אידישע וועלט פארומס

מיללער האט געשריבן: בדף עב. כל אותן מ' שנה שהיו ישראל במדבר לא נשב להן רוח צפונית איבע"א משום דנזופין היו.

ופירש"י בד"ה משום דנזופין היו: ממעשה העגל ולא היו ראויין ל"אור נוגה".

לערנענדיג די רש"י האט מיך געשטערט וואס וויל דא רש"י מיט די לשון 'אור נוגה' די גמרא רעדט דאך פון 'רוח צפונית' און רש"י לייגט טאקע צו אז צו דעם דארף מען אויך די כח החמה, אבער וואספארא טיטול איז דאס 'אור נוגה'?

עיין כאן ותמצא נחת, בביאור מחודש, בהקדם דברי הישמח משה זיע"א על מעלת העוסק בתורה בלילה שזוכה להארת פני ה' פנים בפנים, ואור נוגה.

http://forum.otzar.org/forums/viewtopic ... 34#p295634

פנחס בן חיים האט געשריבן: כל אותן מ׳ שנה לא נשב רוח צפונית.

שפעטער ע״א זאגט די גמרא אז ביי חצות האט עס יא געבלאזן,
אויב אזוי פארוואס האט מען זיך נישט גע׳מל׳ט אויף די סמך פון די רוח צפונית פון חצות?

רש"י גאנץ אויבן האט איר פארגעסן צו לערנען?

ביום איז קיינמאל נישט געווען קיין רוח צפונית, דער עיקר מעלה פונעם רוח צפונית לגבי מילה איז נאר בייטאג וואס דעמאלט'ס שיינט די זון.

פנחס בן חיים האט געשריבן: ווי אזוי האט חל געווען די קידושין צווישן אברהם ושרה למאן דאמר אברהם טומטמים היה?

תוס' זאגט (ד"ה אי הכי אברהם נמי עקור הי') ואע"פ שמסתמא כבר נקרע כשנשא שרה, און תוס' ענדיגט צו אז פונדעסטוועגן דאך איז נישט שכיח אז מ'זאל האבן קינדער נאכדעם.

מיללער האט געשריבן:

מיללער האט געשריבן:

Surface האט געשריבן: לפיכך חלה הוא או שחלתה היא או שניהם חבושיםבבית האסורים אין עולין לו מן המנין.
הערה בעלמא וואס כ'האב נישט געזעהן רעדן דערפון, איז טאקע נצרך שיהיו שניהם חבושין או לאו דוקא? מ"ש מחלה הוא או חלתה היא?

בפשטות, שניהם חבושין, איינער פון די צוויי

ואע"פ שאין ראיה לדברי זכר לדברי, מיט אפאר בלאט שפעטער בדף סו: מכרו שניהם לפרנסה זאגט רש"י: או זה או זה.

גוט, ש'כח פאר די צושטעל.

פנחס בן חיים האט געשריבן: אינטערסאנט אז קיינער האט נישט אראפגעברענגט די ויא״מ אויף די שיעור השבוע פאריגע וואך,

זעט אינדערמיט די רי״ף חידוש דאם יש עונש כתוב בפסוק איז דאס די ערשטע זאך אויף וואס מען דארף מפשפש במעשים זיין, און די מסקנה און יסוד נעמט ארויס דערפן.

אגב, די גמרא איז נאך בצרוך עיון, אוו אויב האט איר געזען א שיינע פשט דערויף, ביטע עס אראפברענגן.

----
אופס.. פייל איז צו גרויס, עיין ויא״מ בהקדמה דף ו׳ ע״ב, אויב איינער קען עס אהער ברענגן תבוא עליו ברכה

זענט איר אין יבמות? אויב יא דאן קום אריין קלארער ביטע לתועלת אלפי הלומדים. יש"כ.

שכוח פאר חברינו היקר פאר מיר עס געבן אויף דראפבאקס.
https://www.dropbox.com/s/4044nwu6lcxiw ... .jpeg?dl=0

@ איסור, לאז וויסען צו ביסט קלאר, אויב נישט וועט מער מרחיב בדיבור זיין

פנחס בן חיים האט געשריבן: אינטערסאנט אז קיינער האט נישט אראפגעברענגט די ויא״מ אויף די שיעור השבוע פאריגע וואך,

זעט אינדערמיט די רי״ף חידוש דאם יש עונש כתוב בפסוק איז דאס די ערשטע זאך אויף וואס מען דארף מפשפש במעשים זיין, און די מסקנה און יסוד וואס די רבי זי״ע נעמט ארויס דערפן.

אגב, די גמרא איז נאך בצרוך עיון, אוו אויב האט איר געזען א שיינע פשט דערויף, ביטע עס אראפברענגן.

----
אופס.. פייל איז צו גרויס, עיין ויא״מ בהקדמה דף ו׳ ע״ב, אויב איינער קען עס אהער ברענגן תבוא עליו ברכה

ישר כח פארן צוברענגען. געלערנט דעם הקדמה מיט עטליכע יאר צוריק אין ישיבה ווען מיין סאטמארער חברותא האט מיר גערודפ'ט דערצו..
פארוואס איז די גמרא נאך בצריך עיון?

די רבי אליינס ענדיגט דארט צו ועדיין צ״ע, ווייל די ריף תירוץ פארענפערט נישט אינגאנצן פארוואס מען האט געווארט דריי יאר אנצופרעגן באורים ותומים, ועוד די סדר השאלות מן החמור אל הקל?

פנחס בן חיים האט געשריבן: די רבי אליינס ענדיגט דארט צו ועדיין צ״ע, ווייל די ריף תירוץ פארענפערט נישט אינגאנצן פארוואס מען האט געווארט דריי יאר אנצופרעגן באורים ותומים, ועוד די סדר השאלות מן החמור אל הקל?

די רי"ף'ס תירוץ איז זייער פארשטענדליך לענ"ד. רביה"ק האט נאר געוואלט צוקומען צו א נקודה...

פג: מח' ר' סימאי ור"א באנדרוגינוס אם חייבים על שתי מקומות או רק במקום זכרות, לפי מה דפסקינן כר"א דחייבים רק במקום זכרות, מה הדין במקום ששוה בשניהם מה שנקרא באשה שלא כדרכה, האם זה כבא על זכרותו או נקבותו.

הבוחר בטוב האט געשריבן: פג: מח' ר' סימאי ור"א באנדרוגינוס אם חייבים על שתי מקומות או רק במקום זכרות, לפי מה דפסקינן כר"א דחייבים רק במקום זכרות, מה הדין במקום ששוה בשניהם מה שנקרא באשה שלא כדרכה, האם זה כבא על זכרותו או נקבותו.

זעהט נישט אויס אז איר האט פארשטאנען די מציאות הדברים, שווער מסביר צו זיין ואשתדל בקיצור.

אנדרוגינוס שייך בביאה מג' מקומות, יש בו ב' סימנים במקו"א, נקבות וזכרות, וכמובן שגם שייך לבוא עליו באופן מה שנקרא באשה שלא כדרכה ומ"ז באיש והוא נקרא "מקום זכרות" כידוע מפי' רש"י במס' סנהדרין.

ייש"כ הבנתי.

מיללער האט געשריבן: בדף פג. ברענגט די גמ' א משנה במס' נדה איבער א מעוברת שמקשה ורואה דם בתוך י"א יום שבין נדה לנדה.

איז שייך במציאות אז א מעוברת זאל האבן וסתות און זמני נדה וזיבה?

שייך איז - עס זאל זיך חלילה נישט מאכן.
עס איז נאר א ערנסטער פראבלעם וואס דארף מעדיצינישע באהאנדלונג. און אויך א הלכה׳שע באהאנדלונג. צי הייסט זי יעצט א זבה צי נישט.

נאטרוליסט האט געשריבן:

מיללער האט געשריבן: בדף פג. ברענגט די גמ' א משנה במס' נדה איבער א מעוברת שמקשה ורואה דם בתוך י"א יום שבין נדה לנדה.

איז שייך במציאות אז א מעוברת זאל האבן וסתות און זמני נדה וזיבה?

שייך איז - עס זאל זיך חלילה נישט מאכן.
עס איז נאר א ערנסטער פראבלעם וואס דארף מעדיצינישע באהאנדלונג. און אויך א הלכה׳שע באהאנדלונג. צי הייסט זי יעצט א זבה צי נישט.

זענט איר זיכער אין דעים? אז עס קען זיך מאכן צו זעהן דם ווייס איך, אבער א סייקל פון ז' ימי נידות וי"א יום ימי זיבה איז אויך שייך?

נאטרוליסט האט געשריבן: די גמרא זאגט בדף פ״ג. לרב אנדרוגינוס והרכבה כרבי יוסי
לשמואל קושי וקידוש.

לכאורה קשה שהרי לשמואל הלכה כרבי יוסי (דמתניתין) אפי׳ באנדרוגינוס ולא פליגי - דהרי הלכה כרב הונא משמי דרב ולא כרב המנונא.

זייטס מער מסביר אייער קשיא, ווער זאגט זיי קריגען, די גמ' זאגט טאקע אויף ע"ב אז שמואל האלט אויך הלכה כר"י טאקע פון דעם וואס ער זאגט סמי ברייתא מקמי מתני'.

ווי איז דא א רב המנונא? איר מיינט מן הסתם מימרא דרב ליתא מתני' מקמי ברייתא.