יודישע נשמה איז נישט הפקר!!
https://drive.google.com/file/d/1HJf6si ... p=drivesdk
קומען אריין געבן חיזוק פאר ענקערע ברודערס גרושים
viewtopic.php?t=48351#p2865116
https://abcharity.org/AB
די אחראים: זייער נייגעריג , אחראי , thefact
אהא, דו ווייסט יא.... מ'דערקענט אז דו ביסט עס נישט אדורך, און זאג שכויעך פאר דעם!דער מענעדזשער האט געשריבן: ↑ מיטוואך סעפטעמבער 13, 2023 9:41 pmכ'בין עס נישט דורך, כ'וועל עס קיינמאל אי"ה נישט פארשטיין.
איי פארוואס קאמענטיר איך?
ווייל איי נאו דעט יו אר עלייוו!
איך וויל דיר זאגן אז איך ווייס אז דו לעבסט!!!
איך קען עפעס טון דערצו? ניין!!!
אויסער דאווענען קען איך דיר גארנישט העלפן!!!
אבער איך ווייס אז דו לעבסט!!!
עס אינטערעסירט מיר!!!
ווען איך וועל דיר זעהן מיט א שמייכל וועל איך מיך פרייען!!!
ווען איך וועל הערן אז דו האסט געהאט סוקסעס אין סייוואספארא הינזיכט אין לעבן כ"ז עס איז אויסגעהאלטן על פי תורה וועל איך מיך פרייען!!!
דעטס איט!!!
אבער איך טאר עס נישט ארויסווייזן... אזוי ווייזט זיך ארויס פון דא...יוסי בן-ציון האט געשריבן: ↑ מיטוואך סעפטעמבער 13, 2023 9:58 pmאהא, דו ווייסט יא.... מ'דערקענט אז דו ביסט עס נישט אדורך, און זאג שכויעך פאר דעם!
תשרי איז נישט צו באקוועם פאר א סינגעל און ספעציעל א בחור, די גאנצע זומער לויפט אסאך שנעלער אדורך ווי די לאנגע חול המועד.... ווייסעך נישט פון ווי די ביזט בדרך כלל זיכט מען זיך א קליינע שול ווי די אקסען קומען נישט אן, ביי אונז און וומס"ב פלעגט מען זיך פירן אריבערשפאצירן די בריק ימים טובים און הנאה האבן פון די שיינע חזנים...יוסי בן-ציון האט געשריבן: ↑ מיטוואך סעפטעמבער 13, 2023 10:21 pmדרך אגב, אז מ'האלט יעצט ערב די הייליגע טעג, דערמאן איך מיר מיין פאראיעריגע תשרי, ביז מיין מאמע האט ענדליך מסכים געווען אז איך זאל בלייבן אין ארץ ישראל, וואו איך האב געלערנט, די געפיהל פון נישט ווילן מצער זיין מיין טאטע און מאמע, אבער נישט ווילן זיין אין ניו יארק, ווייל פאר צוויי יאר צוריק איז תשרי געווען מיין ערגסטע חודש אין מיין לעבן... די חיזוק וואס מען פילט ווען דער אקס פון בית מדרש וואונטשט דיר אינמיטן בית מרש הויעך אויפן קול אזוי אז יעדער זאל הערן, לשנה טובה תיכתב ותחתן לאלתר לחיים, חחחחחח... אדער ווען איינער פססססקעט מיר אז איך זאל מיך אויפשטעלן ווייל א יונגערמאן אפאר יאר יונגער פון מיר האט נישט וואו צו זיצן, און א צווייטע חכם פססקעט מיר צוריק אז איך זאל בלייבן זיצן... די געפיהל יום כיפור פון זעהן יעדעם מיטן קיטל, און איך שטיי מיטן שיינעם זיידענעם בעקיטשע... און נאכדעם סוכות, ערשטע טעג, חול המועד, שמחת תורה... און נאכדעם מוצאי קומט דער אורח צו צי מיר, נ א גייסט צונעמען די סוכה פון בית מדרש ? און ווען איך האב Iפשוט אנגעהויבן אוועקצוגיין פון דארט... די זיין צופליקט פון אינעווייניג און פון אינדרויסן... וכו' וכו'. און בכלל די גאנצע יאר, בוקר יאמר מי יתן ערב און אזוי פארט נאך א יאר און נאך א יאר, די געפיהל ווען דיין חבר 4 יאר יונגער ווי דיר האט שוין אויך חתונה, אדער ווען די דארפסט צום דריטן מאל זיכן א נייע דירה, ווייל יעדער האט שוין חתונה געהאט... איך קען אזוי אנגיין אגאנצע נאכט... סאו יא, טו מיר א טובה, רעדט זיך נישט איין אז דו פארשטייסט!!! איך שרייב עס דא, ווייל איך ווייס נישט וואו עס באלאנגט.
לייג,
די קאמפיין איז פון יונתן?