אידישע וועלט פארומס

ווען מעג מען שוין הערן מוזיק?

ביי אומז האט מען זעך געפירט אז שלשת ימי הגבלה.

דאס מיינט נישט פאר זינטאג?

יא, מוצאי שבת.

שערן מעג מען זיך שוין אויך שבת? ווייסט איינער?

הערליך האט געשריבן: שערן מעג מען זיך שוין אויך שבת? ווייסט איינער?

שבת טאר מען זיך נישט שערן אפילו נישט אום ספירה...
שלושת ימי הגבלה שערט מען זיך שוין (ביי אונז).

yidusa האט געשריבן: בד"א ס'געווען וואס האבן מקפיד געווען זיך נשט צו שערן ביז ערב יו"ט

ע"פ רבנו הקדוש האריז"ל.

א שמועס נעכטן אויף די אייוועלט אימעיל גרופע

אויפריכטיג האט געשריבן: איך בין זיכער מען האט שוין גערעדט דערפון אויפן וועלטל, און איך ווייס אז געוויסע קרייזן פארטיגן די ספירה שוין נאך ל"ג בעומר און אנדערע פון ר"ח סיון, איך פרעג אבער אונז חסידים וואס איז דער מנהג, מעג מען הערן מוזיק ר"ח סיון?

ווינקל האט געשריבן: הרה"ק מסאטמאר ז"ל שרייבט אין א בריוו, אז להנוהגים ע"פ האר"י החי, גייט אן אלע דיני ומנהגי ספירה ביז ערב שבועות!

אויפריכטיג האט געשריבן: וועלכע בריוו? און פארוואס שלשת ימי הגבלה איז מען יא מקיל?

פאר דווקא האט געשריבן: אנפארטשענעטלי זעמיר זיך נישט נוהג ווי דער אר"י הקדוש

פליגל האט געשריבן: חתונות האט מען נישט געמאכט אין ג' ימי הגבלה?

ווינקל האט געשריבן:

אויפריכטיג האט געשריבן: וועלכע בריוו? און פארוואס שלשת ימי הגבלה איז מען יא מקיל?

ס'איז געדריקט אין שו"ת דברי יואל.

אין הכי נמי...

מייקראסאפט האט געשריבן: מיין טאטע זאגט מיר אז אמאל פלעגט מען נישט זעהן קיין חתונה'ס אפי אין ג' ימי הגבלה.

פאר דווקא האט געשריבן: ווייל עס איז געווען מער זאלן קעגן די מענטשהייט

3x0 האט געשריבן: למעשה ווען עס קומט צו שערן זעהט אויס אז א גרויסער עולם נעמט נישט אן ווי דער אר"י הקדוש.

פליגל האט געשריבן: כ'אב אמאל געזען ערגעץ (כ'דענק נישט וואו) אז מ'טאר זיך נישט שערן פאר ערב יו"ט נאך חצות (קאן זיין פון מונקאשטער רב?).

שנאפס האט געשריבן: מיין טאטע האט געדארפט חתונה האבן אין די ג' ימי הגבלה, ווען מען איז געגאנגען נעמען א ברכה האט דער רבי געזאגט מען זאל ענדערש מאכן נאך שבועות

ןןינקל האט געשריבן: זע בייגעלייגט. די שאלה איז איבער א חתונה.

מאנ-יימער האט געשריבן: שבת טאר מען זיך נישט שערן אפילו נישט אום ספירה...

בוסט זיכער? פון וואנעט נעמט זיך דער מנהג?

הערליך האט געשריבן:

מאנ-יימער האט געשריבן: שבת טאר מען זיך נישט שערן אפילו נישט אום ספירה...

בוסט זיכער? פון וואנעט נעמט זיך דער מנהג?

הלכה, נישט קיין מנהג.

טייבעלע האט געשריבן:

yidusa האט געשריבן: בד"א ס'געווען וואס האבן מקפיד געווען זיך נשט צו שערן ביז ערב יו"ט

ע"פ רבנו הקדוש האריז"ל.

איך האב געהערט אז לויטן אר"י הק' מעג מען זיך שערן נאכן ציילן די לעצטע ספירה

מאנ-יימער האט געשריבן: ביי אומז האט מען זעך געפירט אז שלשת ימי הגבלה.

קען זיין.
און פרמ"ג, דה"ח און נאך שטייט פון ר"ח.

פאטאקי08 האט געשריבן:

טייבעלע האט געשריבן:

yidusa האט געשריבן: בד"א ס'געווען וואס האבן מקפיד געווען זיך נשט צו שערן ביז ערב יו"ט

ע"פ רבנו הקדוש האריז"ל.

איך האב געהערט אז לויטן אר"י הק' מעג מען זיך שערן נאכן ציילן די לעצטע ספירה

אזוי ווערט גברענגט אין ספה"ק פתח עינים על שעה"כ, והוא ח"ד מספר שמן ששון, עייש בדף פ"ח ע"א טור ב' בשם ספר בית מועד כ"י, אבל רבנו הקדוש הרש"ש כתב במפורש בספרו נהר שלו' דף לג ע"א טור א, כי צריך להזהר לשמור מאד שלא לגלח בשום אופן אלא ביום מ״ט וכמנהג האר״י זלה״ה.

ובשו"ת מנח"א ח"ג סי ס"ה שדא בי' נרגא בדברי השמן ששון וואס ער ברענגט בשם הס' בית מועד כתב יד, און דער מנח"א וויל ברענגען א ראי' אז מען מעג זיך שוין שערען מיום מח לעומר, ער ברענגט די עדות פונעם זוהן פון הרה"ק רבנו ר"ח וויטאל ז"ל, און אויף יענער עדות איז שוין אויך דא אין די אחרונים מפרשי השמונה שערים א רעדע וואס איז געוועהן זיין כוונה, צו יעדעס יאר, אדער נאר אויב יום מ"ט לעומר פאלט אויס אום שבת.

און אויך אויף בכלל שערען ביינאכט ע"פ רבנו הקדו' האריז"ל, איז דא אין דעם א רעדע.

הקיצור, מאן דעביד כמר עביד, ומאן דעביד כמר עביד.

איך זע אז דערווייל האט קיינער נישט געשריבן פשוט די מנהגים וואס שטייט אין מחבר/רמ"א/אחרונים, וואס ווי ווען. אויב וועל איך האבן צייט (היינט אדער זונטאג) וועל איך פראבירן עס צו אראפ שרייבן בקיצור.

למעלה משבעים האט געשריבן: איך זע אז דערווייל האט קיינער נישט געשריבן פשוט די מנהגים וואס שטייט אין מחבר/רמ"א/אחרונים, וואס ווי ווען. אויב וועל איך האבן צייט (היינט אדער זונטאג) וועל איך פראבירן עס צו אראפ שרייבן בקיצור.

די מנהגים וואס שטייט אין מחבר/רמ"א/אחרונים איז א גוטע זאך אראפשרייבן, נאר נישט פארגעסן אויך צו אינקלודן ווען ס'הייבט זעך אן לשיטת כל אחד, אויך רעכענען די חשבון הל"ג יום כמובן.

איך האב געמיינט איך וועל האבן מער צייט, דערווייל זעט נישט אויס אזוי, וועל איך שרייבן בקיצור גדול, ס'איז דא דריי שיטות וואס פון דעם קומען ארויס אלע מנהגים וואס איז פארהאן.

שיטה א' איז געבויעט אויף א מדרש וואס זאגט אז די תלמידי ר' עקיבא זענען אוועק פון פסח ביז 'פרוס' עצרת, און 'פרוס' איז 15 טעג, און אז מען רעכנט אראפ 15 טעג פאר שבועות קומט מען אן צו ל"ד בעומר, און ל"ד זאגט מען מקצת היום ככולו. און אזוי פסק'נט די מחבר.

שיטה ב' איז בשם תוס' אז די תלמידי רבי עקיבא זענען נישט אוועק די טעג וואס מען זאגט נישט קיין תחנון, וואס דאס איז 16 טעג (די חשבון איז 7 טעג פסח, 6 שבתים, 3 טעג ראש חודש) ממילא קומט אויס אז מען דארף זיך פירן באבילות נאר 33 טעג, און די איבריגע 16 טעג גייט נישט אן קיין אבילות. און די רמ"א פסק'נט ווי די שיטה

אין די שיטה אליין איז דא צוויי מנהגים ווען מען זאל רעכנען די 33 טעג, צו פון צווייטן טאג פסח ביז ל"ג בעומר, אדער פון ב' אייר ביז שבועות (ל"ג בעומר איז לויט ביידע וועגן מותר צוליב מקצת היום ככולו).

אין די שיטה איז דא נאך א דיעה וואס האלט אז עס איז געווען 17 טעג וואס זיי זענען נישט אוועק, ווייל אסרו חג זאגט מען דאך נישט קיין תחנון, ממילא האלטן זיי אז ל"ב בעומר מעג מען זיך שוין שערן אלץ מקצת היום ככולו. די חק יעקב ברענגט די שיטה.

פון מגן אברהם קוקט אויס אז לויט די שיטה קען מען ארום דרייען די 16 טעג לויט ווי מ'וויל, און אנשטאט די 2 טעג פון ר"ח אייר קען מען רעכענען שלשת ימי הגבלה, און אויפן ערשטן טאג פון שלשת ימי הגבלה זאגט מען מקצת היום ככולו (ס'איז נאר א שטיקל פלא לויטן מג"א פארוואס ל"ג בעומר זאל נישט אנגיין אבילות).

שיטה ג' איז אויך געבויעט אויף דעם תוס' אז זיי זענען אוועק די סכום פון 33 טעג אבער ממש נאר די טעג וואס זיי זענען נישט אוועק איז מען נישט נוהג אבילות וואס דאס זענען די 7 טעג פון פסח, 6 שבתים, 3 טעג ראשי חדשים פון אייר/סיון.

--

אויף למעשה איז אזוי, דער וואס ווייסט נישט ווי אזוי מען דארף זיך פירן קען אננעמען וועלכע שיטה ער וויל לקולא ווילאנג עס איז נישט תרתי דסתרי, אבער לחומרא מעג מען יא אננעמען אלע שיטות אפי' ס'איז תרתי דסתרי, ממילא די וואס פירן זיך אז ביז נאך ר"ח אייר זענען זיי נישט נוהג אבילות, טארן נישט מקיל זיין נאך ר"ח סיון ביז נאך שבועות (איך האב שוין געהערט פון מענטשן וואס ווייסן דאס נישט).

אבער די וואס פירן זיך באבילות ביז ר"ח סיון (חוץ ל"ג בעומר) שטייט אין פרמ"ג אז די מנהג איז אז פון ר"ח סיון גייט שוין נישט אן די אבילות, און ער שרייבט וצריך ליישב מנהגינו, לכאורה איז זיין קשיא אויף ב' סיון, ווייל אויף שלשת ימי הגבלה און ר"ח האט דאך שוין די מגן אברהם מסביר געווען, אז מען נעמט די ר"ח אייר פאר קרעדיט, אבער אויף ב' לכאורה איז נישטא קיין היתר.

אבער לכאורה לויט די שיטה פון 32 טעג שטימט עס יא, און למעשה קומט אייביג אויס אז עס קומט צו נאך א טאג פון דעם וואס שבת שטעלט זיך צאם אדער מיט די שלשת ימי הגבלה אדער מיט ר"ח סיון, און אויב קומט שבת נישט אויס אין די 5 טעג פון סיון, געפאלט אבער דעמאלטס ר"ח אייר אין שבת, קומט אויס אז מען האט אייביג קרעדיט פאר ב' סיון.

וואס איז מיר יא שווער איז די דרך החיים דא http://hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?re ... 06&hilite= פון אים זעט אויס ער איז מקיל, ר"ח אייר, ל"ב און ל"ג בעומר, און אויך פון ר"ח סיון און ווייטער. ווי אזוי שטימט דאס? די מקור פון ווי ער נעמט עס איז די ח"י וואס ברענגט די מג"א אז שלשת ימי הגבלה איז נאר מותר אויב ר"ח אייר האט מען נוהג געווען אבילות, און זיין מראי מקום אויף דעם אז פון ר"ח סיון איז שוין נישט נוהג אבילות ווי עס קוקט אויס איז פון ח"י, אבער איך טרעף עס נישט אין ח"י. (אפשר בדוחק קען מען זאגן אז ער מאכט א אייגענע חשבון פון 16 טעג, און רעכנט נישט די שבתים, נאר 7 טעג פסח, 2 ר"ח אייר, 2 ל"ב און ל"ג בעומר, 5 טעג אין סיון).

ישר כח אייך למעלה

א שיינעם דאנק למעלה פארן הערליכן סדר, באמת א הערליכער דזאב! עטליכע קליינע הערות נאר.

למעלה משבעים האט געשריבן: אבער לחומרא מעג מען יא אננעמען אלע שיטות אפי' ס'איז תרתי דסתרי

אמת, אבער נאר ווען מ'איז מחמיר מכוח ספק, אנישט איז והכסיל בחושך הולך (להערה בעלמא)

למעלה משבעים האט געשריבן: אבער די וואס פירן זיך באבילות ביז ר"ח סיון (חוץ ל"ג בעומר) שטייט אין פרמ"ג אז די מנהג איז אז פון ר"ח סיון גייט שוין נישט אן די אבילות, און ער שרייבט וצריך ליישב מנהגינו, לכאורה איז זיין קשיא אויף ב' סיון, ווייל אויף שלשת ימי הגבלה און ר"ח האט דאך שוין די מגן אברהם מסביר געווען, אז מען נעמט די ר"ח אייר פאר קרעדיט, אבער אויף ב' לכאורה איז נישטא קיין היתר.

עיקר קשי' פונעם פרמ"ג איז וויזוי מ'האט לג יום, וכלשונו "וצריך ליישב מנהגינו שנוהגין היתר מר"ח לחשוב הל"ג יום" (פון מג"א זעט מיר אויס אז מ'איז מקיל ביז ר"ח אייר, און קען זיין אז במקומו פונעם פרמ"ג האט מען זיך אויך אזוי נוהג געוועזן. עכ"פ זהו עיקר קושיית הפמ"ג. זע אויך חתם סופר יו"ד רל"ג "כי רגילים להתחיל מנהג קצת אבילות מיום ב' אייר") און דאס פאענפערט אויך דעם דרך החיים. און אגב, דער מנהג ווערט אויך דערמאנט אין לקט יושר

שאינו יודע האט געשריבן: איך האב געמיינט אז דאס וואס חסידים זענען מחמיר אויף גאנץ ספירה איז על פי קבלה, ווער איך געוואר אז עס איז על פי הלכה

נישט שלעכט געמיינט, סידא דא ענינים ע"פ קבלה אויך. וואס גראדע טייל דערפון ווערט שוין דערמאנט אין די ראשונים (דער חק יעקב ברענגט פון רבינו ירוחם אז סיז ימי דין) און בעיקר דאס זיך נישט שערן ביז עריו"ט איז ע"פ אריז"ל. (סידא אין דעם א שטיקל מחלוקת צו לפי האר"י גייט אן אלע דיני אבילות ביז ערב יו"ט אדער נאר תספורת)

א דאנק.

היפאקריט האט געשריבן: עיקר קשי' פונעם פרמ"ג איז וויזוי מ'האט לג יום, וכלשונו "וצריך ליישב מנהגינו שנוהגין היתר מר"ח לחשוב הל"ג יום" (פון מג"א זעט מיר אויס אז מ'איז מקיל ביז ר"ח אייר, און קען זיין אז במקומו פונעם פרמ"ג האט מען זיך אויך אזוי נוהג געוועזן. עכ"פ זהו עיקר קושיית הפמ"ג. זע אויך חתם סופר יו"ד רל"ג "כי רגילים להתחיל מנהג קצת אבילות מיום ב' אייר")

גערעכט.

היפאקריט האט געשריבן: און דאס פאענפערט אויך דעם דרך החיים. און אגב, דער מנהג ווערט אויך דערמאנט אין לקט יושר

כאפ איך נישט ווי אזוי עס ווערט פארענטפערט.

יישר.
ווי אזוי ווערט פארענטפערט דער דה"ח?
צא וחשוב שאף אם מקילין בכל הני ימים עדיין יש לג ימי אבל וזה העיקר. ומה שמביא מקורות הוא רק שבימים אלו אפשר להקל ודו"ק

הוספה: הערשט יעצט אין אכט גענומען אז איר פרעגט

און זיין מראי מקום אויף דעם אז פון ר"ח סיון איז שוין נישט נוהג אבילות ווי עס קוקט אויס איז פון ח"י, אבער איך טרעף עס נישט אין ח"י

זה וודאי צריך ליישב. ( הוספה שני ': עיינתי עוה"פ בדרה"ח הוצאת עטרת וראיתי שהציון הוא להפ"מ ולא להח"י, אבל לא ברור לי מי עשה המראה מקומות בדה"ח)
(גם צע"ק, שממש"כ תחילה משמע דבב' סיון אסור, ובסו"ד הקיל)