די אחראים: יאנאש , אחראי , געלעגער
שוין כמעט נאכאמאל חנוכה.וואלטיער האט געשריבן:א גוטן ליל שישי חשובע יום-שלישי חברה,
שוין לאנג נישט דא אריינשפאצירט און איך מוז זאגט אז ס'האט זיך געלוינט זעענדיג אז דער עולם האט נאך אלץ הנאה פונעם ערציילונג. ס'איז געווען אן עהרע און א פריווילעגיע מהנה צו זיין די אידן דא אויפן וועבזייטל וואך נאך וואך.
אבער מאנכע האבן אויסגעדרוקט פארדרוס אויף דעם אז עס פעלט נאך עפעס...מישא' נקמה.
זיין שבועה נישט צו פארשווייגן די פארגאסענע בלוט פון באלקאנסקי'ס אומשולדיגע קרבן (און אויך אין די אנדערע בראטווע מיטגלידער וועלכע האבן אנטייל גענומען).
ווייסמיר אז ער ער נקמה גענומען, אבער וויאזוי, און ווען, און אויף ווי ווייט האט עס אפעקטירט זיין כאראקטער, און זיין זעהל? (לאמיר זיך נישט נארן. נקמה לאזט איבער א ריזן פלעק אויפן נשמה פונעם נוקם).
נו, זענען די פאדערער און אנקלאגער נישט מער ווי גערעכט. אבער וואס זאלן מיר טוען, ס'איז נישט דא גענוג צייט אין טאג אפילו צו מאכן טיי-סענס אדער שמירן די רעדער, שוין אפגערעדט פון נקמה נעמען. אבער א שבועה איז א שבועה, און מישא איז נישט איינער וואס זאל פארגעסן זיין עהרן-ווארט.
וועלן מיר טראכטן דערפון. און שרייבן. אבער אזויווי עס איז קוים דא צייט, העמיר עס לאזן אויפן ווינטער סעזאן. אפשר אויף חנוכה. אפשר אויף פורים. בלי נדר, ווען עס ווען זיין פראסטיג אויפן גאס וועלן מיר ליפערן א פראסטיגע נקמה.
וואלטיער
גראדע גאנץ פראסטיג יעצט, און נאך מעגליך צו זיין אויף פורים. וואלטיער, מיר ווארטן!וואלטיער האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג אקטאבער 14, 2021 10:54 pmא גוטן ליל שישי חשובע יום-שלישי חברה,
שוין לאנג נישט דא אריינשפאצירט און איך מוז זאגט אז ס'האט זיך געלוינט זעענדיג אז דער עולם האט נאך אלץ הנאה פונעם ערציילונג. ס'איז געווען אן עהרע און א פריווילעגיע מהנה צו זיין די אידן דא אויפן וועבזייטל וואך נאך וואך.
אבער מאנכע האבן אויסגעדרוקט פארדרוס אויף דעם אז עס פעלט נאך עפעס...מישא' נקמה.
זיין שבועה נישט צו פארשווייגן די פארגאסענע בלוט פון באלקאנסקי'ס אומשולדיגע קרבן (און אויך אין די אנדערע בראטווע מיטגלידער וועלכע האבן אנטייל גענומען).
ווייסמיר אז ער ער נקמה גענומען, אבער וויאזוי, און ווען, און אויף ווי ווייט האט עס אפעקטירט זיין כאראקטער, און זיין זעהל? (לאמיר זיך נישט נארן. נקמה לאזט איבער א ריזן פלעק אויפן נשמה פונעם נוקם).
נו, זענען די פאדערער און אנקלאגער נישט מער ווי גערעכט. אבער וואס זאלן מיר טוען, ס'איז נישט דא גענוג צייט אין טאג אפילו צו מאכן טיי-סענס אדער שמירן די רעדער, שוין אפגערעדט פון נקמה נעמען. אבער א שבועה איז א שבועה, און מישא איז נישט איינער וואס זאל פארגעסן זיין עהרן-ווארט.
וועלן מיר טראכטן דערפון. און שרייבן. אבער אזויווי עס איז קוים דא צייט, העמיר עס לאזן אויפן ווינטער סעזאן. אפשר אויף חנוכה. אפשר אויף פורים. בלי נדר, ווען עס ווען זיין פראסטיג אויפן גאס וועלן מיר ליפערן א פראסטיגע נקמה.
וואלטיער
און ווידער א יאר פארביי...וואלטיער האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג אקטאבער 14, 2021 10:54 pmא גוטן ליל שישי חשובע יום-שלישי חברה,
שוין לאנג נישט דא אריינשפאצירט און איך מוז זאגט אז ס'האט זיך געלוינט זעענדיג אז דער עולם האט נאך אלץ הנאה פונעם ערציילונג. ס'איז געווען אן עהרע און א פריווילעגיע מהנה צו זיין די אידן דא אויפן וועבזייטל וואך נאך וואך.
אבער מאנכע האבן אויסגעדרוקט פארדרוס אויף דעם אז עס פעלט נאך עפעס...מישא' נקמה.
זיין שבועה נישט צו פארשווייגן די פארגאסענע בלוט פון באלקאנסקי'ס אומשולדיגע קרבן (און אויך אין די אנדערע בראטווע מיטגלידער וועלכע האבן אנטייל גענומען).
ווייסמיר אז ער ער נקמה גענומען, אבער וויאזוי, און ווען, און אויף ווי ווייט האט עס אפעקטירט זיין כאראקטער, און זיין זעהל? (לאמיר זיך נישט נארן. נקמה לאזט איבער א ריזן פלעק אויפן נשמה פונעם נוקם).
נו, זענען די פאדערער און אנקלאגער נישט מער ווי גערעכט. אבער וואס זאלן מיר טוען, ס'איז נישט דא גענוג צייט אין טאג אפילו צו מאכן טיי-סענס אדער שמירן די רעדער, שוין אפגערעדט פון נקמה נעמען. אבער א שבועה איז א שבועה, און מישא איז נישט איינער וואס זאל פארגעסן זיין עהרן-ווארט.
וועלן מיר טראכטן דערפון. און שרייבן. אבער אזויווי עס איז קוים דא צייט, העמיר עס לאזן אויפן ווינטער סעזאן. אפשר אויף חנוכה. אפשר אויף פורים. בלי נדר, ווען עס ווען זיין פראסטיג אויפן גאס וועלן מיר ליפערן א פראסטיגע נקמה.
וואלטיער
פארוואס זאלסטו נישט קענען פרעגן?סאיז צייטן האט געשריבן: ↑ מיטוואך נאוועמבער 22, 2023 6:25 pmיעצט אן געהויבן ליינען איך ווער פארגאפט שכוח
איך האב א פאר זאכן וואס איך וויל פארשטיין קען איך פרעיגן?
הממ… שוין פראסטיג אויף די גאסן, מ'קען רעדן פון א נקמה?וואלטיער האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג אקטאבער 14, 2021 10:54 pmא גוטן ליל שישי חשובע יום-שלישי חברה,
שוין לאנג נישט דא אריינשפאצירט און איך מוז זאגט אז ס'האט זיך געלוינט זעענדיג אז דער עולם האט נאך אלץ הנאה פונעם ערציילונג. ס'איז געווען אן עהרע און א פריווילעגיע מהנה צו זיין די אידן דא אויפן וועבזייטל וואך נאך וואך.
אבער מאנכע האבן אויסגעדרוקט פארדרוס אויף דעם אז עס פעלט נאך עפעס...מישא' נקמה.
זיין שבועה נישט צו פארשווייגן די פארגאסענע בלוט פון באלקאנסקי'ס אומשולדיגע קרבן (און אויך אין די אנדערע בראטווע מיטגלידער וועלכע האבן אנטייל גענומען).
ווייסמיר אז ער ער נקמה גענומען, אבער וויאזוי, און ווען, און אויף ווי ווייט האט עס אפעקטירט זיין כאראקטער, און זיין זעהל? (לאמיר זיך נישט נארן. נקמה לאזט איבער א ריזן פלעק אויפן נשמה פונעם נוקם).
נו, זענען די פאדערער און אנקלאגער נישט מער ווי גערעכט. אבער וואס זאלן מיר טוען, ס'איז נישט דא גענוג צייט אין טאג אפילו צו מאכן טיי-סענס אדער שמירן די רעדער, שוין אפגערעדט פון נקמה נעמען. אבער א שבועה איז א שבועה, און מישא איז נישט איינער וואס זאל פארגעסן זיין עהרן-ווארט.
וועלן מיר טראכטן דערפון. און שרייבן. אבער אזויווי עס איז קוים דא צייט, העמיר עס לאזן אויפן ווינטער סעזאן. אפשר אויף חנוכה. אפשר אויף פורים. בלי נדר, ווען עס ווען זיין פראסטיג אויפן גאס וועלן מיר ליפערן א פראסטיגע נקמה.
וואלטיער
פרעגט זשע, פרעגט. אפשר דאס וועט זיין מסוגל צו עפענען מיין פענע.סאיז צייטן האט געשריבן: ↑ מיטוואך נאוועמבער 22, 2023 6:25 pmיעצט אן געהויבן ליינען איך ווער פארגאפט שכוח
איך האב א פאר זאכן וואס איך וויל פארשטיין קען איך פרעיגן?
אפשר דער דאנק קנעפל היינט צוטאגס קען געבן א שטופ. שרייב אביסל און וועסט באקומען אזויפיל דאנקן אז וועסט באקומען דער שטופ צו ווייטערגיין!וואלטיער האט געשריבן: ↑ זונטאג נאוועמבער 26, 2023 7:38 pm"היום יום שלישי בשבת..."
אוי, איך געדענק נאך גוט ווי דער עולם פלעגט מיך דערמאנען, און מאנען, וואלטיער זיסער,ס'איז דאך שוין דינסטאג און מען ברויך שוין הערן וואס דער פארלוירענער, אבער העלדישער, מיכאל אלישייב טוט ווידער אנווירטשאפטן. די תעניג וואס די דערמאנונגען פלעגן מיר געבן איז אומבאשרייבלעך. און אז כ'האב געקענט ליפערן א זאפטיג שטיקל מהנה צו זיין נאך אום יום שלישי, אך, וואספארא זעהליגע געפיל. וויסנדיג וואספארא הנאה די חשוב'ע עולם האט געהאט פונעם סעריע, איז מיר געקומען אין געדאנק דאס ארויסצוגעבן אלץ בוך. איך האב גענומען אן אויסערגעווענליכער, טאלאנטפולער רעדאקטאר דאס דורכצוגיין, פאררעכטן, און אויסלייגן פארן דרוק (און מיט אזויפיל טעותים וואס די ארגינעלע באשרייבונג איז ב"ה געבענטשט געווארן, נו, ווי זאגט מיין בחור'ל, "ס'איז בווווושות".) רוב בוך איז שוין ב"ה רעדאגירט, אבער עס פעלט נאך איין זאך: א גוטע ענדע.
דער רעדאקטאר האט געשפירט אז סיי מיכאל אלישייב, און סיי לעוו באטשי, האבן זיך פארדינט א "העפי ענדינג". נחת. צופרידנהייט. און לאנגע דורות. און דאס האט געפעלט פונעם ענדע. נו, דארף מען זיך זעצן שרייבן כדי די בוך זאל קענען ארויסקומען אויפן קומענדיגן יומא דפגרא.
און איך וועל אייך זאגן דעם אמת, ליבע לייענער,איך האב שוין זיבן און צוואנציג מאל געהויבן צוריק דעם פענע (דיגיטאל, פארשטייט זיך. קיעבארד, בלע"ז), און זיך געזעצט שרייבן. אבער די טינט איז געווען פארטריקנט. כ'האב געשאקלט דעם פענע אהין און אהער, געפאכעט דערמיט מיט גרויס אייפער און ווילן, אבער ס'איז געווען נעבען די פארקערטע פונעם כמעין המתגבר. איך האב דעם העלד מיכאל אלישייב מער נישט געזעהן. איך האב אים מער נישט געקענט. און וויפיל איך זוך אים אין מח שאכטל, וויפיל איך נישטער אין די געהירן, איז ער נישט דארט. איך ווייס נישט וואס ער טראכט, וואס ער טוט, וואס ער פילט. זיינע הרגשים זענען פרעמד פאר מיר. נו, אז איך קען אפילו דעם בוך נישט רעדאגירן פון גרויס פרעמדעניש צו די כאראקטערן פונעם געשיכטע, ווי קען איך זיי דען געבן דעם ערליך פארדינטן נקמה?
בעט איך אייך, טייערע לייענער, זאגט מיר ביטע, וויאזוי קען איך ווידער פייכט מאכן דעם געטריקנטן פענע? וואס טוט איר ווען איר טרעפט זיך אן אין אזא וואנט ווען איר ווילט שרייבן?
לאזט מיר וויסן, ביטע, ווייל כאטש די פראסט פונעם סעזאן איז נאכנישט געקומען, פארכט איך זיך אז די פרילינג וועט מאכן איר ערשיינונג אויפן וועלטל, און וועט זיך אפפערן אלץ טעמע פאר די משוררים און פייטנים, און דאך וועל איך נישט האבן געליפערט א ווערדיגע נקמה פאר אונזער העלד, מיכאל אלישייב.
וואלטיער, ברוך הבא! דו ווייסט ווילאנג איך געדענק שוין נישט אזעלכע זאפטיגע דינסטאגס ווי דאן ווען דו האסט געפארבט מיינע מח קעמערלעך מיט פילפארביגע געדאנקען און איר פארפלייצט מיט רייכע שילדערונגען איבער אונזער העלד אלישייב און זיין געשיכטע. עס פרייט צו הערן אז דו וועסט ארויסגעבן א געהעריגן בוך פון דעם, עס וואלט נישט פארשעמט אסאך ביכער פון די גרעסטע שרייבער אויפ'ן אידישן מארק.וואלטיער האט געשריבן: ↑ זונטאג נאוועמבער 26, 2023 7:38 pm"היום יום שלישי בשבת..."
אוי, איך געדענק נאך גוט ווי דער עולם פלעגט מיך דערמאנען, און מאנען, וואלטיער זיסער,ס'איז דאך שוין דינסטאג און מען ברויך שוין הערן וואס דער פארלוירענער, אבער העלדישער, מיכאל אלישייב טוט ווידער אנווירטשאפטן. די תעניג וואס די דערמאנונגען פלעגן מיר געבן איז אומבאשרייבלעך. און אז כ'האב געקענט ליפערן א זאפטיג שטיקל מהנה צו זיין נאך אום יום שלישי, אך, וואספארא זעהליגע געפיל. וויסנדיג וואספארא הנאה די חשוב'ע עולם האט געהאט פונעם סעריע, איז מיר געקומען אין געדאנק דאס ארויסצוגעבן אלץ בוך. איך האב גענומען אן אויסערגעווענליכער, טאלאנטפולער רעדאקטאר דאס דורכצוגיין, פאררעכטן, און אויסלייגן פארן דרוק (און מיט אזויפיל טעותים וואס די ארגינעלע באשרייבונג איז ב"ה געבענטשט געווארן, נו, ווי זאגט מיין בחור'ל, "ס'איז בווווושות".) רוב בוך איז שוין ב"ה רעדאגירט, אבער עס פעלט נאך איין זאך: א גוטע ענדע.
דער רעדאקטאר האט געשפירט אז סיי מיכאל אלישייב, און סיי לעוו באטשי, האבן זיך פארדינט א "העפי ענדינג". נחת. צופרידנהייט. און לאנגע דורות. און דאס האט געפעלט פונעם ענדע. נו, דארף מען זיך זעצן שרייבן כדי די בוך זאל קענען ארויסקומען אויפן קומענדיגן יומא דפגרא.
און איך וועל אייך זאגן דעם אמת, ליבע לייענער,איך האב שוין זיבן און צוואנציג מאל געהויבן צוריק דעם פענע (דיגיטאל, פארשטייט זיך. קיעבארד, בלע"ז), און זיך געזעצט שרייבן. אבער די טינט איז געווען פארטריקנט. כ'האב געשאקלט דעם פענע אהין און אהער, געפאכעט דערמיט מיט גרויס אייפער און ווילן, אבער ס'איז געווען נעבען די פארקערטע פונעם כמעין המתגבר. איך האב דעם העלד מיכאל אלישייב מער נישט געזעהן. איך האב אים מער נישט געקענט. און וויפיל איך זוך אים אין מח שאכטל, וויפיל איך נישטער אין די געהירן, איז ער נישט דארט. איך ווייס נישט וואס ער טראכט, וואס ער טוט, וואס ער פילט. זיינע הרגשים זענען פרעמד פאר מיר. נו, אז איך קען אפילו דעם בוך נישט רעדאגירן פון גרויס פרעמדעניש צו די כאראקטערן פונעם געשיכטע, ווי קען איך זיי דען געבן דעם ערליך פארדינטן נקמה?
בעט איך אייך, טייערע לייענער, זאגט מיר ביטע, וויאזוי קען איך ווידער פייכט מאכן דעם געטריקנטן פענע? וואס טוט איר ווען איר טרעפט זיך אן אין אזא וואנט ווען איר ווילט שרייבן?
לאזט מיר וויסן, ביטע, ווייל כאטש די פראסט פונעם סעזאן איז נאכנישט געקומען, פארכט איך זיך אז די פרילינג וועט מאכן איר ערשיינונג אויפן וועלטל, און וועט זיך אפפערן אלץ טעמע פאר די משוררים און פייטנים, און דאך וועל איך נישט האבן געליפערט א ווערדיגע נקמה פאר אונזער העלד, מיכאל אלישייב.
אזאנע דיבורים מאכן פייכט די אויגן, און האפנטליך וועט דאס איבעררינען און אויך פייכט מאכן דעם פענע. (איך גלייב נישט אז עס איז פארהאן א שרייבער אויף די וועלט וואס קען זיך באגיין אן ערמוטיגונג פון די לייענער. זיכער, די וועלט ארום דעם שרייבער דינט אלץ שפייז צו פיטערן די פאנטאזיע און די שטופ צו שרייבעריי, אבער די ערמוטיגונג דאס איז ווי די וויטאמינען און וויכטיגע ענזימען פאר די קונסט). יישר כוח אייך, באמת.היסטאריש האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 2:26 amוואלטיער, ברוך הבא! דו ווייסט ווילאנג איך געדענק שוין נישט אזעלכע זאפטיגע דינסטאגס ווי דאן ווען דו האסט געפארבט מיינע מח קעמערלעך מיט פילפארביגע געדאנקען און איר פארפלייצט מיט רייכע שילדערונגען איבער אונזער העלד אלישייב און זיין געשיכטע. עס פרייט צו הערן אז דו וועסט ארויסגעבן א געהעריגן בוך פון דעם, עס וואלט נישט פארשעמט אסאך ביכער פון די גרעסטע שרייבער אויפ'ן אידישן מארק.וואלטיער האט געשריבן: ↑ זונטאג נאוועמבער 26, 2023 7:38 pm"היום יום שלישי בשבת..."
אוי, איך געדענק נאך גוט ווי דער עולם פלעגט מיך דערמאנען, און מאנען, וואלטיער זיסער,ס'איז דאך שוין דינסטאג און מען ברויך שוין הערן וואס דער פארלוירענער, אבער העלדישער, מיכאל אלישייב טוט ווידער אנווירטשאפטן. די תעניג וואס די דערמאנונגען פלעגן מיר געבן איז אומבאשרייבלעך. און אז כ'האב געקענט ליפערן א זאפטיג שטיקל מהנה צו זיין נאך אום יום שלישי, אך, וואספארא זעהליגע געפיל. וויסנדיג וואספארא הנאה די חשוב'ע עולם האט געהאט פונעם סעריע, איז מיר געקומען אין געדאנק דאס ארויסצוגעבן אלץ בוך. איך האב גענומען אן אויסערגעווענליכער, טאלאנטפולער רעדאקטאר דאס דורכצוגיין, פאררעכטן, און אויסלייגן פארן דרוק (און מיט אזויפיל טעותים וואס די ארגינעלע באשרייבונג איז ב"ה געבענטשט געווארן, נו, ווי זאגט מיין בחור'ל, "ס'איז בווווושות".) רוב בוך איז שוין ב"ה רעדאגירט, אבער עס פעלט נאך איין זאך: א גוטע ענדע.
דער רעדאקטאר האט געשפירט אז סיי מיכאל אלישייב, און סיי לעוו באטשי, האבן זיך פארדינט א "העפי ענדינג". נחת. צופרידנהייט. און לאנגע דורות. און דאס האט געפעלט פונעם ענדע. נו, דארף מען זיך זעצן שרייבן כדי די בוך זאל קענען ארויסקומען אויפן קומענדיגן יומא דפגרא.
און איך וועל אייך זאגן דעם אמת, ליבע לייענער,איך האב שוין זיבן און צוואנציג מאל געהויבן צוריק דעם פענע (דיגיטאל, פארשטייט זיך. קיעבארד, בלע"ז), און זיך געזעצט שרייבן. אבער די טינט איז געווען פארטריקנט. כ'האב געשאקלט דעם פענע אהין און אהער, געפאכעט דערמיט מיט גרויס אייפער און ווילן, אבער ס'איז געווען נעבען די פארקערטע פונעם כמעין המתגבר. איך האב דעם העלד מיכאל אלישייב מער נישט געזעהן. איך האב אים מער נישט געקענט. און וויפיל איך זוך אים אין מח שאכטל, וויפיל איך נישטער אין די געהירן, איז ער נישט דארט. איך ווייס נישט וואס ער טראכט, וואס ער טוט, וואס ער פילט. זיינע הרגשים זענען פרעמד פאר מיר. נו, אז איך קען אפילו דעם בוך נישט רעדאגירן פון גרויס פרעמדעניש צו די כאראקטערן פונעם געשיכטע, ווי קען איך זיי דען געבן דעם ערליך פארדינטן נקמה?
בעט איך אייך, טייערע לייענער, זאגט מיר ביטע, וויאזוי קען איך ווידער פייכט מאכן דעם געטריקנטן פענע? וואס טוט איר ווען איר טרעפט זיך אן אין אזא וואנט ווען איר ווילט שרייבן?
לאזט מיר וויסן, ביטע, ווייל כאטש די פראסט פונעם סעזאן איז נאכנישט געקומען, פארכט איך זיך אז די פרילינג וועט מאכן איר ערשיינונג אויפן וועלטל, און וועט זיך אפפערן אלץ טעמע פאר די משוררים און פייטנים, און דאך וועל איך נישט האבן געליפערט א ווערדיגע נקמה פאר אונזער העלד, מיכאל אלישייב.
קיין סאך עצות פאר פארטריקנטע פענעס האב איך ליידער נישט, אבער איך ווארט יא מיט גלוסטנדע אויגן ווען דו וועסט דיך נעמען ווידער צו גיסן דיין טינט איבערן ווירטועלן פאפיר. איך האב לאנג געווארט, און איך ווארט נאך אלץ.
וואלטיער האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 10:39 amאזאנע דיבורים מאכן פייכט די אויגן, און האפנטליך וועט דאס איבעררינען און אויך פייכט מאכן דעם פענע. (איך גלייב נישט אז עס איז פארהאן א שרייבער אויף די וועלט וואס קען זיך באגיין אן ערמוטיגונג פון די לייענער. זיכער, די וועלט ארום דעם שרייבער דינט אלץ שפייז צו פיטערן די פאנטאזיע און די שטופ צו שרייבעריי, אבער די ערמוטיגונג דאס איז ווי די וויטאמינען און וויכטיגע ענזימען פאר די קונסט). יישר כוח אייך, באמת.היסטאריש האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 2:26 amוואלטיער, ברוך הבא! דו ווייסט ווילאנג איך געדענק שוין נישט אזעלכע זאפטיגע דינסטאגס ווי דאן ווען דו האסט געפארבט מיינע מח קעמערלעך מיט פילפארביגע געדאנקען און איר פארפלייצט מיט רייכע שילדערונגען איבער אונזער העלד אלישייב און זיין געשיכטע. עס פרייט צו הערן אז דו וועסט ארויסגעבן א געהעריגן בוך פון דעם, עס וואלט נישט פארשעמט אסאך ביכער פון די גרעסטע שרייבער אויפ'ן אידישן מארק.וואלטיער האט געשריבן: ↑ זונטאג נאוועמבער 26, 2023 7:38 pm"היום יום שלישי בשבת..."
אוי, איך געדענק נאך גוט ווי דער עולם פלעגט מיך דערמאנען, און מאנען, וואלטיער זיסער,ס'איז דאך שוין דינסטאג און מען ברויך שוין הערן וואס דער פארלוירענער, אבער העלדישער, מיכאל אלישייב טוט ווידער אנווירטשאפטן. די תעניג וואס די דערמאנונגען פלעגן מיר געבן איז אומבאשרייבלעך. און אז כ'האב געקענט ליפערן א זאפטיג שטיקל מהנה צו זיין נאך אום יום שלישי, אך, וואספארא זעהליגע געפיל. וויסנדיג וואספארא הנאה די חשוב'ע עולם האט געהאט פונעם סעריע, איז מיר געקומען אין געדאנק דאס ארויסצוגעבן אלץ בוך. איך האב גענומען אן אויסערגעווענליכער, טאלאנטפולער רעדאקטאר דאס דורכצוגיין, פאררעכטן, און אויסלייגן פארן דרוק (און מיט אזויפיל טעותים וואס די ארגינעלע באשרייבונג איז ב"ה געבענטשט געווארן, נו, ווי זאגט מיין בחור'ל, "ס'איז בווווושות".) רוב בוך איז שוין ב"ה רעדאגירט, אבער עס פעלט נאך איין זאך: א גוטע ענדע.
דער רעדאקטאר האט געשפירט אז סיי מיכאל אלישייב, און סיי לעוו באטשי, האבן זיך פארדינט א "העפי ענדינג". נחת. צופרידנהייט. און לאנגע דורות. און דאס האט געפעלט פונעם ענדע. נו, דארף מען זיך זעצן שרייבן כדי די בוך זאל קענען ארויסקומען אויפן קומענדיגן יומא דפגרא.
און איך וועל אייך זאגן דעם אמת, ליבע לייענער,איך האב שוין זיבן און צוואנציג מאל געהויבן צוריק דעם פענע (דיגיטאל, פארשטייט זיך. קיעבארד, בלע"ז), און זיך געזעצט שרייבן. אבער די טינט איז געווען פארטריקנט. כ'האב געשאקלט דעם פענע אהין און אהער, געפאכעט דערמיט מיט גרויס אייפער און ווילן, אבער ס'איז געווען נעבען די פארקערטע פונעם כמעין המתגבר. איך האב דעם העלד מיכאל אלישייב מער נישט געזעהן. איך האב אים מער נישט געקענט. און וויפיל איך זוך אים אין מח שאכטל, וויפיל איך נישטער אין די געהירן, איז ער נישט דארט. איך ווייס נישט וואס ער טראכט, וואס ער טוט, וואס ער פילט. זיינע הרגשים זענען פרעמד פאר מיר. נו, אז איך קען אפילו דעם בוך נישט רעדאגירן פון גרויס פרעמדעניש צו די כאראקטערן פונעם געשיכטע, ווי קען איך זיי דען געבן דעם ערליך פארדינטן נקמה?
בעט איך אייך, טייערע לייענער, זאגט מיר ביטע, וויאזוי קען איך ווידער פייכט מאכן דעם געטריקנטן פענע? וואס טוט איר ווען איר טרעפט זיך אן אין אזא וואנט ווען איר ווילט שרייבן?
לאזט מיר וויסן, ביטע, ווייל כאטש די פראסט פונעם סעזאן איז נאכנישט געקומען, פארכט איך זיך אז די פרילינג וועט מאכן איר ערשיינונג אויפן וועלטל, און וועט זיך אפפערן אלץ טעמע פאר די משוררים און פייטנים, און דאך וועל איך נישט האבן געליפערט א ווערדיגע נקמה פאר אונזער העלד, מיכאל אלישייב.
קיין סאך עצות פאר פארטריקנטע פענעס האב איך ליידער נישט, אבער איך ווארט יא מיט גלוסטנדע אויגן ווען דו וועסט דיך נעמען ווידער צו גיסן דיין טינט איבערן ווירטועלן פאפיר. איך האב לאנג געווארט, און איך ווארט נאך אלץ.
אז ס'גייט נישט מיט שיינעם העט מען מוזן גיין מיט בייזן... חחח.. דאנט ווארי איך שריי נישט..וואלטיער האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 10:39 amאזאנע דיבורים מאכן פייכט די אויגן, און האפנטליך וועט דאס איבעררינען און אויך פייכט מאכן דעם פענע. (איך גלייב נישט אז עס איז פארהאן א שרייבער אויף די וועלט וואס קען זיך באגיין אן ערמוטיגונג פון די לייענער. זיכער, די וועלט ארום דעם שרייבער דינט אלץ שפייז צו פיטערן די פאנטאזיע און די שטופ צו שרייבעריי, אבער די ערמוטיגונג דאס איז ווי די וויטאמינען און וויכטיגע ענזימען פאר די קונסט). יישר כוח אייך, באמת.היסטאריש האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 2:26 amוואלטיער, ברוך הבא! דו ווייסט ווילאנג איך געדענק שוין נישט אזעלכע זאפטיגע דינסטאגס ווי דאן ווען דו האסט געפארבט מיינע מח קעמערלעך מיט פילפארביגע געדאנקען און איר פארפלייצט מיט רייכע שילדערונגען איבער אונזער העלד אלישייב און זיין געשיכטע. עס פרייט צו הערן אז דו וועסט ארויסגעבן א געהעריגן בוך פון דעם, עס וואלט נישט פארשעמט אסאך ביכער פון די גרעסטע שרייבער אויפ'ן אידישן מארק.וואלטיער האט געשריבן: ↑ זונטאג נאוועמבער 26, 2023 7:38 pm"היום יום שלישי בשבת..."
אוי, איך געדענק נאך גוט ווי דער עולם פלעגט מיך דערמאנען, און מאנען, וואלטיער זיסער,ס'איז דאך שוין דינסטאג און מען ברויך שוין הערן וואס דער פארלוירענער, אבער העלדישער, מיכאל אלישייב טוט ווידער אנווירטשאפטן. די תעניג וואס די דערמאנונגען פלעגן מיר געבן איז אומבאשרייבלעך. און אז כ'האב געקענט ליפערן א זאפטיג שטיקל מהנה צו זיין נאך אום יום שלישי, אך, וואספארא זעהליגע געפיל. וויסנדיג וואספארא הנאה די חשוב'ע עולם האט געהאט פונעם סעריע, איז מיר געקומען אין געדאנק דאס ארויסצוגעבן אלץ בוך. איך האב גענומען אן אויסערגעווענליכער, טאלאנטפולער רעדאקטאר דאס דורכצוגיין, פאררעכטן, און אויסלייגן פארן דרוק (און מיט אזויפיל טעותים וואס די ארגינעלע באשרייבונג איז ב"ה געבענטשט געווארן, נו, ווי זאגט מיין בחור'ל, "ס'איז בווווושות".) רוב בוך איז שוין ב"ה רעדאגירט, אבער עס פעלט נאך איין זאך: א גוטע ענדע.
דער רעדאקטאר האט געשפירט אז סיי מיכאל אלישייב, און סיי לעוו באטשי, האבן זיך פארדינט א "העפי ענדינג". נחת. צופרידנהייט. און לאנגע דורות. און דאס האט געפעלט פונעם ענדע. נו, דארף מען זיך זעצן שרייבן כדי די בוך זאל קענען ארויסקומען אויפן קומענדיגן יומא דפגרא.
און איך וועל אייך זאגן דעם אמת, ליבע לייענער,איך האב שוין זיבן און צוואנציג מאל געהויבן צוריק דעם פענע (דיגיטאל, פארשטייט זיך. קיעבארד, בלע"ז), און זיך געזעצט שרייבן. אבער די טינט איז געווען פארטריקנט. כ'האב געשאקלט דעם פענע אהין און אהער, געפאכעט דערמיט מיט גרויס אייפער און ווילן, אבער ס'איז געווען נעבען די פארקערטע פונעם כמעין המתגבר. איך האב דעם העלד מיכאל אלישייב מער נישט געזעהן. איך האב אים מער נישט געקענט. און וויפיל איך זוך אים אין מח שאכטל, וויפיל איך נישטער אין די געהירן, איז ער נישט דארט. איך ווייס נישט וואס ער טראכט, וואס ער טוט, וואס ער פילט. זיינע הרגשים זענען פרעמד פאר מיר. נו, אז איך קען אפילו דעם בוך נישט רעדאגירן פון גרויס פרעמדעניש צו די כאראקטערן פונעם געשיכטע, ווי קען איך זיי דען געבן דעם ערליך פארדינטן נקמה?
בעט איך אייך, טייערע לייענער, זאגט מיר ביטע, וויאזוי קען איך ווידער פייכט מאכן דעם געטריקנטן פענע? וואס טוט איר ווען איר טרעפט זיך אן אין אזא וואנט ווען איר ווילט שרייבן?
לאזט מיר וויסן, ביטע, ווייל כאטש די פראסט פונעם סעזאן איז נאכנישט געקומען, פארכט איך זיך אז די פרילינג וועט מאכן איר ערשיינונג אויפן וועלטל, און וועט זיך אפפערן אלץ טעמע פאר די משוררים און פייטנים, און דאך וועל איך נישט האבן געליפערט א ווערדיגע נקמה פאר אונזער העלד, מיכאל אלישייב.
קיין סאך עצות פאר פארטריקנטע פענעס האב איך ליידער נישט, אבער איך ווארט יא מיט גלוסטנדע אויגן ווען דו וועסט דיך נעמען ווידער צו גיסן דיין טינט איבערן ווירטועלן פאפיר. איך האב לאנג געווארט, און איך ווארט נאך אלץ.
גא"מ מיט יעדן ווארט!ר' זעקל האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 5:35 pmאז ס'גייט נישט מיט שיינעם העט מען מוזן גיין מיט בייזן... חחח.. דאנט ווארי איך שריי נישט..וואלטיער האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 10:39 amאזאנע דיבורים מאכן פייכט די אויגן, און האפנטליך וועט דאס איבעררינען און אויך פייכט מאכן דעם פענע. (איך גלייב נישט אז עס איז פארהאן א שרייבער אויף די וועלט וואס קען זיך באגיין אן ערמוטיגונג פון די לייענער. זיכער, די וועלט ארום דעם שרייבער דינט אלץ שפייז צו פיטערן די פאנטאזיע און די שטופ צו שרייבעריי, אבער די ערמוטיגונג דאס איז ווי די וויטאמינען און וויכטיגע ענזימען פאר די קונסט). יישר כוח אייך, באמת.היסטאריש האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 2:26 amוואלטיער, ברוך הבא! דו ווייסט ווילאנג איך געדענק שוין נישט אזעלכע זאפטיגע דינסטאגס ווי דאן ווען דו האסט געפארבט מיינע מח קעמערלעך מיט פילפארביגע געדאנקען און איר פארפלייצט מיט רייכע שילדערונגען איבער אונזער העלד אלישייב און זיין געשיכטע. עס פרייט צו הערן אז דו וועסט ארויסגעבן א געהעריגן בוך פון דעם, עס וואלט נישט פארשעמט אסאך ביכער פון די גרעסטע שרייבער אויפ'ן אידישן מארק.וואלטיער האט געשריבן: ↑ זונטאג נאוועמבער 26, 2023 7:38 pm"היום יום שלישי בשבת..."
אוי, איך געדענק נאך גוט ווי דער עולם פלעגט מיך דערמאנען, און מאנען, וואלטיער זיסער,ס'איז דאך שוין דינסטאג און מען ברויך שוין הערן וואס דער פארלוירענער, אבער העלדישער, מיכאל אלישייב טוט ווידער אנווירטשאפטן. די תעניג וואס די דערמאנונגען פלעגן מיר געבן איז אומבאשרייבלעך. און אז כ'האב געקענט ליפערן א זאפטיג שטיקל מהנה צו זיין נאך אום יום שלישי, אך, וואספארא זעהליגע געפיל. וויסנדיג וואספארא הנאה די חשוב'ע עולם האט געהאט פונעם סעריע, איז מיר געקומען אין געדאנק דאס ארויסצוגעבן אלץ בוך. איך האב גענומען אן אויסערגעווענליכער, טאלאנטפולער רעדאקטאר דאס דורכצוגיין, פאררעכטן, און אויסלייגן פארן דרוק (און מיט אזויפיל טעותים וואס די ארגינעלע באשרייבונג איז ב"ה געבענטשט געווארן, נו, ווי זאגט מיין בחור'ל, "ס'איז בווווושות".) רוב בוך איז שוין ב"ה רעדאגירט, אבער עס פעלט נאך איין זאך: א גוטע ענדע.
דער רעדאקטאר האט געשפירט אז סיי מיכאל אלישייב, און סיי לעוו באטשי, האבן זיך פארדינט א "העפי ענדינג". נחת. צופרידנהייט. און לאנגע דורות. און דאס האט געפעלט פונעם ענדע. נו, דארף מען זיך זעצן שרייבן כדי די בוך זאל קענען ארויסקומען אויפן קומענדיגן יומא דפגרא.
און איך וועל אייך זאגן דעם אמת, ליבע לייענער,איך האב שוין זיבן און צוואנציג מאל געהויבן צוריק דעם פענע (דיגיטאל, פארשטייט זיך. קיעבארד, בלע"ז), און זיך געזעצט שרייבן. אבער די טינט איז געווען פארטריקנט. כ'האב געשאקלט דעם פענע אהין און אהער, געפאכעט דערמיט מיט גרויס אייפער און ווילן, אבער ס'איז געווען נעבען די פארקערטע פונעם כמעין המתגבר. איך האב דעם העלד מיכאל אלישייב מער נישט געזעהן. איך האב אים מער נישט געקענט. און וויפיל איך זוך אים אין מח שאכטל, וויפיל איך נישטער אין די געהירן, איז ער נישט דארט. איך ווייס נישט וואס ער טראכט, וואס ער טוט, וואס ער פילט. זיינע הרגשים זענען פרעמד פאר מיר. נו, אז איך קען אפילו דעם בוך נישט רעדאגירן פון גרויס פרעמדעניש צו די כאראקטערן פונעם געשיכטע, ווי קען איך זיי דען געבן דעם ערליך פארדינטן נקמה?
בעט איך אייך, טייערע לייענער, זאגט מיר ביטע, וויאזוי קען איך ווידער פייכט מאכן דעם געטריקנטן פענע? וואס טוט איר ווען איר טרעפט זיך אן אין אזא וואנט ווען איר ווילט שרייבן?
לאזט מיר וויסן, ביטע, ווייל כאטש די פראסט פונעם סעזאן איז נאכנישט געקומען, פארכט איך זיך אז די פרילינג וועט מאכן איר ערשיינונג אויפן וועלטל, און וועט זיך אפפערן אלץ טעמע פאר די משוררים און פייטנים, און דאך וועל איך נישט האבן געליפערט א ווערדיגע נקמה פאר אונזער העלד, מיכאל אלישייב.
קיין סאך עצות פאר פארטריקנטע פענעס האב איך ליידער נישט, אבער איך ווארט יא מיט גלוסטנדע אויגן ווען דו וועסט דיך נעמען ווידער צו גיסן דיין טינט איבערן ווירטועלן פאפיר. איך האב לאנג געווארט, און איך ווארט נאך אלץ.
לאמיר נאר וויסן וואו מ'קען געבן מעות קדימה פארן ביכל, איך האב שוין געליינט צענדליגע אויב נישט הונדערטער נאוועל ביכער איך האב נאך קיינמאל אבער קיינמאל געליינט אזא זאפטיגס און געשמאקע און גוט געבויטע מעשה ווי דאס וואס איר האט געשריבן.
איך האף צו קענען קויפן די ביכל ווען ס'קומט ארויס צו קענען נאכאמאל הנאה האבן און צו קענען אייך באצאלן כאטש עפעס פאר די הנאה וואס איר האט מיר געברענגט.
כ'וועל אייך זאגן דעם אמת... בשעתו האב איך טיילמאל אריינגעווארפן אן היום יום.. א קאמפלימענט.. אבער דער אמת איז אז כ'האב קיינמאל נישט מיטגעהאלטן די געשיכטע פון אנהייב, איך קען נישט די געשיכטע... און ס'האט מיר ניטאמאל געצויגן צו קענען דעם געשיכטע... איך בין דאך נישט אזוי פאראינטערעסירט איבער א פערזאן וועלכער עקזיסטירט ניטאמאל.. איך בין דא אריינגעפאלן אין געליינט די ערשטע פאר פאראגראפן פונעם קאפיטל און זיך געטראפן ביים ענדע מיט א קורצן אטעם און א טרייסל אין די גלידער... איך האב נישט געדארפט קענען די פארדעם און די נאכדעם, עס איז געווען די סטומילאציע וועלכע האט מיך געצויגן...וואלטיער האט געשריבן: ↑ זונטאג נאוועמבער 26, 2023 7:38 pm"היום יום שלישי בשבת..."
אוי, איך געדענק נאך גוט ווי דער עולם פלעגט מיך דערמאנען, און מאנען, וואלטיער זיסער,ס'איז דאך שוין דינסטאג און מען ברויך שוין הערן וואס דער פארלוירענער, אבער העלדישער, מיכאל אלישייב טוט ווידער אנווירטשאפטן. די תעניג וואס די דערמאנונגען פלעגן מיר געבן איז אומבאשרייבלעך. און אז כ'האב געקענט ליפערן א זאפטיג שטיקל מהנה צו זיין נאך אום יום שלישי, אך, וואספארא זעהליגע געפיל. וויסנדיג וואספארא הנאה די חשוב'ע עולם האט געהאט פונעם סעריע, איז מיר געקומען אין געדאנק דאס ארויסצוגעבן אלץ בוך. איך האב גענומען אן אויסערגעווענליכער, טאלאנטפולער רעדאקטאר דאס דורכצוגיין, פאררעכטן, און אויסלייגן פארן דרוק (און מיט אזויפיל טעותים וואס די ארגינעלע באשרייבונג איז ב"ה געבענטשט געווארן, נו, ווי זאגט מיין בחור'ל, "ס'איז בווווושות".) רוב בוך איז שוין ב"ה רעדאגירט, אבער עס פעלט נאך איין זאך: א גוטע ענדע.
דער רעדאקטאר האט געשפירט אז סיי מיכאל אלישייב, און סיי לעוו באטשי, האבן זיך פארדינט א "העפי ענדינג". נחת. צופרידנהייט. און לאנגע דורות. און דאס האט געפעלט פונעם ענדע. נו, דארף מען זיך זעצן שרייבן כדי די בוך זאל קענען ארויסקומען אויפן קומענדיגן יומא דפגרא.
און איך וועל אייך זאגן דעם אמת, ליבע לייענער,איך האב שוין זיבן און צוואנציג מאל געהויבן צוריק דעם פענע (דיגיטאל, פארשטייט זיך. קיעבארד, בלע"ז), און זיך געזעצט שרייבן. אבער די טינט איז געווען פארטריקנט. כ'האב געשאקלט דעם פענע אהין און אהער, געפאכעט דערמיט מיט גרויס אייפער און ווילן, אבער ס'איז געווען נעבען די פארקערטע פונעם כמעין המתגבר. איך האב דעם העלד מיכאל אלישייב מער נישט געזעהן. איך האב אים מער נישט געקענט. און וויפיל איך זוך אים אין מח שאכטל, וויפיל איך נישטער אין די געהירן, איז ער נישט דארט. איך ווייס נישט וואס ער טראכט, וואס ער טוט, וואס ער פילט. זיינע הרגשים זענען פרעמד פאר מיר. נו, אז איך קען אפילו דעם בוך נישט רעדאגירן פון גרויס פרעמדעניש צו די כאראקטערן פונעם געשיכטע, ווי קען איך זיי דען געבן דעם ערליך פארדינטן נקמה?
בעט איך אייך, טייערע לייענער, זאגט מיר ביטע, וויאזוי קען איך ווידער פייכט מאכן דעם געטריקנטן פענע? וואס טוט איר ווען איר טרעפט זיך אן אין אזא וואנט ווען איר ווילט שרייבן?
לאזט מיר וויסן, ביטע, ווייל כאטש די פראסט פונעם סעזאן איז נאכנישט געקומען, פארכט איך זיך אז די פרילינג וועט מאכן איר ערשיינונג אויפן וועלטל, און וועט זיך אפפערן אלץ טעמע פאר די משוררים און פייטנים, און דאך וועל איך נישט האבן געליפערט א ווערדיגע נקמה פאר אונזער העלד, מיכאל אלישייב.
ממוצע האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 9:40 pmכ'וועל אייך זאגן דעם אמת... בשעתו האב איך טיילמאל אריינגעווארפן אן היום יום.. א קאמפלימענט.. אבער דער אמת איז אז כ'האב קיינמאל נישט מיטגעהאלטן די געשיכטע פון אנהייב, איך קען נישט די געשיכטע... און ס'האט מיר ניטאמאל געצויגן צו קענען דעם געשיכטע... איך בין דאך נישט אזוי פאראינטערעסירט איבער א פערזאן וועלכער עקזיסטירט ניטאמאל.. איך בין דא אריינגעפאלן אין געליינט די ערשטע פאר פאראגראפן פונעם קאפיטל און זיך געטראפן ביים ענדע מיט א קורצן אטעם און א טרייסל אין די גלידער... איך האב נישט געדארפט קענען די פארדעם און די נאכדעם, עס איז געווען די סטומילאציע וועלכע האט מיך געצויגן...וואלטיער האט געשריבן: ↑ זונטאג נאוועמבער 26, 2023 7:38 pm"היום יום שלישי בשבת..."
אוי, איך געדענק נאך גוט ווי דער עולם פלעגט מיך דערמאנען, און מאנען, וואלטיער זיסער,ס'איז דאך שוין דינסטאג און מען ברויך שוין הערן וואס דער פארלוירענער, אבער העלדישער, מיכאל אלישייב טוט ווידער אנווירטשאפטן. די תעניג וואס די דערמאנונגען פלעגן מיר געבן איז אומבאשרייבלעך. און אז כ'האב געקענט ליפערן א זאפטיג שטיקל מהנה צו זיין נאך אום יום שלישי, אך, וואספארא זעהליגע געפיל. וויסנדיג וואספארא הנאה די חשוב'ע עולם האט געהאט פונעם סעריע, איז מיר געקומען אין געדאנק דאס ארויסצוגעבן אלץ בוך. איך האב גענומען אן אויסערגעווענליכער, טאלאנטפולער רעדאקטאר דאס דורכצוגיין, פאררעכטן, און אויסלייגן פארן דרוק (און מיט אזויפיל טעותים וואס די ארגינעלע באשרייבונג איז ב"ה געבענטשט געווארן, נו, ווי זאגט מיין בחור'ל, "ס'איז בווווושות".) רוב בוך איז שוין ב"ה רעדאגירט, אבער עס פעלט נאך איין זאך: א גוטע ענדע.
דער רעדאקטאר האט געשפירט אז סיי מיכאל אלישייב, און סיי לעוו באטשי, האבן זיך פארדינט א "העפי ענדינג". נחת. צופרידנהייט. און לאנגע דורות. און דאס האט געפעלט פונעם ענדע. נו, דארף מען זיך זעצן שרייבן כדי די בוך זאל קענען ארויסקומען אויפן קומענדיגן יומא דפגרא.
און איך וועל אייך זאגן דעם אמת, ליבע לייענער,איך האב שוין זיבן און צוואנציג מאל געהויבן צוריק דעם פענע (דיגיטאל, פארשטייט זיך. קיעבארד, בלע"ז), און זיך געזעצט שרייבן. אבער די טינט איז געווען פארטריקנט. כ'האב געשאקלט דעם פענע אהין און אהער, געפאכעט דערמיט מיט גרויס אייפער און ווילן, אבער ס'איז געווען נעבען די פארקערטע פונעם כמעין המתגבר. איך האב דעם העלד מיכאל אלישייב מער נישט געזעהן. איך האב אים מער נישט געקענט. און וויפיל איך זוך אים אין מח שאכטל, וויפיל איך נישטער אין די געהירן, איז ער נישט דארט. איך ווייס נישט וואס ער טראכט, וואס ער טוט, וואס ער פילט. זיינע הרגשים זענען פרעמד פאר מיר. נו, אז איך קען אפילו דעם בוך נישט רעדאגירן פון גרויס פרעמדעניש צו די כאראקטערן פונעם געשיכטע, ווי קען איך זיי דען געבן דעם ערליך פארדינטן נקמה?
בעט איך אייך, טייערע לייענער, זאגט מיר ביטע, וויאזוי קען איך ווידער פייכט מאכן דעם געטריקנטן פענע? וואס טוט איר ווען איר טרעפט זיך אן אין אזא וואנט ווען איר ווילט שרייבן?
לאזט מיר וויסן, ביטע, ווייל כאטש די פראסט פונעם סעזאן איז נאכנישט געקומען, פארכט איך זיך אז די פרילינג וועט מאכן איר ערשיינונג אויפן וועלטל, און וועט זיך אפפערן אלץ טעמע פאר די משוררים און פייטנים, און דאך וועל איך נישט האבן געליפערט א ווערדיגע נקמה פאר אונזער העלד, מיכאל אלישייב.
און דאס מיין פריינט און מייסטערהאפטיגער שרייבער איז א עכטע קונץ! צו אריינשלעפן א מענטש אין די שורות אפילו אן דעם וואס ער האלט מיט די מעשה! און ס'איז באמת געווען אינטערעסאנט...
איך ווייס נישט עכט קיין עצה אויף טריקענע פעדערס.. אבער פילייכט וואלט געהאלפן דאס איבערליינען די גאנצע געשיכטע מיט א רואיגקייט און אריינקומען אין די זאך צוריק צו מיטלעבן די געשיכטע?
4g קאפ האט געשריבן: ↑ מיטוואך יולי 07, 2021 10:32 pmאון אלישייב איז פארשוואונדן געווארן צווישן די הויכע ביימער און לאנגע בלעטער, און איז געגאנגען אינעם ריכטונג וואו וואסילי האט אים אפגעווארט. פון דארט האט אים וואסילי "געזאלט" העלפן, נאך די אלע יארן און געשעענישן, טראומע און בלאטע, מסירת נפש און ווייטאג, טרעפן א וועג אהיים. קיין ארץ ישראל.
פארוואס געזאלט? וואס האסטו געטראכט ביים דאס שרייבן וואס איז למעשה געשען?
ערשטנס, א ריזן יישר כוח פאר די תגובה. פונקט אזויווי איר זאגט אז איר האט געפילט 'קאנעקטעד' מיט די כאראקטארן פון די געשיכטע וועגן די שפראך און די וועג וויאזוי זיי זענען געשריבן, פונקט אזוי שפיר איך אז איך האב 'קאנעקטעד' מיט אייערע ווארעמע ווערטער צוליב די שפראך וואס איר האט גענוצט. איך דאנק אייך זייער, באמת.בית שמאי האט געשריבן: ↑ מאנטאג נאוועמבער 27, 2023 7:32 pmwow @וואלטיער עס פרייד זיך דיך צו זען דא, בערך א יאר א האלב צוריק איך האב דיך געשיקט א אישי מיט דריי הערות (איך מיין אז דו האסט עס קיינמאל נישט געליינט) אפשר אז דו וועסט זען די הנאה וואס אידן האבן פון דיין ווערק וועט דאס העלפן פייכט מאכן אייער טאלאנפילע פענע.
איך ווייס נישט צו איר ליינט אייער אישי'ס אבער איך מיז אויסדרוקן מיינע געפילן.
איך האב יעצט גענדיגט ליינען די גאנצע מעשה, דעיס איז סאמטינג ספעשעל, ממש אטעם פארכאפענט, יעדע קערקטער אזוי קלאר ארויס געברענגט אז מ'קען זיך קנעקטען מיט זיי, די מעשה איז אזוי זאפטיג געשריבן אז איך האב עס געזען זיך אפשפילען לעבעדיג פאר מיינע אויגן, און די היסטארישע פאקטן וואס איז דארט צזאמגעווארפן איז עפעס נישט נארמאל, ספציעל יעצט אין א צייט וואס רוסלאנד און אוקריינע זענען און די נייעס איז עס ספציעל גוט אריינגעקומען, אזוי אויך איז די מעשה אזוי ספציעל פרעפעסנאל געבויט קאפיטל נאך קאפיטל ממש א מייסטער ווערק, די האסט מיר פארשאפט שעות פון הנאה און קורת רוח, א ריזיגע יישר כח די זכות זאל דיר ביישטיין.
יעצט דריי הערות, איינס, אז די קענסט יא אזוי גוט און די האסט אזא גוטע פען פארוואס זאלסטו נישט מהנה זיין אידן מיט נאך סחורה, אל תמנע טוב מבעליו?
צוויי, פארוואס האסטו נישט איבער געלאזט קיין דורת פון די לעוו משפחה? וואלט נישט געווען בעסער אז עקיבא זאל האבן א משפחה מיט קינדער און אייניקלעך וואס זאלען טוהן ל"נ פון איתמר? מילע איתמר ער איז דאך געווען אפגעפארן, אבער עקיבא האט דאך זיין מאמע אזוי געהאפט ער זאל וואקסן ערליך, קומט זיך אים נישט דורת פשוט אלס זיין מאמעס תפילת...?
דריי, ווען קומט מישא'ס נקמה?
אזוי צו אזוי נאכאמאל ש'כח פאר די מעשה, איך טוה אנערקען (אויב ס'מעגליך) די קאפ, מוח און שעות ארבעט וואס גייט אריין און מאכן א מעשה און דערנאך אפשרייבן, זייט וויסן הונדרעטע אויב נישט טויזענטע אידן האבן הנאה פון דיינע מייסטווערק, די אייבערשטער זאל דיר באצאלען מיט אלעס גוטס הצלחה בכל אשר תפנה, און סייתא דשמיא וכטו"ס.
