ביטערע קאשמארן אינמיטן די נאכט
פיין, אז ס'גייט נישט מיט גוטנס, העט מען מוז גיין מיט בייזנס, אזוי פלעגן אלע אונזערע מלמדים אין חיידער זאגן, נאכן נישט פאלגן די ערשטע מאל.
האב איך נישט יעצט קיין ברירה, און איך העל מוזן ניצן די זעלבע מיטל.
מוצ"ש בין איך דא ארויפגעקומען מיט א שטרענגע ווארענונג פאר'ן בין וחביריו, אז זיי זאלן מיר נישט שטערן אנגיין מיט מיין לעבן, און זיכער נישט - מיר שטערן פון שלאפן, וואס דאס איז דאך די הארבסטע עבירה, און טאמער זיי וועלן ממשיך זיין מיט זייערע מעשים, העט מען מוזן ארויסגיין מיט א מערכה.
דיע נאכט, די לעצטע נאכט פון מיין האלידעיס, גיי איך אריין אין בעט אויסגעמאטערט פון די לעצטע פאר שעה ארבעטן צאמצופאקן אלע געפעק. איין קליינע לעקטער האט געברענט אין מיין צימער, אין די פענסטער איז געבליבן אפן, ס'זאל אריינקומען אביסל פרישע לופט. (אזוי האב איך געמיינט....)
כ'ווייס נישט צו ענק ווייסן, אבער די אלע מינע פליגן און אינזעקטן, האבן א מורא'דיגע משיכה צו ליכטיגקייט (אזויווי מענטשן האבן א משיכה צו טונקלקייט ווי אויסגעשמועסט דא אין איינע פון די אשכולות אז די ארטיקלען וואס האט שוועריקייטן, משברים, צובראכקייט, וכו' באקומען במציאות די מערסטע לייקס....)
פלוצלינג, אינמיטן נאכט, צווישן די 2'טע און דריטע חלום, הער איך משונה'דיגע אומבאלומפערטע אבנארמאלע קולות, קודם, האב איך געמיינט אז ס'איז פון מיר.... אבער איך געב מיר אזא כאפ אויף, און איך זע, ווי נישט איין, נאר 3!! 3 בייזוויליגע קאלט-בלוטיגע מערדליכע בינען, וואס דרייען אין פליען ארום אין צימער מיט זזזזזזזז-קולות, און ספעציעל ארום די לעקטער (וואס איז נעבן מיין בעט), ווי כאילו איך בין געמאכט פון לופט. כאילו איך בין נישטא. אז די גייסט זיי פרעגן 'ווער איז אין די צימער?' העלן זיי ענטפערן 'קיינער נישט'....
און גיי שלאף איין... ברכה והצלחה.....
איך דריי זיך פון איין זייט צום צווייטן, אבער גארנישט.... ס'פשוט נישט מעגליך איינצושלאפן, סיי די קולות, און סיי די פחדים און שרעק אז יעדע מינוט קענסטו געשטאכן ווערן, און איך האב קיינמאל נישט גענומען א וואקסין....
איך האב פשוט אנגעהויבן שפירן, אז דע מצב איז נישט גוט, כ'מוז דאך איינשלאפן, כ'מיין.... איך דארף זיין אויסגערועט מארגן, איך דארף אהיימדרייוון אפאר שעה.
ארויסגיין פון בעט? ס'דאך אזוי שווער.... נאכדערצו ווען מ'איז אין דעם.... און ק"ו בן בנו של ק"ו - אויב מ'האלט עכטיג אינמיטן שלאפן און ביסט אויף נאר וועגן אפאר ווילדע בארבארישע קרייצ-ציגלער, וואס פלאנען אויס א פרוגרום.
(און די מעשה איז געווען שוין נאכדעם וואס נעכטן נאכמיטאג אינמיטן כאפן א ציגאר האבן איינע פון די חברה דעסיידעט צו גיין אין מלחמה קעגן מיר, ותוצאות מי ישורנו. שוין, זאל ער זיין א גוטע בעטער - די גלעזל קאלע.....)
אזוי ווי איך זע, אז די משוגעים האלטן נישט ביים ארויסגיין, האב איך נישט געהאט צופיל ברירות (אויך נישט צו ווייניג), און איך בין אויפגעשטאנען און פשוט אויסגעלאשן די לעקטער, און געעפנט די טיר - וואס אינדרויסן איז ליכטיג, אזוי זאלן זיי ארויספליען. וואס זאלן איך ענק זאגן, ס'ממש נפלאות הבורא, אויפן רגע וואס ס'געווארן טונקל אין צימער, זענען די 3 חברה שטיל געווארן ווי ביי שופר-בלאזן. מער האב איך נישט געהערט פון זיי.
אבער די טרואמע, איז מיר געבליבן. נאכאמזל אז מיר פארן באלד אהיים, און מיר גיימיר זיך געזעגענען פון די אלע לינקע חברה.
לחיים ולשלום!
האב איך נישט יעצט קיין ברירה, און איך העל מוזן ניצן די זעלבע מיטל.
מוצ"ש בין איך דא ארויפגעקומען מיט א שטרענגע ווארענונג פאר'ן בין וחביריו, אז זיי זאלן מיר נישט שטערן אנגיין מיט מיין לעבן, און זיכער נישט - מיר שטערן פון שלאפן, וואס דאס איז דאך די הארבסטע עבירה, און טאמער זיי וועלן ממשיך זיין מיט זייערע מעשים, העט מען מוזן ארויסגיין מיט א מערכה.
דיע נאכט, די לעצטע נאכט פון מיין האלידעיס, גיי איך אריין אין בעט אויסגעמאטערט פון די לעצטע פאר שעה ארבעטן צאמצופאקן אלע געפעק. איין קליינע לעקטער האט געברענט אין מיין צימער, אין די פענסטער איז געבליבן אפן, ס'זאל אריינקומען אביסל פרישע לופט. (אזוי האב איך געמיינט....)
כ'ווייס נישט צו ענק ווייסן, אבער די אלע מינע פליגן און אינזעקטן, האבן א מורא'דיגע משיכה צו ליכטיגקייט (אזויווי מענטשן האבן א משיכה צו טונקלקייט ווי אויסגעשמועסט דא אין איינע פון די אשכולות אז די ארטיקלען וואס האט שוועריקייטן, משברים, צובראכקייט, וכו' באקומען במציאות די מערסטע לייקס....)
פלוצלינג, אינמיטן נאכט, צווישן די 2'טע און דריטע חלום, הער איך משונה'דיגע אומבאלומפערטע אבנארמאלע קולות, קודם, האב איך געמיינט אז ס'איז פון מיר.... אבער איך געב מיר אזא כאפ אויף, און איך זע, ווי נישט איין, נאר 3!! 3 בייזוויליגע קאלט-בלוטיגע מערדליכע בינען, וואס דרייען אין פליען ארום אין צימער מיט זזזזזזזז-קולות, און ספעציעל ארום די לעקטער (וואס איז נעבן מיין בעט), ווי כאילו איך בין געמאכט פון לופט. כאילו איך בין נישטא. אז די גייסט זיי פרעגן 'ווער איז אין די צימער?' העלן זיי ענטפערן 'קיינער נישט'....
און גיי שלאף איין... ברכה והצלחה.....
איך דריי זיך פון איין זייט צום צווייטן, אבער גארנישט.... ס'פשוט נישט מעגליך איינצושלאפן, סיי די קולות, און סיי די פחדים און שרעק אז יעדע מינוט קענסטו געשטאכן ווערן, און איך האב קיינמאל נישט גענומען א וואקסין....
איך האב פשוט אנגעהויבן שפירן, אז דע מצב איז נישט גוט, כ'מוז דאך איינשלאפן, כ'מיין.... איך דארף זיין אויסגערועט מארגן, איך דארף אהיימדרייוון אפאר שעה.
ארויסגיין פון בעט? ס'דאך אזוי שווער.... נאכדערצו ווען מ'איז אין דעם.... און ק"ו בן בנו של ק"ו - אויב מ'האלט עכטיג אינמיטן שלאפן און ביסט אויף נאר וועגן אפאר ווילדע בארבארישע קרייצ-ציגלער, וואס פלאנען אויס א פרוגרום.
(און די מעשה איז געווען שוין נאכדעם וואס נעכטן נאכמיטאג אינמיטן כאפן א ציגאר האבן איינע פון די חברה דעסיידעט צו גיין אין מלחמה קעגן מיר, ותוצאות מי ישורנו. שוין, זאל ער זיין א גוטע בעטער - די גלעזל קאלע.....)
אזוי ווי איך זע, אז די משוגעים האלטן נישט ביים ארויסגיין, האב איך נישט געהאט צופיל ברירות (אויך נישט צו ווייניג), און איך בין אויפגעשטאנען און פשוט אויסגעלאשן די לעקטער, און געעפנט די טיר - וואס אינדרויסן איז ליכטיג, אזוי זאלן זיי ארויספליען. וואס זאלן איך ענק זאגן, ס'ממש נפלאות הבורא, אויפן רגע וואס ס'געווארן טונקל אין צימער, זענען די 3 חברה שטיל געווארן ווי ביי שופר-בלאזן. מער האב איך נישט געהערט פון זיי.
אבער די טרואמע, איז מיר געבליבן. נאכאמזל אז מיר פארן באלד אהיים, און מיר גיימיר זיך געזעגענען פון די אלע לינקע חברה.
לחיים ולשלום!
