อันนี้ผมจะอธิบายให้อ่าน เพื่อความเข้าใจของผู้ที่ยังเข้าใจผิดบางประการน่ะครับ

ลักษณะที่เรียกว่าความจุนั้น (ต้องมีทั้งความกว้าง ความลึก (ลึกหมายถึงลักษณะที่สิ่งใด หรือพื้นที่ใด ๆ วัดจากพื้นดินลงไป หรือวัดจากปากใด ๆ เข้าไปยังเป้าหมายนั้นๆ ในดิน หรือในภูเขา เป็นต้น

ลักษณะที่ใช้เรียกความจุคือสิ่งที่ไม่รั่วไหลไปไหน อยู่กับที่เฉพาะส่วน เช่น สระน้ำ ถังน้ำใดๆ หม้อน้ำ หม้อน้ำใดๆ ไห ฯลฯ โอ่ง หรือเขื่อนเป็นที่สุด (ส่วนทะเลหรือมหาสมุทร จะไม่กล่าวถึงในที่นี้)ส่วนลักษณะความจุในด้านเทคโนโลยี เช่นฮาร์ดดิสก์ แฟรชไดร์ เอสดีการ์ด (สื่อบันทึกข้อมูลใด ๆ )ที่มีชื่อเรียกมากไปกว่านี้ ก็ควรเรียกว่าความจุ (หรือมีขนาดความจุ, ปริมาตรความจุ ปริมาณความจุ)

ทีนี้มาวิเคราะห์คำว่า Bandwidth ในทางภาษาเทคโนโลยีกัน (โดยส่วนมากจะนิยมใช้คำว่า มีปริมาณแบนด์วิดธ์สูงสุด(มีปริมาณแบนด์วิดธ์ภายในสูงสุด 34 Gbps.) วิธีใช้เช่น CPU A10-7850K มีความเร็ว 4.0 Ghz มีแบนด์วิดท์สูงสุดที่รองรับได้ ((มีปริมาณความจุของข้อมูลที่รองรับได้สูงสุด 34 Gbps.) ถ้าใช้คำเรียกอย่างนี้มันจะผิดกับหลักการเรียกตามลักษณะการทำงานเพราะข้อมูลเหล่านี้เมื่อไหลไปแล้วจะไม่ถูกจัดเก็บโดยปราศจากกระไฟฟ้า เมื่อไหลก็ไหลกับ(ส่งรับ)) 34Gbps. สามารถรองรับหน่วยความจำที่มีความเร็วสูงสุดในรุ่น DDR3 2133 Mhz และ DDR3 2400Mhz ในโหมดโอเวอร์คล๊อก ซึ่งหนาดความจุมาตรฐานเริ่มต้นที่ 2GB 4GB 8GB 16GB สำหรับ DDR3-2133 มีปริมาณแบนด์วิดธ์สูงสุด 17.7 Gbps. ส่วน DDR3-2400 มีแบนด์วิดธ์สูงสุด 19.2 Gbps. ถ้าเราต้องการให้ iGPU ทำงานได้เร็ว ก็ควรใส่แรมสองตัวเพื่อให้มีปริมาณแบนวิดธ์เพียงพอต่อความเร็วหรือต่อปริมาณแบนวิดท์ของ CPU รุ่นนี้ (หรือให้เพียงพอต่อปริมาณความจุของ CPU รุ่นนี้ เท่ากับว่าข้อมูลวิ่งเข้าไปแล้วก็หยุดอยู่ไม่ย้อนกลับและเต็มในสุด)= กับว่า ความเร็ว แบนด์วิดธ์ (มีความหมายอันเดียวกันแต่ใช้ต่างสถานะกัน) ความจุนั้น ทำอย่างไรมันก็ไม่เหมาะที่จะใช้เรียกสาย Fiber Optic หรือสาย UTP แน่นอนครับ ลองอ่านดูแล้วพิจารณาให้ดีอีกสักนิดหนึ่งครับ (บางครั้งคำแปลกับความหมายของการนำเอาไปใช้งานอาจจะไม่ตรงกันก็ได้)

ดังนั้น
สายเคเบิลใต้ทะเลลึก AAG จึงควรใช้คำว่า ความเร็ว มีเหตุผลคือ รองรับปริมาณความเร็วในการถ่ายโอนข้อมูล(โอนถ่ายข้อมูล)(ในการส่งรับข้อมูล)ที่ 2.88 เทาราบิตต่อวินาที
สายเคเบิลใต้ทะเลลึก AAG จึงควรใช้คำว่า แบนด์วิดท์ มีเหตุผลคือ รองรับปริมาณแบนด์วิดธ์จาก Thai-ศรีราชา(ในการส่งรับข้อมูล)ที่ 2.88 เทาราบิตต่อวินาทีไปยังเป้าหมายปลายทางที่ USA (ทั้งนี้ไม่ได้เกิดจากสาย Fiber Optic เกิดจากเร้าเตอร์ที่ควบคุมการทำงานของสายเส่นนี้ที่มีความเร็วระหว่างประเทศต่อประเทศที่สามารรองรับปริมาณแบนด์วิดธ์(ความเร็ว) ในการรับส่งข้อมูลอยู่ที่ 2.88 Tbps.)(ส่วนข้อดีของสายคือการลดค่าหน่วง เช่นการใช้สาย UTP แบบ Cat5e และ แคท6 นั้นมีความเร็วในการรับส่งข้อมูลต่างกัน (แต่สวิทย์)มันก็รองรับปริมาณข้อมูลได้สูงสุดเพียง 100Mbps/1000 Mbps. เพราะอะไรเพราะความถี่ในรับสัญญาณรับส่งข้อมูลของสายแต่ละเส้นมีความแตกต่างกัน (แล้วเกิดจากอะไร เกิดจากขนาดลวดทองแดงหนึ่ง วิธีป้องกันสัญญาณรบกวนจากภายนอกหนึ่ง ทำให้ความเร็วในการรับส่งข้อมูลของสายแต่ละเส้น(ความเร็วในการจุข้อมูล(บรรทุกข้อมูล))ต่างกัน

สรุปว่าการไหลไปของข้อมูลจะใช้ความเร็ว แบนด์วิดท์ / วินาที ก็ว่ากัน เช่น

แม่น้ำเจ้าพระยาสามารถรองรับปริมาณน้ำไหล(ความเร็วน้ำ)สูงสุดที่ 3590 ลูกบาศก์เมตรต่อวินาที ขณะนี้วันนี้ 18/09/2557 มีปริมาณความเร็วน้ำไหลผ่าน 826 ลูกบาศก์เมตรต่อวินาที

เขื่อนภูมิภล มีปริมาณความจุสูงสุด(สามารถรองรับน้ำได้สูงสุด) 13462 ล้านลูกบาศก์เมตร (ดังนั้นการใช้ความจุขึ้นต้นหรือลงท้ายได้ก็ต่อเมื่อสิ่งนั้นหยุดอยู่กับที่หรือเป็นสิ่งเฉพาะส่วน เหมือนสระน้ำ เขื่อน หนอง บ่อน้ำ กระบอกสูบ/ข้าวหลามตัด/ ฮาร์ดดิสก์ หรือสื่อบันทึกข้อมูล ทั้งแบบชั่วคราวและแบบถาวร

ดังนั้นคำว่าแบนด์วิดธ์ ที่เกิดจากความเร็วของปริมาณการไหลผ่าน(ส่งรับ)ข้อมูลที่วิ่งได้ซึ่งมี (ความถี่ เช่น Ghz Mhz) และมี Butwidth ความกว้างของช่องสัญญาณ (bitWidht)(ปริมาณความเร็ว(ความจุ))ต่อหนึ่งรอบสัญญาณ(ส่ง/รับ)ที่เรียกว่า Bandwidth (ซึ่งเกิดจากการเอาความถี่ คูณ ด้วยความกว้างของช่องสัญญาณ ก็จะได้ปริมาณแบนด์วิดธ์ในที่สุด นั่นเองครับ)

สรุปอีกครั้ง ใช้ความจุก็ถูก แต่ไม่ใช่หลักนิยม เกี่ยวการใช้เป็นมาตราในการเรียก หรือคำนิยามในการใช้เรียกถึงเท่านั้นเอง (สรุปถูกทั้งสองฝ่าย)ในแง่ความคิด แต่ในแง่ทางเทคนิคการใช้คำนิยามเรียกแนะนำว่า ควรใช้ ความเร็ว แบนด์วิดธ์ น่าจะดีกว่าครับ (เพราะมันรวมกับทั้งความจุ ความถี่ ความกว้างรวมไว้ด้วยกันแล้ว) นั่นเอง