באקומען אפאר אישי'ס פארוואס איך בין נישט נעכטן ווייטער גגעגאנגען. שכח פאר די גוטע געפיל אז מען ווארט אויף דעם!
מיין אינגעלע פילט נישט גוט. און די צייט וואס איך האב פאר דעם ארטיקל גייט צו העלפן מיין ווייב. נעכטן האב איך גראדע געפנט אייוועלט אין געוואלט שרייבן א קליין ביסל, אבער אריינגעאפאלן אינם אקטיוון '' היימישן טערעפיסט אשכול''
יעצט אריינגעבליקט פון אנהייב פונעם אשכול, איך מיז דיר זאגען, איך האב נישט געקענט סטאפן צו ליינען, איך האב געהאפט אז איך גיי אנקומען צו א ענדע, למעשה בין איך געבליבן נייגעריג, אזוי גוט און דראמאטיש אראפצולייגן, האסט מיר אריינגענימען צו שלומי אינדערהיים,(אדער בעסער געזאגט אריינגעלייגט שלומי און מיר) ערגעץ אינמיטען איז מיר אפ' געקומען א טרער פילענדיג שלומי'ס ווייטאג, שכח שכח איך האב באמת נישט קיין ווערטער זיך אויסצודרוקן גראדע, ליינען'דיג דאס וואס די האסט געשריבן וועגן דעם וואס ער האט געהאלטן אין איין מסדר זיין זיין וועש, האב איך מיך דערמאנט, אז איך אין ישיבה, ווען עס האט מיר געכאפט א התעוררות אינמיטן סדר צו ווערן א גוטע בחור, בין איך ארויס פון בית המדרש, צוגענייט מיין קנעפל, וואס איז רב זמן געווען אראפגעפליקט, צוגענייט מיין חאלאט טאש, וואס איז געווען אריינגעריסן, געמאכט מיין בעט, מסדר געווען מיין שעלף, געגעבן א וואש אפ מיין שיך, געמאכט מיין פיאות, גראד געמאכט די קאפל, און אריינגעקומען אין בית מדרש מיט א ערענסטע פנים, ווי א ריל למדן, פארשטייט זיך מיט א קאווע און א גלעזל וואסער, בײם אונקומען צו מיין פלאץ האב איך אפגעפאקט אלע איבעריגע ספרים פון מיין טיש, זיך אראפגעזעצט מיט ביידע פיס אויף די ערד, און פארשטייט זיך זיך געזעצט לערנען ווי עס ברויכט צו זיין, געגאנגען פרעגן די מגיד שיעור, און ער האט אפ' אמאל נישט געהאט וואס צו ענטפערן, אבער נאך צוואנציק מניט איז עפעס געשעהן, איך געדענק אפ' נישט וואס, אבער איך האב מיר געטראפן סוף סדר פירן א ריזן קופקע, ארוסגייענדיג פון בית מדרש האב איך מיך דערמאנט, אז ערגעץ ווי אינמיטן סדר בין איך געווען א געהעריגע נארמאלע מסודר'דיגע חשובע בחור... אין שאלה נאר, וואס איז טאקע פשט, קומט פערפעקשניזם פון ADHD? אין א געוויסע זין פארשטיי איך ,אז למשל ביים צושפארן די טיר פיל איך אסאך מאל אז איך האב OCD, ווייל איך געדענק באמת נישט צו איך האב צוגעשפארט די טיר, איך קען מיר טרעפן צוריק וואקן נאכ'ן צווייטען מאל גיין צום איר, דערנאך פרעגט מיר איינער, האסט צוגעשפארט די טיר? איך הויב אן טראכטן איך געדענק צוויי מאל גיין צום טיר, איך געדענק עס אבער נישט צושפארן, גיי איך צוריק א דריטע מאל, אזוי ווי איך פארגעס אסאך מאל יעלה ויבא ביים איבער דאווענען שמונה עשרה, אבער פילן אז די וועש איז נישט מסדר וכדומה, איז שוין נעקסט לעוועל, ווי טרעפט זיך דאס צוזאם מיט ADHD? נאכאמאל שכח, איך גיי אויס פאר די פארזעצונג איך קען שוין קוים ווארטן אויף די ענדע! (אבער נישט אז די זאלסט געבן א שרייב יעצט די ענדע.. נאר פאר די געשמאק און זאפט מיט וואס די לייגסט עס אראפ לוינט זיך צו ווארטן, אבער איך בין דאך נייגעריג.)
יעצט אריינגעבליקט פון אנהייב פונעם אשכול, איך מיז דיר זאגען, איך האב נישט געקענט סטאפן צו ליינען, איך האב געהאפט אז איך גיי אנקומען צו א ענדע, למעשה בין איך געבליבן נייגעריג, אזוי גוט און דראמאטיש אראפצולייגן, האסט מיר אריינגענימען צו שלומי אינדערהיים,(אדער בעסער געזאגט אריינגעלייגט שלומי און מיר) ערגעץ אינמיטען איז מיר אפ' געקומען א טרער פילענדיג שלומי'ס ווייטאג, שכח שכח איך האב באמת נישט קיין ווערטער זיך אויסצודרוקן גראדע, ליינען'דיג דאס וואס די האסט געשריבן וועגן דעם וואס ער האט געהאלטן אין איין מסדר זיין זיין וועש, האב איך מיך דערמאנט, אז איך אין ישיבה, ווען עס האט מיר געכאפט א התעוררות אינמיטן סדר צו ווערן א גוטע בחור, בין איך ארויס פון בית המדרש, צוגענייט מיין קנעפל, וואס איז רב זמן געווען אראפגעפליקט, צוגענייט מיין חאלאט טאש, וואס איז געווען אריינגעריסן, געמאכט מיין בעט, מסדר געווען מיין שעלף, געגעבן א וואש אפ מיין שיך, געמאכט מיין פיאות, גראד געמאכט די קאפל, און אריינגעקומען אין בית מדרש מיט א ערענסטע פנים, ווי א ריל למדן, פארשטייט זיך מיט א קאווע און א גלעזל וואסער, בײם אונקומען צו מיין פלאץ האב איך אפגעפאקט אלע איבעריגע ספרים פון מיין טיש, זיך אראפגעזעצט מיט ביידע פיס אויף די ערד, און פארשטייט זיך זיך געזעצט לערנען ווי עס ברויכט צו זיין, געגאנגען פרעגן די מגיד שיעור, און ער האט אפ' אמאל נישט געהאט וואס צו ענטפערן, אבער נאך צוואנציק מניט איז עפעס געשעהן, איך געדענק אפ' נישט וואס, אבער איך האב מיר געטראפן סוף סדר פירן א ריזן קופקע, ארוסגייענדיג פון בית מדרש האב איך מיך דערמאנט, אז ערגעץ ווי אינמיטן סדר בין איך געווען א געהעריגע נארמאלע מסודר'דיגע חשובע בחור... אין שאלה נאר, וואס איז טאקע פשט, קומט פערפעקשניזם פון ADHD? אין א געוויסע זין פארשטיי איך ,אז למשל ביים צושפארן די טיר פיל איך אסאך מאל אז איך האב OCD, ווייל איך געדענק באמת נישט צו איך האב צוגעשפארט די טיר, איך קען מיר טרעפן צוריק וואקן נאכ'ן צווייטען מאל גיין צום איר, דערנאך פרעגט מיר איינער, האסט צוגעשפארט די טיר? איך הויב אן טראכטן איך געדענק צוויי מאל גיין צום טיר, איך געדענק עס אבער נישט צושפארן, גיי איך צוריק א דריטע מאל, אזוי ווי איך פארגעס אסאך מאל יעלה ויבא ביים איבער דאווענען שמונה עשרה, אבער פילן אז די וועש איז נישט מסדר וכדומה, איז שוין נעקסט לעוועל, ווי טרעפט זיך דאס צוזאם מיט ADHD? נאכאמאל שכח, איך גיי אויס פאר די פארזעצונג איך קען שוין קוים ווארטן אויף די ענדע! (אבער נישט אז די זאלסט געבן א שרייב יעצט די ענדע.. נאר פאר די געשמאק און זאפט מיט וואס די לייגסט עס אראפ לוינט זיך צו ווארטן, אבער איך בין דאך נייגעריג.)
א גוטן פארגעס! יהא בואכם לברכה.
די זאכן וואס די פרעגסט קום לאזן פאר ווען דער פארזעצונג איז גענדיגט. אסאך דערפון וועט זיין אויסגעקלארט, און די איבריגע וועט מען צוזאמען דעמאלץ דורכטוהן בס''ד.
יעצט אריינגעבליקט פון אנהייב פונעם אשכול, איך מיז דיר זאגען, איך האב נישט געקענט סטאפן צו ליינען, איך האב געהאפט אז איך גיי אנקומען צו א ענדע, למעשה בין איך געבליבן נייגעריג, אזוי גוט און דראמאטיש אראפצולייגן, האסט מיר אריינגענימען צו שלומי אינדערהיים,(אדער בעסער געזאגט אריינגעלייגט שלומי און מיר) ערגעץ אינמיטען איז מיר אפ' געקומען א טרער פילענדיג שלומי'ס ווייטאג, שכח שכח איך האב באמת נישט קיין ווערטער זיך אויסצודרוקן גראדע, ליינען'דיג דאס וואס די האסט געשריבן וועגן דעם וואס ער האט געהאלטן אין איין מסדר זיין זיין וועש, האב איך מיך דערמאנט, אז איך אין ישיבה, ווען עס האט מיר געכאפט א התעוררות אינמיטן סדר צו ווערן א גוטע בחור, בין איך ארויס פון בית המדרש, צוגענייט מיין קנעפל, וואס איז רב זמן געווען אראפגעפליקט, צוגענייט מיין חאלאט טאש, וואס איז געווען אריינגעריסן, געמאכט מיין בעט, מסדר געווען מיין שעלף, געגעבן א וואש אפ מיין שיך, געמאכט מיין פיאות, גראד געמאכט די קאפל, און אריינגעקומען אין בית מדרש מיט א ערענסטע פנים, ווי א ריל למדן, פארשטייט זיך מיט א קאווע און א גלעזל וואסער, בײם אונקומען צו מיין פלאץ האב איך אפגעפאקט אלע איבעריגע ספרים פון מיין טיש, זיך אראפגעזעצט מיט ביידע פיס אויף די ערד, און פארשטייט זיך זיך געזעצט לערנען ווי עס ברויכט צו זיין, געגאנגען פרעגן די מגיד שיעור, און ער האט אפ' אמאל נישט געהאט וואס צו ענטפערן, אבער נאך צוואנציק מניט איז עפעס געשעהן, איך געדענק אפ' נישט וואס, אבער איך האב מיר געטראפן סוף סדר פירן א ריזן קופקע, ארוסגייענדיג פון בית מדרש האב איך מיך דערמאנט, אז ערגעץ ווי אינמיטן סדר בין איך געווען א געהעריגע נארמאלע מסודר'דיגע חשובע בחור... אין שאלה נאר, וואס איז טאקע פשט, קומט פערפעקשניזם פון ADHD? אין א געוויסע זין פארשטיי איך ,אז למשל ביים צושפארן די טיר פיל איך אסאך מאל אז איך האב OCD, ווייל איך געדענק באמת נישט צו איך האב צוגעשפארט די טיר, איך קען מיר טרעפן צוריק וואקן נאכ'ן צווייטען מאל גיין צום איר, דערנאך פרעגט מיר איינער, האסט צוגעשפארט די טיר? איך הויב אן טראכטן איך געדענק צוויי מאל גיין צום טיר, איך געדענק עס אבער נישט צושפארן, גיי איך צוריק א דריטע מאל, אזוי ווי איך פארגעס אסאך מאל יעלה ויבא ביים איבער דאווענען שמונה עשרה, אבער פילן אז די וועש איז נישט מסדר וכדומה, איז שוין נעקסט לעוועל, ווי טרעפט זיך דאס צוזאם מיט ADHD? נאכאמאל שכח, איך גיי אויס פאר די פארזעצונג איך קען שוין קוים ווארטן אויף די ענדע! (אבער נישט אז די זאלסט געבן א שרייב יעצט די ענדע.. נאר פאר די געשמאק און זאפט מיט וואס די לייגסט עס אראפ לוינט זיך צו ווארטן, אבער איך בין דאך נייגעריג.)
מען רעדט נישט דא פוןadhd, מען רעדט פון add,
איך קען אויך אסאך מאל איבער קוקען אויס די טיר איז פארשפארט, איך מיין אז ס'איז פשוט ווייל א עי די די ליידנדער האט נישט אייביג די קאפ אויפן פלאץ, ממילא פארגעסט מען אויב מען האט טאקע צוגעשפארט
די פאקט אז איך האב נישט גענטפערט מיינט נישט אז אז איך האב נישט וואס צו ענטפערן, עס מיינט אז איך קען מיך איינהאלטן.
שלומי'ס אויגן האבן געפאלן אויף די ווערטער און זיך גענומען ליינען.
'איך בין דער באשעפערס קינד וואס איז אומבאהאלפן אליינס. איך האב מיך ליב ווייל איך קום פון איהם און פארמאג א נשמה. איך וועל ניצן די כלים ווס ער האט מיר געגעבן ווי מיינע געפילן און מחשבה זיך צו בויען און וואקסן אפילו עס איז שווער, ווייל איך וויל לעבן. מיין יעצטיגע דורכפאל איז מיין קומנדיגע הצלחה
שלומי די ביסט גוט הייליג און טייער! גיי ארום אין דיינע מחשבות געפילן און אלע ווינקלן. טרעף דיינע וואונדען, די באהאלטענע און פארשלאסענע און העלף זיי. פארשטיי זיי, זיי זיי מחזק און האב זיי ליב.
