ויכוח השכל והמסורה
"מקום שנהגו לעשות השכל עיקר, עושים, ומקום שנהגו לעשות המסורה עיקר, עושים, ובלבד שיכוונו ליבם לשמים."
וואס? וואס איז דאס? פון וואו קומט דאס?
אט הערט.
ווי איר האט שוין מן הסתם געהערט פון אייער זון דער עילוי, וואס ביינאכט הערט ער שיעורים פון ר' אשר אריאלי שליט"א, האט אין אייראפע עקזעסטירט, צו די זעלבע צייט וואס מיר האבן זיך געווייקט ביי אונזערע רבי'ס תלמידי החתם סופר זצ"ל, אן "עולם הישיבות", אין מדינת ליטא, ערגעץ אין די ווייטע צפון דארט, וואס דארט האט מען שטארק געליבט דעם "בזאת יתהלל המתהלל - השכל וידוע אותי".
אלץ תלמידים פונעם גר"א זצ"ל, האט מען ביי זיי אלץ באטאפט און נאכגעקוקט מיט עיני השכל, וואס איז די מקור, וואס איז די טעם, וואס דארף מען טוישן פון די איינגעפירטע מנהג, און אזוי ווייטער.
און לימוד התורה איז די סאמע שפיץ דערפון, אלעס ווערט גע'חקר'נט, נענטער צו ברענגן צום מענטשליכע פארשטאנד, לויט די פילאסאפישע שפראך און צוגאנג וואס הערשט אין די תקופה.
איינער פון די סאמע גרעסטע פון אט די שיטת עולם הישיבות איז דער באקאנטער גאון ר' שמעון שקאפ זצ"ל, זיינע שיעורים און ספרים זענען ממש א רעוואלאציע אינעם עולם התלמוד, ווי ער גייט צו צו יעדע זאך מיט טיפע אנאליטיק, און תלמידיו הרבים כיוצא בו, עד עצם היום הזה.
איינע פון די באקאנסטע חידושים פון ר' שמעון איז דאס וואס ער שטעלט אוועק אין שער ה' פון שערי ישר.
שער ה' איז געווידמעט צו דערגרינטערן די יסודות און כללים פון די דיני ממונות, און ר' שמעון איז מאריך צו אוועקשטעלן אז די דינים פון זכות קנין און חוב זענען טבעיות'דיגע שכל'דיגע געזעצן, און זיי עקזעסטירן אפילו אן א מצוה פון די תורה זיך צו פירן לויט זיי.
פרעגט ר' שמעון: "ואף דבהשקפה ראשונה הוא דבר תמוה איזה הכרח וחיוב על האדם יהיה לעשות דבר בלי צווי ואזהרת התורה?"
ואיהו מפרק:
דאס איז עפעס וואס אונזערע היימישע רבי'ס זענען נישט איינשטומיג מיט.
הגאון ר' נתן געשטעטנער זצ"ל אין זיין ספר להורות נתן חלק ד' סימן קט"ו ברענגט אראפ די יסוד הנ"ל פון שערי ישר, ער ווענדט אפ דעם יסוד: "ולע"ד תמיה, דפשוט דבלא דין תורה ליכא שום חיוב משפטי לשלם... דלא חלים על הגברא שום חיובים אלא מה שמחייבתו התורה, וזולת דין התורה הקדושה ליכא שום חיוב משפטי".
און ער זעצט פאר:
צום שלוס, דער ליטוואק לעבט לויט זיין שכל, בעת וואס דער היימישער איד לעבט לויט די חומש וואס איז געווארן איבערגעגעבן צו אים מדור דור.
וואס? וואס איז דאס? פון וואו קומט דאס?
אט הערט.
ווי איר האט שוין מן הסתם געהערט פון אייער זון דער עילוי, וואס ביינאכט הערט ער שיעורים פון ר' אשר אריאלי שליט"א, האט אין אייראפע עקזעסטירט, צו די זעלבע צייט וואס מיר האבן זיך געווייקט ביי אונזערע רבי'ס תלמידי החתם סופר זצ"ל, אן "עולם הישיבות", אין מדינת ליטא, ערגעץ אין די ווייטע צפון דארט, וואס דארט האט מען שטארק געליבט דעם "בזאת יתהלל המתהלל - השכל וידוע אותי".
אלץ תלמידים פונעם גר"א זצ"ל, האט מען ביי זיי אלץ באטאפט און נאכגעקוקט מיט עיני השכל, וואס איז די מקור, וואס איז די טעם, וואס דארף מען טוישן פון די איינגעפירטע מנהג, און אזוי ווייטער.
און לימוד התורה איז די סאמע שפיץ דערפון, אלעס ווערט גע'חקר'נט, נענטער צו ברענגן צום מענטשליכע פארשטאנד, לויט די פילאסאפישע שפראך און צוגאנג וואס הערשט אין די תקופה.
איינער פון די סאמע גרעסטע פון אט די שיטת עולם הישיבות איז דער באקאנטער גאון ר' שמעון שקאפ זצ"ל, זיינע שיעורים און ספרים זענען ממש א רעוואלאציע אינעם עולם התלמוד, ווי ער גייט צו צו יעדע זאך מיט טיפע אנאליטיק, און תלמידיו הרבים כיוצא בו, עד עצם היום הזה.
איינע פון די באקאנסטע חידושים פון ר' שמעון איז דאס וואס ער שטעלט אוועק אין שער ה' פון שערי ישר.
שער ה' איז געווידמעט צו דערגרינטערן די יסודות און כללים פון די דיני ממונות, און ר' שמעון איז מאריך צו אוועקשטעלן אז די דינים פון זכות קנין און חוב זענען טבעיות'דיגע שכל'דיגע געזעצן, און זיי עקזעסטירן אפילו אן א מצוה פון די תורה זיך צו פירן לויט זיי.
פרעגט ר' שמעון: "ואף דבהשקפה ראשונה הוא דבר תמוה איזה הכרח וחיוב על האדם יהיה לעשות דבר בלי צווי ואזהרת התורה?"
ואיהו מפרק:
זאגט דא ר' שמעון אז די הכרח צו דינען השי"ת איז ווייל די שכל זעהט איין אז דאס איז עפעס וואס פארלאנגט זיך.אבל כשנעמיק בענין היטב יש להבין ענין זה, דהרי גם החיוב וההכרח לעבודת ה' ולמלאות רצונו יתברך, הוא גם כן ענין חיוב והכרח על פי משפט השכל וההכרה,כמו כן הוא חיוב והשיעבוד ממון הוא חיוב משפטי, שנתחייב על פי דרכי הקנינים
דאס איז עפעס וואס אונזערע היימישע רבי'ס זענען נישט איינשטומיג מיט.
הגאון ר' נתן געשטעטנער זצ"ל אין זיין ספר להורות נתן חלק ד' סימן קט"ו ברענגט אראפ די יסוד הנ"ל פון שערי ישר, ער ווענדט אפ דעם יסוד: "ולע"ד תמיה, דפשוט דבלא דין תורה ליכא שום חיוב משפטי לשלם... דלא חלים על הגברא שום חיובים אלא מה שמחייבתו התורה, וזולת דין התורה הקדושה ליכא שום חיוב משפטי".
און ער זעצט פאר:
פאר דעם תלמיד החת"ס איז גענוג אז ער לערנט אין חדר א פסוק וואס באפעהלט צו פאלגן השי"ת, וואס קומט דא שכל אריין בכלל?ומה שהביא שם ראיה מהא דהחיוב וההכרח לעבוד את ה' ולמלאות רצונו יתברך הוא גם כן ענין חיוב והכרח על פי משפט השכל וההכרה וכמו כן חיוב שיעבוד ממון הוא חיוב משפטי עכ"ד, גם כן תמוה דבאמת החיוב לעבוד את הבורא יתברך שמו הוא ממה שנצטוינו בכמה מצוות לעבוד את ה', וכמה פסוקים בתורה מזהירים על עבודת ה' ולקיים מצותיו יתברך שמו,ואי לאו ציווי התורה מאן יימר שחייבים לעשות מה שהשכל והיושר והמשפט מחייבים, הלא אי לאו דין תורה כל דאלים גבר ואיש הישר בעיניו יעשה.
צום שלוס, דער ליטוואק לעבט לויט זיין שכל, בעת וואס דער היימישער איד לעבט לויט די חומש וואס איז געווארן איבערגעגעבן צו אים מדור דור.
Illegitimi non carborundum