אידישע וועלט פארומס

http://forum.otzar.org/viewtopic.php?f= ... c2d4d3f8b2

ושם מאמר בהקולמוס http://forum.otzar.org/download/file.ph ... c2d4d3f8b2

http://forum.otzar.org/viewtopic.php?f=27&t=8893

http://forum.otzar.org/viewtopic.php?f=17&t=16728

נחום וואהלינער האט געשריבן: בבשר יש איסור על חתיכת בשר משא"כ בתענית כיון שאכל בטל תעניתו וממילא אין שום סיבה שלא יאכל גם אחר סעודת הסיום

אין הדין כן בשאר תעניתים שאם אכל שוב אינו צריך להתענות

דענק און דאנק האט געשריבן: לכאורה פארוואס מעג מען דערנאך עסן א גאנצן טאג אנדערש ווי אין די ניין טעג לגבי פלייש?

עי' מנחת יצחק ח"ח מ"ה בשם ארץ צבי דבר נפלא

בתענית ציבור יש שני עניינים: א. מצות תענית; ב. איסור אכילה. ולכן, האוכל בשוגג ביום התענית, אף שביטל מצות תענית, עדיין יש עליו איסור אכילה, ואיסור זה הוא על כל כזית; מה שאין כן תענית בכורים, שאין בה איסור אכילה, כי אם מצות תענית כדי לפרסם את הנס של בכורי ישראל במצרים, ולכן האוכל אפילו פעם אחת, מכיון שביטל את מצות התענית שוב מותר הוא באכילה (ארץ צבי סימן עט).

איז דא א שאלה אין ניצען ספעלט מצה פסח ?

דער סטיקער האט א קאמפעני אנגעקלעבט אויף ספעלט שאכטלעך

ס'דא וואס זאגן אז די שיעור פון 18 מינוט איז נאר פאר חוטין אבער ספעלט האמיר נישט קיין קבלה און קען זיין ס'ווערט נחמץ שנעלער

דריידל האט געשריבן: ס'דא וואס זאגן אז די שיעור פון 18 מינוט איז נאר פאר חוטין אבער ספעלט האמיר נישט קיין קבלה און קען זיין ס'ווערט נחמץ שנעלער

Mkor ?

רצון טוב האט געשריבן: די משנה זאגט מען איז יוצא בכוסמין
וויאזוי איז שייך יוצא צו זיין אויב עס האט נישט קיין זמן חימוץ.

זיכער האט עס א שיעור, אונז ווייס מיר נאר נישט וואס די שיעור איז. קען זיין ס'איז 5 מינוט

סידיראם האט געשריבן:

דריידל האט געשריבן: ס'דא וואס זאגן אז די שיעור פון 18 מינוט איז נאר פאר חוטין אבער ספעלט האמיר נישט קיין קבלה און קען זיין ס'ווערט נחמץ שנעלער

Mkor ?

כ'מיין אז כ'האב עס געזעהן אין פסקי תשובות. כ'האב עס נישט ביי די האנט יעצט נאכצוקוקן

סידיראם האט געשריבן:

דריידל האט געשריבן: ס'דא וואס זאגן אז די שיעור פון 18 מינוט איז נאר פאר חוטין אבער ספעלט האמיר נישט קיין קבלה און קען זיין ס'ווערט נחמץ שנעלער

Mkor ?

ס'איז א גאר באקאנטע אלטע תשובה פון מנחת יצחק וואס ער האט געשריבן שוין יארן צוריק איך געדענק נישט אין וועלכע באנד ס'איז היינט געדריקט קען זיין חלק ח' נישט זיכער

דארט אין גנת וורדים און אין עץ חיים ווערט עס זייער שיין אויסגעשמועסט באריכות און ס'איז אינטרעסאנט צו זען די צוויי קעגענזייטיגע מיינונגען

דרך אגב דאס וואס איינער האט מעתיק געווען פון די משנה דיוצאים בכוסמון אמת דכן הוא אמנם ברמ"א כתב דנוהגים ליקח דוקא חיטין ועי' שם בנושאי כלים הטעם לזה

דאכט זיך אין שבט הלוי איז אויך דא א שמועס דערוועגן קוק נאך אין מפתח ווי אויך אין קובץ מבית לוי ס'געפינט זיך אויף אוצר החכמה

שופר האט געשריבן: גינת ורדים שנה א' גליון א', די תשובה פון ר' געציל שליט"א איז געדרוקט אויך אין אגלי דבש, די נעקסטע חודש איז אויך דא וועגן דעם, אויך אין עץ חיים באבוב איז געווען אמאל א שמועס דערוועגן.
https://www.dropbox.com/s/l25tlvhfe60zc ... D.PDF?dl=0

די מעשה וואס די רב מבעהוץ שליט"א ברענגט פון קאשוי רב זצ"ל איז א שטארקער חידוש, מען דארף וויסן די מציאות אויף וואס די פסק איז געווען.

שטאלצער יוד האט געשריבן: אין שולחן ערוך ווערט געברענגט צוויי מנהגים לגבי די זרוע. אויב ס'זאל זיין צלי אדער מבושל.

קען איינער מסביר זיין וואס מיינט צלי?

לכאורה דארף דאס מיינען אייער שפייז. איך האב נאך קיינמאל נישט געהערט פון איינער וואס לייגט אייער שפייז אויף'ן קערה.
דאס מערסטע וואס איך ווייס איז פון אמנהג פון צו בראטן א געקאכטע איי. איז דאס טאקע די כוונה פון די מחבר? לכאורה נישט.

פתח בכד וסיים בחביית.

די זרוע ווער עס ווערט געבראטן מיט א גאפל אויפן פלאם, ביי טייל גענצליך און ביי אנדערע בלויז למחצה לשליש ולרביע.

געבראטענע אייער ווערט דערמאנט אין שו"ע יו"ד, כ'ווייס נישט גענוי דער מציאות אבער אויף דעם זאגט דער מחבר אז מ'קען נישט בכלל קוקן פאר א בלוטס-טראפ, ובכן איז פשט אז עס ווערט געבראטן בשלימותו.

Amazing האט געשריבן: די שמיר וואס נשי צדקניות לייגען אויף די ליפן און עס איז נישט כשר לפסח איז עס א פראבלעם?

איך רעדט די וואס פירען זיך להלכה כדפסק השו''ע בסימן תמ''ב אז נפסל מכלב איז נישט חמץ, איז די שאלה צו ווען עס גייט אריין אין מויל צו עס איז פארהאן א מקום להחמיר

ווער זאגט ס'יז נפסל מאכילת כלב? האסט עס אמאל געגעבן פאר א כלב?

זבחי צדק האט געשריבן:

Amazing האט געשריבן: די שמיר וואס נשי צדקניות לייגען אויף די ליפן און עס איז נישט כשר לפסח איז עס א פראבלעם?

איך רעדט די וואס פירען זיך להלכה כדפסק השו''ע בסימן תמ''ב אז נפסל מכלב איז נישט חמץ, איז די שאלה צו ווען עס גייט אריין אין מויל צו עס איז פארהאן א מקום להחמיר

ווער זאגט ס'יז נפסל מאכילת כלב? האסט עס אמאל געגעבן פאר א כלב?

אזוי פסק'נען די הלכה ספרים היינטיגע צייט ווי חיים לחג ואוצר הלכות ועוד

ס'דא וואס שטעלן עס צו צי די דין פון יוחד בצק לכסא אז עס ווערט א צווייטע מציאות ואין עלי' שם חמץ כלל וכלל

ביי זאכן וואס מ'עסט זענען דא מחמירים משום אחשביה אין ממילא העלפט נישט אז ס'נאר תערובות וכו' משא"כ ביי סיכה וואס איז למעשה כשתייה איז די וועלט מיקל [א גאנץ יאר זיכער, אין אפילו פסח אויך] משא"כ ליפסטיק וואס איז לא ימלט אז מ'זאל נישט עפעס אפלעקן בשעתן עסן וכדומה וואלט לכאורה גיווען א צד להחמיר עכ"פ פסח. כנלע"ד

farshlufen האט געשריבן:

שטאלצער יוד האט געשריבן: אין שולחן ערוך ווערט געברענגט צוויי מנהגים לגבי די זרוע. אויב ס'זאל זיין צלי אדער מבושל.

קען איינער מסביר זיין וואס מיינט צלי?

לכאורה דארף דאס מיינען אייער שפייז. איך האב נאך קיינמאל נישט געהערט פון איינער וואס לייגט אייער שפייז אויף'ן קערה.
דאס מערסטע וואס איך ווייס איז פון אמנהג פון צו בראטן א געקאכטע איי. איז דאס טאקע די כוונה פון די מחבר? לכאורה נישט.

פתח בכד וסיים בחביית.

די זרוע ווער עס ווערט געבראטן מיט א גאפל אויפן פלאם, ביי טייל גענצליך און ביי אנדערע בלויז למחצה לשליש ולרביע.

געבראטענע אייער ווערט דערמאנט אין שו"ע יו"ד, כ'ווייס נישט גענוי דער מציאות אבער אויף דעם זאגט דער מחבר אז מ'קען נישט בכלל קוקן פאר א בלוטס-טראפ, ובכן איז פשט אז עס ווערט געבראטן בשלימותו.

גערעכט, איך האב צימישט. איך הייב אן נאכאמאל.
אין שולחן ערוך ווערט געברענגט צוויי מנהגים לגבי די ביצה. אויב ס'זאל זיין צלי אדער מבושל.

קען איינער מסביר זיין וואס מיינט צלי?

לכאורה דארף דאס מיינען אייער שפייז. איך האב נאך קיינמאל נישט געהערט פון איינער וואס לייגט אייער שפייז אויף'ן קערה.
דאס מערסטע וואס איך ווייס איז פון אמנהג פון צו בראטן א געקאכטע איי. איז דאס טאקע די כוונה פון די מחבר? לכאורה נישט.