצטע 100 יאר) פארשטאנען און גענוצט: סתם 'אטענטאט' באדייט 'פאליטישע דערמארדונג', סינאנים מיט assassination.
ביי אן אומגעלונגענעם אטענטאט שרייבט מען 'אטענטאט-פארזוך', 'אטענטאט-פרואוו', 'אומגעלונגענער אטענטאט' וכדו' (ס'זאל זיין קלאר אז דער אטענטאט איז נישט געלונגען).
אויף דעם אופן פארמיידט מען די צוויידייטיגקייט פון 'אטענטאט' (וואס היסטאריש טרעפט מען דאס ווארט סיי אויף געלונגענע און סיי אויף אומגעלונגענע אטענטאטן, אזוי ווי ס'איז נאך היינט מער-ווייניגער אין דייטש), וואס קען ברענגען א צעמישעניש פאר'ן ליינער צי מ'רעדט פון א געלונגענעם אדער אומגעלונגענעם אטענטאט. אויב הערט מען א נייעס אז סאיז געווען אן אטענטאט אויף פרעזידענט פוטין, פארוואס זאל מען נישט באלד וויסן אויב ס'איז געלונגען אדער ס'איז (ליידער) דורכגעפאלן און פוטין לעבט און לאכט. זעענדיג א נייעס אדער ארטיקל איבער אן 'אטענטאט אויף פלוני', דארף זיין קלאר אויב דא רעדט זיך פון אן אייגנטליכן מארד אדער בלויז א פרואוו צו מארדן. (איי, אפשר זאל סתם 'אטענטאט' מיינען אן אטענטאט-פארזוך און ביי א סוקסעספולן אטענטאט זאל מען שרייבן 'געלונגענער אטענטאט'? איה"נ, ס'וואלט פונקט אזוי געקענט ארבעטן, אבער פאקטיש איז דער מציאות, ווי פריער איבערגעוויזן, אז אטענטאט באטראכט מען היינט ווי סינאנים מיט'ן ענגלישן assassination, ממילא, נישט געקוקט אויף עטימאלאגיע, איז היינט מער פראקטיש צו טון דאס פארקערטע.)
אבער, וויבאלד דער ציל איז בלויז צו ברענגען קלארקייט אין באנוץ פונעם ווארט (און נישט ווייל ס'איז אומריכטיג צוליב שפראכליכע אדער היסטארישע סיבות), איז דער דערמאנטער חילוק נישט קיין אבסאלוטער חוק ולא יעבור, נאר אין א פאל וואו ס'איז יא קלאר פונעם קאנטעקסט די געצילטע משמעות פונעם ווארט, איז נישט אפגעפרעגט צו נוצן אטענטאט אפילו אויף א פרואוו (למשל: 'דער אטענטאט איז נישט געלונגען'… כאטש אין ענגליש וואלט מען נישט געקענט שרייבן 'די assassination איז נישט געלונגען', נאר 'די assassination attempt איז נישט געלונגען'). אזוי אויך קען מען נוצן 'אטענטאטאר' אויפ'ן אומגעלונגענעם מערדער, אפילו אויב דער אטענטאט-פרואוו איז נישט געלונגען (ד.ה. אז ער איז למעשה נישט קיין מערדער).
עס איז א שיינע לאנגע דרשה. אבער פשוט קעגן דעם מציאות. אלע יארן אין אלע צייטונגען האט 'אטענטאט' געמיינט א 'פראבע צו טויטען' דעם פאליטישן באאמטן. וכדו'. איי מען טרעפט אמאל וואו מען שרייבט אטענטאט-פרואוו. איז עס ממש איינמאל פון הונדערט. רובו ככולו האט מען געשריבן אטענטאט 'נאר' דארט וואו די פראבע צו הרגענען איז דורכגעפאלן. מען האט געקענט שרייבן אומגעלונגענער אטענטאט. אז די פראבע יענעם צו טויטן איז דורכגעפאלן. איך וועל ארויפלייגן נאר איין ביישפיל יעצט. דעם טאג ווען מ'האט געשאסן סענאטאר קענעדי, ווען אין "דער טאג מארגן זשורנאל" איז עס נאך געווען נאר אן 'אטענטאט'. א טאג שפעטער, ווען ער איז שוין געווען טויט, עקזיסטירט שוין נישט דאס ווארט אטענטאט. מען שרייבט נאר 'טויט' אדער 'מארד'
צוריק צו אטענטאט, איך האב שוין אויבן געשריבן אז ס'איז בכלל נישט קיין סתירה ס'זאל מיינען ביידע. ווען איינער פירט דורך א געצילטן מארד, האט ער בהכרח קודם דורכגעפירט אן אטענטאט, ממילא איז ריכטיג צו זאגן אז קענעדי איז געשטארבן אין אן אטענטאט. ס'איז אזוי ווי מ'זאל זאגן אז די רעגירונג איז געווארן אומגעווארפן אין א קאנספיראציע. "קאנספיראציע" באציט זיך דא אוודאי צו דעם געהיימען פלאן אומצואווארפן די רעגירונג, אבער נאכ'ן עס דורכפירן סוקסעספול בלייבט עס נאך אלץ א קאנספיראציע -- אן אויסגעפירטע קאנספיראציע.
איי, "דער איד" האט געשריבן ביים שיסן רעיגען אז ס'איז געווען אן "אטענטאט פרואוו"? דאס צייגט אונז קלאר אז דער טעות איז שוין כאטש דרייסיג יאר אלט. אבער פון דא ביז זאגן אז "אין די לעצטע הונדערט יאר האט יעדער געשריבן אזוי" איז א היבש-ווייטער מהלך.
צוריק צו אטענטאט, איך האב שוין אויבן געשריבן אז ס'איז בכלל נישט קיין סתירה ס'זאל מיינען ביידע. ווען איינער פירט דורך א געצילטן מארד, האט ער בהכרח קודם דורכגעפירט אן אטענטאט, ממילא איז ריכטיג צו זאגן אז קענעדי איז געשטארבן אין אן אטענטאט. ס'איז אזוי ווי מ'זאל זאגן אז די רעגירונג איז געווארן אומגעווארפן אין א קאנספיראציע. "קאנספיראציע" באציט זיך דא אוודאי צו דעם געהיימען פלאן אומצואווארפן די רעגירונג, אבער נאכ'ן עס דורכפירן סוקסעספול בלייבט עס נאך אלץ א קאנספיראציע -- אן אויסגעפירטע קאנספיראציע.
אבער אויב נוצט מען אטענטאט אויך פאר אן געצילטן מארד, היות ער האט דאך למעשה געמאכט אן אטענטאט, איז אוודאי ריכטיג צו זיין קלאר אינעם קעפל אז 'דער יעצטיגער אטענטאט וואס מ'רעדט איז נישט א מארד, נאר בלויז אן אטענטאט'.
דאס איז נישט מיין פארשלאג, נאר אין די לעצטע צענדליגער יארן ווערט למעשה דאס ווארט 'אטענטאט' בעיקר באנוצט צו רעדן פון א 'געלונגענעם אטענטאט'. און ווען עס רעדט זיך פון אן 'אומגעלונגענעם אטענטאט' לייגט מען געווענליך צו א ווארט קלארצושטעלן אז ס'איז נישט געלונגען, ווי אטענטאט-פארזוך אדער אטענטאט-פרואוו.
די ביידע זאכן -- סיי אז 'אטענטאט' איז גענוצט געווארן פאר א געלונגענעם מארד (להוציא פון א מארד-פרואוו) און סיי אז ביי א מארד-פרואוו האט מען געווענליך צוגעלייגט א ווארט צו אטענטאט) קען איבערגעוויזן ווערן דורך:
1) קוקן אין ביכער.
אומצאליגע מאל טרעפט מען אין ביכער, אמאליגע ווי היינטיגע, דאס ווארט 'אטענטאט' ווי אן עקוויוואלענט צו 'פאליטישע מארד'.
און פאר א סיבה זענען מענטשן געווארן איבערראשט צו זען אויפן קעפל פון דער איד און בלאט דאס ווארט אטענטאט אליין. ווייל נאטירליך איז ביי אונז אטענטאט סינאנים מיט assassination.
אויך אין א. ראט'ס ווערטער אוצר שטייט ביי 'אטענטאט': הינריכטונג, מארד, הריגה, רציחה." דאס ווייזט גאנץ קלאר אז דאס איז דער אנגענומענער באדייט פון אטענטאט סתם.
אלזא, הלכה למעשה, זע איך נישט קיין שום סיבה צו וועלן גיין טוישן דעם אופן וויאזוי דאס ווארט ווערט היינט (און די לעצטע 100 יאר) פארשטאנען און גענוצט: סתם 'אטענטאט' באדייט 'פאליטישע דערמארדונג', סינאנים מיט assassination.
ביי אן אומגעלונגענעם אטענטאט שרייבט מען 'אטענטאט-פארזוך', 'אטענטאט-פרואוו', 'אומגעלונגענער אטענטאט' וכדו' (ס'זאל זיין קלאר אז דער אטענטאט איז נישט געלונגען).
אויף דעם אופן פארמיידט מען די צוויידייטיגקייט פון 'אטענטאט' (וואס היסטאריש טרעפט מען דאס ווארט סיי אויף געלונגענע און סיי אויף אומגעלונגענע אטענטאטן, אזוי ווי ס'איז נאך היינט מער-ווייניגער אין דייטש), וואס קען ברענגען א צעמישעניש פאר'ן ליינער צי מ'רעדט פון א געלונגענעם אדער אומגעלונגענעם אטענטאט. אויב הערט מען א נייעס אז סאיז געווען אן אטענטאט אויף פרעזידענט פוטין, פארוואס זאל מען נישט באלד וויסן אויב ס'איז געלונגען אדער ס'איז (ליידער) דורכגעפאלן און פוטין לעבט און לאכט. זעענדיג א נייעס אדער ארטיקל איבער אן 'אטענטאט אויף פלוני', דארף זיין קלאר אויב דא רעדט זיך פון אן אייגנטליכן מארד אדער בלויז א פרואוו צו מארדן. (איי, אפשר זאל סתם 'אטענטאט' מיינען אן אטענטאט-פארזוך און ביי א סוקסעספולן אטענטאט זאל מען שרייבן 'געלונגענער אטענטאט'? איה"נ, ס'וואלט פונקט אזוי געקענט ארבעטן, אבער פאקטיש איז דער מציאות, ווי פריער איבערגעוויזן, אז אטענטאט באטראכט מען היינט ווי סינאנים מיט'ן ענגלישן assassination, ממילא, נישט געקוקט אויף עטימאלאגיע, איז היינט מער פראקטיש צו טון דאס פארקערטע.)
אבער, וויבאלד דער ציל איז בלויז צו ברענגען קלארקייט אין באנוץ פונעם ווארט (און נישט ווייל ס'איז אומריכטיג צוליב שפראכליכע אדער היסטארישע סיבות), איז דער דערמאנטער חילוק נישט קיין אבסאלוטער חוק ולא יעבור, נאר אין א פאל וואו ס'איז יא קלאר פונעם קאנטעקסט די געצילטע משמעות פונעם ווארט, איז נישט אפגעפרעגט צו נוצן אטענטאט אפילו אויף א פרואוו (למשל: 'דער אטענטאט איז נישט געלונגען'… כאטש אין ענגליש וואלט מען נישט געקענט שרייבן 'די assassination איז נישט געלונגען', נאר 'די assassination attempt איז נישט געלונגען'). אזוי אויך קען מען נוצן 'אטענטאטאר' אויפ'ן אומגעלונגענעם מערדער, אפילו אויב דער אטענטאט-פרואוו איז נישט געלונגען (ד.ה. אז ער איז למעשה נישט קיין מערדער).
עס איז א שיינע לאנגע דרשה. אבער פשוט קעגן דעם מציאות. אלע יארן אין אלע צייטונגען האט 'אטענטאט' געמיינט א 'פראבע צו טויטען' דעם פאליטישן באאמטן. וכדו'. איי מען טרעפט אמאל וואו מען שרייבט אטענטאט-פרואוו. איז עס ממש איינמאל פון הונדערט. רובו ככולו האט מען געשריבן אטענטאט 'נאר' דארט וואו די פראבע צו הרגענען איז דורכגעפאלן. מען האט געקענט שרייבן אומגעלונגענער אטענטאט. אז די פראבע יענעם צו טויטן איז דורכגעפאלן. איך וועל ארויפלייגן נאר איין ביישפיל יעצט. דעם טאג ווען מ'האט געשאסן סענאטאר קענעדי, ווען אין "דער טאג מארגן זשורנאל" איז עס נאך געווען נאר אן 'אטענטאט'. א טאג שפעטער, ווען ער איז שוין געווען טויט, עקזיסטירט שוין נישט דאס ווארט אטענטאט. מען שרייבט נאר 'טויט' אדער 'מארד'
דאס איז נישט מיין פארשלאג, נאר אין די לעצטע צענדליגער יארן ווערט למעשה דאס ווארט 'אטענטאט' בעיקר באנוצט צו רעדן פון א 'געלונגענעם אטענטאט'. און ווען עס רעדט זיך פון אן 'אומגעלונגענעם אטענטאט' לייגט מען געווענליך צו א ווארט קלארצושטעלן אז ס'איז נישט געלונגען, ווי אטענטאט-פארזוך אדער אטענטאט-פרואוו.
די ביידע זאכן -- סיי אז 'אטענטאט' איז גענוצט געווארן פאר א געלונגענעם מארד (להוציא פון א מארד-פרואוו) און סיי אז ביי א מארד-פרואוו האט מען געווענליך צוגעלייגט א ווארט צו אטענטאט) קען איבערגעוויזן ווערן דורך:
1) קוקן אין ביכער.
אומצאליגע מאל טרעפט מען אין ביכער, אמאליגע ווי היינטיגע, דאס ווארט 'אטענטאט' ווי אן עקוויוואלענט צו 'פאליטישע מארד'.
און פאר א סיבה זענען מענטשן געווארן איבערראשט צו זען אויפן קעפל פון דער איד און בלאט דאס ווארט אטענטאט אליין. ווייל נאטירליך איז ביי אונז אטענטאט סינאנים מיט assassination.
אויך אין א. ראט'ס ווערטער אוצר שטייט ביי 'אטענטאט': הינריכטונג, מארד, הריגה, רציחה." דאס ווייזט גאנץ קלאר אז דאס איז דער אנגענומענער באדייט פון אטענטאט סתם.
אלזא, הלכה למעשה, זע איך נישט קיין שום סיבה צו וועלן גיין טוישן דעם אופן וויאזוי דאס ווארט ווערט היינט (און די לעצטע 100 יאר) פארשטאנען און גענוצט: סתם 'אטענטאט' באדייט 'פאליטישע דערמארדונג', סינאנים מיט assassination.
ביי אן אומגעלונגענעם אטענטאט שרייבט מען 'אטענטאט-פארזוך', 'אטענטאט-פרואוו', 'אומגעלונגענער אטענטאט' וכדו' (ס'זאל זיין קלאר אז דער אטענטאט איז נישט געלונגען).
אויף דעם אופן פארמיידט מען די צוויידייטיגקייט פון 'אטענטאט' (וואס היסטאריש טרעפט מען דאס ווארט סיי אויף געלונגענע און סיי אויף אומגעלונגענע אטענטאטן, אזוי ווי ס'איז נאך היינט מער-ווייניגער אין דייטש), וואס קען ברענגען א צעמישעניש פאר'ן ליינער צי מ'רעדט פון א געלונגענעם אדער אומגעלונגענעם אטענטאט. אויב הערט מען א נייעס אז סאיז געווען אן אטענטאט אויף פרעזידענט פוטין, פארוואס זאל מען נישט באלד וויסן אויב ס'איז געלונגען אדער ס'איז (ליידער) דורכגעפאלן און פוטין לעבט און לאכט. זעענדיג א נייעס אדער ארטיקל איבער אן 'אטענטאט אויף פלוני', דארף זיין קלאר אויב דא רעדט זיך פון אן אייגנטליכן מארד אדער בלויז א פרואוו צו מארדן. (איי, אפשר זאל סתם 'אטענטאט' מיינען אן אטענטאט-פארזוך און ביי א סוקסעספולן אטענטאט זאל מען שרייבן 'געלונגענער אטענטאט'? איה"נ, ס'וואלט פונקט אזוי געקענט ארבעטן, אבער פאקטיש איז דער מציאות, ווי פריער איבערגעוויזן, אז אטענטאט באטראכט מען היינט ווי סינאנים מיט'ן ענגלישן assassination, ממילא, נישט געקוקט אויף עטימאלאגיע, איז היינט מער פראקטיש צו טון דאס פארקערטע.)
אבער, וויבאלד דער ציל איז בלויז צו ברענגען קלארקייט אין באנוץ פונעם ווארט (און נישט ווייל ס'איז אומריכטיג צוליב שפראכליכע אדער היסטארישע סיבות), איז דער דערמאנטער חילוק נישט קיין אבסאלוטער חוק ולא יעבור, נאר אין א פאל וואו ס'איז יא קלאר פונעם קאנטעקסט די געצילטע משמעות פונעם ווארט, איז נישט אפגעפרעגט צו נוצן אטענטאט אפילו אויף א פרואוו (למשל: 'דער אטענטאט איז נישט געלונגען'… כאטש אין ענגליש וואלט מען נישט געקענט שרייבן 'די assassination איז נישט געלונגען', נאר 'די assassination attempt איז נישט געלונגען'). אזוי אויך קען מען נוצן 'אטענטאטאר' אויפ'ן אומגעלונגענעם מערדער, אפילו אויב דער אטענטאט-פרואוו איז נישט געלונגען (ד.ה. אז ער איז למעשה נישט קיין מערדער).
עס איז א שיינע לאנגע דרשה. אבער פשוט קעגן דעם מציאות. אלע יארן אין אלע צייטונגען האט 'אטענטאט' געמיינט א 'פראבע צו טויטען' דעם פאליטישן באאמטן. וכדו'. איי מען טרעפט אמאל וואו מען שרייבט אטענטאט-פרואוו. איז עס ממש איינמאל פון הונדערט. רובו ככולו האט מען געשריבן אטענטאט 'נאר' דארט וואו די פראבע צו הרגענען איז דורכגעפאלן. מען האט געקענט שרייבן אומגעלונגענער אטענטאט. אז די פראבע יענעם צו טויטן איז דורכגעפאלן. איך וועל ארויפלייגן נאר איין ביישפיל יעצט. דעם טאג ווען מ'האט געשאסן סענאטאר קענעדי, ווען אין "דער טאג מארגן זשורנאל" איז עס נאך געווען נאר אן 'אטענטאט'. א טאג שפעטער, ווען ער איז שוין געווען טויט, עקזיסטירט שוין נישט דאס ווארט אטענטאט. מען שרייבט נאר 'טויט' אדער 'מארד'
צוריק צו אטענטאט, איך האב שוין אויבן געשריבן אז ס'איז בכלל נישט קיין סתירה ס'זאל מיינען ביידע. ווען איינער פירט דורך א געצילטן מארד, האט ער בהכרח קודם דורכגעפירט אן אטענטאט, ממילא איז ריכטיג צו זאגן אז קענעדי איז געשטארבן אין אן אטענטאט. ס'איז אזוי ווי מ'זאל זאגן אז די רעגירונג איז געווארן אומגעווארפן אין א קאנספיראציע. "קאנספיראציע" באציט זיך דא אוודאי צו דעם געהיימען פלאן אומצואווארפן די רעגירונג, אבער נאכ'ן עס דורכפירן סוקסעספול בלייבט עס נאך אלץ א קאנספיראציע -- אן אויסגעפירטע קאנספיראציע.
צוריק צו אטענטאט, איך האב שוין אויבן געשריבן אז ס'איז בכלל נישט קיין סתירה ס'זאל מיינען ביידע. ווען איינער פירט דורך א געצילטן מארד, האט ער בהכרח קודם דורכגעפירט אן אטענטאט, ממילא איז ריכטיג צו זאגן אז קענעדי איז געשטארבן אין אן אטענטאט. ס'איז אזוי ווי מ'זאל זאגן אז די רעגירונג איז געווארן אומגעווארפן אין א קאנספיראציע. "קאנספיראציע" באציט זיך דא אוודאי צו דעם געהיימען פלאן אומצואווארפן די רעגירונג, אבער נאכ'ן עס דורכפירן סוקסעספול בלייבט עס נאך אלץ א קאנספיראציע -- אן אויסגעפירטע קאנספיראציע.
דאס איז נישט מיין פארשלאג, נאר אין די לעצטע צענדליגער יארן ווערט למעשה דאס ווארט 'אטענטאט' בעיקר באנוצט צו רעדן פון א 'געלונגענעם אטענטאט'. און ווען עס רעדט זיך פון אן 'אומגעלונגענעם אטענטאט' לייגט מען געווענליך צו א ווארט קלארצושטעלן אז ס'איז נישט געלונגען, ווי אטענטאט-פארזוך אדער אטענטאט-פרואוו.
די ביידע זאכן -- סיי אז 'אטענטאט' איז גענוצט געווארן פאר א געלונגענעם מארד (להוציא פון א מארד-פרואוו) און סיי אז ביי א מארד-פרואוו האט מען געווענליך צוגעלייגט א ווארט צו אטענטאט) קען איבערגעוויזן ווערן דורך:
1) קוקן אין ביכער.
אומצאליגע מאל טרעפט מען אין ביכער, אמאליגע ווי היינטיגע, דאס ווארט 'אטענטאט' ווי אן עקוויוואלענט צו 'פאליטישע מארד'.
און פאר א סיבה זענען מענטשן געווארן איבערראשט צו זען אויפן קעפל פון דער איד און בלאט דאס ווארט אטענטאט אליין. ווייל נאטירליך איז ביי אונז אטענטאט סינאנים מיט assassination.
אויך אין א. ראט'ס ווערטער אוצר שטייט ביי 'אטענטאט': הינריכטונג, מארד, הריגה, רציחה." דאס ווייזט גאנץ קלאר אז דאס איז דער אנגענומענער באדייט פון אטענטאט סתם.
אלזא, הלכה למעשה, זע איך נישט קיין שום סיבה צו וועלן גיין טוישן דעם אופן וויאזוי דאס ווארט ווערט היינט (און די לעצטע 100 יאר) פארשטאנען און גענוצט: סתם 'אטענטאט' באדייט 'פאליטישע דערמארדונג', סינאנים מיט assassination.
ביי אן אומגעלונגענעם אטענטאט שרייבט מען 'אטענטאט-פארזוך', 'אטענטאט-פרואוו', 'אומגעלונגענער אטענטאט' וכדו' (ס'זאל זיין קלאר אז דער אטענטאט איז נישט געלונגען).
אויף דעם אופן פארמיידט מען די צוויידייטיגקייט פון 'אטענטאט' (וואס היסטאריש טרעפט מען דאס ווארט סיי אויף געלונגענע און סיי אויף אומגעלונגענע אטענטאטן, אזוי ווי ס'איז נאך היינט מער-ווייניגער אין דייטש), וואס קען ברענגען א צעמישעניש פאר'ן ליינער צי מ'רעדט פון א געלונגענעם אדער אומגעלונגענעם אטענטאט. אויב הערט מען א נייעס אז סאיז געווען אן אטענטאט אויף פרעזידענט פוטין, פארוואס זאל מען נישט באלד וויסן אויב ס'איז געלונגען אדער ס'איז (ליידער) דורכגעפאלן און פוטין לעבט און לאכט. זעענדיג א נייעס אדער ארטיקל איבער אן 'אטענטאט אויף פלוני', דארף זיין קלאר אויב דא רעדט זיך פון אן אייגנטליכן מארד אדער בלויז א פרואוו צו מארדן. (איי, אפשר זאל סתם 'אטענטאט' מיינען אן אטענטאט-פארזוך און ביי א סוקסעספולן אטענטאט זאל מען שרייבן 'געלונגענער אטענטאט'? איה"נ, ס'וואלט פונקט אזוי געקענט ארבעטן, אבער פאקטיש איז דער מציאות, ווי פריער איבערגעוויזן, אז אטענטאט באטראכט מען היינט ווי סינאנים מיט'ן ענגלישן assassination, ממילא, נישט געקוקט אויף עטימאלאגיע, איז היינט מער פראקטיש צו טון דאס פארקערטע.)
אבער, וויבאלד דער ציל איז בלויז צו ברענגען קלארקייט אין באנוץ פונעם ווארט (און נישט ווייל ס'איז אומריכטיג צוליב שפראכליכע אדער היסטארישע סיבות), איז דער דערמאנטער חילוק נישט קיין אבסאלוטער חוק ולא יעבור, נאר אין א פאל וואו ס'איז יא קלאר פונעם קאנטעקסט די געצילטע משמעות פונעם ווארט, איז נישט אפגעפרעגט צו נוצן אטענטאט אפילו אויף א פרואוו (למשל: 'דער אטענטאט איז נישט געלונגען'… כאטש אין ענגליש וואלט מען נישט געקענט שרייבן 'די assassination איז נישט געלונגען', נאר 'די assassination attempt איז נישט געלונגען'). אזוי אויך קען מען נוצן 'אטענטאטאר' אויפ'ן אומגעלונגענעם מערדער, אפילו אויב דער אטענטאט-פרואוו איז נישט געלונגען (ד.ה. אז ער איז למעשה נישט קיין מערדער).
עס איז א שיינע לאנגע דרשה. אבער פשוט קעגן דעם מציאות. אלע יארן אין אלע צייטונגען האט 'אטענטאט' געמיינט א 'פראבע צו טויטען' דעם פאליטישן באאמטן. וכדו'. איי מען טרעפט אמאל וואו מען שרייבט אטענטאט-פרואוו. איז עס ממש איינמאל פון הונדערט. רובו ככולו האט מען געשריבן אטענטאט 'נאר' דארט וואו די פראבע צו הרגענען איז דורכגעפאלן. מען האט געקענט שרייבן אומגעלונגענער אטענטאט. אז די פראבע יענעם צו טויטן איז דורכגעפאלן. איך וועל ארויפלייגן נאר איין ביישפיל יעצט. דעם טאג ווען מ'האט געשאסן סענאטאר קענעדי, ווען אין "דער טאג מארגן זשורנאל" איז עס נאך געווען נאר אן 'אטענטאט'. א טאג שפעטער, ווען ער איז שוין געווען טויט, עקזיסטירט שוין נישט דאס ווארט אטענטאט. מען שרייבט נאר 'טויט' אדער 'מארד'
