מֵתִים יְחַיֶּה קל בְּרֹב חַסְדּוֹ בָּרוּךְ עֲדֵי עַד שֵׁם תְּהִלָּתוֹ - פאעזיע און גראמען פארמעסט תשפ"א #22
מֵתִים יְחַיֶּה אֵל בְּרֹב חַסְדּוֹ בָּרוּךְ עֲדֵי עַד שֵׁם תְּהִלָּתוֹ
מיינע אויגן לאזן ארויס זויערע וואסערן מיט וואס מיין געזיכט ווערט באנעצט. הייסע און ביטערע טרערן קאכן אפ מיינע מחשבות. איך לאז זיי פליסן און האלט זיי נישט צוריק, נישטא דער סיבה אויף וואס נישט צו וויינען, אז עס טוט וויי וויינט מען, און אז מען וויינט שרייבט מען. דאס איז נישט מיין פעדער וואס קריצט, דאס זענען די קריצן און שניטן וועלכע לאזן לופטערן זייער שטימע דורכן מח. איך הער נישט דעם געוויין, איך זעה עס. איך בין עס.
צו זאל איך זיך פירן אויפן וועג פון די שטויסנדע, אדער זאל איך זיך אונטערבייגן נאכמער. אויב וועל איך אויס די צווייטע אויסוואל, דאן איז א פראגע פון צייט ביז ווען איך וועל אונטערברעכן. אבער אויב וועל איך זיך קעגנשטעלן, איז קיין פראגע אז איך וועל נישט בלייבן גאנץ. און אויב שטעל איך זיך אין וועג, שטער איך מיין אייגענער וואגאן פון דערגרייכן. איך בין א שטעקן אין מיין ראד, א שטיין אין מיינע שיך.
איך וויל זיין קלאר, איך וויל וויסן.
אויב ביסטו א דאקטאר, בין איך דיין פאציענט
אויב ביסטו א פאכמאן, בין איך דיין קליענט
אויב ביסטו א לערער, בין איך דיין סטודענט
אויב ביסטו א מאטעמאטיקער, בין איך דיין פראצענט
אויב ביסטו א פייער, ווער איך פון דיר פארברענט
אויב ביסטו א וואסער, שווים איך נישט פון פארענט
אויב ביסטו א זייגער, לעב איך מיטן מאמענט
אויב ביסטו א טייסטער, בין איך קוים ווערד א צענט
אויב ביסטו א שטעקן, בין איך אויף דיר אנגעלענט
אויב ביסטו א שפיגל, ווער איך אין דיר דערקענט
אויב ביסטו א געביידע, בין איך פון דיינע ווענט
אויב ביסטו א קעניג, פארנויג איך מיינע הענט
דו ביסט מיין טאטע אבער וואו איז דיין ליבשאפט, דו ביסט מיין קעניג, אבער וואו איז דיין הערשאפט. דו ביסט מיין ליבהאבער, אבער ווייז מיר דיין געטריישאפט. דו ביסט מיין הערשער, איך ווייז נישט קיין קעגנערשאפט. אבער אויב מעג איך און קען זען, דאן פארוואס צייגסטו נישט, און אויב טאר איך נישט וויסן, דאן פארוואס מעג איך שפירן. איך ווייס אז איך פארשטיי צו דיין אלמעכטיגקייט ווינציגער ווי עס פארשטייט דער קיכל צום בעקער, און איך ווייס קלאר אז דו ביסט איבער מיר, טאקע דערפאר זאג איך מיט אן אונטערגעגעבנקייט.
אויב פאדערסטו רעספעקט, דאס איז וואס איך שפיר
אויב פאדערסטו פארכט, האב איך אן א שיעור
אויב פאדערסטו ריינקייט, פאר דיר זיך גוט באציר
אויב פאדערסטו שטארקייט, בין איך שוואך יעדע ריר
אויב פאדערסטו גלייכקייט, קוק ווי איך פרוביר
אויב פאדערסטו לויבגעזאנגען, וויאזוי זינג איך דעם שיר
אויב פאדערסטו ליידן, קענסטו נעמען פון מיר
אויב פאדערסטו ווילן, פון וואו נעם איך אפיר
אויב פאדערסטו ווייטאג, איז דאס וואס איך פראקטיציר
אויב פאדערסטו גערעכטיגקייט, אויך איך אפעליר
אויב פאדערסטו געזעץ, קוק נישט ווי איך זיך פיר
אויב פאדערסטו פרייד, בעט איך עס פון דיר
דו ביסט א שטענדיגקייט וואס פירט אריבער אויף מיר פיינפולע דורכגענג, איך שפיר זיך ווי א מייזל אויף וועמען מען פירט אריבער שווערע עקספערימענטן. דער געפיל טרייבט און רייסט ארויס בענקעניש וואס איך האב קיינמאל נישט געוואוסט אז איך פארמאג. מיינע נאנטע זענען אויך ווייט. די וועלכע זענען אין הימל דרייען זיך זיכער נישט אויס צו דער ערד, און די וועלכע זענען אויף דער וועלט, גראבן פון אונטער דער ערד. אויב איז ווייטאג א באשעפעניש, דאן ראט עס אויס, און אויב איז טרערן א מעדעצין, טרונק איך עס אויס. אויב איז פיין א פיל, איז עס א ציאניד, און אויב איז בענקעניש געזונט, דאן הייל מיר אויס דערמיט.
איז דער ארטיקל געשריבן אין 'גראמען' ? דאן רעיט אינעם ערשטן אפציע לויט'ן שטאפל איר האלט אז עס איז. איז דער ארטיקל 'פאעטיש' געשריבן? דאן רעיט אינעם צווייטן אפציע לויט'ן שטאפל איר האלט אז עס איז. אויב פעלט פון דעם ארטיקל איינס פון די צוויי אויבנדערמאנטע, דאן מאכט א טשעק ביי "נישט נוגע".
