ย่อหน้าสุดท้าย สุดยอดมากท่านผู้พิพากษา

ส่วนตัวแล้วไม่ชอบแนวทางของ Google แต่สำหรับเรื่องนี้ ผู้พิพากษาเยี่ยมมากครับ

นับถือจริงๆ ผู้พิพากษาตั้งใจไปหัดเขียนโปรแกรม เพื่อตัดสินคดีนี้ผู้เกี่ยวข้องด้านกฎหมายคอมพิวเตอร์ของไทย จะมีใครเขียนโปรแกรมได้ซักคนไหมหนอ

ตราบเท่าที่โค้ดที่ใช้สร้าง API นั้นต่างกัน ทุกคนมีเสรีภาพในการเขียนโค้ดที่ให้ได้ผลลัพธ์ออกมาเท่ากับฟังก์ชันหรือเมธอดที่ใช้ใน Java API

ชอบประโยคนี้มาก

และ ชอบประโยคสุดท้าย ที่ ไปหัดเขียนโปรแกรมเอง แบบนี้ยุติธรรมดี

เป็นแนวทางเทียบเคียงเรื่อง reverse engineeringได้เหมือนกันนะเนี่ย

ประโยคสุดท้ายนี่ stunt ไป 3 วิมาตรฐานช่างแตกต่างกับบางประเทศซะนี่กระไร

ผู้พิพากษาประเทศเขามีเวลาว่างขนาดไปเรียนเขียนโปรแกรมได้

เสียดายสุดๆ อดเห็น C# ไปวิ่งว่อนซะแล้วสิ

เรื่องเทคนิคผมไม่วิจารณ์ แต่เรื่องการลงทุนไปเรียน เพื่อให้เข้าใจในการเขียนโปรแกรม ท่านสุดยอดจริงๆ ครับ

บางคนอาจจคิดไปว่าผู้พิพากษาเป็นคนมีอายุ 40-50 ขึ้นไปตอนแรกผมก็มีความคิดแบบนั้น

แต่ผู้พิพากษาที่ผมเคยพบเห็นตอนผมไปเป็นพยานในศาล ท่านก็เป็นวัยรุ่น ไม่ต่างจากผมเท่าไร่นะครับ แถมน่ารักอีกต่างหาก

แล้วยังมาถามผมในศาลนอกประเด็นว่า hotmail อ่านภาษาไทยไม่ออก ต้องทำอย่างไร

ผู้พิพากษา Geek มาก

ืืยืมตัวมาไว้ที่ไทยได้ไม่เนีย แนวอ่ะ

ในไทยเหรอ ... รู้แค่ไหน ก็ตัดสินเท่าที่มีในสมอง...

อยากให้ลองเป็น Admin เวบบอร์ดสาธารณะขนาดใหญ่ดูบ้างจัง

ไทย... ตัดสินตามเหตุผลที่ทนายบอกครับ

ตุลาการไทย ยุ่งอยู่กับงานเอกสาร ไม่ว่างเรียนรู้อะไรเพิ่มเติมแน่นอน ดังนั้น ตุลาการไทยจึง "เชื่อ" แต่ "หลักฐาน" และ "พยานที่น่าเชื่อถือ" ที่ถูกทนายความของทั้งสองฝ่าย ป้อนเข้ามาเพื่อใช้ในการตัดสินใจ เอวัง

ขอนับถือท่านผู้พิพากษาเลย ^ ^)

ขอยกคำพูดของ @neizod มานะครับ

ผู้พิพากษาตปท.เค้าไปหัดเขียนโปรแกรมเองแล้ว ผู้พิพากษาไทยมาหัดทำเว็บกันมั่งมั้ยครับ :3

น่านับถือยิ่งนัก

ส่วนบ้านเรา 10 มารตฐาน :D

โรงพยาบาล
ศาล
สถานีตำรวจ

ชีวีิตนี้ ไม่ได้ไปข้องเกี่ยว เป็นดีที่ซู๊ดดดดดดดดดดดดด

ตัดสินได้ดีมากเพราะต่อไปมันจะเป็นบรรทัดฐานในการใช้ตัดสินคดีอื่นในอนาคตเลย ---> "ตราบเท่าที่โค้ดที่ใช้สร้าง API นั้นต่างกัน ทุกคนมีเสรีภาพในการเขียนโค้ดที่ให้ได้ผลลัพธ์ออกมาเท่ากับฟังก์ชันหรือเมธอดที่ใช้ใน Java API"[ขอแสดงความนับถือคับท่านศาลที่เคารพ]

ผมก็สงสัยเหมือนหลายท่านว่าผู้พิพากษาคดีนี้ทำไมถึงได้เด็ดดวงขนาดนี้ ผมมีข้อพิจารณาดังนี้ครับ

มาตรฐานผู้พิพากษาในศาลระบบ common law ส่วนใหญ่จะสูงมากครับ แล้วคดีก็ไม่ใช่ว่าจะขึ้นศาลกันได้ง่ายๆด้วยเพราะมีระบบการไกล่เกลี่ยหรือพิจารณาเบื้องต้นของฝ่ายปกครองในระดับที่ดีเป็นที่ยอมรับ ถ้าขึ้นศาลก็แปลว่าข้อพิพาทเกินเยียวยาหรือไม่ก็ฝ่ายปกครองอยากเปลี่ยนแนวการตัดสิน ผู้พิพากษาของศาลจึงต้องชั่งน้ำหนักและตระหนักกันตั้งแต่แรกว่าคดีที่ตนกำลังพิพากษานั้นมีผลกระทบอย่างใหญ่หลวง ไม่เคยคิดเผื่อว่าเดี๋ยวก็อุทธรณ์ ฎีกากันหรอก เพราะอุทธรณ์ ฎีกาก็เป็นเรื่องยากมากๆเหมือนกัน คำพิพากษาจึงค่อนข้างละเมียดละไม หลายเรื่องเข้าขั้นวรรณกรรมทางกฎหมาย

สำหรับประเทศไทยเท่าที่ฟังมาข้อจำกัดเยอะมากในการจะทำได้อย่างนั้น หลายคนก็อ้างว่าเราเป็น civil law ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ผมก็กลับไปศึกษาคำพิพากษาศาล civil law อย่างฝรั่งเศส เยอรมัน หรือญี่ปุ่นก็ต้องยอมรับว่าน่าจะเป็นข้ออ้างเสียมากกว่าเพราะประเทศ civil law ชั้นนำเหล่านั้นก็มีคุณภาพคำพิพากษาในระดับวรรณกรรมทางกฎหมายอยู่หลายเรื่อง ประเทศไทยก็เคยเป็นเมื่อหลายสิบปีก่อนแต่ตอนนี้ท่านๆเหล่านั้นเกษียณอายุหรือสุขคติไปมาก

สาเหตุจริงๆน่าจะอยู่ที่ระบบการนำคดีขึ้นสู่ศาลกับคุณภาพในการฝึกฝนผู้พิพากษา เรื่องระบบการนำคดีขึ้นสู่ศาลเป็นปัญหาหลักที่พยายามแก้ ยิ่งแก้ยิ่งยุ่ง ส่วนปัญหาหลังมันสะท้อนออกมาว่ากระบวนการพิจารณาคดีหลายครั้งมีจุดอ่อนช่องว่าง ข้อเท็จจริงไม่ถูกเติมเต็มตามที่ผู้พิพากษาสงสัยก็กลับไม่มีใครกล้าใช้อำนาจในการซักถามหรือเรียกพยานเพิ่มเติมเพราะถูกกล่อมต่อๆกันมาว่าจะทำให้เกิดข้อครหาเรื่องความไม่เป็นกลาง (ถ้าวิเคราะห์จริงๆมันมีเหตุมากกว่านั้นที่ศาลไม่กล้าใช้อำนาจเรียกพยานเพิ่ม) อันนี้ฟังจากอาจารย์ที่เป็นผู้พิพากษาเล่ามา ท่านก็อึดอัด ไปๆมาๆเลยมีท่านผู้กล้าในยุทธภพบัลลังก์เพียงไม่กี่ท่านแหกธรรมเนียมคร่ำครึนี้

คำพิพากษาหลายฉบับของศาลชั้นต้นเพียงแต่เขียนเหตุผลหลวมๆเหมือนนำกฎหมายมาใส่ตัวแปรเป็นชื่อโจทก์-จำเลย เพียงเพื่อให้มีช่องโหว่ในการโจมตีคำพิพากษาในชั้นอุทธรณ์หรือฎีกาให้น้อยที่สุดเท่านั้นเอง พอเหตุแห่งการพิพากษาไม่ถูกตกผลึกให้เป็นที่รับรู้ของสาธารณชน ความสงสัยในคำพิพากษาจึงเกิดขึ้น เมื่อแนวโน้มคำพิพากษาเป็นแบบพยายามเซฟตัวเอง+สภาพคดีล้นศาล เราจึงคาดหวังได้ยากว่าผู้พิพากษาจะใช้เวลาในการเข้ามาศึกษาข้อพิพาทอย่างลึกซึ้งเหมือนคดี google/oracle

สำหรับคดีนี้คิดว่าไม่ค่อยพลิกเท่าไหร่เพราะอ่านแล้ว API มันเหมือนรูปแบบของแนวความคิด ถ้าไม่ได้ลอกโคดก็จบ ปัญหาทำนองนี้จะกลับตาลปัตรหาก API สามารถจดเป็นสิทธิบัตรได้

อันนี้ผมวิจารณ์ในฐานะคนนอก ไม่ได้เป็นผู้พิพากษา สมมุติถ้าได้เป็นผมก็คงพูดอะไรไม่ได้ทำนองไฟในอย่านำออก ไฟนอกอย่านำเข้า อึดอัดมากๆผู้พิพากษาบางท่านก็ได้แต่มาบ่นให้นักศึกษาฟังตอนพักครึ่งเหมือนอาจารย์หลายๆท่าน

"I've written blocks of code like rangeCheck a hundred times before" - William Alsup เมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2555

ถ้าเป็นศาลบางประเทศที่มาตรฐานห่วยหน่อยก็ใช้คำว่า "ศาลเชื่อโดยบริสุทธิ์ใจว่า...... " ง่ายกว่าเห็นๆเลยใหมหละ

Common law การตัดสินใดๆจะถูกถือเป็นบรรทัดฐานในคดีอื่นๆเสมอ ฉะนั้นต้องรอบคอบที่จะตัดสินมากๆครับ ผลกระทบมหาศาลเลยจริงๆ

ส่วน civil lawจะเน้นตัวบท ตัดสินตามตัวอักษร แต่การตีความและการตัดสินจะไม่ถูกยึดถือเป็นบรรทัดฐานครับ คือจะอ้างแนวทางการตีความเดิมหรือตีความใหม่เลยก็ได้เช่นกัน

น่าจะมีผู้พิพากษาแบบนี้ในไทยเยอะๆเนอะจะได้เห็นเหตุการณ์ประมาณว่า "ผู้พิพากษาได้ลองเรียนรู้วิธีการปลอมเลข IMEI พบว่าสามารถปลอมแปลงได้ง่ายจึงไม่มีน้ำหนักพอที่จะนำมาใช้เป็นหลักฐานได้".....

http://en.wikipedia.org/wiki/William_Haskell_Alsup
William Haskell Alsup อายุ 67 ปีแล้วเจ๋งจริงทำงานจนอายุขนาดนี้ เพิ่งมาเรียนเขียนโปรแกรมตอนอายุขนาดนี้ก็สามารถเขียนได้และให้เหตุผลในการตัดสินคดีได้อย่างคนที่เข้าใจ
ชื่นชม

ใครสนใจแนะนำให้ไปอ่านเพิ่ม
Oracle v Google Judge Is A Programmer! ผ่าน Slashdot

ประเด็นที่ Oracle พยายามเน้นย้ำอย่างมากคือการที่ Google ลอกโค้ดของ rangeCheck() ไปใช้ ทำให้สามารถส่ง Android สู่ตลาดได้เร็วขึ้น แต่สุดท้ายกลายเป็นประเด็นที่ผู้พิพากษาตีกลับ โดยเห็นคล้อยกับความเห็นที่ว่า แม้แต่เด็กมัธยมปลายก็ยังเขียน rangeCheck ได้!

rangeCheck! All it does is make sure the numbers you're inputting are within a range, and gives them some sort of exceptional treatment. That witness, when he said a high school student could do it--

ขณะที่ทนาย Oracle บอกว่า...

I'm not an expert on Java -- this is my second case on Java, but I'm not an expert, and I probably couldn't program that in six months.

จากผลตัดสินก็คงจะบอกได้ว่าคณะลูกขุนเห็นไปในทางไหน

ปล. เข้าใจว่าที่จริงผู้พิพากษา William Alsup ก็พอจะเขียนโปรแกรมเป็นอยู่บ้างแล้ว แต่นี่เป็นครั้งแรกที่หัดเขียนด้วยภาษา Java น่าประทับใจมาก

ช่วงนี้ writer ที่หายไปนานก็มาประชุมกันโดยมิได้นัดหมาย

หรือจะเกี่ยวข้องกับพุทธชยันตี?

เป็นมาตรฐานใหม่ของการเขียนและนำ API มาใช้เลยนะนี่

ปรบมือให้ผู้พิพากษา

กด Like ให้ผู้พิพากษา

เอ่อ ผมขอถามหน่อยสิครับว่า พวก code ที่เขาตอบคำถามกันตาม social.msdn หรือ stackoverflow เขาคงไม่ตามไปฟ้องคนเอาไปใช้ใช่ไหมครับ ^^

ถ้า 1976 Bill Gates ไม่ลาออกจาก นิติฯ ฮาวาร์ด ไปก่อน

ตอนนี้ก็คงเป็นผู้พิพากษาแบบท่าน Alsup นี้ ^^